Mitoloji Nedir?

   Mitler dünyadaki her kültürün bir parçasıdır ve doğal olayları, bir halkın nereden geldiğini ve medeniyetlerinin nasıl geliştiğini ve olayların neden bu şekilde gerçekleştiğini açıklamak için kullanılır . En temel düzeyde, mitler bazen kaotik bir dünya gibi görünen şeylere bir düzen ve anlam duygusu vererek teselli verir.

   Mitoloji ( Yunanca halk hikâyesi anlamına gelen mitos ve kelime veya konuşma anlamına gelen logos , yani bir halkın konuşulan hikâyesi), mitler veya koleksiyon olarak bilinen bir kültürün genellikle kutsal masallarının veya fabllarının incelenmesi ve yorumlanmasıdır. insanlık durumunun çeşitli yönlerini ele alan bu tür hikayelerden: iyi ve kötü; acı çekmenin anlamı; insan kökenleri; yer adlarının, hayvanların, kültürel değerlerin ve geleneklerin kökeni; hayatın ve ölümün anlamı ; ahiret; ve tanrıların veya bir tanrının göksel hikayeleri. Mitler, belirli bir kültürün bu konularda sahip olduğu inanç ve değerleri ifade eder.

   Mitler, ataların hikayelerini, insanların ve dünyanın kökenini, tanrıları, doğaüstü varlıkları (satirler, periler, deniz kızları) ve süper insan, genellikle tanrı tarafından verilen güçlere sahip kahramanları anlatır (Yunan mitolojisinde olduğu gibi). Herakles veya Perseus ). Mitler ayrıca uzun süredir devam eden geleneklerin kökenlerini veya nüanslarını tanımlar veya gün doğumu ve gün batımı, ayın döngüsü ve mevsimler veya gök gürültüsü ve şimşek fırtınaları gibi doğal olayları açıklar. Akademisyenler Maria Leach ve Jerome Fried, mitolojiyi şu satırlar boyunca tanımlarlar:

   [Bir mit], bir halkın kozmolojik ve doğaüstü geleneklerini, tanrılarını, kahramanlarını, kültürel özelliklerini, dini inançlarını vb. açıklayan, aslında önceki bir çağda gerçekleşmiş gibi sunulan bir hikayedir. Mitin amacı, açıklamak ve Sir GL Gomme'nin dediği gibi, mitler " bilim öncesi çağın bilimi "ndeki meseleleri açıklar . Böylece mitler insanın, hayvanların, yer işaretlerinin yaratılışını anlatır; belirli bir hayvanın neden kendi özelliklerine sahip olduğunu (örneğin yarasanın neden kör olduğunu veya sadece geceleri uçtuğunu), belirli doğal olayların neden veya nasıl ortaya çıktığını (örneğin gökkuşağının neden ortaya çıktığını veya Orion takımyıldızının gökyüzüne nasıl çıktığını), nasıl olduğunu söylerler. ve ritüellerin ve törenlerin neden başladığını ve neden devam ettiğini.

PSİKİYATRİST CARL JUNG'A GÖRE MİT, İNSAN RUHUNUN DÜNYADA ANLAM VE DÜZEN BULMASI GEREKEN GEREKLİ BİR YÖNÜDÜR.

   Mitoloji, dünyadaki her medeniyette ayrılmaz bir rol oynamıştır. Tarih öncesi mağara resimleri, taş oymaları, mezarlar ve anıtların tümü, insanların mitlerini kelimelere dökmeden çok önce, Leach ve Fried tarafından sağlanan 'mit' tanımına karşılık gelen bir inanç yapısı geliştirdiklerini gösteriyor. Yirminci yüzyıl psikiyatristi Carl Jung'a göre mit, kendisini genellikle kaotik ve anlamsız olarak sunan bir dünyada anlam ve düzen bulması gereken insan ruhunun gerekli bir yönüdür. Jung şöyle yazar:

