İbn Battuta seyehatlerinin tarihi
İbn Battuta (l. 1304-1368/69 CE), seferleri onu zamanının diğer tüm gezginlerinden daha ileriye götüren ve ünlü eseri İbn Battuta'nın Rihla'sı ile sonuçlanan Tangier'den Faslı bir kaşifti . “Rihla” Kitabın başlığı, ancak tür, olmadığını Bilgin Douglas Bullis notlar rihla için Arapça olmak yolculuğun ve birrihla , seyahat literatüründe .
Kitabın gerçek başlığıdır Çok Yardımı düşünmek Harikası A Hediye Kentler ve Seyahat Marvels (Giriş, 1). Battuta seyahatleri hakkında hiçbir günlük tutmadı ve Rihla'sı hafızadan derlendi ve bilgin İbn Juzay al Kalbi (l. 1321-1357 CE) tarafından c. 1352-1355 CE.
21 yaşında evinden ayrılan İbn Battuta, MS 14. yüzyılda İslam dünyasını ve Uzak Doğu'yu gezdi ve 1325 - c arasında 75.000 mil (120.000 km) kat etti. 1352 CE, 40 ülkeyi ziyaret etti ve üç kıtayı geçti. Bullis'e göre, "neredeyse 11.000 gün boyunca günde 11 kilometrenin (7 mil) biraz altında çalışırdı" (Bölüm I, 1). Seyahatlerini tamamladıktan sonra eve döndü ve maceralarının hikayelerini İbn Cüzey'e yazdırdı. Küçük sonradan hayatı hakkında bilinmektedir. Alman ve İngiliz bilim adamlarının onu dünyanın dikkatine sunduğu 19. yüzyıla kadar onun şimdiki ünlü eseri neredeyse bilinmiyordu.
Erken Yaşam ve Hac
İbn Battuta, 25 Şubat 1304'te Fas'ın Tanca şehrinin medinesinde (Avrupa dışı mahalle) doğdu. Tam adı, Rihla'da verildiği gibi , Shams al-Din Abu 'Abdallah Muhammed ibn'Abdallah ibn Muhammed ibn İbrahim ibn Muhammed ibn Yusuf el-Lawati al-Tanji ibn Battuta idi ve ailesi hakkında bilinen her şey Rihla'dan geliyor. eğitimine yapılan atıfları kaydeder ve soyunu sağlar.
İBN BATTUTA, SEYAHATE VARIŞ NOKTASINDAN DAHA FAZLA DEĞER VEREREK, SEYAHATİ SADECE KENDİ İYİLİĞİ İÇİN DÜŞÜNMEYE BAŞLADI.
Hayatı boyunca 'Şemseddin' adını kullanmış gibi görünüyor. Eğitimli bir geçmişe, kadı (hakim) bir aileden geliyordu ve dinine bağlıydı . Kur'an-ı Kerim'i ezberledi ve bildirdiğine göre, seyahatleri sırasında bazen günde iki kez onu bütünüyle okurdu. MS 1325 yılının Haziran ayında Mekke'ye ilk hac yolculuğuna çıkma zamanının geldiğini hissetti ve şunları yazdı:
Ne arkadaşlığında neşe duyabileceğim bir yol arkadaşım ne de katılabileceğim bir kervanım olmadan, içimdeki baskın bir dürtü ve bu şanlı tapınakları ziyaret etmek için uzun zamandır içimde tuttuğum bir arzu tarafından sallanan tek başıma yola çıktım. Bu yüzden dişi ve erkek sevgililerimden ayrılmaya karar verdim ve kuşların yuvalarını terk etmesi gibi evimi terk ettim. Ailem henüz hayatın bağlarında olduğundan, onlardan ayrılmak bana çok ağır geldi ve bu ayrılıktan hem onlar hem de ben üzüldük.
Başlangıçta, kendisini yalnızca haccı tamamlamaya adadı ve görünüşe göre Mekke'den daha ileri gitmek gibi bir düşünceye sahip değil. Kuzey Afrika'yı geçerek Tunus'a gitti ve şehre girdikten sonra yalnızlık ve vatan hasreti duygularını kaydetti:
Kasabalılar her yönden birbirlerine selam ve sorularla öne çıktılar. Ama hiçbiri bana selam söylemedi, çünkü tanıdığım hiçbiri yoktu. Yalnızlığıma o kadar üzülmüştüm ki, gözlerime hücum eden ve acı acı ağlayan yaşlara engel olamıyordum.
Onu diğer eğitimli insanlarla tanıştıran ve Kitapçılar Koleji'nde kendisine kalacak yer bulan bir hacı arkadaşı tarafından teselli edildi. O için Tunus'u terk İskenderiye , Mısır yolda koruma (burada genellikle kendi seyahatleri boyunca istihdam edecek bir strateji) bir karavan eşliğinde. İskenderiye'de, Sind'i (Pakistan), Hindistan'ı ve Çin'i ziyaret edeceğini ve bu bölgelerde yaşayan al Din'in üç erkek kardeşinin misafirperverliğini tadacağını kehanet eden Burham el-Din adında dindar bir mistikle tanıştı .
