Selülit nedir tedavisi nasıl yapılır?

Özet

    Selülitin varlığı, ergenlik sonrası kadınların çoğu için estetik açıdan kabul edilemez bir kozmetik problemdir. 'Portakal kabuğu' veya 'süzme peynir' görünümü ile büyük ölçüde gluteal-fermoral bölgelerde gözlenir. Aşırı kilolu kadınlara özgü değildir, ancak artan adipojenite durumu şiddetlendirecektir. Mikrodolaşım sistemini ve lenfatikleri, hücre dışı matrisi ve dermise doğru çıkıntı yapan aşırı deri altı yağın varlığını içeren karmaşık bir problemdir. Hamilelik ve emzirme için yeterli kalori mevcudiyetini sağlamak için deri altı yağ tutulmasını en üst düzeye çıkaran normal bir durum olarak tanımlanmıştır. Adipoz dokuyu bölümlere ayıran fibröz septa yapısındaki farklılıklar son zamanlarda selülitli kadınlarda erkeklerle karşılaştırıldığında bildirilmiştir. Kilo kaybının, yüzey topografyası ölçümleriyle selülit şiddetini iyileştirdiği rapor edilmiştir, ancak obez kişinin deri çukurluğu önemli ölçüde değişmemiş gibi görünmektedir. Bununla birlikte, histolojik analiz, yağ globüllerinin kilo kaybı ile dermisten geri çekildiğini göstermektedir. Selülit, doku ödemini azaltan masajla tedavi edilmiştir, ancak adiposit aktivitesini azaltırken fibroblast ( ve keratinosit ) aktivitesini uyararak hücresel düzeyde de etkileri olması muhtemeldir. Masaja ek olarak, durumu iyileştirmek için çeşitli ajanlarla etkili topikal kremler kullanıldı. Bununla birlikte, bilimsel literatürde sadece birkaç çalışma bildirilmiştir. Retinoid ve peroksizomal proliferatörle aktive olan reseptörler için ksantinler, botanikler, kokular ve ligandlar bir miktar fayda sağlıyor gibi görünmektedir. Adipogenezi azaltmak ve termojenezi artırmak birincil yollar gibi görünmektedir ve aynı zamanda mikrosirkülasyonu ve kollajen sentezini iyileştirmektedir. Takviye endüstrisinde kilo yönetimi için birçok ajan [ hidroksisitrat, epigallocatechin gallate, konjuge linoleik asit ( CLA ) vb. ] araştırılmaktadır ve bu ajanlardan bazılarının selülit tedavisinde faydalı olduğu görülmektedir. Aslında, CLA'nın selülit belirtilerini iyileştirdiği kanıtlanmıştır. Çeşitli botanik ve çoklu doymamış yağ asitleri içeren bir ürün olan Cellasene de bu semptomlardan bir miktar rahatlama sağlıyor gibi görünmektedir. Daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulsa da, bu tedavilerin selülitli kişilerde cilt görünümünü iyileştirdiği açıktır.

Giriş

    Selülit, çoğu kadının yaşamlarının bir noktasında yaşadığı kozmetik olarak kabul edilemez bir sorundur. Esas olarak alt ekstremitelerde, pelvik bölgede ( gluteal - fermoral bölgeler ) ve karında meydana gelir ve 'portakal kabuğu' veya 'süzme peynir' görünümü ile karakterize edilir [1]. 20 yaşın üzerindeki kadınların yaklaşık %85'inde bir dereceye kadar selülit vardır [2, 3]. [ Goldman [4] tarafından tanımlanmıştır.] Hamilelik ve emzirme için yeterli kalori mevcudiyetini sağlamak için adipoz tutulmasını en üst düzeye çıkaran ergenlik sonrası kadınlarda normal bir fizyolojik durum olarak. Bu bozukluk, sadece adiposit hipertrofisi ve hiperplazisinin olduğu obezite ile karıştırılmamalıdır. Bu selülitli hastalarda da meydana gelse de, dermiste birkaç yapısal değişiklik ve mikrodolaşım değişiklikleri de mevcuttur. Artan interstisyel sıvı protein konsantrasyonları ve interstisyel basınç rapor edilmiştir ve dokuya kan akışının azalması, etkilenen bölgelerde cilt sıcaklığının düşmesiyle sonuçlanır. Sorunun tipik tezahürleri 1 , 2'de görülebilir . Şekil 1 , Rossi ve Vergnanini tarafından kullanılan selülit derecesini göstermektedir [5] istirahatte ve gluteal kasılmadan sonra, Şekil 2 ise Perin ve diğerleri tarafından kullanılan fotonümerik ölçeği göstermektedir . [6] uyluk bölgesinin standardize edilmiş kompresyonundan sonra.

