Dünyanın farklı ülkelerindeki eğitim sistemi
Ülkeden ülkeye bağlı olarak, Batı eğitim sisteminde hem benzerlikler hem de farklılıklar bulunabilir. Bu sistemin tüm okullarını birleştiren temel özellik, kapsayıcılık ve çocuğa bağımsızlığını öğretmeye, bireyselliğini geliştirmeye odaklanmadır.
Amerika Birleşik Devletleri
Amerika'da çoğu okul halka açık ve ücretsizdir; çocukların %90'ı bu okullarda eğitim görür. Ülke katı devlet standartları ve müfredat sağlamaz, bunlar devlet yetkilileri tarafından belirlenir.
Tüm okullardaki tüm öğrenciler her yıl yeni sınıflara yeniden dağıtılır ve son sınava hazırlanırken hiç sınıf yoktur - herkes bireysel bir plana göre çalışır.
Lisede beden eğitimi dersi, belirli bir spor dalında tam teşekküllü ve oldukça profesyonel derslere dönüşür.
Yaş
Amerikalılar altı yaşında öğrenmeye başlarlar, ancak ilkokul sınıflarında dersler sınırlıdır - çocuklar yazmayı, okumayı ve aritmetik çalışmayı öğrenirler. Çoğu zaman, sınıflardaki öğrenciler, en başta geçtikleri testlerin sonuçlarına göre bilgi düzeylerine göre dağıtılır.
Ders Programı
Öğrenciler yedi saat okuldadır - ortalama olarak dersler 08:30 - 15:30 arası sürer. Tüm akademik yıl 180 gün olarak tasarlanmıştır ve çeyreklere değil yarıyıllara bölünmüştür. Kalan 185 gün hafta sonları ve tatillere düşüyor - burada tek bir sistem yok, her eyalette ve her okulda ayrı ayrı belirleniyor.
Okul yılının başlangıcı
Avrupa'da olduğu gibi, ABD okul yılı Ağustos sonu / Eylül başında başlar ve kesin tarih eyaletten eyalete değişebilir.
Öğeler
Amerikalı öğrenciler gelecekteki hedeflerine, yeteneklerine veya ilgi alanlarına karşılık gelen konuları seçerek kendi programlarını oluşturabilirler: ortaokulda bu genellikle beş dersten fazla değildir, lisede derslerin çoğunu zaten seçebilirsiniz. kendi başınıza çalışmak için. Herkes için zorunlu olanlar arasında matematik, doğa bilimleri, İngilizce ve yerli sosyal bilimlerin bir benzeri yer alır. Her konu için belirli sayıda “kredi” atanır - öğrencinin programı, yarıyıl sonunda toplamda gerekli sayıda bu puana sahip olacak şekilde hazırlaması gerekir.
Not sistemi
Notlar harflerle verilir, beş tane vardır A, B, C, D, E. Ancak yine de 100 puanlık bir sisteme göre hesaplanırlar. Bu nedenle, beşimizin bir benzeri olan A, 93 puan veya daha fazlası için ayarlanmıştır ve 63 puandan az, zaten mümkün olan en düşük derecelendirme olan E'dir. Aynı zamanda, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki okul notları, öğrenci ve ebeveynleri dışında kimseye açıklanmamaktadır.
Kanada
Kanada'daki okullar devlet ve Katolik, ücretli ve ücretsiz, İngilizce ve Fransızca olarak ayrılmıştır. Ana kısım devlet, çocukların % 93'ü orada okuyor. Ülkenin her ilinin kendi okul sistemi vardır, ancak bunlar birbirine benzer. Her yerde öğretmenlerin bir çocuğu alenen azarlama hakkı bile yoktur.
Kanada'da genel eğitim 4 - 5 yaş arası çocuklar için hazırlık sınıflarıyla başlar.
Ortaokul ve lisede, eğitim bloklar halinde inşa edilir: her sömestrde dört ders. Her gün çocuklar her biri 75 dakikalık aynı dört derse sahipler.
Bir sertifika almak ve ardından bir üniversiteye kabul edilmek için başvurmak için, bir çocuğun belirli sayıda kredi kazanması gerekir - müfredatta uzmanlaştığı için verilen krediler.
Bir öğrencinin yeterli kredisi yoksa, ek bir yıl Zafer Turu ("zafer turu") eğitimi alabilir.
Öğrenci notları gizlidir.
