Örümceğin Hayatı

    Bazı örümceklerin ömrü bir yıldan azken, diğerleri yirmi yıla kadar yaşayabilir. Ancak örümcekler, olgun bir yaşlılığa ulaşma şanslarını azaltan birçok tehlikeyle karşı karşıyadır. 

    Örümcekler, yumurtaları ve yavruları birçok hayvan için besin kaynağıdır. Doğrudan örümceklerle beslenen hayvanlar arasında kuşlar, sürüngenler, memeliler ve diğer örümcekler, çıyanlar, akrepler ve hatta bazı böcekler de dahil olmak üzere birçok eklembacaklı bulunur. Örümcekler Asya ve Güney Amerika'nın bazı bölgelerinde insanlar tarafından bir lezzet olarak kabul edilir.

Canlı canlı yenir

    Örümcekler genellikle yavruları için yiyecek arayan avcı eşek arılarının hedefidir. Bazı yaban arıları yumurtalarını örümceğin karnına bırakır. Yaban arısı larvası yumurtadan çıktığında, örümceği yavaş yavaş dışarıdan içeriye doğru yer, genellikle örümceğin beline ( pedicel ) yakın bir yerden başlar, burada kütikül daha yumuşaktır ve örümcek bacaklarının ulaşamayacağı bir yerdedir.

    Çamur yumru eşek arıları örümcekleri, özellikle de küçük küre dokumacılarını sokar ve felç eder. Hücre benzeri çamur yuvalar inşa ederler ve felçli bir kurbanın üzerine yumurta bırakıp çamur hücreyi mühürlemeden önce bir veya birkaç örümcekle doldururlar. Eşek arısının yumurtası çatladığında, aç larva için bol miktarda taze örümcek yiyeceği vardır.

    Örümcek yumurtaları birçok yaban arısı, sinek ve mantispid dantel kanadı türünün larvaları için oldukça besleyici bir besin kaynağıdır. Yaban arıları ve sinekler yumurta kesesinin içine girmek ve yumurtalarını örümceğinkilerin arasına bırakmak için uzun yumurtlama aletlerini kullanırlar. Mantispidler yumurtalarını kabukların üzerine bırakır; larvalar yumurtadan çıktıklarında kabuk yarıklarına dağılarak örümcek yumurta keselerini arar ve içine girerler.

Sağlık konuları

    Bizim gibi örümcekler de hastalıklardan, mantar enfeksiyonlarından, akar istilasından ve solucanlardan muzdarip olabilir.

    Mermethid nematod solucanları örümceklerin iç parazitleridir. Hayati olmayan iç dokuları yiyerek örümceği yavaş yavaş zayıflatır ancak öldürmezler. Solucanın yaşam döngüsünü tamamlamak için nemli toprak veya su bulması gerekir. Ölmekte olan konakçısını terk etmeye hazır olduğunda, solucan bir şekilde örümceği su aramaya teşvik eder.

Hayatta kalma stratejileri

    Örümcekler kendilerini düşmanlarından korumak için birçok strateji kullanırlar. Bunlardan en şaşırtıcı olanlarından biri ototomi olarak adlandırılır. Bu, örümceğin bir kuş ya da başka bir yırtıcı tarafından yakalanan bacağını kendi kendine ampute etme yeteneğidir. Bacak genellikle vücuda yakın bir yerden, coxa-trochanter ekleminden kopar. Daha da şaşırtıcı olanı, yavru örümcekler bacaklarını yenileyebilir - küçük, parçalı bir bacak koksal güdük içinde büyür ve bir sonraki tüy dökümünde ortaya çıkar.

    Diğer stratejiler arasında, örümceğin vücudundaki uyarı renklerinin doğrudan tehdit gösterileri veya ipek bir sürükleme ipi üzerinde hızla düşerek ve yerde ölü taklidi yaparak bir avcıdan kaçmak gibi davranışsal taktikler yer alır.