    Selülitin anatomisi Pierard ve ark.'nın çalışmalarından açıkça görülmektedir . [7]. Dermise çıkıntı yapan yüzeysel yağ lobülleri ( papilla adiposae ) , derinin otopsi bölümünde Şekil 3a'da açıkça görülebilir ( dermise şematik yağ projeksiyonları için bkz . Şekil 3b ). Son zamanlarda, durumu daha iyi anlamak için manyetik rezonans görüntüleme ve spektroskopi in vivo olarak uygulanmaktadır. İlk olarak, Querleux ve ark. [8] L'Oreal Recherche'de selülitli kadınlarda yağ dokusunun dermise derin girintilerini ve iç yağ tabakasının kalınlığındaki büyük artışı ölçtü. Şekil 4'te görülebileceği gibiderin yağ girintileri net bir şekilde görselleştirilir ve Camper fasyasının yağ dokusunu iki katmana ayırdığı görülebilir. Dermal kalınlık selülitli ve selülitsiz kadınlar arasında benzerdi ancak selülitli kadınlarda deri altı yağ kalınlığı tabakası beş kat daha kalındı ​​( Şekil 5'te görülebileceği gibi 24.81 mm'ye karşı 4.31 mm ). Aynı derecede önemli olarak, cilt yüzeyine dik olan daha yüksek oranda fibröz septa tanımlamışlardır (6, 7). Mirrashed ve ark. [9] ve Procter and Gamble'daki meslektaşları, altta yatan yağ dokusunun dermise ekstrüzyonu konusunda benzer gözlemler yaptılar ve belirli bir hipodermis hacminde yağ dokusuna karşı bağ dokusu yüzdesinin ve hipodermik invajinasyon yüzdesinin selülit derecesi ile ilişkili olduğunu buldular ( Şekil 8 ). En son pilot çalışmalarda, Callaghan [10] durumu değerlendirmek için in vivo konfokal mikroskopiyi kullanmıştır. Erkek cildi ile karşılaştırıldığında, epidermise nüfuz eden strialar görüldü. Kolajen yoğun bir görünüme sahipti ve bir yönde gerildi ve epidermis inceydi. Açıkça selülit, değişmiş bağ dokusu matrisinin yanı sıra artmış adipojenite durumudur.

    Selülit tedavisi için çeşitli tedaviler önerilmiştir ve en sık kullanılan kilo kaybıdır. Cilt masajı tedavileri kullanılır ve çeşitli topikal ajanların yanı sıra oral takviyeler kullanılır.

Selülit tedavisi için hedefler

    Rossi ve Vergnanini [5] selülitte düzeltilmesi gereken çeşitli hedefleri gözden geçirdi ve aşağıda açıklanacak. Analizlerinde, östrojen tarafından aktive edilen fibroblastlar, Glikozaminoglikan ( GAG ) sentezini arttırır ve bu da interstisyel ozmotik basıncın ve sıvı tutulmasının artmasına neden olur. Bu sonuç olarak doku hipoksisine neden olan kan damarlarını sıkıştırır. Lokal inflamatuar sitokinler de kollajen sentezini indükler. Artan kılcal basınç, plazma ozmotik basıncında bir azalma ve interstisyel ozmotik basınçta bir artış ( veya lenfatik akışta bir azalma ) hücreler arası ödeme yol açar. Artan ozmotik kuvvetler ayrıca fibroblastların hücresel fenotipini de etkileyecektir. Bununla birlikte, aynı şekilde, Pierard tarafından bu makale dizisinde tartışıldığı gibi,

    Deri altı yağın anatomisi, yüzeyel bir fasya ile ayrılmış iki tabaka içerir. Dermise en yakın tabaka areolar tabaka olarak adlandırılır ve dikey olarak düzenlenmiş küresel büyük adipositlerden oluşur. Bu bölgedeki kan damarları çok sayıda ve kırılgandır. Daha derin katmanlı tabakada hücreler daha küçüktür ve yatay olarak düzenlenirken kan damarları daha büyüktür. Bir kişi kilo aldığında genişleyen bu katmandır. Kadınlar ( ve çocuklar ) daha kalın bir areloar tabakaya sahiptir. Bu tabaka ağırlıklı olarak östrojen kontrolündedir ve femoral bölgede yağ hücreleri lipolize karşı daha dirençlidir. Bazı hormonlar lipogenezi uyarır ( insülin, östrojen, prolaktin ), ancak diğerleri tarafından azaltılır; katekolaminler, adenil siklaz aktivasyonu yoluyla lipolizi uyarır. Ancak, yaygın inanışın aksine, bu hücrelerdeki fazla trigliseritleri uzaklaştırmak için sadece adiposit lipolizini indüklemek yetersizdir. Serbest bırakılan yağ sadece dolaşım sistemine aktarılacak ve karaciğer tarafından işlenecek, bu da kandaki çok düşük yoğunluklu lipoproteinlerin seviyelerini arttıracak ve bu da deri altı yağ tabakasına geri döndüğünde tekrar kullanılacak ve lipoprotein lipazın etkisinden sonra daha fazla adiposit trigliserit yapmak. Bu, vücuttaki trigliserit taşınmasını yeniden yönlendirmenin enerji açısından pahalı ve verimsiz bir yolu olsa da, bu beyhude döngüde bazı kaloriler kaybedilir. Bununla birlikte, adiposit yağ gidermenin en etkili yolu, mitokondriyal ayrılma proteinlerinin seviyelerini artırmak ve yağı lokal olarak 'yakmak' ( termojenez ) olacaktır. Birkaç ajanın bu süreci geliştirdiği rapor edilmiştir.

    Nükleer hormon reseptörü ligandlarının çoğu [ örneğin, retinoid reseptörleri ve peroksizomal proliferatörle aktive olan reseptör ( PPAR ) ] selülitik durumun oluşmasında ve şiddetlenmesinde yer alan deri hücrelerini etkilediğinden, bunların genel etki mekanizmalarının bir özetini vermek uygundur ve Selülit dışındaki diğer durumlarda da etkilerinin bir kısmı.