Mevcut modda aile ile iletişim kurmak için çocukların gönderdiği notların bulunduğu özel klasörler vardır.
Veli toplantıları yerine - yılda dört kez bireysel görüşmeler.
Genel olarak, Kanada'daki eğitim sistemi dünyanın en iyilerinden biri olarak kabul edilir.
Büyük Britanya
Birleşik Krallık'ta her çocuğun alabileceği ücretsiz bir eğitim sistemi vardır. Özel okullar da var. Yatılı okullar, ne öğrencilerin ne de ebeveynlerinin çalışma ve yaşam koşullarına itiraz etme hakkına sahip olmadığı tüm dünyada bilinmektedir. İngiltere'de bu tür 2000'den fazla okul var.
İngiltere'de çocuklar, küçük çocuklar için bir okula devam ederek 5 yaşından itibaren eğitim görürler.
İngiliz okullarında veliler ile öğretmen arasındaki iletişim kısa bireysel bir konuşmadır ve dönem sonunda karne e-posta ile gönderilir.
İngiliz okullarında hayır işlerine çok önem verilir, eğitim kurumlarında öğrencilerin katılımıyla sürekli olarak çeşitli etkinlikler düzenlenir. Genellikle sosyal hizmete katılmaları gerekir.
Yaş
İngiliz çocukları beş yaşında okula başlar, ancak burası oyun ve sosyalleşmeye odaklanan bir hazırlık okuludur. İlkokulun kendisinde ( ilkokul ), ana konular programda görünür. Şu anda vurgu, çocukların arkadaş edinmesine yardımcı olacak proje çalışmaları üzerindedir.
Ders Programı
Bir öğrencinin okulda geçirdiği süre kuruma göre değişebilir - aynı zamanda yatılı okulda mı yoksa normal okulda mı, özel mi ( Birleşik Krallık'ta çok yaygın ) yoksa devlet okulunda mı eğitim gördüğüne bağlıdır. . Dersler 8:30 veya 9'da başlar, öğle yemeği için bir saat ara verilir. Ve derslerden sonra, çoğu durumda çocuklar ders dışı etkinlikleri bekler - örneğin spor yapmak veya ortak projeler üzerinde çalışmak.
Okul yılının başlangıcı
Genellikle öğrenciler sonbaharın başlarında okula giderler, ancak tarih eğitim kurumuna bağlı olarak değişebilir - örneğin bazen dersler 1 Eylül'den önce bile başlar. Okul yılı üç yarıyıla ayrılır - yaz okul çocukları altı hafta, kış ve ilkbaharda - 2 - 3 hafta dinlenir.
Öğeler
Ana konular - matematik, fen, spor, dil - programda ilkokulda bile yer alır. Fransızca, Birleşik Krallık'ta en yaygın kullanılan ikinci dildir. Üst sınıflara daha yakın olan öğrenciler, gelecek planlarına bağlı olarak bazı konuları seçme ve böylece kendileri için bireysel bir program oluşturma fırsatına sahip olurlar - sonuç olarak, sınıfın yapısı genellikle dersten derse değişir.
Not sistemi
İngiltere'deki tahminler 100 puanlık bir ölçekte yapılır. Aynı zamanda, alınan puanların sayısını öğrencinin seviyesi ile ilişkilendirmenizi sağlayan özel bir sınıflandırma vardır. 70 puan ve üzeri puanlar yerli beşe, 60 ila 69 puan artı ile dörde, 50 ila 59 puan dört puana, 40 ila 49 puan üçe, 30 ila 39 puan ikiye eşittir. bir artı ile ve hepsi bu kadar 30'un altında mutlak bir başarısızlıktır.
İspanya
İspanya'da, tüm çocuklar için ücretsiz eğitim veren devlet okulları, Katolik Kilisesi veya yerel makamlar tarafından finanse edilen yarı devlet okulları ve uluslararası bir bakalorya diploması alma fırsatı sağlayan özel okullar ( colegios privados ) bulunmaktadır.
İspanyolca okullarında eğitim sadece İspanyolca değil, aynı zamanda ülkenin bölgesine bağlı olarak ikinci resmi dilde ( Katalanca, Valensiyaca vb. ) Eğitimi zorunludur.
