Hayatın doğası

Hayatın şaşırtıcı fenomeni

   Yıllar önce, bir damla suyun içinde mutlu bir şekilde yüzen bir terliksi hayvanın kısa bir belgeselini izledim. Terliksi hayvan, vücudu minyatür bir kısa puro gibi, yaklaşık 0,1 mm uzunluğunda, binlerce villusla kaplı tek hücreli bir tek hücreli hayvandır: birlikte çırpan ve onu suda itebilen mikroskobik bıyıklar. Eh, bu küçük "şey" oldukça hızlı yüzebilir, engellerden kaçınabilir, yiyecek arayabilir ve bulabilir, bir eş bulabilir ve genellikle küçük bir balık gibi açık bir amaçla akıllıca davranabilir.

   "Ama terliksi hayvan tek bir hücredir!" Diye haykırdım. “Sinir sistemi yok!”, “Bir torba kimyasal bilgiyi bu kadar mükemmel bir şekilde nasıl işleyebilir ? Kendisinin bir kopyasını kendi içinde birleştirerek nasıl çoğalabilir ? " Bu, kendini bilgisayar belleğine kopyalayabilen bir program değildir. Bu, kendisi gibi başka bir bilgisayarı kendi içinde - donanım ve yazılım dahil - bir araya getiren ve sonra iki tam bilgisayara bölünen bir bilgisayara benzer! Bunlar bugün hiçbir mühendisin yakalayamayacağı başarılar. Henüz anlamadığımız temel bir şeyler olması gerektiği sonucuna vardım .

   Bakteriden insana her canlı organizma açık bir sistemdir , yani içinde yaşadığı çevre ile madde, enerji ve bilgi alışverişi yapan bir sistemdir. Bir organizmanın hayatta kalmak için yiyeceğe , yani sürekli bir madde ve enerji kaynağına ve kendi kendini düzenleme yeteneğine ihtiyacı vardır. Homeostasis olarak adlandırılan kendi kendini düzenleme kapasitesi , organizmanın negatif geri besleme kullanan birçok birlikte işleyen dinamik süreçler aracılığıyla iç stabilitesini korumasına izin verir.

   Stabilite, tıpkı bir evdeki sıcaklığı otomatik olarak ayarlayan bir termostatta olduğu gibi, bazı ayar noktaları etrafında dinamik bir denge yoluyla elde edilir. Elbette, bir hücre içinde, şaşırtıcı karmaşıklıkta diğer homeostatik döngülerin içinde homeostatik döngüler vardır, ancak her döngünün temel çalışma prensibi her zaman aynıdır, yani kontrol edilecek değişkenin değerini geri beslemek için, bunu bir ayar değeriyle karşılaştırın. ve ikisi arasındaki fark ihmal edilebilir olana kadar süreci sürdürün.

   Ökaryotik bir hücreye yakından bakarsak, işleyişi bilgisayarlar da dahil olmak üzere makinelerimizin çalışma şeklinden tamamen farklıdır. Hücrenin sitoplazmasının içinde elektronlar ve protonlar (hidrojen iyonları) vardır; sodyum, potasyum, fosfor ve benzeri gibi basit atomların iyonları; su, glikoz ve amino asitler gibi basit moleküller; haberci RNA gibi karmaşık moleküller; proteinler; ribozomlar ve DNA gibi organeller; ve basit bakterilere benzeyen mitokondri - daha büyük bir hücre içinde yaşayan hücreler.

   Bu nedenle hücre, hepsi inanılmaz karmaşıklıkta ve tek bir amaç için sorunsuz bir şekilde birlikte çalışan birçok hiyerarşik organizasyon düzeyini içerir. Bir hücrenin her bölümü bir ikisi içinde çok sayıda diğer bölümleriyle etkileşime girebilir ileri beslemesi ve bir geri besleme olmadan biçimde kalıcı aralarında bağlantıları. Bu özgürlük, bilgisayardaki hiçbir şeye benzemez, çünkü bir bilgisayarda transistörlerinin bağlantıları tasarımcısı tarafından bir kez ve herkes için sabitlenir ve konusu fiziksel sınırlarına girip çıkmaz.