    Gen ekspresyonu, spesifik DNA bağlayıcı transkripsiyon faktörlerinin etkileşimi yoluyla düzenlenir. Ligandların bağlanması üzerine, ortak baskılayıcılar, transkripsiyonel makine kompleksinden ayrılır ve ortak aktifleştiriciler, gen transkripsiyonunu başlatmak için bağlanır. Nükleer hormon reseptörleri, birçok hücresel işlevi düzenleyen transkripsiyon faktörleridir. Bu reseptör üst ailesi, dört ana alt gruba ayrılmıştır. Sınıf II alt ailesi, örneğin retinoik asit reseptörü ( RAR ) ve PPAR'ı [12] içeren retinoid X reseptörü ( RXR ) [11] ile heterodimerler oluşturan nükleer reseptörlerden oluşur . Bu reseptörlerin uyarılması, özellikle keratinosit proliferasyonunu ve farklılaşmasını düzenler, melanogenezi etkiler ve dermal matris rekonstrüksiyonunu uyarır.

Retinoid reseptörleri

    A vitamini tanınmış ve köklü bir yaşlanma karşıtı aktiftir. Başlangıçta akne önleyici bir tedavi olarak kullanılan retinoik asit, şimdi yaşlanma belirtilerini tedavi etmek için kullanılmaktadır. Retinoik asit, nükleer transkripsiyon faktörlerine bağlanarak etkisine aracılık eder. RAR, tüm trans-retinoik asidi ( RA ) ve bunun stereoizomeri 9-cis RA'yı bağlar; ve RXR, 9-cis RA'yı bağlar. Bu reseptörlerin ortak bir özelliği, hormon tepki elemanları olarak bilinen DNA'nın belirli bölgelerine bağlanmaları ve böylece ligand bağımlı gen transkripsiyonunu başlatmalarıdır. Retinoid transkripsiyon faktörleri, 6-bp'lik bir sekanstan ( AGGTCA ) oluşan genlerin promotöründe bir retinoik asit tepki elemanına bağlanır ( Şekil 9. ). Benzer baz çifti dizileri, yalnızca ek baz çiftlerinin eklenmesiyle farklılık gösteren bu süper ailenin diğer üyeleri tarafından paylaşılır. RAR'lar ve RXR'lerin en az üç farklı alt tip içerdiği bilinmektedir: her biri birkaç izoforma sahip olan alfa, beta ve gama. RXR'ler insan derisinde, özellikle RXRalpha'da baskındır. RAR'ların %87'si RARgamma ve %13'ü RARalpha'dır. Dermal hücrelerde ve melanosilerde sadece küçük miktarlarda RARbeta bulunur. Retinoik asit tedavisi, tedaviden sadece haftalar sonra büyük epidermal değişikliklerle sonuçlanır, ancak daha uzun vadede dermal etkiler gözlenir ( anjiyogenez, yeni bağ dokusu bileşenlerinin sentezi ve daha aktif fibroblastların sayısında artış ). Varani ve ark. [13] ayrıca %0,5 retinolün ( ROH ) %0,05 RA kadar etkili olduğunu bildirmiştir. Bununla birlikte, bu ROH seviyesi kozmetik ürünlerde kullanılamaz ve izin verilmiş olsa bile tahriş seviyeleri iki ajan arasında karşılaştırılabilir. Bununla birlikte, retinolün topikal uygulaması, fibroblast proliferasyonunu artırarak, cilt kollajen düzeylerini artırarak ve Matrix metaloproteaz ( MMP ) düzeylerini düşürerek yaşlanmayla ilişkili cilt değişikliklerini tersine çevirebilir [13].

Şekil 9
Ligandların retinoid ve peroksizomal proliferatörle aktive olan reseptörlere bağlanma ve etki mekanizması. Wiechers ve ark. [23].

Peroksizom proliferatörü ile aktive olan reseptörler

    Peroksizom proliferatörle aktive olan reseptörler ( PPAR ), yakın zamanda keşfedilen bir nükleer transkripsiyon faktörleri ailesidir [14, 15] ve üç PPAR reseptör tipi, PPARalfa, PPARbeta veya delta, PPARgamma karakterize edilmiştir. PPAR'lar, RXR ile heterodimerler formunda hedef gendeki DNA'nın promotör bölgesi içindeki peroksizom proliferatör tepki elemanına bağlanır ( Şekil 9 ).

    Peroksizom proliferatörü ile aktive edilen reseptörler, fibrat hipolipidemik ilaçlar, yağ asitleri, eikosanoidler ve prostanoidler tarafından aktive edilir, ancak bu kimyasal tiplerden yağ asitleri, cilt uygulamaları için en ilgi çekici olanlardır. Doymuş, tekli doymamış ve çoklu doymamış uzun zincirli yağ asitlerinin üç PPAR alt tipinin tümünü bağlama ve aktive etme yeteneği iyi belgelenmiştir. Bununla birlikte, doymuş yağ asitleri, PPAR ligandları olarak çok düşük aktiviteye sahipken, tekli doymamış yağ asitleri önemli ölçüde daha aktiftir ve çoklu doymamış yağ asitleri, aktivasyon için gereken optimum zincir uzunluğunun C18 ve C22 arasında olmasıyla genellikle en güçlüsüdür. Reseptör alt tipi seçiciliği açısından, doymuş ve çoklu doymamış yağ asitleri, PPAR'lar arasında ayrım yapmazken, aksine, tekli doymamış yağ asitlerinin PPARalpha için yüksek bir afiniteye sahip olduğu görülmektedir. Gama-linoleik asit, miristik ve palmitik asitler de PPAR alfa ve PPAR delta için PPAR gamma ile karşılaştırıldığında daha büyük bir afinite gösterir, ancak IC'leri 50 değer hala mikromolar aralıktadır [16 ].