İbn Battuta Mısır'da
Daha sonra İskenderiye'de Şeyh el-Murşidi'nin yanında kalırken İbn Battuta, büyük bir kuş tarafından Mekke'ye götürüldüğü, ancak daha sonra asla görmeyi düşünmediği topraklara götürüldüğü bir rüya gördü. Şeyh, bu rüyayı onun için Mekke'ye başarılı bir şekilde ulaşacağının, ancak seyahatlerinin onu çok daha ileriye götüreceğinin bir işareti olarak yorumladı. İskenderiye'deki bu deneyimler, İbn Battuta'nın hacdan sonra eve dönme konusundaki orijinal planını yeniden düşünmesine neden oldu ve yolculuğa varış yerinden çok değer vererek seyahati sadece kendi iyiliği için düşünmeye başladı.
İskenderiye'den Kahire'ye gitti ve oradan Filistin ve Suriye üzerinden Mekke'ye doğru ilerledi. Filistin'deki seyahatleri hakkında şöyle yazıyor: “ İsa'nın doğum yeri olan Beytüllahim'i ziyaret ettim . Site büyük bir bina ile kaplıdır; Hıristiyanlar ona yoğun bir hürmetle bakarlar ve ona inen herkesi konuksever bir şekilde ağırlarlar” ve Kudüs'evardığında Mescid-i Aksa'ya hayret eder, yazar, “Kutsal cami en güzel yapıdır ve dünyanın en büyük camisi olduğu söylenir” (20). Şam'da, "güzellik bakımından diğer tüm şehirleri geride bırakan şehir", diye yazar, hükümetin ve üst sınıfın, daha az şanslı olanlara bağışlar sağlama ve şehrin çeşitli yönlerini geliştirme konusundaki cömertliğini kaydeder (29).
Battuta, kırık seramiklerin (tabaklar ve sürahiler) değiştirilmesinden gençlerin eğitimine kadar her şeyle ilgilenen insanların ihtiyaçlarına yönelik dini vakıfların olduğunu belirtiyor. Asfaltlanmış sokakların ve kaldırımların yeni inovasyonunu ve şehirdeki mimariningüzelliğini anlatıyor . MS 1326 yılının Ekim ayında Mekke'ye gelen Battuta, göksel alemin dünya krallıklarıyla kesiştiği dünyanın merkezinde dolaşan binlerce hacı olarak Ka'be deneyimini dikkatle anlatıyor.
Daha Fazla Seyahat
Hac yolculuğunun sona ermesiyle Battuta artık eve dönebilirdi, ancak bilgin Ross E. Dunn'ın gözlemlediği gibi, “Artık dini bir görevi yerine getirmek ya da belirli bir hedefe ulaşmak için seyahat etmiyordu” - şimdi sadece seyahat aşkı için seyahat ediyordu. (32) 1326-1331 CE yılında geçti Pers , Zagros Dağları'nın bir maiyetinde güzelliği ve muhteşem bahçeleri, Rode için zaman ünlü Shiraz kentini ziyaret eden Moğol hükümdarı, Bağdat'ı ziyaret etti ve Yemen'e gemi aldı sırasında o denizde bir fırtınadan kurtuldu.
İbn Battuta'nın Seyahatleri Haritası, 1325-32 CE
MS 1331 veya 1332 yılı, onu Afrika'yı keşfettiğini ve ardından bir prensese Konstantinopolis'e kadar eşlik ettiği ve Ayasofya'yı ziyaret ettiği Anadolu'ya ( Türkiye ) geçtiğini buldu . MS 1332-1333 arasında bir noktada, Hindistan'a bir geminin varmasının çok uzun süreceğini fark edince, yaya olarak yola çıktı ve Orta Asya'yı geçerek, geminin ulaşması gereken süreden neredeyse bir yıl sonra nihayet Hindistan'a varmak üzere yola çıktı. onu oraya getir.
Hindistan'da, Delhi Sultanı onu şehrin baş yargıçlarından biri olarak işe aldı. Tarihçi Stewart Gordon şöyle yazıyor: "İbn Battuta'nın krallarla yaptığı sohbetler bir anlamda o günün yönetim seminerleriydi; kısa süre sonra İbn Battuta bir kraldan diğerini anlatabildi, krallar hevesle bilgi aradılar" (45). Hindistan'dan ziyaret etti. Çin'de yeniden yargıç olarak atandı ve Maldivler'e geçti ve yine yargıç oldu.