   Hücre, indirgenemez bir bütün gibidir , trilyonlarca tanesi dikkate değer bir şekilde organize edilerek kompleks canlı organizmaların inşa edilebildiği temel bir "atom" dur. Aslında, yaşamı manipüle ettiğimizde, her zaman canlı bir hücreyle başlarız, bileşen parçalarıyla değil ve yalnızca hücrelerin sağlamlığı ve hata toleransı sayesinde, bu süreçte hücreyi öldürmeden belirli istilacı manipülasyonlar yapabiliriz.

   Canlı bir organizmada olup biten her şey, böyle bir fiziksel yapının klasik fiziğin mantıksal çerçevesi içinde tam olarak anlaşılamayacağını ima eder . Kuantum fiziğinin anlaşılmasını gerektiren birçok özellik vardır ve hatta klasik olarak kabul ettiğimiz özelliklerin çoğu, ne olduğunu klasik olarak açıklayacak kadar iyi olan kuantum özelliklerinin yaklaşık değerleridir. Klasik olarak açıklayamadığımız şey, canlı organizmaların bilinçli ve olasılıkçı davranışla özerk olmalarıdır.

   Bence yaşamı bilinç kavramı olmadan açıklamanın imkansız olacağını düşünüyorum çünkü ikisi, henüz kavrayamadığımız şekillerde ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlı. Canlı bir organizmanın amacı vardır, çünkü bilinçli bir varlığı “barındırabilir” ve böylece özgür irade, niyet ve anlam bahşedilmiş bir birim olarak hareket edebilir; Bir torba bilinçsiz klasik atom ve moleküllerin birbirleriyle etkileşime girmesinden kaynaklanamayan özellikler . Bence bilinç, sadece organizmanın birliğini bir arada tutan “yapıştırıcı” rolünü sürekli olarak değişirken değil, aynı zamanda özgür irade eylemlerinin arkasındaki “aracı” da olmalıdır diye düşünüyorum.

   Yaşam, organizmanın yaşamı boyunca asla aynı olmadığı son derece dinamik bir dengede sürekli bir madde, enerji ve bilgi alışverişinin olduğu çevre ile derin ve kalıcı bir ortak yaşam içinde var olur. Organizmanın bakış açısından çevre de asla aynı değildir. Aslında, ikisi birlikte gelişir ve bir anda organizmanın içinde olan, tek bir dinamik ve bütünsel yapının iki tamamlayıcı yönü gibi, bir sonrakinin dışında olabilir ve bunun tersi de geçerlidir . Şimdi, kuantum ve klasik dünyayı kucaklayan hayatı nasıl tasavvur ettiğimi daha net bir şekilde açıklamak için tekrar bir metafora başvuracağım.

Gerçek olan ve sanal olan nedir?

   Geliştirdiğim yeni çerçevede, bilinçli varlıklar tamamen kuantum dünyasında var ve her biri kuantum-klasik bir yapı olan fiziksel bedeni yönlendirmek için kalite algısına, kavrayışa ve özgür iradeye sahip. Bedenin kuantum kısmı, kuantum bilinçli varlık ile etkileşime girer ve bedenin klasik kısmı, parçası olduğu klasik dünya ile etkileşime girer. Bilinçli varlık, yanlış bir şekilde beden olduğumuza inanmamıza rağmen, gerçekte olduğumuz "benliktir".

   Bedenin klasik kısmı, vücudu bir otomatmış gibi kontrol eden sofistike bir mekanizma içerir ve otomat, bedenin bilinçli varlık tarafından yukarıdan aşağı kontrol edilen kuantum kısmıyla bağlantılıdır. Bedenimizin sınırını klasik kuantum bilgi sınırına yerleştirirsek , ki bu burada geçerli olan şey, normalde düşündüğümüzden oldukça farklı görünebiliriz çünkü bu sınır bizim derimiz değildir ve uzayda mutlaka sürekli bir yüzey değildir. ama bedenin hem içinde hem de dışında ve aynı zamanda oldukça dinamik.

   Bu çerçevede bilinçli varlık bedeni hem doğrudan hem de dolaylı olarak kontrol edebilir. Doğrudan veya açık kontrol, bilinçli olarak bir seçim yaptığımız zamandır, bu nedenle yaptığımız seçimi açıkça biliriz. Dolaylı veya örtük bir kontrol, hiçbir zaman bilinçli olarak incelemediğimiz - ama sahip olabileceğimiz - zar zor bilinçli bir arzunun (bir quale) farkında olmadan bedenin klasik mekanizmasını yönlendirebilmesidir. Önemli olan nokta, arzunun bedenin klasik bilgisini kontrol eden bir kuantum özelliği olmasıdır. Bilinçli varlık bedenle özdeşleştiğinde, yani bedenin klasik duyularından gelen verilere dayanarak kendisinin beden olduğuna inanır.Varlık, var olan her şeyin duyular tarafından kaydedilen özelliklere sahip fiziksel dünya olduğunu düşünerek daha geniş kuantum gerçekliği ile temasını kaybeder. Bu noktada durumu daha da açıklamak için bir sanal gerçeklik metaforuna başvuracağım.