İkinci veya üçüncü dersten sonra öğrenciler öğle yemeği için mola verirler ve velilere çocuklarına yanlarında ne tür yiyecekler vermeleri gerektiği konusunda tavsiyeler verilir. Buna "takvim ikindi çayı" denir. Yarım saatlik uzun bir teneffüste çocuklar okul bahçesinde oynuyorlar.
İkinci sınıfta okulda kalmak olağan bir durumdur.
İtalya
İtalya'da, sınıfların oldukça geniş olduğu özel ve devlet okulları vardır. İtalya'daki özel okulların eğitimle ilgili belge verme hakları yoktur, bu nedenle tüm sınavlar sadece kamu kurumlarında yapılır.
İtalya'da ilkokul eğitimi, yasa dışı göçmenlerin çocukları için bile ücretsiz ve zorunludur.
Yüksek öğretimde eğitim herkes için ödenir.
İtalya'da bir okul aşamasından diğerine geçiş, eğitim yerinin fiziksel olarak değişmesiyle birlikte gerçekleşir. Yeni öğretmenler ve sınıf arkadaşları ortaya çıkıyor ve her şey birinci sınıftan yeniden başlıyor.
İtalyan çocuklar için öğle yemeği için eve gitmek normal bir hikaye, bu nedenle bazı okullarda kantin bile yok.
Ülkede mükemmel akademik performans için altın madalya yok, ancak final sınavında 100 üzerinden 110 alabilirsiniz. Doğru, bu hiçbir şekilde üniversiteye kabulü etkilemez: üniversiteler kendi giriş sınavlarını yaparlar.
Yaş
İtalya'da ebeveynler çocuklarını ne zaman okula göndereceklerine karar verebilirler - öğretmenlerin kanunen beş yaşındaki çocukları bile kabul etmesi gerekir.
Ders Programı
Bazen okulda sekiz saat kalıyorlar. Ancak bu süre öğle yemeği için bir saatlik ara, sokakta yürüyüşler, geziler, oyunlar, sporlar içerir. Ayrıca, onlara hacimli ev ödevleri verilmez.
Öğeler
Çoğu zaman, daha karmaşık konular - örneğin matematik veya anadil - günün ilk yarısında, özellikle alt sınıflarda programa alınır. Standart set - matematik, diller, kesin bilimler, tarih ve sosyal bilgiler - her yerde mevcuttur, ancak aksanlar farklı şekillerde yerleştirilmiştir. Örneğin İtalya'da edebiyatın 13-14 yaşındaki öğrenciler için çok zor bir konu olduğuna inanılır, bu nedenle programda buna çok az saat ayrılır.
Yılın başı
Okul yılı sonbaharın başında başlar ve kesin tarih bölgenin özelliklerine bağlı olarak değişebilir - örneğin sıcak bölgelerde, öğrencilere sonbaharda fazladan bir hafta dinlenme verilebilir.
Not sistemi
İtalya'da - her bir konu söz konusu olduğunda 10 puan. Final sınavlarında 100 puanlık bir sistem getirilir ve öğrenciye ayrıca ek etkinlik için puan verilir: spor başarısı, yarışmalardaki performans. Bu nedenle, spora veya diğer ders dışı etkinliklere aktif olarak katılan mükemmel bir öğrenci 110 puan alabilir.
Almanya
Almanya'da çocukların eğitim programları senkronize değildir, dersler için birleşik ders kitapları ve standartlar yoktur, ancak ilkokulda bile herkes İngilizce öğrenmeye başlar ve dördüncü sınıftan itibaren cinsel eğitim verilir .
İlkokul ortaokuldan ayrılır, mezun olduktan sonra, yetenek düzeyine bağlı olarak çocuklar ileri eğitim için tavsiyeler alırlar - bir spor salonunda, gerçek veya temel bir okulda.
Sadece gymnasium mezunları bir olgunluk sertifikası ( Abitur ) ve üniversiteye girme hakkı alırlar, geri kalanlara bir eğitim sertifikası verilir.
Abitur özel kurslardan sonra ayrı olarak alınabilir.
Birinci sınıftan itibaren akademik performansı çok daha iyi olan bir çocuk bir üst sınıfa geçebilir.
Birçok lise mezunu, sertifikadaki ortalama puanı yükseltmek için ikinci yıl kalıyor.
Almanya'da evrensel okul zorunluluğu yasası var, okuldan kaçanların ebeveynleri polis tarafından para cezasına çarptırılabilir.
Ayrıca Alman okullarında çocuklara yemek yedirilmiyor, evden yemek taşıyorlar.