    Peroksizom proliferatörle aktive olan reseptörler ilk olarak 1992'de epidermiste tanımlandı. Ancak, PPARalfa'nın lipidlerle veya hipolipidemik ilaç klofibratla aktivasyonunun keşfedilmesiyle, epidermal homeostazda PPAR'ların önemi yakın zamana kadar belirgin hale gelmedi. epidermal bariyer oluşumunu hızlandırır ve epidermal farklılaşmayı indükler. Rivier ve ark. [17] ilk olarak Galderma'da PPARalfa ligandlarının canlı deri eşdeğerlerinde lipid biyosentezini etkilediğini bildirdi. Bu çalışmalarda keratinosit serin palmitoil transferaz ve glukoserebrosidaz aktiviteleri artmış ve özellikle seramid 1, 2 ve 3 ( CER EOS, CER NS ve CER NP ) için seramid biyosentezinde artış olmuştur.

    Peroksizom proliferatörü ile aktive olan reseptör deltasının son zamanlarda insan keratinositlerinde baskın PPAR alt tipi olduğu gözlendi, oysa PPARalfa ve gama sadece epidermal farklılaşma sırasında indüklendi, bu da farklılaşma sırasında farklı reseptörlerin kullanıldığını düşündürür [18]. PPARdelta ligandlarının, proliferasyonu azaltırken involükrin ve transglutaminaz'ı artırarak epidermal farklılaşmayı ( tetratioasetik asit ) indüklemede en güçlü olduğu bulundu. Bu, PPAR alfa eksikliği olan farelerde görülen küçük anormalliklerin aksine, TPO'ya şiddetli bir epidermal hiperplastik tepki sergileyen PPARdelta eksikliği olan farelerle tutarlıdır.

    Unilever'deki önceki araştırma grubumdaki bilim insanlarının çalışmaları, özellikle petroselinik asit [19] ve konjuge linoleik asidin ( CLA; Unilever patentleri: US6423325, US6403064, US6287553, US6042841, WO0108650, WO0108652, WO0108649 ) faydalarını vurgulamıştır. epidermal farklılaşma, iltihaplanmayı azaltma, hücre dışı matris bileşenlerini artırma ve cilt aydınlatmasını ortaya çıkarma. İn vitro olarak, keratinositlerde transglutaminaz, involükrin, filagrin ve korneosit zarf oluşumu düzeylerinde artışlar gözlenirken, fibroblastlarda pro-kolajen 1 ve dekorin düzeylerinde artış gözlendi. Bu etkiler in vivo olarak doğrulandı3 haftalık bir süre boyunca kısa süreli yama testi çalışmaları ile involükrin ve filagrin düzeylerinde artışlar da gözlendi. Bu biyokimyasal değişiklikler, ön kol derisi üzerinde yapılan 12 haftalık bir klinik çalışmada, fotohasar ve cilt tonu belirtilerinde iyileşmelere dönüştü [20]. PPAR ligandlarının ayrıca pigmentasyon sürecini azaltabileceğine ve cilt rengini açabileceğine dair başka kanıtlar da vardır [21, 22]. Wiechers ve ark. [23], oktadendioik asidin bir pan PPAR agonisti olduğunu ve tirozinaz transkripsiyonunu azalttığını bildirmiştir. Tüm PPAR'lar adipositlerde bulunur.

    Selülit görünümünü azaltmak için alınan bazı yaklaşımlar gözden geçirilecek ve mümkün olduğunda hem topikal hem de oral perspektiften ajanların etkisine ilişkin örnekler verilecektir.

Selülit tedavisi

Masaj

    Şiddetli masaj, venöz dönüşü azalmış kişilerde interstisyel sıvının çıkarılmasını teşvik etmek ve lenfatik drenajı iyileştirmek için kullanılır. Başlangıçta ciltteki iyileşmeler kısa vadelidir ve sadece fazla sıvının uzaklaştırılmasıyla ilgilidir [1]. Bununla birlikte, daha uzun süreli tedaviler altta yatan durumu iyileştirebilir. LPG Endermologie ( LPG Endermologie ABD, Fort Lauderdale, FL, ABD ), vücut konturunu ve cilt dokusunu iyileştiren cilde uygulanan negatif basınçla birlikte pozitif basınçlı yuvarlanmaya izin veren makine destekli bir masaj sistemidir. Chang ve ark. [24], bu ekipmanı kullanırken vücut çevresinde 1,83 cm'ye varan azalma bildirdi. Ancak, Collins ve ark. [25], 12 haftalık bir süre boyunca bu yaklaşımı kullanan deneklerin %28,5'inin selülit durumlarında iyileşmeler fark ettiğini bildirdi. Açıkçası, topikal kremlerin kullanımı bir masaj eylemi ve bir kremi ovuşturmanın doğrudan fiziksel uyaranını içerir, bu da zamanla durumun iyileşmesine katkıda bulunabilir. Derinin mekanobiyolojisi üzerine araştırmalar arttığı için etkiler hayal ürünü olmayabilir [26]. Yucatan mini domuzları selülitten muzdarip olmasa da Adcock ve ark. [27], derin mekanik masajın uzunlamasına kollajen bantların varlığını arttırdığını gösterirken adipositlerin distorsiyonu ve bozulması not edildi. Fibroblastların hücre dışı matristeki gerilim kuvvetlerine tepki verdiği ve kollajen ürettiği bilinmektedir. Keratinosit çoğalmasındaki artışlar, muhtemelen daha kalın bir epidermise yol açacak şekilde gerildiğinde de meydana gelir. Tersine, adipositlerin mekanik gerilmesi, farklılaşmalarını inhibe eder ve hücre dışı sinyalle düzenlenen protein kinaz yolunun aktivasyonu yoluyla PPAR gamma seviyelerinde bir azalma ile ilişkilidir [28]. Toplu olarak, bu bulgular, mekanik uyaranların, bu durumda masajın, cilde lokal olarak uygulanmasının fizyolojik önemi ve selülit belirtilerinden olası rahatlama için moleküler bir temel sağlar.

