Ege Medeniyetinin Tarihi

Kayıp Minoslular: MÖ 20. - 15. yüzyıl

    Tarihin, altı asırlık bir medeniyetin tüm izini kaybetmesi, muhteşem seramik ve metal işçiliği yapan, geniş bir coğrafyada ticaret yapan ve hükümdarlarını muhteşem fresk resimleriyle özenle dekore edilmiş saraylarda barındırması şaşırtıcı. Yine de Knossos kazılarına kadar Girit'teki Minoslular için durum böyleydi. 

    Hala onlar hakkında Minos sanatı ve eserlerinin önerdiğinden çok az şey biliyoruz . Onlara verilen adın tarihten ziyade bir mit figüründen gelmesi tipiktir - evcil yaratığı Minotaur olan Girit'in efsanevi kralı Minos, bir insan vücuduna sahip bir canavar ve bir boğanın kafasını besleyen bir canavar.

    Girit'te Minos döneminden Knossos, Mallia ve Phaistos'ta çok benzer üç saray kazıldı. MÖ 2000 yıllarında inşa edilen her biri büyük bir kamu avlusu etrafında inşa edilmiştir; her birinin büyük miktarlarda tahılın depolanması için hükümleri vardır; her birinin büyük bir yerel nüfus için idari merkez olduğuna inanılıyor. Knossos'taki sayının 15.000 ila 50.000 kişi arasında değişebileceği tahmin ediliyor. 

    İdari kayıtlar ve hesaplar kil tabletlerde henüz çözülmemiş bir komut dosyası içinde tutulur ( Doğrusal A olarak bilinir ). Arkeolojik keşifler, ticaretin batıda Sicilya'dan güneydoğuda Mısır'a kadar tüm Akdeniz kıyılarında yapıldığını ortaya koyuyor. 

    Yurtdışında Minos kültürünün ileri karakolları var. Girit kültüründen etkilenen ticaret ortakları niteliğinde koloniler mi yoksa daha fazla mı oldukları bilinmemektedir. Bunların arasında Thera adasındaki Akrotiri şehri dikkat çekicidir. Görünüşe göre zengin tüccarların evleri, freskleri bozulmadan ayakta kalmıştır. Evlerin birkaçı üç katlı yükseklikte, zeminleri hala yerinde. 

    Korunmalarının nedeni, adanın yanardağının yaklaşık MÖ 1525'te patlamasıdır. Bir buçuk yıl sonra Pompeii gibi, Akrotiri de volkanik külle kaplandı. 

    Minoan Girit'te savunma duvarları ve savaş resimleri de pek yok. Bu barışçıl ve müreffeh bir toplum gibi görünüyor. Ama sonu şiddetli. Yaklaşık MÖ 1425'te Knossos dışında Girit'in tüm kasaba ve sarayları ateşle yok edildi. 

    Bunun anakaradaki Yunanlılara şans veren bir doğal afet olup olmadığı veya Yunan işgalcilerin Minos Giritini yok edip etmedikleri - sadece ana sarayı kendi kullanımları için saklayarak mı bilinmemektedir. Ancak gelecek nesil yöneticilerin Mycenae anakarasının kültürünü tanıttığı ve hesaplarını Miken alfabesi olan Linear B'de tuttuğu kesindir. Miken istilasının Minos uygarlığını sona erdirmesi muhtemel görünüyor.

İlk Yunan uygarlığı: MÖ 16. yüzyıldan

    Lineer B'nin bir Yunanca yazı olduğunun keşfi, Mycenae'yi Yunan uygarlığı hikayesinin başına yerleştirir. Bu şeref yerinin hakkı, efsane ve edebiyatta pekiştirilmiştir. Miken saraylarının sözde işgalcilere kahramanları olan Homeros 'ın İlyada da anlatılır.

    Arkeoloji, bu erken Yunanlıların hükümdarlarının Homeros'un önerdiği kadar gururlu ve savaşçı olduklarını ortaya koyuyor .

    Kale sarayları, o kadar büyük olan taş bloklardan duvarlarla korunmaktadır ki, yalnızca devler onları yerine yerleştirebilir. Bu mimari tarzı uygun Tepegözlerin ( içinde Odysseus karşılaştığı tek gözlü devlerin bir yarış sonrasında Siklop seçildi Odyssey ).Yunan efsanesinde, Efsanevi kral Proteus için Tepegözler tarafından yaptırıldığı söylenen Tiryns'teki duvarlar en çarpıcı örneği oluşturmaktadır.

    Mycenae'de, devasa lento üzerinde duran iki büyük aslanla, gücü ilan eden duvarlardan geçen bir geçittir.

    Mycenae'deki kraliyet mezarları, güçlü bir askeri toplum izlenimine katkıda bulunuyor. 16. yüzyılın mezarları ( gömü derin bir şaftın dibinde olduğu için 'şaft mezarlar' olarak bilinir ), bölgeye yeni bir tür bronz kılıç ve hançer bolluğu ve ölüm de dahil olmak üzere birçok altın hazinesi, kralların maskeleri içerir..