    Daha sinsi stratejiler kamuflaj ve taklitçiliği içerir. Olmadığınız bir şey gibi görünmek, örneğin bir gübre damlası ya da tehlikeli veya tiksindirici bir hayvan gibi ( taklit ) ya da sadece arka planınızla birleşmek ( kamuflaj ), özellikle gündüzleri, aksi takdirde örümceği yiyecek olan avcılardan kaçınmak veya onları caydırmak için büyük bir hayatta kalma değerine sahiptir. Bu kılıklardan bazıları av hayvanlarını pusuya düşürmek için yeterince yaklaşmaları konusunda da kandırır.

    Etrafı Saran Örümcek ( Dolophones sp. ), küre ağını geceleri örer, ancak gündüzleri kendini bir dalın etrafına sarar ve 'kaybolur'. Poltys gibi diğer gece küre dokumacıları gündüzleri bir dalda ya da ağaç kabuğunda oturur ve kırık dal dipleri ya da tomurcuklar gibi görünürler. Bu örümceklerin her ikisi de geceleri ağlarında çok dikkat çekici olmalarına rağmen, çoğunlukla gündüzleri aktif olan kuşlar ve eşek arıları gibi yırtıcılardan iyi bir şekilde gizlenirler.

    Ağaç kabuğu rengindeki İki Kuyruklu Örümcek ( Tama ) ve yaprak rengindeki Yeşil Avcı gibi diğer örümcekler, ağaç kabuğu ya da yapraklardan oluşan arka planlarına iyi uyum sağlayan renklere sahiptir. Bu da özellikle Tama gibi gün boyunca aktif olan örümcekler için değerlidir. İki Kuyruklu Örümcek adını uzun kuyruğuna benzeyen dikenlerinden alır.

    İki Kuyruklu Örümceklere Dönen Örümcekler de denir çünkü karınca gibi bir av yaklaştığında, bu örümcekler faaliyete geçer, karıncanın etrafında hızla koşar ve uzun iplikçiklerinden dolanan ipek bantlardan oluşan bir bariyer halısıyla onu çevreler.

    Örümcekler arasında evrimleşen mükemmel kamuflajın bir başka örneği de bitki örtüsü üzerindeki kuş pisliklerini taklit eden çok sayıda alakasız örümcektir. İki örnek Gübre Örümceği ( Phrynarachne decipiens ) ve Kuş Bırakan Örümcek ( Celaenia kinbergi ).

    Karınca gibi görünmek ve davranmak, başta zıplayan örümcekler ( Myrmarachne ) ve dikkat çekici thomisid örümcek Amyciaea albomaculata olmak üzere birçok örümcek için faydalı bir stratejidir. Kuş avcıları bu örümcekten kaçınır çünkü onu şiddetli bir ısırıcı ve sokucu olan Yeşil Ağaç Karıncası olarak görürler. Örümcek başıboş karıncaları yakalar ve yer. Karıncalar örümceği kendilerinden biri olarak kabul ettikleri için kolayca yakalanırlar - muhtemelen örümcek karıncaların kimyasal koku sinyallerini taklit edebildiği için ( kimyasal taklit ). Avını yakalayan örümcek, yemeğini güven içinde yiyebilmek için ipek bir ipliğin üzerine düşer.

Yuva güvenliği

    Yuvalar kuşlar, bandikotlar, çıyanlar ve akrepler gibi yırtıcılardan korunmanın yanı sıra örümcekler ve yavruları için aşırı iklim koşullarına karşı tampon görevi görür. Bazı örümceklerin yuvalarının tepesinde, yuvanın varlığını gizlemek ve avı pusuya düşürmek için yararlı olan bir tuzak kapısı vardır. Ayrıca örümcek tarafından kapalı tutulabilir ya da örümcek tüy dökerken güvenli bir şekilde ipekle kapatılabilir. Bazı yuvaların içinde ek odalar ve kapılar, kaçış tünelleri ve çakıl taşları ve gevşek ipek yakalar gibi yuva engelleme cihazları şeklinde ekstra güvenlik vardır. Hatta bir tuzak kapısı örümceği ( Idiosoma nigrum ) kalın, sert karnını yuva işgalcilerine karşı bir tıkaç olarak kullanır.