   Dünyanın ve insanın bir yansıması olarak psişe, öyle sonsuz karmaşıklıkta bir şeydir ki, pek çok yönden gözlemlenebilir ve incelenebilir. Bizi dünyanın karşılaştığı aynı sorunla karşı karşıya bırakır: Dünyanın sistematik bir incelemesi güçlerimizin ötesinde olduğu için, kendimizi yalnızca pratik kurallarla ve özellikle bizi ilgilendiren yönlerle yetinmek zorundayız. Herkes kendi dünya bölümünü yaratır ve genellikle hava geçirmez bölmelerle kendi özel sistemini kurar, böylece bir süre sonra bütünün anlamını ve yapısını kavradığını düşünür. Ama sonlu olan asla sonsuzu kavrayamaz.

   Sonsuz Jung referansları, insan varlığına nihai bir anlam verdiği için mitolojik masalların ve temaların altında yatan cazibeyi sağlayan gizemli, kutsal ve güçlünün gizemli niteliğidir. Kendinden daha büyük ve daha güçlü bir şey kavramı, kişiye belirsiz bir dünyada yön ve koruma ümidi verir. Leach ve Fried'e göre, gizemli, kutsal ve güçlü, "en eski zamanlardan beri insan zihninin bir kavramıdır: tüm dinlerin temelini oluşturan evrene ve çevreye verilen temel psikolojik tepki ".

   Günümüzde “mitoloji” olarak adlandırılan şeyin, eski geçmişin dini olduğu unutulmamalıdır. Antik mitoloji külliyatını oluşturan hikayeler, o zamanın insanları için, kabul edilmiş kutsal metinlerden alınan hikayelerin bugün insanlar için yaptığı ile aynı amaca hizmet etti: bir izleyiciyi açıkladı, rahatlattı ve yönlendirdi ve ayrıca bir birlik duygusu sağladı, uyum ve benzer düşünen inananlardan oluşan bir topluluğa koruma.

Mit Türleri

   Mitlerin araştırılmasını ünlü bir şekilde savunan bilgin Joseph Campbell, mitolojinin her uygarlığın altında yatan biçimi ve her bireyin bilincinin temelini oluşturduğunu belirtiyor. Yeni ufuklar açan çalışması The Hero with a Thousand Faces'de , "monomyth" olarak adlandırdığı şeyi, farklı kültürlerden, farklı zamanlarda, dünya çapında ve tarih boyunca mitlerin teması, karakterleri, amacı ve anlatıdaki benzerlikleri tartışıyor. . Campbell şöyle yazıyor:

   Zamansız vizyonun sırrı nedir? Zihnin hangi derinliğinden türemiştir? Kostüm çeşitlerinin altında mitoloji neden her yerde aynıdır? Ve ne öğretiyor?

   Campbell'ın cevabı nihayetinde, mitlerin anlamı öğrettiğidir. Mitoloji, bir müminin yaşamını dünyevi bir varoluştan sonsuz anlamla dolu bir yaşama açıklar, güçlendirir, dengeler ve yükseltir. En temel düzeyde, bir mit bir fenomeni, geleneği, yer-adını veya jeolojik oluşumu açıklar, ancak aynı zamanda geçmiş bir olayı epik ve hatta doğaüstü bir öneme yükseltebilir ve en önemlisi, kişinin yaşam boyunca bireysel yolculuğu için bir rol modeli sağlayabilir. .

Birçok farklı mit türü vardır, ancak temelde üçe ayrılabilirler:

