Antik Afrika

M.Ö 1800 Öncesi Afrika

Antik Afrika

   Afrika sanatının kökenleri, insan türünün evrimi ile başlayarak, kaydedilen tarihten çok önce mevcuttur. Zamanla, kıta kültür, siyaset ve din açısından giderek daha çeşitli hale geldi.

   Afrika, insan türünün ortaya çıktığı, dünyadaki en eski yerleşim bölgesi olarak kabul edilir. 20. yüzyılın ortalarında antropologlar, insan işgalinin kanıtlarını yedi milyon yıl kadar erken bir tarihte keşfettiler. Bulguları, modern insanların ataları olduğu düşünülen erken hominid türlerinin fosil kalıntılarını içeriyordu.

Erken Medeniyetler

   İnsanlığın tarih öncesi boyunca, Afrika'nın hiçbir ulus devleti yoktu ve bunun yerine Khoi ve San gibi avcı-toplayıcı grupların yaşadığı yerdi. Sığırların evcilleştirilmesi tarımdan önce geldi. MÖ 6.000'de sığırların Kuzey Afrika'da evcilleştirildiği tahmin ediliyor. MÖ 4.000'de iklim değişikliği çölleşmenin artmasına yol açtı ve bu da tarım topluluklarının Batı Afrika'nın daha tropikal iklimine göç etmesine katkıda bulundu.

   MÖ ilk bin yılda demir işleme Kuzey Afrika'da başladı ve hızla Sahra boyunca Sahra altı Afrika'nın kuzey bölgelerine yayıldı. MÖ 500 yılına gelindiğinde, Doğu ve Batı Afrika'nın birçok bölgesinde metal işleme tamamen kuruldu. Batı Afrika'da Mısır, Kuzey Afrika, Nubya ve Etiyopya'dan yaklaşık 500 BCE'den kalma bakır nesneler kazıldı ve bu tarihe kadar Sahra-ötesi ticaret ağlarının kurulduğunu gösteriyor.

   MÖ 3300 civarında, Eski Mısır Firavun medeniyeti, MÖ 343'e kadar süren bir hükümdarlık iktidara geldi. Mısır etkisi derinlemesine modern Libya'ya, kuzeyde Girit ve Kenan'a ve güneyde Aksum ve Nubia krallıklarına ulaştı.

   Avrupa'nın Afrika keşfi Eski Yunanlılar ve Romalılar ile başladı. 332'de Büyük İskender, ölümünden sonra Ptolemaios hanedanının müreffeh başkenti olacak olan Mısır'da İskenderiye'yi kurdu. Kuzey Afrika'nın Akdeniz kıyı şeridinin Roma İmparatorluğu tarafından fethinin ardından bölge ekonomik ve kültürel olarak Roma sistemine entegre edildi. Hıristiyanlık kısa sürede bölgeye yayıldı.

   Yedinci yüzyılın başlarında, yeni kurulan Arap İslami Halifeliği Mısır'a ve oradan da Kuzey Afrika'ya doğru genişledi. İslami Kuzey Afrika, mistikler, akademisyenler, hukukçular ve filozoflar için farklı bir merkez haline geldi. İslam, esas olarak ticaret yolları ve göç yoluyla Sahra altı Afrika'ya yayıldı.

Dokuzuncu - Onsekizinci Yüzyıllar

   Sömürge öncesi Afrika, birçok türden siyasi örgütlenme ve yönetime sahip 10.000 kadar farklı devlet ve yönetime sahipti. Bunlar arasında güney Afrika'daki San halkı gibi küçük avcı-toplayıcı aile grupları; Orta ve güney Afrika'nın Bantu konuşan halkının aile klan grupları gibi daha büyük, daha yapılandırılmış gruplar; Afrika Boynuzu'nda yoğun biçimde yapılandırılmış klan grupları; büyük Sahel krallıkları; Akan'dakiler gibi özerk şehir devletleri ve krallıklar; Batı Afrika'daki Edo, Yoruba ve Igbo halkları; ve Doğu Afrika'nın Swahili kıyı ticaret kentleri.

