Yaşlanmayı durdurma yarışı: Sağlıklı yaşlanmamıza yardımcı olacak 10 buluş

   Yaşlanma, insan acısının en büyük tek nedenidir. Sezgilere aykırı gelebilir, ancak iyice düşününce mantıklı geliyor: kanserden kalp hastalığına ve bunamaya kadar modern dünyadaki en büyük katillerin tümü, yaşlı insanları gençlerden çok daha sık etkiler.

   En yaşlı hastaların hastalıktan ölme olasılığının çocuklardan veya genç yetişkinlerden yüzlerce kat daha fazla olduğu koronavirüs ile bile gördük .

   Hepsini toplarsanız, Dünya'da her gün meydana gelen 150.000 ölümün 100.000'den fazlası yaşlanmadan kaynaklanmaktadır. Kalp hastalığı gibi sorunlardan kaynaklanan ölümler, yıllarca süren fiziksel düşüş, bağımsızlık kaybı vb.

   Ve bir de hastalık olarak listelemediğimiz sorunlar var: zayıflık, unutkanlık, idrar tutamama... Milyarlarca insandaki tüm bu acıları bir araya toplayınca başka hiçbir şey yaklaşamaz.

   O halde, bu bireysel sorunları teker teker ele almak yerine, neden asıl ödülün, onlara neden olan yaşlanma sürecinin peşine düşmüyorsunuz?

   Bunun modern tıbbın en heyecan verici fikri olduğunu düşünüyorum - bu yüzden bu konuda Ageless: The New Science Of Olding Old Age Olding Old Science adlı bir kitap yazdım . İştahınızı açmak için bunlar, bu fikrin bilim kurgu olmadığını kanıtlayan ilk 10 buluş - geçmişin keşiflerinden günümüzün en son bilimine kadar.

1. Diyet kısıtlaması

   On binlerce yıllık insanlık tarihi boyunca yaşlanma kaçınılmaz görünüyordu. Ancak bu dogma, 1930'larda farelerde yapılan deneylerle bozuldu. Bilim adamı Clive McCay, normalden önemli ölçüde daha az beslenen farelerin, yiyecekleri karneyle dağıtılmayan yurttaşlarından çok daha uzun yaşayabileceğini buldu. Ve en önemlisi, fare geriatrisi uzadıkça zamanlarını almıyorlardı - bunu daha uzun süre genç kalarak, hastalığı ve yaşlılığın kırılganlığını erteleyerek yapıyorlardı.

   Bu fenomenin , en önemlisi insanlar gibi daha büyük ve daha uzun ömürlü hayvanlarda işe yarayıp yaramadığı biraz belirsizliğini koruyor. Ayrıca, diyet kısıtlaması deneyen insanlar açlığın amansız olduğunu bildiriyor, bu yüzden birkaç sağlıklı yıl daha bile değiş tokuşa değip değmeyeceğinden emin değilim! Ancak bu uzun ömürlü aç fareler, yaşlanmayı yavaşlatmanın mümkün olduğunu bize gösterdikleri için, yaşlanma araştırmaları tarihinde özel bir yeri hak ediyor.

   Ve bir bonus olarak, araştırmacılar, rapamisin veya metformin gibi, daha az yemenin etkilerini taklit edebilen, ancak sürekli açlık sancıları olmadan "diyet kısıtlaması mimetik" ilaçlar üzerinde çalışıyorlar.

2. İhmal edilebilir yaşlanma

   Yaşlanmak hayatın bir gerçeği gibi görünebilir. İlk bakışta, hem insan yapımı makineler hem de canlıların biyolojik makineleri için kaçınılmaz olan kademeli bir yıpranma süreci gibi görünüyor. Ancak, hayvanlar alemine baktığımızda, yaşlanmayı zorunlu kılan bir biyoloji yasası olmadığını görebiliriz.

   İnsanların ölüm riskinin her sekiz yılda bir ikiye katlandığından bahsetmiştim. Bununla birlikte, bazı hayvanlar 'ihmal edilebilir yaşlanmaya' sahiptir - yaşlanma, yaşlanmanın bilimsel terimidir. Bazı kaplumbağa türleri, semenderler, balıklar ve diğer birkaç hayvan, kaç yaşında olduklarına bağlı olmayan ölüm riskine sahiptir. Bu tanıma göre yaşlanmazlar.