YOLCULUKLARI SIRASINDA YEDİ KEZ EVLENMİŞ, BİRÇOK ÇOCUK BABASI OLMUŞ, KÖLELER ALIP SATMIŞ, BÜYÜK ZENGİNLİKLERE SAHİP OLMUŞ VE KRALLARA DANIŞMANLIK YAPMIŞTIR.
Burada, başka yerlerde yaptığı gibi, kadınların giyim tarzlarından şikayet etti, sadece belden aşağısı giyindiklerini belirtti ve “onların arasında yargıçlık görevinde bulunduğumda, onları tamamen örtemedim” yorumunu yaptı. (179). Maldivler'den Malezya'nın Seylan kentine gitti, Hindistan üzerinden geri döndü, Sahra Çölü'nü geçti ve Orta Doğu'da yavaşça yol aldı.
Yolculukları boyunca yedi kez evlenmiş, birçok çocuk babası olmuş, köleler alıp satmış, büyük zenginliklere ve güzel apartmanlara sahip olmuş, krallara nasihat etmiş ve prenseslere binmiş, ama aynı zamanda pantolonu ve yiyecek bulma ümidi vardı, gemi kazası geçirdi, soyuldu ve bir padişah tarafından hayatı tehdit edildi.
Eve dön
Sonunda düşünceleri eve döndü ve MS 1348'de vebanın zirvesinde Suriye'yi dolaştı ve ölümün etrafında nasıl olduğuna dikkat çekti (bugün vebayı ayrıntılı olarak kaydeden ilk yazarlardan biri olarak kabul ediliyor). Battuta, Sardunya'ya saptı ve Tanca'ya giden bir grup Müslümanla buluşana kadar İspanya'yı dolaştı. 1348 yılının sonlarında Fas'a geri döndü. Babasının ve annesinin yakın zamanda vebadan öldüğünü ve arkadaşlarının gittiğini ya da öldüğünü öğrenince tekrar yola çıktı, İspanya'ya döndü ve ardından Timbuktu'ya ve Gao'nun ticaret merkezine doğru bir yolculuk yaptı, ancak eve, Fas'a geri döndü. C. 1352 CE.
Fes şehrine yerleşir ve Sultan Ebu İnan'ın hikâyesini işitir ve o kadar etkilenir ki, onun yazılmasını ister. Padişah, ya katip İbn Cüzey el-Kelbi'yi görevlendirdi ya da (daha önce seyahatlerinde karşılaşmış olduğu) İbn Battuta bu iş için onu seçti. İbn Battuta, İbn Cüzey'e yaptığı yolculukların hikayesini anlattı ve sonuç, İbn Battuta'nın şimdi ünlü Rihla'sı oldu . İbn Cüzey'e yaptığı seyahatlerin dikte edilmesinin ardından tarihten silinir, ancak büyük olasılıkla Sultan tarafından şehirde bir hükümet görevi verildi. Muhtemelen Fez'de MS 1368 veya 1369'da öldü. Tanca'daki medina, onun mezar yeri ve oradaki bir yer de mezarı olarak kabul ediliyor .
Çalışmasına Kritik Tepki
Çalışmaları bilim adamları tarafından genel olarak gerçeklere dayalı ve güvenilir olarak kabul edilse ve kesinlikle harika bir okuma olsa da (Ross E. Dunn onu “destansı bir uzun metrajlı filme layık” olarak adlandırıyor) bazı bilim adamları, yazarların müdahalesine atfettikleri anlatının ayrıntılarıyla ilgili sorunları dile getirdiler. İbn Cüzey, İbn Battuta'nın abartması veya her ikisi.
İbn Battuta'nın Seyahatleri Haritası, 1332-47 CE
Eleştiri, bir mahkeme katibi olarak İbn Cüzey'in, İbn Battuta'nın hafızasını desteklemek için önceki yazarlardan veya diğer rivayetlerden pasajlar eklediğini iddia ediyor. İbn Battuta hiçbir seyahat günlüğü tutmadı ve hikayelerini anlatırken tamamen hafızasına güvendi. Bu güven, onun 30 yıllık bilgiyi bu kadar net bir şekilde hatırlayamadığını iddia eden daha sonraki çalışma bilginlerini rahatsız etti. Bu böyle olsa da tarihçi Douglas Bullis şöyle yazıyor:
İbn Battuta, Kuran'ı ezberlediğinde, tıpkı çağımızın yazıya ve mikroçiplere dayanması gibi, aklın doğruluğuna güvenilebileceğine dair toplu varsayımı benimsedi. Dolayısıyla, açıklamalarında, uydu televizyonunun bizim dünyamız için yaptığına benzer bir şeyi kendi dünyası için yapıyordu. (Bölüm I, 4)
İbn Cüzey'in, belki de açıklamaları genişletmek veya derinleştirmek amacıyla, daha önceki seyahat yazarlarından ve özellikle de Endülüs'ten yoğun seyahat eden ve tarihi geride bırakan bir şair olan İbn Cübeyr'in (MS 1145-1217) eserinden ödünç aldığına şüphe yoktur. Rihla türüne ilham verecek bir çalışma. Battuta'nın Rihla'sından Şam, Mekke ve Medine gibi şehirleri anlatan pasajlar, bir asır önce Cübeyr tarafından yazılanlarla aynıdır.