   Dokuzuncu yüzyıla gelindiğinde, en eski Hausa eyaletleri de dahil olmak üzere bir dizi hanedan devleti, batı bölgelerinden merkezi Sudan'a kadar Sahra altı savan boyunca uzanıyordu. Bu eyaletlerden en güçlüleri Gana, Gao ve Kanem-Bornu İmparatorluğu idi. Gana, 11. yüzyılda geriledi ve 13. yüzyılda batı Sudan'ın çoğunu konsolide eden Mali İmparatorluğu tarafından geçti. Kanem, 11. yüzyılda İslam'ı kabul etti.

   Batı Afrika kıyılarının ormanlık bölgelerinde, Igbo'nun Nri Krallığı gibi bağımsız krallıklar, Müslüman kuzeyden çok az etkiyle büyüdü. Tarihsel olarak Yoruba şehir devletlerinin veya krallıklarının ilki olan Ife, rahiplere özgü bir oba ("kral") altında hükümet kurdu.

   Almoravids, 11. yüzyılda Kuzeybatı Afrika'nın geniş bir alanına ve İber yarımadasına yayılmış Sahra'dan bir Berberi hanedanıydı. Banu Hilal ve Banu Ma'qil, 11. ve 13. yüzyıllar arasında Mısır üzerinden batıya göç eden Arap Yarımadası'ndan Arap Bedevi kabilelerinin bir koleksiyonuydu. Mali'nin dağılmasının ardından Orta Nijer'in ve Batı Sudan'da Songhai İmparatorluğu kuruldu. Lider Sonni Ali ve halefi Askia Mohammad I (1493-1528) İslam'ı resmi din yaptı, camiler inşa etti ve Gao Muslim'e alimler getirdi.

   Kölelik Afrika'da uzun süredir uygulanmaktadır. Yedinci ve 20. yüzyıllar arasında Arap köle ticareti, Trans-Sahra ve Hint Okyanusu rotaları üzerinden 18 milyon köle aldı. 15. ve 19. yüzyıllar arasında, Atlantik köle ticareti, tahmini yedi ila 12 milyon köleyi Yeni Dünya'ya götürdü.

Eski Afrika Krallıkları ve İmparatorlukları : Bu harita, sömürge öncesi Afrika'nın çeşitli kültürlerinin, krallıklarının ve imparatorluklarının bir örneğini gösteriyor.

Antik Afrika Sanatı

Antik Afrika sanatı, hayatta kalan heykeller, kaya sanatı ve mimari kalıntılarla karakterizedir.

   Afrika sanatı, dünyadaki en çeşitli miraslardan birini oluşturur. Pek çok rasgele gözlemci "geleneksel" Afrika sanatını genelleme eğiliminde olsa da, kıta, her biri benzersiz bir görsel kültüre sahip geniş bir insan, toplum ve medeniyetten oluşmaktadır. İnsan türünün doğum yeri olan Afrika, var olan en eski sanat formlarından bazılarına ev sahipliği yapıyor. Ancak çoğu ahşap ve diğer son derece çabuk bozulan malzemelerden üretildiği için, 19. yüzyıldan önce üretilmiş çok az sanat eseri hayatta kalmıştır. Örnekler arasında pişmiş toprak heykeller, kaya oymaları ve mimari kalıntılar bulunur.

   Antik Afrika sanatı, kültürleri, dilleri ve politik yapıları kadar çeşitliydi. Çoğu kültür insan, bitki ve hayvanların soyut ve stilize edilmiş biçimlerini tercih ettiler, ancak bir dizi farklı yaklaşım ve tekniklere sahipti. Bazı kültürler, insan yüzlerinin ve diğer organik formların daha doğal tasvirlerini tercih etti.

   Modern Sudan'daki Nubia Kush Krallığı, Mısır ile yakın ve sık sık düşmanca temas halindeydi ve çoğunlukla kuzeye yayılmayan stillerden türemiş anıtsal heykeller üretti. Batı Afrika'da bilinen en eski heykeller, modern Nijerya'da MÖ 500 ile MS 500 arasında gelişen Nok kültüründendir. Bu kil figürleri tipik olarak uzun gövdelere ve köşeli şekillere sahipti.