   Uygun teşviklerle evrim, organizmaları kırılmış hücreleri ve molekülleri onaracak ve düzeltilemez olanlardan kurtulup değiştirecek mekanizmalarla donatabilir. Bilimin sonunda bunu insanlar için de mümkün kılamayacağını düşünmek için hiçbir sebep yok.

3. Yaşlanmanın ayırt edici özellikleri

   Diyet kısıtlaması ve ihmal edilebilir yaşlanma bize teoride yaşlanmayı yavaşlatmanın hatta durdurmanın mümkün olduğunu gösteriyor, ancak bunu pratikte nasıl yapabiliriz?

   Yaşlanmanın özelliklerini girin. Bu çerçeve 2013'te önerildi ve yaşlanma sürecinin biyolojik temellerinin bir listesini hazırladı - kırışıklıklardan kansere kadar her şeyin arkasındaki nedenler.

   Bir çerçeve bir atılım gibi görünmeyebilir, ama gerçekten öyle. Onlarca yıl süren teoriler ve karşı teorilerden sonra, nihayet yaşlanmaya neyin sebep olduğu konusunda bazı bilimsel anlaşmalar var ve bu, eğer bu ayırt edici özellikleri yavaşlatmayı, durdurmayı veya tersine çevirmeyi öğrenebilirsek, aynı şeyi genel olarak yaşlanma süreci için de yapabiliriz.

   Aslında, bu listedeki atılımların geri kalanı tam olarak bu yaklaşımı takip ediyor: bu ayırt edici özelliklerden birinin ilerlemesini yavaşlatmak veya durdurmak ve bununla birlikte genel olarak yaşlanmak.

4. Telomeraz

   Hücrelerimizin içinde DNA'mız kromozom olarak bilinen 46 uzunluğa bölünmüştür. Bu kromozomların her iki ucunda telomer olarak bilinen koruyucu bir bölge bulunur. Telomerleriniz ömrünüz boyunca kısalır ve yaşlarına göre daha kısa telomerlere sahip kişiler, daha uzun olanlara göre yaşlılık hastalıkları açısından yüksek risk altındadır ve daha erken ölürler.

   Şans eseri, telomerlerinizi uzatabilen 'telomeraz' adlı bir enzim var. 1990'ların sonlarında, potansiyel bir yaşam uzatıcı tedavi olarak telomeraz etrafında bir vızıltı vardı - bilim adamları, daha fazla madde verilen farelerin kanser riskini önemli ölçüde artırdığını bulana kadar.

   Bununla birlikte, son birkaç yılda yapılan araştırmalar bize, telomerazı geçici olarak açtığınız sürece, kanser riskini artırmadan telomerleri tamamlayabileceğinizi göstermiştir. Bu tedavi uygulanan fareler daha uzun yaşar ve daha yüksek kemik yoğunluğuna ve kan şekerlerini daha iyi kontrol eder.

5. Timusun gençleştirilmesi

   Göğüs kemiğinizin hemen arkasında ve kalbinizin önünde – ya da bunu okuduğunuz yaşa bağlı olarak – bağışıklık hücrelerinin üretiminden sorumlu timus adı verilen küçük bir organ vardır. Gripten ve koronavirüsten daha sık ölen yaşlıların gösterdiği gibi, yaşla birlikte enfeksiyona daha duyarlı olmamızın nedenlerinden biri timusun azalmasıdır.

   İyi haber şu ki, gen terapileri ve kök hücrelerden hormonlara ve ilaçlara kadar timustaki düşüşü tersine çevirmek için birçok fikrimiz var. Timik yeniden büyümeye hormonal bir yaklaşımın bir denemesi, yalnızca boyutunu ve katılımcılardaki yeni bağışıklık hücrelerinin sayısını artırmayı başardı. Aynı zamanda, 'epigenetik saatleriyle' (birazdan değineceğimiz) ölçüldüğünde, onları biyolojik olarak daha genç yapıyor gibi görünüyordu.

   Genellikle, bir tedavinin genel olarak yaşlanma üzerindeki etkileri, etkilemeye çalıştığı dar işaretten daha fazladır - ancak bu kadar küçük bir organı canlandırmanın tüm biyolojik saatimizi etkiliyor gibi görünmesi özellikle şaşırtıcıdır.