Topikal tedaviler

    Pek çok cilt durumunda olduğu gibi, selülit de karmaşık bir durumdur ve sonuç olarak, durumun patofizyolojisinin farklı yönlerini etkilemek için farklı bileşenlerin kombinasyonları önerilir. Wiechers et al. [29]. Bununla birlikte, aynı şekilde, selülit yıllar içinde gelişen bir durumdur ve hem klinisyen hem de hasta için herhangi bir etkinin ortaya çıkması birkaç ay alacaktır. Bununla birlikte, çoğu durumda, klinik derecedeki değişiklikler ortaya çıkmadan önce, bireyin durumdaki bir iyileşmeyi algılaması daha olasıdır. Şekil 2'de özetlenen fotonümerik ölçeğin kullanılması, Perin ve ark. [6] Christian Dior'dan ticari bir kremin plaseboya kıyasla selülitte iyileşme gösterdiğini gösterdi. Tedavi etkisindeki değişim ve iyileşme Şekil 10'da görülebilir ve ortalama puanlar 3,64'ten 2,81'e düşmüştür ( P < 0,05 ). Uyluk deri altı adipoz dokusunun kalınlığında önemli bir azalma da ultrason görüntüleme ile belirlendi ( Şekil 11 ) ve kendini algılama verileri Tablo l'de verildi .

Tablo I. Selülit çalışmasında benlik algısının ana sonuçları

• Perin ve ark. [6].

Ksantinler

    Metilksantinler, selülit ürünlerinde, örneğin kafein, aminofilin, teofilin, vb. kullanılan yaygın bileşenlerdir ve fosfodiesterazın inhibisyonu ve siklik adenosin monofosfat ( AMP ) seviyelerinin arttırılması yoluyla adiposit lipolizi üzerinde önerilen etkileri nedeniyle kullanılırlar. Bununla birlikte, kendi başına aminofilinin 12 haftalık bir süre boyunca durumu iyileştirmediği bildirildi. Aynı şekilde, Collins ve ark. [25] deneklerin sadece %10'unun durumlarında bir iyileşme gözlemlediğini de bildirmiştir.

    Greenway ve Bray [30], aminofilin izoproterenol ( bir beta-adrenerjik reseptör agonisti ve bir alfa-agonisti olan yohimbin ) ile birlikte kullanıldığında uyluk kalınlığında önemli bir azalma olduğunu gösterdi. Ancak bu çalışmalarda fosfodiesteraz inhibitörünün de tek başına etkili olduğu bildirilmiştir.

    Ayrılan proteinler ( UCP ), tüm hücrelerin mitokondrilerinde bulunur ve solunum zinciri tarafından üretilen mitokondriyal proton gradyanını dağıtma kabiliyetine sahiptir. Bu süreç sayesinde soğukta ısınırız, yani titremeyen termojenez. UCP-1, insanlarda çok az bulunan kahverengi yağ dokusunda ifade edilirken, UCP-2 beyaz yağ dokusunda ifade edilir. Bu proteinleri aşırı eksprese eden transgenik hayvanlarda, azalmış bir adipoz doku kütlesi vardır ve bu nedenle, bunların insan adipoz dokusundaki ekspresyonu, selülit ekspresyonuna yardımcı olabilir. Bu alanda daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır ancak kafein, deri altı beyaz adipoz doku adipositlerinde UCP-3 düzeylerini artırır ve noradrenalin varlığında sinerjistiktir [31]. Retinoid ve PPAR reseptörleri için ligandlar da bu etkileri indükleyebilir.