Bir sanal gerçeklik dünyası

   Bir bilgisayar tarafından oluşturulan sanal gerçeklik dünyasında bir avatarı kontrol ettiğinizi hayal edin. Sofistike gözlükler, kulaklıklar ve vücudunuzun hareketlerini otomatik olarak yakalayan bir kostüm giyiyorsunuz. Sesiniz ve hareketleriniz avatarın hareketlerini kontrol eder ve avatarın simüle edilmiş duyuları aracılığıyla yönettiğiniz avatarmışsınız gibi sanal bir dünya yaşarsınız. Bu sanal gerçeklikte, her biri farklı bir kişi tarafından kontrol edilen sanal klasik nesneler ve diğer avatarlar vardır. Onlarla sanal dünyanın yasalarını kullanarak etkileşime girersiniz ve bildiğiniz fiziksel dünyadan farklı bir dünyayı deneyimleyebilirsiniz.

   Sanal dünyayı çalıştıran bilgisayar programı, avatarları alt programlar olarak içerir ve tamamen klasik bir bilgi yapısıdır. O sanal gerçekliğe daldığınızda, kısa süreler için avatar olduğunuza ve sanal dünyanın gerçek olduğuna, bunun yerine fiziksel dünyada var olduğunuzu unutarak neredeyse inanabilirsiniz. Bilincimizin, deneyimimizin güçlü bir ilgi duyduğumuz bir kısmına odaklanma kapasitesi, hepimizin aşina olduğu bir şeydir. Yaşam oyununda çoğumuz tamamen bedenimizle özdeşleşiriz çünkü dünyayı ancak klasik olarak etkileyebiliriz ve bu nedenle sadece bedenden gelen klasik bilgilere dikkatimizi vermiş oluruz. Bu koşullandırma, yaşamın erken dönemlerinde meydana gelir ve kesintisizbedenimiz ve avatar arasındaki kaba arayüzün aksine, bilincimiz ve bedenimiz arasındaki arayüz.

   Avatarı kontrol ettiğinizde, vücudunuz açıkça klasik bilgisayarın dışında var olur ve avatar, oyuna dahil olsanız bile kim olduğunuz kişi değildir. Klasik bedeniniz avatarı klasik bilgiyle yukarıdan aşağıya kontrol eder, ancak kuantum bedeniniz de kuantum dünyasında var olan kuantum bilinçli varlık - gerçek siz - tarafından kontrol edilir. Sanal dünya deneyiminiz bunun yerine kuantum dünyasında gerçekleşir, fiziksel dünyada değil . Bu, avatarı kontrol eden bedeni kontrol eden aynı "siz" içinde meydana gelen kuantum bir fenomendir. Bu nedenle avatar, kuantum dünyasında meydana gelen özgür iradenizle ilgili kararlarınıza bağlı olduğu için dijital olarak ortaya çıkmamış eylemler gerçekleştirebilir.

   Ben vücudunuzun yok gibi, düşünüyorum içeride sanal gerçeklik yaratan bilgisayar, bilincinizin ve yapacağız serbest mevcut iç vücudunuzun içinde bulunduğu fiziksel dünyanın. Avatar sadece bilgisayar tarafından yaratılan klasik sanal gerçeklikte etkileşim kurmanıza ve deneyim yaşamanıza izin veren bir arayüzdür , ancak deneyiminiz ne avatarın içinde ne de bilgisayarın içinde var. Aynı şekilde, bedeniniz sadece bedeninizi ve bilgisayarınızı içeren fiziksel dünyaya bir arayüzdür, ancak beden ve dünya deneyiminiz ne bedenin içinde ne de fiziksel dünyanın içinde. Sadece fiziksel dünyanın atfettiğiniz varoluştaki tek gerçeklik olduğuna inandığınız içindir. beden deneyiminiz.