6. Uyarılmış pluripotent kök hücreler

Bunlar, tıbbın birçok alanında ilk 10'da yer alabilir, ancak uyarılmış pluripotent kök hücreler(veya kısaca iPSC'ler ) yaşlanma biyolojisi alanında özel bir potansiyele sahiptir.

   Bu hücreler, normal vücut hücreleri alınarak ve araştırmacıların hayal edebileceği her tür hücreye - ya da umarım çok uzak olmayan bir gelecekte, herhangi bir hücreye - bir doktor tarafından dönüştürülmesine izin vermek için dört farklı genin bir kokteyli kullanılarak yapılır. Kaza, yaralanma veya yaşlanma süreci nedeniyle kaybedilen hücreleri yenilemesi gerekir.

   Muhtemelen en gelişmiş bulgu, yaşa bağlı makula dejenerasyonu adı verilen bir hastalıkta kaybedilenlerin yerine iPSC'leri taze göz hücrelerine dönüştürmektir, ancak bunları Parkinson, artrit, timus küçülmesine karşı kullanmamız çok uzun sürmeyebilir (az önce bahsettiğimiz gibi). ) ve hatta ömrümüz boyunca çürüyerek kaybedilenlerin yerine yeni dişler yapmak.

7. Amish geni

   1980'lerin ortalarında, Indiana'daki Old Order Amish topluluğundan bir kız, küçük bir kafa travması kanamasını durduramayınca hastaneye kaldırıldı. Hayatta kaldı ve sonunda uzun ömür genetiğindeki en şaşırtıcı keşiflerden birine yol açan bir genetik dedektiflik zinciri başlattı.

   Kan pıhtılaşması için gerekli olan SERPINE1 adlı genin her iki kopyasında da mutasyon vardı. Her iki ebeveyni de dahil olmak üzere bu topluluğun diğer birçok üyesinin bu mutasyonun tek bir kopyasına sahip olduğu ortaya çıktı.

   Mutasyona uğramış tek bir kopyaya sahip olmak, kan pıhtılaşma sorunlarına neden olmuyor gibi görünüyor. Ancak, Eski Düzen Amish aile ağacına geri dönerken, araştırmacılar dikkate değer bir şey keşfettiler: mutasyona uğramış SERPINE1'in bir kopyasına sahip insanlar daha iyi kalp sağlığına, daha az diyabete sahipti ve olmayanlara göre tam 10 yıl daha uzun yaşadılar.

   Onlarca yıldır biyologlar, yaşlanmanın tek bir genin gidişatını dramatik bir şekilde değiştirmesi için çok karmaşık bir süreç olduğunu düşünmüşlerdi. Bu araştırma, bu fikrin yanlış olduğunu kanıtlıyor ve tek bir genin - bu da dahil olmak üzere - hedeflenmesinin, geri kalanımız için daha uzun, daha sağlıklı yaşamlara giden bir yol olabileceğine dair umut veriyor.

8. Epigenetik saatler

   Epigenetik bizim yapışmış kimyasal bayrakları kümesi için kolektif adıdır DNA . Bu sıcak bir araştırma konusu ve onlarca yıldır araştırılıyor, ancak bilim adamlarına büyük bir sürpriz olarak gelen şey, epigenetiğinizin nasıl değiştiğini gözlemlemenin, bize kaç yaşında olduğunuza dair inanılmaz derecede kesin tahminler verebilmesiydi.

   Bu fikre dayanan ilk 'epigenetik saat', birinin birkaç yıl içinde kaç yaşında olacağını tahmin edebilir. Daha morbid bir şekilde, eğer 'epigenetik yaşınız' kronolojik yaşınızdan yüksekse, epigenetik yaşı doğum günü pastasındaki mum sayısından daha düşük olan birinden daha erken hastalanıp ölmeyi bekleyebilirsiniz.

   Bununla ilgili heyecan verici olan şey, hastalıklı tahminleri değil - tartıştığımız tüm yaşlanma karşıtı tedaviler üzerinde çok daha hızlı deneyler yapmamızı sağlayacak olmasıdır.

   Deneme katılımcılarına yeni bir ilaç verip, kaç tanesinin öldüğünü görmek için on yıl boyunca uzağa göndermek yerine, ki bu uzun zaman alır ve çok pahalıdır, birkaç ay sonra epigenetik bir öncesi ve sonrası yaş ölçümü yapabiliriz. .