Fransa
Fransa'da çoğu çocuk devlet okullarında okuyor. Herkes için ücretsizdir, ancak okul yılının başında ebeveynler çocukların boş zaman etkinlikleri için - gezi gezileri, sinema biletleri vb. - genellikle para bağışlar.
Sınıfların numaralandırılması ters sırada başlar: örneğin lisede çocuklar altıncı sınıfa giderler ve üçüncü sınıfı bitirirler, ardından sınava girip sertifika alırlar.
Kolejde, önemli ölçüde daha iyi performans gösteren bir çocuk daha yüksek bir sınıfa ve kötü performans gösteren bir çocuk daha düşük bir sınıfa terfi ettirilebilir.
Fransız okullarında çocukların telefon kullanmasına izin verilmiyor ve büyük teneffüslerde dışarı çıkmaları gerekiyor.
Finlandiya
Fin eğitimi sürekli olarak ilk beşte yer almaktadır. Temelde ülkede devlet okulları var ve aralarında seçkin veya zayıf olanlar yok, eğitim seviyesi her yerde aynı.
Finlandiya'daki okullarda kalemlerden kantinde öğle yemeğine kadar her şey ücretsizdir.
Öğretmene adıyla hitap etmek adettendir.
Ülke, İsveççe ve Sami dilinde paralel bir eğitim sistemine sahiptir.
Öğrenciler yeteneklerine göre bölünmez, her biri için ayrı bir eğitim ve gelişim planı hazırlanır. Dersteki sınıf arkadaşları, değişen zorluk derecelerinde egzersizler yapabilir.
Tüm notlar gizlidir, çocukları karşılaştırmak yasaktır.
Teknoloji derslerinde kız ve erkek çocuklar ayrılmıyor: herkes tutacak dikiyor ve tabure yapıyor.
Eğitim sisteminde, öğrencilerin notlarını yükseltebilecekleri ek bir 10. sınıf vardır. Daha sonra çocuklar profesyonel bir koleje giderler veya eğitimlerine bir lisede devam ederler.
Birinci sınıftan çocuklara hakları anlatılıyor, sosyal hizmet uzmanına şikayette bulunmaları öğretiliyor.
Orta Doğu ve Asya'da Eğitim
Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü ( OECD ) sıralamaları, Asya ülkelerinin eğitim alanındaki konumlarının büyümesini tutarlı bir şekilde göstermektedir ve PISA testlerine göre, Avrupa veya Amerika Birleşik Devletleri'nden aynı yaştaki okul çocukları, akranlarından daha az şey biliyor. Vietnam gibi az gelişmiş ülkeler.
Derslerin haftada altı gün 8 - 10 saat, artı öğretmenler veya kurslar olduğu ve öğrenciler arasında inanılmaz bir rekabet olduğu zaman, çocuklar üzerindeki toplam yüktür.
Bununla birlikte, Asya'da ülkelerin gelişmişlik düzeyleri arasında önemli bir fark vardır, Kuzeydoğu kesiminde iyi bir eğitimden söz edilebilir. Örneğin Hindistan'da durum, nispeten müreffeh İsrail ve Türkiye'nin bile çocuklar için yüksek düzeyde bir eğitimle övünemediği Orta Doğu'yu anımsatıyor.
Çin
Ülkede yatılı okullar da dahil olmak üzere devlet ve özel okullar bulunmaktadır. Dokuz yıllık evrensel devlet okulu eğitimi daha yeni ücretsiz hale geldi. Genel olarak, çocuklar ortalamanın üzerinde bir bilgi düzeyi sergilerler .
Birinci sınıfa girmeden önce çocuklar sınavlara giriyor, ilkokulun sonunda sınavlara giriyorlar. Yüksek puanlar, iyi bir lisede bir yer sağlar.
Çin okullarında bir sınıftaki öğrenci sayısı genellikle 30-40 kişi iken bazen 70-80 çocuğa ulaşmaktadır. Tüm puanlar belirgin bir şekilde görüntülenir.
Eğitimde ağırlık matematik ve Çince üzerinedir. Sadece doğru yazılması değil, aynı zamanda doğru telaffuz edilmesi gereken binlerce hiyeroglif, çocuklar neredeyse tüm okul hayatlarını öğrenirler.
Avrupa ve Rusya'dan uzmanlar genellikle İngilizce öğretmek için davet edilir.