   Gerçek varlık sizin bedeniniz değil, tıpkı vücudunuzun "avatarı giymesi" gibi "vücudu giyen" bilinçli benliğinizdir. Siz yalnızca kuantum dünyasında var olursunuz ve kuantum dünyasında bedeninizin var olduğu kuantum-klasik bir fiziksel dünya vardır; ve fiziksel dünyanın içinde, vücudunuzun kontrol edebileceği bir avatar içeren sanal bir dünyanın olduğu klasik bilgisayar vardır. Rus bebekleri gibi, sanal gerçekliklerin içinde sanal gerçeklikler vardır, ancak tüm bu bebeklerle ilgili bilinçli deneyimlerinizi içeren isimdir. Ve nousym aynı zamanda tüm bu bebeklerin fiziksel olarak yapıldığı kuantum bilgisini tezahür ettiren şeydir.

Aynı anda iki dünyada varız

   Yukarıdaki metafor, ölçebileceğimiz olaylar dünyasının, ölçülebilecek olandan çok daha fazlasının gerçekleştiği daha temel bir kuantum dünyasından ortaya çıktığını odağa getiriyor. Birinci dünya, Boolean veya klasik bilgiyle karakterize edilen klasik dünyadır ve ikinci dünya, kuantum bilgisiyle karakterize edilen kuantum dünyasıdır. Bu iki dünya birbiriyle etkileşim halindedir, yani kuantum bilgisi klasik bilgiye dönüştürülebilir ve bunun tersi de geçerlidir. Bu etkileşim nedeniyle iki dünya ayrı değildir, ancak her iki dünya da gerçektir ve her dünyanın içinde yalnızca birinde veya diğerinde var olabilen varlıklar vardır. Ayrıca, tabiri caizse, her iki dünyada da eşzamanlı olarak var olan, ikisini birbirine bağlayan varlıklar vardır.Bunlar yaşayan organizmalardır .

   Sadece klasik dünyada var olan varlıklar, klasik bilgiyi kullanarak deterministik yasalarla etkileşime girerler ve böylece mekanik olarak makinelerimiz ve bilgisayarlarımız gibi davranırlar. Yalnızca kuantum dünyasında var olan varlıklar, kuantum bilgisine dayalı olasılıksal kuantum yasalarıyla etkileşime girer. Canlı organizmalar özeldir çünkü her iki dünyada da mevcutturlar. Kuantum fiziğinin bu yorumu, gerçekliği kuantum dünyasına atar. Bu, yalnızca ölçülebilir olayların klasik dünyasının gerçek kabul edildiği diğer yorumların çoğundan farklıdır.

   Şimdi, ses çıkaran insanların ve hayvanların bulunduğu dördüncü makalede anlatılan büyük kasaba meydanı örneğine dönersek, iletişim kuran varlıklar tarafından yapılan sesleri taşıyan titreşimli hava, süperpozisyonu taşıyan "titreşen" nousime benzer olacaktır. iletişim kuran varlıkların kuantum bilgileri. Kare durumunda olduğu gibi, bilinçli bir kuantum varlık A tarafından tezahür ettirilen durum veya sembol, diyelim ki, A tarafından yapılan ve dolayısıyla tezahüründen önce A tarafından bilinen bir özgür irade seçimi olacaktır. Bununla birlikte, başka herhangi bir varlık tarafından bakıldığında, bu sembolün görünüşü olasılıksal fiziksel yasalara uymak zorunda kalacaktı, çünkü A tarafından özgürce seçildi. Benzer bir şey, bir bilim insanı belirli bir durumda temel bir parçacığı hazırladığında da olur. Bilim adamı ölçülecek durumu güvenle tahmin edebilir,

   Yalnızca canlı organizmalar, bildiğim kadarıyla, kuantum dünyasında yaşayan bilinçli varlıklar ile kuantum olarak ve klasik olarak yalnızca fiziksel dünyada var olan bilgi yapılarıyla kuantum olarak arayüz oluşturmak için gerekli olan çevre ile dinamizm seviyesine ve olağanüstü karşılıklı bağımlılığa sahiptir. misal. Yaşam, çevre ile tam bir ortak yaşam içinde, organizma ile çevre arasında gerçek bir sınır bulamayacak kadar samimi bir şekilde var olur. Organizma çevreye "yayılır" ve çevre, her ikisinin de her an değiştiği son derece dinamik bir denge içinde organizmanın içine doğru genişler; ve değişim varoluşun bir koşuludur.