    14. yüzyılda mezarların kendileri, tholos veya 'arı kovanı' tarzı mezarın gelişmesiyle, sakinlerinin statüsüne daha uygun hale gelir. En etkileyici olanı, yüksek kubbeli iç odasıyla ( 2500 yıl önce Neolitik batı Avrupa'da bağımsız olarak öncülük etmişti ) Mycenae'deki Atreus Hazinesi olarak adlandırılan hazinedir .

    Bilinen en eski zırh takımı, Dendra'daki Miken mezarından geliyor. Miğfer, yaban domuzu dişinin dilimlerinden kurnazca şekillendirilmiş sivri uçlu bir başlıktır. Bronz yanak kanatları ondan sarkıtılarak boynun etrafında tam bir bronz çembere kadar uzanır. Omuzları kıvrımlı bronz levhalar örter. Altlarında bir göğüs plakası ve ardından uyluklara kadar yarı esnek bir etek oluşturmak için biri diğerinden asılı üç tane daha bronz plaka vardır. Baldırlar veya bronz şinpadler zırhı tamamlar.

    Miken savaşçısının silahları bronz bir kılıç ve bronz uçlu bir mızraktır. Kalkanı ahşap bir çerçeve üzerinde sert deriden yapılmıştır. Benzer silahlar, birkaç yüzyıl sonra Yunan hoplitleritarafından kullanıldı.

Ticaret ve fetih: MÖ 13. - 12. yüzyıl

    13. yüzyılda Miken hükümdarları, çeşitli derecelerde tüm Mora'yı, Yunanistan anakarasının doğu tarafı, Olympus Dağı kadar kuzeyde, büyük Girit ve Rodos adaları ve birçok küçük adayı kontrol ediyorlar. Bu gerçekten de Ege'nin çoğuna yayılan bir medeniyettir.

    Mikenler, doğu kıyılarının geleneksel pazarlarından batıdaki İspanya kadar uzaktaki yenilerine kadar, Akdeniz boyunca ticaret yaparlar. Ayrıca Avrupa'nın iç kesimlerindeki Neolitik toplumlarla uzun vadeli ticari bağlantıları var .

    13. yüzyılın ikinci yarısında, köklü sözlü geleneğe göre, Miken Yunan yöneticileri, Ege Denizi'nin diğer yakasındaki zengin bir şehre saldırmak için güçlerini birleştiriyorlar. ŞehirTroy . Yaklaşık dört yüzyıl sonra sözlü gelenek İlyada olarak yazılacak .

    Homer'in şiirinde Truva'nın nihayet bastırılması uzun yıllar alır. Bunda gerçek varsa, savaş Yunanlıları ölümcül şekilde zayıflatabilir. Elbette arkeoloji, başarılı Miken medeniyetinin aniden sona erdiğini ortaya koyuyor - çok geçmeden - yaklaşık MÖ 1200'de.

    Yunanistan'daki Miken saraylarının ani yıkımı, Doğu Akdeniz'deki daha geniş bir kaos modelinin parçasıdır. Mısır kadar uzakta, firavunlar 'denizden gelen' insanlar olarak tanımladıkları akıncıların istilasına karşı savaşırlar. Bu yırtıcıların tam olarak nereden geldiği o zaman da şimdi olduğu gibi bir gizem.

    En olası cevap Anadolu'nun güney ve batı kıyılarıdır. Anadolu'nun hükümdarları Hititler kurbanları arasındadır. Bazı Deniz Kavimleri'nin yerleştiği Doğu Akdeniz toplulukları da Filistliler olarak biliniyor .

Dor ve İyonik: MÖ 12. yüzyıldan

    Sessiz bir biçimde Miken Yunanistan bu ilk saldırıdan sağ kurtuldu. Ancak 12. yüzyılın sonlarında Dorların - henüz medeniyetsiz olan ve Yunancanın Dor lehçesini konuşan kuzeyli kabilelerin ellerinde son bir darbe alır. Dorlar Makedonya'dan güneye hareket eder ve Mora boyunca dolaşırlar. Bronz Çağı Mikenlerini alt etmelerine yardımcı olan demir teknolojisinin avantajına sahipler.

    Dor istilası, Yunanistan'ı genellikle karanlık çağ olarak adlandırılan bir döneme sürükler. Ancak Dorian askeri gelenekleri, klasik Yunanistan'ın altın çağında önemli bir rol oynamaya devam ediyor. Acımasızca verimli Spartalılar, Dorların ataları olduğunu iddia edecek ve kendilerini onlara göre modelleyecektir.

    Klasik Yunanistan'daki rakip gelenek, Miken kültürünün bir ileri karakolu olan Atina ile bağlantılıdır. Atina, Dorlara başarılı bir şekilde direnir ve işgalcilerden kaçanlar için bir sığınak haline gelir.

    M.Ö. 900'den itibaren Atina'nın teşvikiyle, Dor olmayan Rumlar Anadolu'nun batı kıyısında koloniler oluşturmak için göç ederler. Bu koloniler sonunda oluşturmak üzere birleştirmek Ionia . Sonraki yüzyıllarda İyonya, Atina ile birlikte klasik Yunan medeniyetinin beşiği haline geldi. Yani Mycenae'den gerçek bir devamlılık var. Muhtemelen bir İyonya yerlisi olan Homeros'un ifade ettiği Miken Yunanlılarının romantik fikrine yansımıştır.