Çocuklar okulda her gün iki kez egzersiz yaparlar ve sabahları genel bir dizilişe katılırlar, burada ana haberleri verirler ve okul veya eyalet bayrağını yükseltirler. Üçüncü dersten sonra tüm çocuklar göz gevşetme egzersizleri yaparlar.
Çin'de bir öğretmen bir öğrenciye eliyle veya işaretçisiyle vurabilir.
Yaş
Çinliler, programları Avrupa'dakinden çok daha zengin olan anaokulu ve hazırlık gruplarını saymazsak altı yaşında okumaya başlarlar.
Ders Programı
Çin'de okul sabah 8 - 9'da başlar, ancak bu zamana kadar öğrencinin kendi kendine çalışmaya en az bir saat ayırdığı varsayılır. Dersler yaklaşık 4'te sona erer, ardından çocuk ek derslerde birkaç saat daha geçirir ve yeterince gücü varsa, akşamları bağımsız çalışmaya biraz zaman ayırır. Hafta sonu programı hafta içi günlerden çok farklı değil.
Okul yılının başlangıcı
Çin'de küresel sisteme bağlı - öğrenciler 1 Eylül'de okula gidiyor. Çalışma altı aya bölünmüştür - ikincisi 1 Mart'ta başlar ve yaz tatilleri genellikle 10 günden fazla sürmez.
Öğeler
Okulda zamanın çoğu anadili ve matematiğe harcanır, ardından genel kabul görmüş dersler gelir - tarih, doğa bilimleri, sosyal bilgiler. Çoğu zaman İngilizce olmak üzere bir yabancı dil öğrenmek zorunludur.
Not sistemi
Çin'de ayrıca alfabetik bir derecelendirme sistemi vardır.
Çinli okul çocukları için en yüksek gerilim noktası ve en önemli değerlendirme, final sınavları ve üniversitelere giriş sınavlarındaki sonuçlardır. Örneğin, Çin ulusal gaokao giriş sınavı üç gün sürer ve gerçek bir dayanıklılık testidir
Japonya
Bu ülkede ilk ve orta öğretim, özel bir kurum olmadığı sürece herkes için zorunlu ve ücretsizdir. Lise ve yüksek öğrenim münhasıran ücretlidir. Eğitim programı farklı okullarda farklılık gösterebilir, ancak her zaman eyalet standartlarına dayalıdır.
Japon okullarında, eğitimin her aşamasında sınıf numaralandırması birinciden başlar, yani lisede ilkokulda olduğu gibi bu birinci sınıftır. Paralellikler genellikle ek olarak harf veya sayılarla işaretlenir: örneğin 1 - A / 1 - 1, birinci sınıfın ilk paralelidir.
Çocukların gelişimi gizlidir.
Günün sonunda öğrenciler okulu ve çevresini temizler.
Okul çocuklarının anneleri onların yerine derslere gidiyor ve çocuklar hastalanınca not alıyor.
Japonya'da Pazar günleri fazla mesai yapmak normal karşılanıyor.
Yaş
Japonlar, programları Avrupa'dakinden çok daha zengin olan anaokulu ve hazırlık gruplarını saymazsak altı yaşında okumaya başlarlar.
Ders Programı
Japonya'da, çocuklar için program aşağı yukarı aynıdır - dersler sabah 8'den akşam 6'ya kadar sürerken, Avrupa'da olduğu gibi, gün ortasında bir saatlik araları vardır. Akşamları çocuklar öğretmenlere gider veya evde kendi başlarına çalışırlar. Ve tatiller, bireysel konularda bilgiyi geliştirmek için bir şans olarak kullanılır.
Okul yılının başlangıcı
Japonya'da okul yılı Nisan ayında başlar ve doğada yeni bir döngünün başlangıcı ile ilişkilendirilir.
Öğeler
Okulda zamanın çoğu anadili ve matematiğe harcanır, ardından genel kabul görmüş dersler gelir - tarih, doğa bilimleri, sosyal bilgiler. Çoğu zaman İngilizce olmak üzere bir yabancı dil öğrenmek zorunludur.
Japonya'da, aynı zamanda, okul çocukları sadece modern Japoncayı değil, aynı zamanda antik ve ortaçağı da öğrenirler. Bonus olarak, çoğu okulun iyi spor alanları ve çeşitli modern enstrümanlarla donatılmış müzik odaları vardır.