Bitkisel tedaviler

    Mine çiçeği, yeşil çay, limon, kola cevizi, rezene, yosun, sarmaşık, arpa, çilek, mercanköşk ve tatlı yonca gibi pek çok bitki özü zayıflama ürünlerinde kullanılmaktadır [32]. Bazılarının periferik mikro dolaşımı iyileştirdiği ve lenfatik drenajı kolaylaştırdığı bildirilmiştir. Bilimsel olarak bildirilen az sayıdaki çalışmadan biri, 30 gün boyunca uygulanan kafein, atkestanesi, sarmaşık, alg, mesane sargısı, plankton, kasap süpürgesi ve soya proteininin etkisini inceleyen Buscaglia ve Conte'nin [33] çalışmasıdır. Çalışmanın gerileme aşamasında yeniden ortaya çıkan deri altı yağ kalınlığında 2,8 mm'lik bir azalma bildirildi. Rao ve ark. [34] neopren şort ile oklüzyon altına uygulanan karabiber, tatlı portakal kabuğu, zencefil kökü ekstresi, tarçın kabuğu ekstresi, kapsaisin, yeşil çay ve kafein içeren bir kremi değerlendirmiştir. Çalışmayı tamamlayan 34 denekten %63'ü ( 21/34 ) selülitlerinde bir iyileşme fark etti ve %62'si ( 13/21 ) tedavi için daha büyük bir etki bildirdi. Dermatologlar, aktif ürünle tedavi edilen uylukların plasebodan daha büyük bir gelişme gösterdiğini buldular ( Şekil 12 ). Uyluk çevresinde azalma aktif ürün için 1,9 cm ve plasebo için 1,3 cm idi. Perin ve ark. 10'da 11'i Terminalia seracea özleri içeren bir hidroglikolik jel kullanılarak elde edildi ,Döngüsel AMP ile birlikte Visnaga vera , Plectreinthus barbatus ve Cola lipa ( F. Bonte'nin izniyle ).

    Biber, estragon, rezene veya greyfurt yağları gibi uçucu yağların solunması sempatik nöral aktiviteyi 2,5 kata kadar artırır. Topikal kafein içeren bir kremle birlikte bu şekilde sempatik sinir sisteminin aktivasyonunun zayıflama etkisi olduğu bildirilmiştir. Hariya ve ark. [31], uygun bir koku maddesinin inhalasyonunun, lokal olarak üretilen yağı 'yakmak' için hem lipogenezi hem de termojenezi simüle etmek için perkütan olarak emilen kafein ile sinerji içinde hareket eden noradrenalin salgılanmasını uyardığı UCP teorisini önerdi ( Şekil 13 ). Bu çalışmalarda selülit derecelendirilmese de ortalama kilo kaybı 1,1 kg ve deneklerin %25'i bel ve kalçada 1,5 ve 1,3 cm'lik azalmalarla 2 kg kaybetmiştir.

Retinoidler

    Kligman ve ark. [35] 6 aylık bir süre boyunca retinol ( %0.3 ) kullandı ve selülitte iyileşme gösterdi; 19 denekten 12'sinin durumunda bir iyileşme görüldü. Bu etkiler, retinoidlerin, bağlayıcı ve elastik fibriller ile birlikte kollajen ve dermoepidermal proteinlerin dermal içeriğini ve yapısını arttırdığı bilinen etkilerinden kaynaklanıyor olabilir. Ancak, Pierard-Franchimont ve ark. [36] portakal kabuğu durumunda herhangi bir değişiklik bulamamış ancak cilt elastikiyetinde bir artış ve viskozitesinde bir azalma gözlemlemiştir. Artan faktör XIIIa+ dendrositleri gözlendi, bu cilt durumunda bir iyileşmeye işaret ediyor. Daha sonra Bertin ve ark. [37] retinolün kafein ve ruskojenin ile kombine etkilerini test etti, portakal kabuğu etkisini azalttı ve kutanöz mikrosirkülasyonu iyileştirdi. Ancak Garcia ve ark. [38] ve Machinal-Quelin ve ark. [39], ob geninin ekspresyonunu azaltarak insan adiposit öncü hücrelerinin farklılaşmasını inhibe ederek, retinolün kendisinin de anti-adipojenik olduğunu öne sürdü . Bununla birlikte, in vivo retinoik aside muhtemel dönüşümü üzerine , aynı zamanda mitokondriyal birleştirici proteinleri artırma yeteneğine sahiptir, böylece hücresel ısı yayılımı yoluyla deri altı yağ seviyelerinin azalmasına katkıda bulunur [40].

PPAR agonistleri

    PPAR agonistlerinin epidermal farklılaşmayı geliştirdikleri, kollajen seviyelerini yükselttikleri, sebogenezi baskıladıkları, anti-inflamatuar ve cilt aydınlatıcı ajanlar oldukları bilinmektedir [12]. Ayrıca UCP seviyelerini de arttırırlar. Böylece, retinoidler gibi, pleotropik faydalar sağlarlar. Bununla birlikte, PPARgamma'nın uyarılması tek başına adipojeniteyi arttırdığından, kullanım bir pan-agonist aktivite gerektirir. Bu nedenle, bunların anti-adipogenik bileşikler ve anti-selülit tedavileri olarak değerlendirilmesi çok şaşırtıcı değildir. Pentapharm'da CLA'nın adipositlerde in vitro ( Şekil 14 ) ve in vivo çalışmalarda lipit birikimini önlediği gösterilmiştir ( Şekil 14 ) ve in vivo çalışmalarda CLA, ultrasonla değerlendirildiği üzere dermise yağ invajinasyonunu azaltmış ve selülit görünümünü iyileştirmiştir ( Şekil 14. Şekil 15 ) ( D. Imfeld, kişisel iletişim, Pentapharm ).