• Etiyolojik Mitler
• Tarihsel Mitler
• Psikolojik Mitler

   Etiyolojik mitler (Yunanca 'sebep' anlamına gelen aetion'dan gelir), belirli bir şeyin neden böyle olduğunu veya nasıl ortaya çıktığını açıklar. Bu tür mit genellikle bir başlangıç ​​hikayesi olarak tanımlanır. Örneğin, Mısır mitolojisinde çınar ağacı, Çınar Hanımı tanrıça Hathor'a ev sahipliği yaptığı için olduğu gibi görünür . In İskandinav mitolojisinde olarak kabul edilmektedir gök gürültüsü, Thor 'ın arabası gökyüzünde yarış. Dan hikayede olduğu gibi - Etiyolojik mitler Dünya bu şekilde olmasının nedeni için açıklamalar sunabilir Yunan mitolojisinde arasında PandoraDünyaya nasıl kötülük ve ıstırabın salıverildiğini – ya da belirli bir kurumun nasıl ortaya çıktığını – anlatan Çin mitinde olduğu gibi, yorulana ve yorulana kadar insanları tekrar tekrar yaratan tanrıça Nuwa'nın Kutusu. insanların kendilerini yeniden üretebilmeleri için evlilik pratiği. Mitlerdeki karakterler, ister evliliği, ister destansı bir görevi veya kesin bir savaşı açıklıyor olsunlar, her zaman belirli bir amaca hizmet ederler .

   Tarihsel mitler geçmişten gelen bir olayı tekrar anlatır, ancak onu gerçek olaydan daha büyük bir anlamla yüceltir (gerçekleşmişse bile). Bunun bir örneği, Hint destanı Mahabharata'da anlatıldığı gibi , Pandava kardeşlerin farklı değerleri simgelediği ve zaman zaman kusurlu olsalar da rol modeller sağladıkları Kurukshetra Savaşı'nın hikayesidir . Kurukshetra ardından mikrokozmosu sunulmuştur Bhagavadgita biri Pandavas , Arjuna , tanrı tarafından savaş alanında ziyaret edilmektedir Krishna , avatar ait Vishnu, hayattaki amacını açıklamak için. Kurukshetra Savaşı'nın gerçekleşip gerçekleşmediği, bu iki hikayenin mitolojik düzeydeki gücü için önemsizdir. Aynısının İbrahimi anlatıların dini mitlere için söylenebilir İncil veya Kuşatması'nda Troy anlatıldığı gibi ve sonbaharda Homeros'un 'ın İlyada veya Odysseus'un içinde' eve dönüş yolculuğunda Odyssey çalışmalarında veya Aeneas' maceralarını Virgil .

   Psikolojik mitler, hem Jung'a hem de Campbell'a göre, kişiye bilinenden bilinmeyene bir yolculuk sunar; bu, kişinin dış dünyayla onun içsel bilincini dengelemek için psikolojik bir ihtiyacı temsil eder. Her ne olursa olsun, mitin hikayesi genellikle bir kahramanın ya da kadın kahramanın gerçek kimliklerini veya kaderlerini keşfettikleri bir yolculukta yer alır ve bunu yaparken bir krizi çözerken aynı zamanda izleyiciye önemli bir kültürel değer sağlar.

   Muhtemelen bu türün en iyi bilinen klasik efsanesi, büyüyünce babasını öldüreceği kehanetinden kaçınmaya çalışan, hayatını geride bırakarak, bilmeden adamı öldürdüğü başka bir bölgeye seyahat eden prens Oidipus'tur . aynı tahmini atlatmak için onu doğumda terk eden gerçek babası kimdi?

   Oidipus masalı, antik Yunan izleyicisini, tanrılar tarafından kararlaştırıldığı gibi, kişinin kaderinden kaçmaya veya kaderini değiştirmeye çalışmanın beyhudeliğini etkiler ve bu tanrılara karşı insanlarda korku ve huşu uyandırır, böylece arzu edilen bir kültürel değeri aşılar. Kişisel düzeyde, hikaye aynı zamanda bir dinleyiciyi, Oidipus gibi bir kraliyet şahsiyeti bile acı çektiği ve dahası, kişinin uğraştığı her şey muhtemelen babasını öldürmek kadar kötü olmadığı için, o sırada katlandığı her türlü denemeyi kabul etmeye teşvik edebilir. ve istemeden annesiyle evlenmek.

ESKİLER İÇİN HİKAYENİN ANLAMI EN ÖNEMLİYDİ, BİR MASALIN BELİRLİ BİR VERSİYONUNUN AYRINTILARININ HARFİ HARFİNE GERÇEKLİĞİ DEĞİL.

