Bitkilerin Yapısı ve İşlevleri

    Bitkilerin ana kısımları kök, gövde, yaprak, çiçek ve meyvedir. Hava kısımlarında ve yer altı kısımlarında sınıflandırılabilirler.

    Yeryüzünde bulunan hava kısımları gövde, yaprak, çiçek ve meyvedir. Bitkinin ana yeraltı yapısı ise köktür.

    Bu bileşenlerin her biri, bitki organizmasının doğru çalışmasına izin veren bir görevi yerine getirir.

    Örneğin, yapraklar fotosentez işlemlerine müdahale eder , terleme ve bazı durumlarda üreme. Sap, sebzeye destek sunar, maddelerin taşınmasına ve üremeye katılır.

    Bundan, bir bitkinin bileşenlerinin aynı anda birden fazla işlevi yerine getirebileceği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla bu yapıların her birinin önemi.

Bitkinin bölümlerinin işlevleri

    Bitkiler bir dizi alandan ve yeraltı yapılarından oluşmaktadır. Hava yapıları, gövde, yapraklar, çiçekler ve meyveler gibi Dünya yüzeyinin üzerinde yetişen yapılardır.

    Yeraltı yapıları, negatif büyümeye uğrayan, yani gövdeye zıt yönde uzanan ve alt toprağa giren yapılardır.

1- Gövde

    Kök, bitkinin dalları ve yaprakları ile birlikte toprak yüzeyinde yetişen kısmıdır.

    Bu yapının ana işlevleri, mekanik destek ve maddelerin taşınmasıdır.

Mekanik destek

    Sapın en belirgin işlevi, bitkinin diğer hava yapılarına ( yapraklar, çiçekler, meyveler ) destek sunmaktır. Bu işlevin verimli bir şekilde yerine getirilmesini garanti etmek için, gövde bir dizi mekanik kumaşa sahiptir.

    Bu işlevi yerine getiren iki tür doku vardır: colénquima ve esclerénquima. Kolenkim, büyümeye devam edebilen canlı bir dokudur.

    Sklerenkima, ölü hücrelerden oluşan bir dokudur. Ön dokudan çok daha serttir ve genellikle ağaçların gövdelerinde bulunur.

Maddelerin taşınması

    Gövde boyunca, maddeler kökten yapraklara taşınır ve bunun tersi de geçerlidir. Bitkinin iletken dokuları bu fonksiyonun yerine getirilmesine izin veren dokulardır.

    Ksilem ve floem, üst bitkilerde bulunan iki iletken dokudur. Ksilem, ham özsuyu ( su ve mineraller ) kökten yapraklara iletmekten sorumludur. Ölü dokudan oluşur ve odunsu.

    Floem, işlenmiş özsuyun ( fotosentez sırasında işlenen madde ) taşınmasından sorumludur. Ksilemin aksine, floem boyunca taşıma çift yönlü olabilir.

Diğer kök fonksiyonları

    Gövde ayrıca bitkinin besin maddelerinin depolanması işlevini de yerine getirebilir. Ek olarak, bazı bitki organizmaları bir gövde gövdesinden eşeysiz olarak çoğalabilir.

2- Kök

    Kök, bitkinin toprak altında yetişen kısmıdır. Dört bölümden oluşur: başa çıkma, piliferous bölgesi, dal alanı ve çıplak alan. Başlık, kökün ucunu kaplayan ve koruyan yapıdır. Pilor bölgesi ince tüylerden oluşur.

    Dallanma bölgesi, ikincil köklerin çıktığı kökün en kalın kısımlarından biridir. Son olarak, çıplak alan, kökün gövdeye bağlanan kısmıdır.

    Kökün işlevleri, bitki, destek ve depo için gerekli maddelerin emilmesidir.

Madde Emilimi

    Bir bitki kökünün temel işlevi, toprakta bulunan besinleri, suyu ve mineral tuzlarını emmektir. Bu, pilor bölgesinin emici kılları sayesinde elde edilir.

Destek

    Kök, bitkiyi alt toprağa sabitlediği için bir çapa görevi görür. Ek olarak, çıplak alan gövde için destek sunar.

Ambar

    Bazı sebzelerde kökler bir besin deposu olarak işlev görür. Bu maddeler biriktiğinde kökler boyut olarak artar.

    Artış ana kökte meydana gelirse, o zaman napiforme kökünden ( örneğin şalgam ) bahsedilecektir. Artış ikincil bir kökte meydana gelirse, yumrulu bir kök olacaktır ( patates gibi ).

3- Yaprak

    Yapraklar, gövde dallarının uçlarında bulunan yapılardır. Bunlar, fotosentezi mümkün kılan bileşenler olan kloroplastları içerir.

    Yaprakların ana işlevleri fotosentez, terleme ve gaz değişimidir.

Fotosentez

    Fotosentez, bitkilerin kendi besinlerini yaratmalarını sağlayan süreçtir. Bunun nedeni, kloroplastlarda bulunan klorofil adı verilen yeşil bir pigmenttir.

Ter

    Yapraklarda bulunan stomalar sayesinde bitkiler fazla suyu çıkarabilir.

Değişim gazlı

    Yaprak, bitki ile çevre arasındaki gaz alışverişine müdahale eden ana organdır. Bu yapılar sayesinde bitki fotosentez için gerekli olan karbondioksiti emer ve oksijeni dışarı atar.

4- Çiçek

    Çiçekler, sapın bir ucunda veya bir dalında yetişen yapılardır. Bitkinin üreme organını oluşturur, asıl işlevinin eşeyli üremeye katılmak olmasının nedenidir.

    İki tür çiçek vardır: uniseksüel ve biseksüel. Tek cinsiyetliler tek cinsiyetten üreme yapılarına sahipken ( çamlarda olduğu gibi ), biseksüeller her iki cinsiyetten yapılara sahiptir ( söğütlerde olduğu gibi ).

5- Meyve

    Meyve, bitkilerde döllenmenin ürünüdür. Bitkiye göre şekil ve boyutları değişebilen bir sargı ile kaplanmış bir tohumdan oluşur.

    Bu yapı tohum dağılımının rolünü oynar. Bu sayede bitki, türlerin devamlılığını garanti edebilir. Buna ek olarak, meyveler besinleri depolamanın bir yolunu temsil eder.