53 cm boyundaki Nok Rider and Horse, (1.400 ila 2.000 yıl önce) : Nok kültürü Nijerya'da 1000 civarında ortaya çıktı ve bilinmeyen koşullar altında MS 500 civarında Batı Afrika bölgesinde, modern Kuzey ve Orta Nijerya'da ortadan kayboldu. Bilim adamları, sosyal sisteminin oldukça gelişmiş olduğunu düşünüyor. Nok kültürü, gerçek boyutlu pişmiş toprakların en eski Sahra altı üreticisiydi.

İnsan ve Hayvan Formları

   İnsan figürü her zaman Afrika sanatının birincil konusu olmuştur ve bu vurgu bazı Avrupa geleneklerini bile etkilemiştir. Örneğin, 15. yüzyılda Portekiz, Batı Afrika'daki Fildişi Sahili yakınlarındaki Sapi kültürüyle ticaret yaptı ve sakinleri Afrika ve Avrupa tasarımlarının melezleri olan ayrıntılı fildişi tuz havuzları yarattı. Bu, tipik olarak Portekiz tuzluklarında görünmeyen insan figürünün eklenmesiyle dikkat çekiciydi. Avrupa konuları kıyafetleri ve saç stilleri ile ayırt edilebilir. İnsan figürü, yaşayanları veya ölüleri sembolize edebilir. Olası konular arasında şefler, dansçılar, davulcular veya avcılar bulunur. Tanrıların veya ataların antropomorfik temsilleri olabilirler veya hatta adak işlevlerine sahip olabilirler.

Saltcellar, 16. Yüzyıl : Geometrik desenler arasında atlarla süslenmiş Portekizli bir adamı temsil eden bir Edo veya Yoruba sanatçısına ait Saltcellar.

   Avrupalılarla temastan önce bile, bazı Afrika kültürleri baskın soyutlama ve stilizasyon tercihi yerine natüralist tasvirleri tercih ettiler. Bu, ritüel kazımayı temsil edebilecek girintili ve kazıma detayları içeren Ile-Ife'nin Yoruba portre bronzlarında görülebilir.

Yoruba kafası : Bronz. Ile-Ife. Onikinci yüzyıl.

   Igbo-Ukwu'nun bronzları, kuşları, salyangozları, bukalemunları ve dünyanın diğer doğal yönlerini tasvir eden detaylara özel önem veriyor. Nesneler o kadar ince ki bazı yüzeylere küçük böcekler dahil edildi. Her bronz tek parça olarak üretildi.

Tören kabı : Bronz. Igbo-Ukwu. Dokuzuncu yüzyıl.

Mimari ve Sahra Kaya Sanatı

   Mali ve Zimbabwe gibi yerlerdeki mimari kalıntılar, kerpiç ve taş gibi çeşitli malzemelerdeki taşıyıcı mimarinin popülerliğini göstermektedir. Mali ve Igbo-Ukwu gibi bölgelerde, bozulabilir malzemelerden inşa edilen binalar, geçmişe bir pencere açan geleneksel tarzlarda inşa edilmeye veya yeniden inşa edilmeye devam ediyor.

   Sahra'daki mağaralar, kayalar ve diğer kaya oluşumları üzerindeki boyanmış ve oyulmuş sahneler, 10.000 yıldan fazla bir süre önce bol su kaynaklarına sahip bir otlak olan bu çöl bölgesinde yaşama bir bakış sağlıyor. Görüntüler, çiftçilik, avlanma ve yüzme gibi sahneleri içerir.

Sahra'da Kaya Sanatı

Sahra'daki antik kaya sanatı, Afrika'nın tarih öncesi halklarının sanatına ve kültürüne bir pencere açıyor.

   Antik kaya ve mağara sanatı, Sahra Çölü boyunca bulunabilir ve Afrika'nın tarih öncesi halklarının sanatına ve kültürüne önemli bir pencere sağlar. Kuzey Afrika'da bulunan Sahra, Neolitik dönemden kalma birçok karmaşık insan yerleşimine ev sahipliği yapıyordu. Bölgenin uzun bir iklim değişikliği tarihi vardır ve bugünün çöl alanı bir zamanlar bir savandır. Doğal kayalar üzerine oyulmuş ve boyanmış görüntüler, Neolitik Subpluvial döneminden canlı ve canlı sahneleri tasvir ediyor. Çoğu Sahra kaya sanatı, iklim bilimcilerin Neolitik Subpluvial dönem dedikleri bir döneme dayanmaktadır. Bu, bölgenin çok daha az kurak olduğu ve modern çölden daha zengin bir biyota ve insan nüfusunu desteklediği "Islak Sahra" veya "Yeşil Sahra" olarak bilinen birkaç dönemden en yenisiydi.