Not sistemi
Amerika Birleşik Devletleri'nde olduğu gibi Japonya'da da notlar harflerle verilir A'dan E'ye kadar toplam beş harf - her harf 100 puanlık bir sistemde belirli bir sonuca karşılık gelir.
Japon okul çocukları için en yüksek gerilim noktası ve en önemli değerlendirme, final sınavları ve üniversitelere giriş sınavlarındaki sonuçlardır. Final sınavları Japonlar için daha az stresli değil - sonuçları, başvuranların önünde toplandığı özel skorbordlarda yayınlanıyor.
Güney Kore
Ülkedeki tüm okullarda eğitim, hükümet tarafından sıkı bir şekilde kontrol edilmektedir. Güney Kore'deki her akademik yılın sonunda en iyi okulların bir listesi derlenir. Üç üniversite öncesi sınıftaki eğitim sadece ücretlidir.
Sınıf numaralandırma Japoncaya benzer.
Kore'de okula yanınızda atıştırmalık götürmek alışılmış bir şey değil, çocuklar öğretmenlerle aynı yemekleri yiyor.
Hemen hemen tüm çocuklar okuldan sonra ek iş yapar, buna hakwon denir.
Güney Kore'de İngilizce ve matematik için 100 puan, ana dil ve bilim bloğundan daha değerlidir - böyle bir özellik.
Okullar notları isimlendirmez, sadece genel öğrenci derecelendirmesindeki yerini öğrenebilirsiniz.
Çocuklar, akademik performanslarına bakılmaksızın bir sonraki sınıfa terfi ettirilir.
Singapur
Bu gelişmiş ülkede eğitim sistemi birçok yönden İngilizlere benziyor. Singapur'da ilköğretim zorunlu ve ücretsizdir, organizasyon giderlerine yapılan küçük bir katkı dışında.
Ülkede birinci sınıf giriş sınavları vardı ama çocuklar depresyona girip kaygılandıkları için iptal edildi.
Zaten 4. sınıftan itibaren çocuklar bilgi düzeyine, ilgi alanlarına ve öğrenme yoğunluğuna göre gruplara ayrılır.
Hemen hemen tüm çocuklar okuldan sonra ek ders alır.
Her dersten önce Singapurlu öğrencilere, dersin sonunda her birinin cevaplaması gereken bir soru sorulur.
Singapur vatandaşları özel okullarda okuyamazlar.
PISA testinde Singapur her üç kategoride de birinci sırada yer alıyor: matematik, fen ve okuma.
İsrail
İsrail'de çocukların çoğunluğu, sırasıyla %70 ve %25 olmak üzere laik ve devlet dini okullarında eğitim görmektedir. Çocukların geri kalanı ortodoks - dini bağımsız eğitim okullarına ve özel okullara gidiyor.
İsrail'de kadın, erkek ve karma okullar vardır.
İlkokul - 6. sınıfa kadar.
İsrail ortaokullarında, farklı akademik performans ve yeteneklere sahip çocuklar aynı sınıfta eğitim görürler, bu nedenle bazı dersler, sınıfları iki veya üç gruba ayırarak farklı seviyelerde öğretilir.
Ülkenin Eğitim Bakanlığı, ebeveynlerden alınacak azami ücretleri yıllık olarak yayınlar ve aile geçimsizse, çocuk yine de derslerden uzaklaştırılmayacak ve ders dışı faaliyetlerden mahrum bırakılmayacaktır - bu yasaktır.
Hindistan
Hindistan'da ücretsiz orta öğretim devlet tarafından garanti edilir, hatta yeni okulların inşası ve mevcut okulların bakımı için özel bir vergi vardır. Ülkede belediye okullarının yanı sıra özel ve harbiyeli okullar var ve Hristiyan topluluklarında da eğitim alabilirsiniz.
Ebeveynler, çocuklarının prestijli bir okula gitmesini istiyorlarsa, üç yaşından itibaren buna hazırlanmaya başlarlar.
Hint okullarında dersler Sanskritçe bir dua ile başlar.
Okulların maddi temeli çok farklıdır: köylerde öğrenciler yerde oturabilir ve şehirdeki ücretli okullar bilgisayar sınıfları ve yoga odaları ile donatılmıştır.
Her eyalette, Hintçe, İngilizce ve Sanskritçe'ye ek olarak yerel lehçe çalışması uygulanmaktadır.