Bu Türlerin Ünlü Mitleri

   En iyi bilinen etiyolojik mitlerden biri, tahıl ve hasat tanrıçası Demeter ve Ölülerin Kraliçesi olan kızı Persephone'nin hikayesi şeklinde Yunanistan'dan gelmektedir . Bu hikayede Persephone, yeraltı dünyasının tanrısı Hadestarafından kaçırılır ve karanlık diyarına indirilir. Demeter çaresizce her yerde bakireyi arar ama bulamaz. Demeter'in bu kederli döneminde ekinler bozulur, insanlar açlıktan ölür ve tanrılara hak ettikleri verilmez. Zeustanrıların kralı Hades'e Persephone'yi annesine geri vermesini emreder ve Hades mecbur kalır, ancak Persephone yeraltındayken belirli sayıda nar çekirdeği yediği için yılın yarısını yerin altında geçirmek zorunda kalır, ancak diğer yarısının tadını çıkarabilir. annesiyle yukarıdaki dünyada.

   Bu hikaye Yunanistan'daki mevsim değişikliklerini açıkladı. Hava sıcakken, tarlalar bolken, Persephone annesinin yanındaydı ve Demeter mutluydu ve dünyanın yeşermesine neden oluyor; soğuk ve yağmurlu mevsimde, Persephone, Hades'in kraliçesi olarak yerin altındayken, Demeter yas tuttu ve toprak çoraktı. Demeter, masalın akışı içinde Eleusishalkına tarımın sırlarını öğrettiğinden, mit aynı zamanda insanların toprağı işlemeyi ilk kez nasıl öğrendiklerini açıklamaya da hizmet edecek ve ayrıca, onlara aynı zamanda onları tanımanın ve tanımanın doğru yolunu da öğretecektir. ona tapınmak, tanrılara uygun şekilde hürmet etmek.

   Batıdaki en ünlü tarihi mit, Homeros'un Truva kentinin kuşatılması ve düşüşünü anlatan İlyada ile ilgili MÖ 8. yüzyıl destanıdır . Achaean kralı Menelaus'un karısı Helen , Truva prensi Paris ve Menelaus ile kaçar , onu eve geri getirmeye yemin eder, daha sonra çeşitli şehir devletlerinin krallarını ve prenslerini yardıma çağıran kardeşi Agamemnon'unyardımını alır. ve Truva'ya saldırmak için yola çıkarlar. Büyük Achaean kahramanı AşilSavaşta yenilmez olan, Agamemnon tarafından hakarete uğradığını hisseder ve artık savaşmayı reddederek sevgili Patroclus'un ve Achaean ordusunun diğer birçoklarının ölümüyle sonuçlanır. İlyada'da anlatılan birçok farklı hikaye olmasına rağmen , kültürel bir değer olarak gururun tehlikelerinin bu ana teması vurgulanmaktadır. Kendinden belli bir miktar gurur duymak erdem sayılırdı ama fazlası felaket getirirdi.

   Çin , bu tema Fuxi (foo-shee), yangın tanrısı masalı aracılığıyla başka bir şekilde araştırılmıştır. Bir tanrı olarak Fuxi'nin birçok sorumluluğu vardı ama arkadaşı tanrıça Nuwa ondan yardım istediğinde reddetmedi. Nuwa insanı yaratmıştı ama onların hiçbir şey bilmediklerini ve onlara öğretecek sabrının olmadığını gördü. Fuxi insanlara ateş getirdi, onlara onu kontrol etmeyi ve onu yemek pişirmek ve kendilerini ısıtmak için nasıl kullanacaklarını öğretti. Daha sonra onlara balık ağları örmeyi ve denizden yiyecek çekmeyi öğretti ve daha sonra onlara kehanet, müzik ve yazı sanatlarını verdi . Fuxi'nin MÖ 2953-2736 yılları arasında yaşamış ve muhtemelen Xia Hanedanlığı'nın yükselişi için gerekli düzeni sağlayan gerçek bir tarihi krala dayandığı düşünülmektedir.(M.Ö. 2070-1600), Çin'deki ilk tarihi hanedan. Bu hikayede, Fuxi bir tanrı olarak gururunu bir kenara bırakır ve kendisini arkadaşı Nuwa'nın ve insanlığın hizmetine sunar.