Alfahidroksiasitler

    Selülit tedavisinde alfahidroksiasitler ( AHA'lar ) ve özellikle laktik asit önerilmiştir [41]. Bununla birlikte, bildirilen herhangi bir çalışma yoktur. Yine de, bu ajanların yaşlanma karşıtı bir etkisi olduğundan ( artan kollajen seviyeleri ) ve fotohasarlı cilt belirtilerini [42] iyileştirmenin yanı sıra, Rawlings ve ark. [43] ve Berardesca ve ark. [44] bu içerik sınıfının selülitte cilt yüzeyindeki portakal kabuğu görünümünü iyileştirmesi muhtemeldir.

Ağız tedavileri

    Yukarıda belirtilen ajanların çoğu, selülit tedavisi için oral takviyelerde de kullanılmaktadır ve topikal tedaviler gibi, durumu iyileştirme üzerindeki etkilerini inceleyen bilimsel olarak rapor edilmiş çok az çalışma vardır. Sonuç olarak, selülit görünümünü de etkileyebileceği için kilo kontrolüne de yardımcı olan ajanlar ile ilgili güncel literatürden örnekler verilecektir.

PPAR agonistleri

    PPAR agonistlerinin oral takviyesi de takviye endüstrisi tarafından değerlendirilmiştir. Aslında, fareler üzerinde 4 haftalık bir oral müdahale çalışması CLA ve dokosaheksanenoik asit, linoleik asit ile karşılaştırıldığında, adipositlerin boyutunun azalmasıyla ilişkili olan deri altı yağ kalınlığını azaltmıştır. Artmış kollajen seviyeleri de gözlenmiştir [45]. İnsanlarda Birnbaum [46], açıklanmayan bir bitkisel anti-selülit hapının etkilerini 60 gün boyunca artan CLA konsantrasyonları ile karşılaştırdı [grup 1, tek başına bitkisel hap ( HP ); grup 2, HP artı 400 mg CLA; grup 3, HP artı 800 mg KLA ve her grup 20 kadından oluşuyordu]. Bu tedaviler, hapları alan kadınların %75'inde faydalı bir etkiye sahipti ve uyluk çevresi ortalama 0,88 inç küçüldü. Şekil 16çalışma tamamlandığında uyluk selülit görünümündeki ve uyluk çevresi ölçümlerindeki gelişmeleri gösterir. Mikrodolaşım modellerinde de gelişmeler gözlemlendi. Selülit üzerine daha fazla çalışma yapılmamasına rağmen, CLA'nın obez bireylerde vücut yağ kütlesini azalttığı ve buna karşılık gelen yağsız vücut kütlesinde, yani kasta bir artışa neden olduğu defalarca gösterilmiştir [47].

Centella asiatica

    Hachem ve Borgoin [48] 90 gün boyunca günde bir ( 60 mg ) oral olarak verilen Asya centella ekstraktının etkilerini bildirdiler . Bu çalışmalarda özellikle gluteo-femoral bölgede adipositlerin çapında önemli bir azalma ve interadiposit fibrozisinde bir azalma olmuştur. Bu özler, quercetin gibi antioksidanlara ek olarak, ursolik asit lakton, ursolik asit, pomolik asit, 2-alfa,3-alfa-dihidroksiurs-12-en-28-oik asit, 3-epimaslinik asit, asiyatik asit, korozolik asit içerecektir. asit ve rosmarinik asit. Centellasaponinler B, C ve D gibi ursan ve oleanan tipi triterpen oligoglikozitler de mevcuttur ve o sırada mekanizmalar tartışılmasa da, bu ajanların PPAR agonistleri olma olasılığı yüksektir.

Hidroksisitrat

    Malabar demirhindi olarak da bilinen Garcinia cambogia'dan elde edilen hidroksisitrat , bir lipogenez inhibitörüdür ve kilo kontrolüne yardımcı olmak ve vücut ağırlığını azaltmak için tek başına veya niasin bağlı krom veya Gymnema sylvestre ( gymnemic asit ) ile birlikte kullanılmıştır [49]. Bunların selülit görünümünü iyileştirmesi kuvvetle muhtemeldir. Bunun bir hidroksiasit olduğunu ve tıpkı diğer AHA'lar gibi kollajen sentezini geliştirebileceğini unutmayın. İçecek pazarlarında bu tür ajanların kullanımı patladı.

Yeşil çay ve polifenoller

    Selülit üzerindeki etkileri test edilmemiş olsa da, yeşil çay özleri obezite tedavisi için ilgi konusu haline gelmiştir. Chantre ve Lairon [50] 3 aylık müdahaleden sonra %25 kateşinlerde standardize edilmiş %80 etanolik kuru özütün vücut ağırlığını %4.6 ve bel çevresini %4.48 azalttığını göstermiştir. Bunun gastrik lipazları inhibe ederek ve termojenezi arttırarak etki ettiği öne sürülmüştür. Daha yakın zamanlarda Wolfram ve ark. [51] ve Klaus ve ark. [52], epigallocatechin gallate'in ( EGCG ) kemirgenlerde obeziteyi önlediğini bildirmiştir. Yağ asidi sentaz ve asetil-CoA karboksilaz mRNA seviyeleri azaldı ve EGCG , in vitro adiposit farklılaşmasını inhibe etti. Yeşil çay yaprağı ekstraktlarının PPARalfa ve gama protein ekspresyonunu arttırması bu açıdan ilginçtir [53]. Siyah çay özleri, yeşil çay özlerinden daha düşük olsa da orta düzeyde PPAR aktivitesine sahip gibi görünmektedir.