Bir okulda bir sınıfta 50 - 70 öğrenci olabilir.
Her okul yılının sonunda, yerel gazeteler en iyi mezun olan öğrencilerin fotoğraflarını yayınlar.
Güney yarım küre
Ayrı olarak, güney yarımkürenin uzak ülkelerindeki eğitimden bahsetmeye değer. Genellikle oradaki okul sistemleri, eski kolonileri de içeren ana ülkelerin deneyimlerine dayanmaktadır.
Avustralya
Ülkenin vatandaşları ve sakinleri laik devlet okullarında ücretsiz eğitim alıyor, çocukların yaklaşık %65'i burada okuyor. Çocukların yaklaşık %35'inin gittiği Katolik ve özel okullarda eğitim ücretlidir.
Sistem birçok yönden İngilizlere benzer, ancak Avustralyalı çocukların eğitim düzeyi daha düşüktür.
Avustralya'da, yılın ilk okul gününde yalnızca birinci sınıf öğrencileri ve son sınıf öğrencileri okula gelir.
Çocuklar sıcak hava nedeniyle derslere üniformalı ve şapkalı olarak gidiyor.
Bir çocuk, yetenekli olduğu kabul edilirse, bir konuyu veya hatta bütün bir yıllık çalışmayı "atlayabilir".
Okulların bir ödül sistemi vardır: başarı, ekstra çalışma ve hatta güzel bir resim için çocuklar "sertifikalar" alırlar.
Yeni Zelanda
Avustralya'da olduğu gibi, Yeni Zelanda okul sistemi İngilizlere yakındır. Buradaki okulların büyük çoğunluğu halka açıktır. Ders dışı etkinlikler dışında ücretsizdirler. Hâlâ şiddetle ödenmesi istenen gönüllü katkı payları da vardır. Okulun bulunduğu semt ne kadar prestijli ise miktar o kadar fazladır.
Yeni Zelanda'da bir çocuk, bir sonraki dönemi beklemek zorunda kalmadan 5 yaşında okula başlayabilir.
Çocuğun tüm ödevleri, bilgileri vb. evrak çantasında yanında taşıdığı özel bir dosyaya konur.
Veli toplantıları yerine - yılda 1 - 2 kez öğretmenle bireysel toplantılar.
Her yıl sınıf başka bir öğretmenle başka bir odaya taşınır. Öğretmenler çocukları kişisel çıkarları doğrultusunda desteklemeye çalışırlar ve okullardaki atmosfer genellikle arkadaş canlısıdır.
Ülkede Maori dili okulları ve uzak, seyrek nüfuslu bölgelerden gelen çocuklar için uzaktan okullar var.
Latin Amerika
Yaş
Arjantin'de ilköğretim 6 ila 12 yaş arasındaki tüm çocuklar için zorunludur. Benzer bir sistem, 6 ila 11 yaşları arasındaki her çocuğun temel bir okul kursunu tamamlaması gereken Küba'da işlemektedir. Brezilya'da ilköğretim 8 yıl sürerken, Arjantin ve Küba'da okul öncesi hariç 6 yıl sürer. Orta öğretime gelince, Küba'da 4 yıl süren temel orta ve 2 yıl süren tam orta öğretim olmak üzere ikiye ayrılır. Aynı zamanda, Brezilya'da orta öğretim 3 yılda ve Arjantin'de 5 - 6 yılda alınabilir. Meksika'da çocuklar 6 yaşında birinci sınıfa giriyor. 6 yıl sonra ortaokula gidiyorlar. İki yıl daha okuduktan sonra, öğrenciler eğitimlerine devam edip etmemeye veya işe gitmeye karar verirler.
Ders Programı
Arjantin okullarında düzenli olarak beş günlük bir süre vardır. İlkokulda dersler genellikle 8:30'da başlarken, ortaokulda ilk ders bir saat erken, 7:30'da başlayabilir. Sabah eğitimi, kural olarak, 13:00'e kadar ve akşam - 13:00 - 17:00 arasında sürer. Yarım saatten bir saate kadar bir farkla, Latin Amerika'nın diğer birçok ülkesinde çalışmalar başlar. Buradaki akademik yıl ortalama 180 ila 190 akademik gün sürer.