   Dünyanın en eski efsanesi, hiç de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, ölümün kaçınılmazlığı ve bireyin yaşamda anlam bulma girişimi ile ilgili psikolojik bir efsanedir. Gılgamış Destanı (M.Ö. 2150-1400) geliştirilen Mezopotamya'daki gelen Sümer tarihsel Gilgamis ilişkin şiirlerin, kralı Uruk daha sonra yarı-tanrı statüsüne yükseltilmiştir. Hikâyede Gılgamış, gururlu bir kraldır ve o kadar kibirlidir ki, tanrılar onun alçakgönüllülük konusunda bir derse ihtiyacı olduğunu düşünür. Vahşi adam Enkidu'yu krala layık bir rakip olarak yetiştirirler ve ikisi kavga eder, ancak ikisi de diğerinin en iyisini elde edemediğinde, en iyi arkadaş olurlar. Enkidu daha sonra tanrılar tarafından onlara hakaret ettiği için öldürülür ve kederli Gılgamış, ölümsüzlük kavramında somutlaşan yaşamın anlamını aramaya başlar. Sonsuz yaşamı kazanamasa da, yolculuğu onu zenginleştirir ve krallığına daha bilge ve daha iyi bir adam ve kral olarak döner.

   Joseph Campbell, en iyi bilinen psikolojik mit tipini, hikayenin bir kahraman veya kadın kahramanla başladığı, genellikle kraliyet doğumlu, gerçek kimliklerinden ayrılmış ve kaotik bir dünya veya krallıkta yaşayan “Kahramanın Yolculuğu” olarak adlandırmıştır. Kahraman, gerçekte kim olduklarını bulana ve düzeni yeniden kuran bazı büyük yanlışları düzeltebilene kadar, genellikle bir yolculuk şeklini alan hikayede çeşitli aşamalardan geçer. Bu anlatısal ilerleme, günümüzde en çok Star Wars'un konusu olarak bilinir ve bu film serisinin ezici başarısı, mitolojik temaların ve sembollerin kalıcı gücünü kanıtlar.

Çözüm

   Dünyadaki her kültürün bir tür mitolojisi olmuştur ve hala vardır. Antik Yunanlıların ve Romalıların klasik mitolojisi batıdaki insanlara en tanıdık olanıdır, ancak bu hikayelerde bulunan motifler dünyanın her yerindeki diğerlerinde yankılanmaktadır. Ateş getiren ve insanlığın öğretmeni olan Prometheus'un Yunan hikayesi, Fuxi'nin Çin hikayesinde yankılanır. Nü Wa ve Çin'de insanın kendi yaratılış hikayesi dünyanın diğer taraftan başka yankı: den yaratılış hikayesi Popol-Vuh arasında Mayahiçbir şey yapamayan ve işe yaramaz olduğunu kanıtlayan insanların yaratıldığı, ancak Maya hikayesinde yok edildiği ve tanrıların daha sonra tekrar denediği. Aynı motif, tanrıların sürekli zayıf olan insanları yaratmak için mücadele ettiği Mezopotamya mitolojisinde de görülür.

BİR MİTİN AMACI, DİNLEYİCİNİN DAHA SONRA KENDİ KÜLTÜRLERİNİN DEĞER SİSTEMİ İÇİNDE KENDİLERİ İÇİN YORUMLADIĞI BİR GERÇEĞİ DİNLEYİCİYE SUNMAKTI.

   Aynı tür hikayeler ve genellikle aynı hikaye, dünyanın farklı yerlerindeki mitlerde bulunabilir. Afrika miti, Kızılderili miti, Çinli ya da Avrupalı, hepsi aynı açıklama, rahatlatma ve anlam sağlama işlevine hizmet eder. Örneğin, büyük bir tanrının varoluşu yaratılışla konuştuğu İncil'deki Yaratılış Kitabı'nda anlatılan yaratılış hikayesi, eski Sümer , Mısır , Fenike ve Çin'den gelen yaratılış hikayelerine oldukça benzer .