Balho'daki Petroglyph, Cibuti : Cibuti, yaklaşık 10.000 yıldır zürafalar gibi bitki örtüsüne bağımlı hayvanları desteklemeyen Sahra çölünün doğu ucunda yer almaktadır. Bu görüntü bize Sahra'nın bir zamanlar modern Sahra altı Afrika'dakine benzer bitki yaşamını içeren bir otlak olduğunu bildiriyor.

   Çoğu rock sanatı av sahnelerini tasvir eder, ancak diğerleri hayvanları, dansları ve günlük yaşama dahil olan insanları içerir. Bu piktografların ve petrogliflerin yardımıyla, arkeologlar ve bilim adamları, bir zamanlar bölgede yaşayan karmaşık toplumlar hakkında bilgileri bir araya getirebilirler.

Yüzücüler Mağarası

   Yüzücüler Mağarası, Sahra'daki en ünlü kaya sanatı örneklerindendir. Libya Çölü'nün dağlık Gilf Kebir platosunda bulunan mağara ve sanatı, 1933 yılında Macar kaşif László Almásy tarafından keşfedildi. İçinde, ıslak iklim koşullarının yüzme ve dalış için yeterince derin su kütlelerini koruduğu 6.000 ila 10.000 yıl önce yaratıldığı tahmin edilen yüzen insanların Neolitik resimlerini içeriyor.

Yüzücüler Mağarası, Mısır : Yüzücüler Mağarasında yüzen erkeklerin resmi, Wadi Sura, Gilf Kebir, Batı Çölü, Mısır.

Tassili n'Ajjer

   Tassili n'Ajjer, Sahra Çölü'nün Cezayir bölümünde, sığır sürülerini, antiloplar gibi büyük vahşi hayvanları ve avlanma ve dans gibi insan faaliyetlerini tasvir eden tarih öncesi kaya sanatı ile dikkat çeken bir dağ silsilesidir. Sanatın, Güney Afrika'nın Nguni öncesi sanatıyla, MÖ 1200'den önce San Halkları tarafından mağaralarda yapılan güçlü üslup bağları var. İlk olarak 1933'te keşfedilen Tassili n'Ajjer'de 15.000'den fazla petroglif tespit edildi.

Uyuyan antilop : Güney Cezayir'de Tassili n'Ajjer'de Tin Taghirt'te bulunan uyuyan bir antilopu tasvir eden Petroglif.

Avcılar veya çobanlar: Neolitik Subpluvial döneminde avcıların veya çobanların Neolitik mağara resimleri. Tassil n'Ajjer (Uçurumların Yaylası).

Jebel Uweinat

    Jebel Uweinat, Libya, Mısır ve Sudan sınırlarında bulunan granit ve kumtaşından yapılmış büyük bir dağdır. Tüm Sahra'daki tarih öncesi kaya sanatının en zengin konsantrasyonlarından birini, özellikle Neolitik sığırların pastoralist kültürlerinden birini, aynı zamanda avcı-toplayıcı toplumlardan bir dizi eski resmi barındırıyor.

   Kaya sanatının diğer önemli bölgeleri arasında Tadrart Acacus, Libya; Güney Oran, Cezayir; Tibesti, Çad; Mesak Settafet, Libya; Djelfa, Cezayir; Ahaggar, Cezayir; Draa Nehri, Fas; Figuig, Fas; Aïr Dağları, Nijer ve tüm Moritanya. Moritanya'daki bir petroglif, çiftlik hayvanlarına bakarken at sırtında çobanları tasvir ediyor.

Hayvancılık petroglifi : Büyükbaş hayvanlardan oluşan Moritanya Petroglifi ve at sırtındaki soyut insanlar.