Selasen

    Cellasene, Medestea ( Torino, İtalya ) tarafından selülit görünümünü iyileştirmek için satılan bitkisel bir takviyedir. Ginko biloba , tatlı yonca, deniz yosunu, üzüm çekirdeği yağı ve çuha çiçeği yağı içerir. Lis-Balchin [54] 2 ay boyunca selülit durumunda herhangi bir iyileşme gözlemleyemedi ancak bu çalışmada hiçbir biyoenstrümantal yöntem kullanılmadı. Bununla birlikte, Leibaschoff ve ark. [55] çuha çiçeği yağı ( günde iki kapsül ) yerine balık yağı ve hodan yağı ile biraz farklı bir formül test ederek, lipoödem ve cilt kas fasyası çapında iyileşmeler buldu. Deneklerin yaklaşık %71'inde bazı semptomlarda iyileşme görüldü. Açıkçası, bu ürün çeşitli mekanizmalar yoluyla, ancak özellikle adiposit lipolizi, kutanöz mikrosirkülasyon ve kollajen sentezi üzerinde etkilidir. Bununla birlikte, yazarların üzüm çekirdeği ekstraktının güçlü bir antioksidan olduğunu ve mikrovasküler sistem üzerinde etki edeceğini açıkladığı gibi, Ginko biloba aynı zamanda vasküler sistemi de etkiler, Asya centella triterpenoidleri lenfatik drenajı destekler ve hücre dışı matrisin sentezini uyarır, Mellilotus officinalis ayrıca kılcal direnci geliştirir buna karşılıkFucus vesiculosus , deri altı yağındaki metabolik aktiviteyi etkiler ve aslında Cellasene içeren odak özü alan deneklerin %30'u vücut kontur profillerinde bir iyileşme yaşadı. Vitis vinifera , Ginko biloba , Centella asiatica , Melilotus officinalis , Fucus vesiculosus , balık yağı ve hodan yağı içeren daha yeni bir formülasyon üzerinde ileri testler devam etmektedir ( bkz. Distante ve diğerleri , Int. J. Cosmet. Sci. 28 , 191–206 ) ( 2006 ) ).

Sonuçlar

    Selülit kozmetik bir problemdir ve kadınların en az %85'ini etkileyen 'portakal kabuğu' veya 'süzme peynir' görünümü ile kadınlar için artan bir endişe kaynağıdır. Aşırı kilolu kadınlara özgü değildir, ancak artan adipojenite durumu şiddetlendirecektir. Mikrodolaşım sistemini ve lenfatikleri, hücre dışı matrisi ve dermise doğru çıkıntı yapan aşırı deri altı yağın varlığını içeren karmaşık bir problemdir. Son zamanlarda septa mimarisindeki farklılıklar bildirilmiştir. Kilo kaybının, yüzey topografya ölçümleri ile selülit şiddetini iyileştirdiği rapor edilmiştir, ancak obez kişinin deri çukurluğu kayda değer bir şekilde değişmiyor gibi görünmektedir [56]. Bununla birlikte, histolojik inceleme, yağ globüllerinin kilo kaybı ile dermisten geri çekildiğini düşündürmektedir.

    Selülit, masaj ve topikal veya oral tedavilerle tedavi edilmiştir. Masaj ödemi azaltacaktır ancak hayvan çalışmalarında da olsa bu tür tedavilerden sonra kollajen sentezinin arttığına dair bazı kanıtlar vardır. Aynı şekilde, faydaları, adiposit aktivitesini azaltırken fibroblast ( ve keratinosit ) aktivitesini uyarma üzerindeki olası etkileri yoluyla olabilir. Bununla birlikte, bu topikal kremlerde genellikle çeşitli ajanlar kullanılmaktadır, ancak bildirilen az sayıda çalışma vardır. Retinoid ve PPAR reseptörleri için ksantinler, botanikler, kokular ve ligandlar bir miktar fayda sağlıyor gibi görünmektedir. Adipogenezi azaltmak ve termojenezi artırmak, aynı zamanda mikrosirkülasyonu ve kollajen sentezini geliştirirken birincil yollar gibi görünmektedir.

    Oral olarak kilo yönetimi için birçok ajan araştırılmaktadır ( hidroksisitrat, EGCG, CLA vb. ) ve bu ajanların bir kısmının selülit tedavisinde faydalı olduğu görülmektedir. Aslında, CLA'nın selülit belirtilerini iyileştirdiği gösterilmiştir. Çeşitli botanik ve çoklu doymamış yağ asitleri içeren Medestea'dan Cellasene adlı bir ürünün de bu semptomlardan bir miktar rahatlama sağladığı görülüyor.

    Düzenli egzersiz ve uygun bir diyet, ağırlığı ve dolayısıyla selülit görünümünü kontrol etmeye yardımcı olabilir. Takviye endüstrisi gibi, gıda endüstrisi de CLA, digliseritler, orta zincirli trigliseritler, yeşil çay, kafein, kapsaisin ve kalsiyumun kilo kontrolü üzerindeki etkilerini araştıran kapsamlı araştırma programlarına sahiptir. Bu yaklaşımlar selülit tedavisinde de faydalı olabilir. Bununla birlikte, hem oral hem de topikal yollar arasındaki sinerjinin, selülitin belirtilerini ve semptomlarını iyileştirmek için en iyi müdahale olması oldukça olasıdır.