   Büyük Tufan hikayesi dünyadaki hemen hemen her kültürün mitolojisinde bulunabilir, ancak İncil'deki biçimini Mezopotamya'nın Atrahasis mitinden alır. Ölen ve Dirilen Tanrı figürü (halkının iyiliği için ya da halkının günahlarını kurtarmak için ölen, yeryüzüne inen ve yeniden dirilen bir tanrı) masallarda eski Sümer'e kadar götürülebilir. Gılgamış, şiir Türeyişi Inanna'ya ve diğerleri ve Mısırlı efsanesinin Osiris ait Dionysus Yunan hikayeleri, Adonis ve Persephone, Fenike ve Baal Döngüsü ve Hindu en aşağı (birçoğuna) Krishna Bu figürlerin ünlüsü İsa Mesih. İncil Vaiz Kitabı 1:9, “güneşin altında yeni bir şey olmadığını” iddia eder ve bu, diğer her şey için olduğu kadar dini-mitolojik sistemler, semboller ve karakterler için de geçerlidir. Joseph Campbell şunları not eder:

   Yerleşik dünyanın her yerinde, her zaman ve her koşulda, insan mitleri gelişti; ve insan bedeninin ve zihninin faaliyetlerinden ortaya çıkmış olabilecek her şeyin canlı ilhamı olmuştur. Mitin, kozmosun tükenmez enerjilerinin insan kültürel tezahürüne aktığı gizli bir açıklık olduğunu söylemek çok fazla olmaz. Dinler, felsefeler, sanatlar, ilkel ve tarihi insanın toplumsal biçimleri, bilim ve teknolojideki başlıca keşifler, uykuyu kesen rüyaların ta kendisi, mitin temel, sihirli halkasından fışkırır.

   Mitoloji, insan varoluşunun en zor ve en temel sorularına yanıt bulmaya çalışır: Ben kimim? Ben nereden geldim? Neden buradayım? Nereye gidiyorum? Eskiler için, bir masalın belirli bir versiyonunun ayrıntılarının gerçek gerçeği değil, hikayenin anlamı en önemliydi. Örneğin Mısır tanrıçası Hathor'un doğumu ve yaşamı hakkında birçok varyasyon vardır ve hiçbir eski Mısırlı bunlardan birini "yanlış" olarak reddedip bir diğerini "doğru" olarak seçmezdi. Efsanenin mesajı, tarihi şahsiyetlerin tarihsel bağlamlarının dışında yer aldığı Mezopotamya Naru Edebiyatı olarak bilinen türde belirgin olan hikayenin belirli ayrıntılarını değil gerçeği içeriyordu.

   Antik dünyada, bir mitin amacının, dinleyicinin daha sonra kendi kültürlerinin değerler sistemi içinde kendileri için yorumlayacağı bir gerçeği dinleyiciye sunmak olduğu anlaşılmıştır. Gerçeğin kavranması, bir otorite figürüne bu gerçekliğin yorumlanması yerine, mitlerde ifade edilen değerlerle karşılaşan bireyin yorumuna bırakılmıştır.

   Bu, bir vaaz ile dini mitolojiyle ilgili bireysel bir deneyim arasındaki temel fark olarak kalır; Bir mit, aynı şeyi yapsa da, sembolik manzara, karakter, görüntü ve temanın gücü aracılığıyla bireysel anlayışı yükseltme ve dönüştürme potansiyeline sahipken, kişinin kültürel inanç sistemi içinde bir vaaz yalnızca ortak inancı teşvik edebilir veya güçlendirebilir. Antik mitler, tam da antik yazarlar, hikayeyi duyan her kişinin masaldaki anlamı kendileri için tanımasını ve buna göre yanıt vermesini sağlayarak, onları bireysel yorumlamaya göre tasarladıkları için modern bir izleyici kitlesi ile hala yankılanıyor.