   Bu, bu yeni tedavilerin test edilmesini çok daha hızlı ve daha ucuz hale getirecek ve test edilmesi gereken potansiyel tedaviler için bu kadar çok fikrimiz olduğunda, yaşlanma sürecine karşı ilerlememizi büyük ölçüde hızlandıracak.

9. Aralıklı yeniden programlama

   iPSC araştırmasının beklenmedik bir yan etkisi, bir hücrenin başka herhangi bir hücreye dönüşmesine izin verebilen aynı dört genin aynı zamanda epigenetik saatini de geri çevirmesidir. Hücresel yeniden programlama olarak bilinen süreç, hücreleri biyolojik olarak daha genç yapıyor gibi görünüyor.

   Ayrıca, yalnızca aralıklı olarak yapıldığı sürece bütün hayvanlarda da çalışır. Sürekli yeniden  programlama, hücreleri iPSC'lere geri döndürür ve bu kötü bir haber çünkü iPSC'ler kendi başlarına pek kullanılmazlar, yalnızca dönüşebilecekleri şey için. Örneğin, kalbinizdeki bir iPSC, kan pompalama becerisine sahip değildir, bu nedenle çok sayıda hücrenizi iPSC'lerle değiştirmek aceleci bir ölümle sonuçlanacaktır.

   Ancak, eğer hücrelerin biyolojik saatlerinden yıllar sonra onları kök hücre olmaya geri döndürmeden, biraz yeniden programlama yaparsanız, vücudu bir bütün olarak gençleştirebilirsiniz.

   Farelerde yapılan deneyler, farelerin daha uzun yaşayabileceklerini ve sağlıklarını iyileştirebileceklerini ve normalde yalnızca rahimde mümkün olan hasarlı optik sinir hücrelerinin yenilenmesine izin verdiğini göstermiştir. Bu fikri güvenli bir şekilde insanlar için bir terapiye dönüştürebilirsek, hücrelerimizi de genç bir duruma getirmeyi umabiliriz.

10. Senolitik ilaçlar

   Yaşlanan biyolojideki muhtemelen en heyecan verici buluş, 'senolitik' ilaçlardır - yaşlı 'yaşlanmış' hücreleri öldüren ilaçlar. Hepimiz bu hücreleri hayatımız boyunca biriktiririz: onlar çok fazla bölünen, DNA'larında kabul edilemez düzeyde hasar meydana getiren veya çok yüksek bir stres seviyesinin hemen altında bulunan hücrelerdir. Ve böylece, güvenli tarafta olmak için bu hücreler bölünmeyi durdurur.

   Ne yazık ki, bu hücreler sadece orada oturmazlar, iyi huylu bir şekilde bölünmezler - yaşlanma sürecini hızlandırmak için temelde bir araya gelen moleküller salgılarlar. Ve biz yaşlandıkça, bu hücrelerin sayısı kısır bir dejenerasyon döngüsünde artar.

   İyi haber şu ki, onlardan kurtulabiliriz. Bilim adamları, farelerde bu hatalı hücrelerden kurtulmak için bir dizi ilaç ve başka tedaviler belirlediler. Sağlıklı yaşamı uzatırlar, kanser ve kalp problemlerini ertelerler ve hatta bu farelere daha iyi kürk verirler.

   Daha da heyecan verici olan, ilk senolitikler insanlarda denemelere başlıyor. Her şey planlandığı gibi giderse, artritten kansere kadar birçok hastalık için ilk senolitik tedavilerin onaylanması sadece birkaç yıl alabilir.

   Ve eğer bu deneyler bu ilaçların güvenli ve etkili olduğunu gösteriyorsa, hepimizin senolitik ilaçları, neden oldukları problemler ortaya çıkmadan önce bu hücreleri ortadan kaldırması uzun yıllar olmayabilir. Bu, yaşlanma biyolojisinden ilham alan ilaçların son oyunu olmalı: Koruyucu tıp, halihazırda geliştirdiğimiz bir hastalıkla savaşmak yerine, ilk etapta hastalanmamızı önlüyor.

   Sol sahadan sürpriz bir katılımcıyı engelleyen senolitikler, ilk gerçek yaşlanma karşıtı ilaç olma yarışını kazanmak için sıcak bir şekilde uçuyor.

Andrew Steele