Ancak bunun İbn Battuta'nın eserinin gerçekliği ile hiçbir ilgisi yoktur. Edebiyatın yaratılmasında özgünlüğe verilen değer nispeten yeni bir olgudur. Eski okuyucular ve yazarlar hikayeye ve bu hikayenin onlara verebileceklerine değer verdiler; kimin yazdığı ya da nasıl yazıldığı önemli değildi.
Eski ya da orta çağ dinleyicisi için önemli olan yazılı bir eserin mesajı ve işlevselliği ve tabii ki ne kadar iyi bir hikaye olduğuydu. Bir ortaçağ zihnine göre, İbn Battuta'nın eseri tam olarak Bullis'in yukarıda tarif ettiği işleve hizmet ederdi: eğlenceli bir hikaye sunarken geniş dünyayı biraz daha küçük ve okuyucu için biraz daha erişilebilir hale getirmek.
Hiçbir günümüz bilgini, İbn Battuta'nın iddia ettiği kadar çok seyahat ettiğinden şüphe duymaz, ancak bazıları, eserinde bahsettiği tüm yerleri ziyaret edip edemeyeceğini sorgulamıştır. Bu masraflar antik veya modern eleştiri okuduğu herkese tanıdık gelecektir Marco Polo 'ın Dünya Harikalar The Book (genellikle olarak tercüme Marco Polo Travels , c. 1300 CE). Battuta'nın çalışmasında olduğu gibi, Polo'nun Seyahatleri eleştirmenleri, şair Rustichello da Pisa'nın (Polo'nun seyahatlerini dikte ettiği) hikayeyi genişletmek için kendi Arthur Romances'inden pasajlar ve daha önceki seyahat el yazmalarından seçmeler eklediğini belirtiyor.
Öyle olsa bile, bilim adamları (Dunn ve Gordon dahil), İbn Juzay'ın başka eserlerden ödünç aldığı pasajlar olmasına rağmen, bunun Battuta'nın anlatımını veya onun tarih, coğrafya ve kültürel anlayışa katkısını hiçbir şekilde azaltmadığını belirtiyorlar. Cüzay'a atfedilebilecek tüm pasajlar kaldırılsa, yine de çok etkileyici bir edebiyat eseri bulunur.
Battuta'nın seyahatleriyle ilgili farkındalık günümüzde yavaş yavaş artsa da, İbn Battuta'nın Rihla'sı ölümünden sonra yüzyıllarca bilinmiyordu. Müslüman dünyasının içinde veya dışında olsun, büyük Faslı seyyahın yolculuklarının öyküsü, karaya oturtulduktan kısa bir süre sonra unutulmuş görünüyor. Tarihçi AS Chughtai şöyle diyor:
Tüm zamanların en dikkat çekici gezginlerinden biri olan İbn Battuta, Marco Polo'dan altmış yıl sonra Çin'i ziyaret etti ve aslında Marco Polo'dan çok daha fazla 75.000 mil seyahat etti. Oysa Batı'dakiler bir yana, Müslüman ülkelerde kullanılan coğrafya kitaplarında Battuta'dan hiç söz edilmiyor. İbn Battuta'nın coğrafyaya katkısı tartışmasız herhangi bir coğrafyacınınki kadar büyüktür, ancak seyahatlerinin hesaplarına uzmanlar dışında kolayca erişilemez. (2)
Bu durum değişirken, aradan uzun zaman geçti. El yazması, eserin bir kısmının Alman kaşif Ulrich Jasper Seetzen tarafından geri getirildiği 19. yüzyıla kadar batıda bilinmiyordu. Yaklaşık 1818-1900 yılları arasında, Oryantalist Sir Hamilton AR Gibb MS 1929'da kesin bir İngilizce versiyonunu yayınlayana kadar Rihla'nın çeşitli çevirileri yapıldı.
Gibb, tüm eseri dört cilt halinde tercüme etmeyi planlamıştı, ancak 1971 CE'deki ölümünden önce yalnızca üçünü tamamlamayı başardı. İbn Battuta'nın Rihla'sının tam İngilizce versiyonu ancak MS 1994 gibi yakın bir tarihte kullanılabilir hale geldi, ancak çalışmanın önemi o zamandan beri sürekli olarak kabul edildi ve bugün, bir ortaçağ seyahat günlüğü klasiği olarak kabul ediliyor.