Okul yılının başlangıcı
Latin Amerika'da kış, Küzey yarım kürede yaz mevsimi başladığı için okul yılının başlangıcı diğer aylara denk gelir. Örneğin Brezilyalılar, Arjantinliler ve Kosta Rikalılar Şubat ayının ilk haftasında okula gidiyorlar. Şili ve Uruguay'da öğrenciler Mart ayında okula gidiyor. İstisna Meksika'dır. Orada akademik yıl Eylül'de başlar ve 30 Haziran'a kadar sürer, Aralık ve Nisan aylarında tatil olur.
Öğeler
Küba'da eğitim birkaç seviyeden oluşur. Birinci sınıftan beşinci sınıfa kadar çocuklar matematik, bilgisayar bilimi, doğa tarihi okuyor, sanat eğitimi alıyor ve beden eğitimi derslerine katılıyor. Altıncı adımda birkaç konu daha eklenir: İngilizce, Küba tarihi, Küba coğrafyası ve işçi eğitimi. Daha önce Küba'da bir sınıfta 30 ila 45 kişinin okuduğunu, ancak eğitim sisteminin modernizasyonundan sonra bir gruptaki öğrenci sayısının 15 kişiye düştüğünü de belirtmekte fayda var.
Örneğin Arjantin'de iki dilli okullar popülerdir. Orada okul günü iki vardiyadan oluşuyor, ikinci vardiya ise yabancı dilde yapılıyor. Arjantin'deki sıradan okullarda, ikinci dil dördüncü sınıftan itibaren öğretilir. Çocuklar İngilizce'ye ek olarak Fransızca ve İtalyanca'yı da seçebilirler. Müzik ve tiyatro eğitimine özel önem verilir. Öğrenciler, biri sanata ayrılmış olan eğitimde bir yön seçme hakkına sahiptir. En popüler kulüpler arasında jimnastik, koro ve dans vardır.
Ayrıca Latin Amerika ülkelerinin edebiyat programları da dikkat çekmektedir. Rusya'da yüksek öğretim kurumlarında okutulan eserler, Kolombiya'da zorunlu okul müfredatında yer almaktadır. Gabriel Garcia Marquez'in "Yüzyıllık Yalnızlık", Julio Cortazar'ın "Klasikleri Oynamak", Pablo Neruda'nın şiirleri, Mario Vargas Llosa'nın "Humble Hero" ve diğer eserlerini okumadan orada üniversiteye gidemezsiniz. "büyülü gerçekçilik" ustaları.
Not sistemi
Tahminler 10 puanlık bir ölçekte yapılır. Her üç aylık dönemin sonunda öğrenciler, ara sınavların sonuçlarından hesaplanan bir puan alırlar. Geçme notu 7'dir. Ancak öğrenci tüm konuları geçemese bile öğrenimine devam edebilir. Ancak borcunu kapatana kadar lise bitirme belgesi alamayacaktır.
Bazı okulların 5 puanlık bir derecelendirme ölçeği vardır. Bu tür kurumlar Kolombiya'da bulunur. Yerel puanlama sistemine göre, 0 - 2,9 zayıf, 3,0 - 3, 4 kabul edilebilir, 3,5 - 3,9 iyi ve 4,0 - 5,0 mükemmel.
Brezilya
Eski Portekiz kolonisi, ebeveynlerin çocuklarını okumaya göndermeyi hayal ettikleri ülkelerden biri değil. Hükümetin ve gönüllülerin çabalarına rağmen ülkede hala yüksek düzeyde cehalet var ve devlet okullarındaki eğitimin kalitesi genellikle düşük, ancak neredeyse tamamı kapsayıcı.
8. sınıf, kanunen herkes için zorunlu olan bir eğitimdir, ancak gençler genellikle yoksulluk nedeniyle okulu bırakır ve işe gider.
Parasız devlet okullarında bir sınıfta 40 ila 80 öğrenci var ve beş veya altı derste sadece bir teneffüs var.
Ücretli bir okuldaki eğitim seviyesi her zaman devlet okulundan daha yüksektir.
Genel olarak, Brezilyalı gençler, daha müreffeh ülkelerdeki akranlarına kıyasla yetersiz bilgi gösteriyor .
Brezilya okullarında tahtaya çağrılmak alışılmış bir şey değildir - çocuklar, halkın sözlü tepkisinin neden olduğu stresten korunur.
Sonuçta, bir çocuğun eğitiminde asıl mesele notlar değil, farkındalıktır. Okul günlüğünü her kontrol ettiğinde bunu düşün.
