Hollanda İmparatorluğu

    Hollanda İmparatorluğu, on yedinci yüzyıldan yirminci yüzyıla kadar Hollanda tarafından kontrol edilen çeşitli bölgelere verilen addır . Hollandalılar , kıta Avrupası dışında küresel bir sömürge imparatorluğu kurmak için Portekiz ve İspanya'yı izledi. Gemicilik ve ticaretteki becerileri ve İspanya'dan bağımsızlık mücadelesine eşlik eden milliyetçilik ve militarizm dalgası bu girişime yardımcı oldu. 

Hollanda Sömürge İmparatorluğu

    İngilizlerin yanı sıra, Hollandalılar başlangıçta dolaylı devlet kapitalisti şirket sömürgeciliği temelinde, öncelikle Hollanda Doğu Hindistan Şirketi ile sömürge mülkleri inşa ettiler.. Sömürge girişimine doğrudan devlet müdahalesi daha sonra geldi. Hollandalı tüccarlar ve denizciler de on altıncı ve on yedinci yüzyıllarda ortaya çıkan keşif dalgasına katıldılar, ancak Willem Barents, Henry Hudson , Willem Janszoon ve Abel Tasman tarafından Kuzey Kutbu'nda ve Avustralasya / Okyanusya'da ortaya çıkarılan geniş yeni bölgeler genel olarak katılmadı. Kalıcı Hollanda kolonileri haline gelmedi.

    Hollanda donanma gücünün 16. yüzyılın sonlarından itibaren büyük bir güç olarak hızla artmasıyla, Hollanda denizde hakimiyetini sürdürdü ve 17. yüzyılın ikinci yarısında küresel ticarete hakim oldu. Yüzyıl boyunca kültürel bir çiçeklenme, Hollanda Altın Çağı olarak bilinir. Hollanda, Devrim Savaşları sırasında Fransız ordularının eline düştüğünde, sömürge mallarının çoğunu ve küresel güç statüsünü İngilizlere kaptırdı . 

    1795'ten 1814'e kadar olan bu "Fransız dönemi" sırasında, Hollanda'ya bağlı bir devlette Fransız merkezi hükümeti vardı. Hollanda imparatorluğunun restore edilmiş kısımları, özellikle Hollanda Doğu Hint Adaları ( Endonezya ) ve Surinam , geleneksel emperyalizmin düşüşüne kadar Lahey'in kontrolü altında kaldı. 20. yüzyılda. Hollanda , eski kolonileri Aruba ve Hollanda Antilleri'nin de parçası olduğu Hollanda Krallığı adlı bir federasyonun parçasıdır. Sömürgeci geçmişinin bir mirası, Hollanda'da yirminci yüzyılın sonlarına doğru çok kültürlülüğe açıklığın gelişmesiydi.

     Bununla birlikte, ulusal birlik ve asimilasyon hakkındaki tartışmalarla ilgili endişeler, Hollanda'nın kültürel ve dilsel geleneğiyle ilgili testlere yeni vatandaşlık yasalarının çıkmasına neden oldu. Hollanda imparatorluğu, dünyanın dört bir yanındaki insanları tek bir insan ailesine ait olma bilincine getirmede önemli bir rol oynadı ve özellikle ticaret ve ticaretin neler başarabileceğinin bir örneği olarak dikkate değer.

Ticari kökenler

    Hollanda Doğu Hindistan Şirketi'nin ( veya Hollandalı Verenigde Oost-Indische Compagnie'den VOC ) 1602'de kurulmasının ardından, Hollandalılar Portekiz'in denizaşırı mülklerinin kontrolünü ele geçirmeye başlayarak Hollanda-Portekiz Savaşı'na neden oldu. 1580'den beri Portekizliler, birleşik bir monarşi altında İspanyollarla ittifak halindeydi ve buna karşılık İspanyollar, derebeylerine isyan eden Hollandalılara karşı şiddetli bir savaşa karıştı. Aynı kral altında birleşmiş olmasına rağmen, İspanya ve Portekiz'in denizaşırı imparatorlukları ayrı ayrı yönetilmeye devam etti ve aşırı gerilmiş ve yetersiz savunulan Portekiz mülkleri, özellikle baharat ticaretinin kontrolünü ele geçirmekle ilgilenen Hollandalılar için kolay bir hedef haline geldi.

    Hollandalılar bunu başarmak için özellikle iyi bir konuma sahipti. Hollanda'nın çoğu denizden çekilmişti, bu da Hollandalıları rüzgar ve su ustaları yapıyordu. Geliştirdikleri rüzgar teknolojisi, o zamanlar dünyanın en iyi ve en hızlı yelkenli gemilerini inşa etmeye dönüştü. Ticaret filoları, özellikle on yedinci yüzyılda dalgalara hükmediyordu, ancak on sekizinci yüzyılda İngilizler denizlerin efendisi olarak Hollanda'yı geride bırakmıştı. 

    Bununla birlikte, Hollanda denizciliği ve Hollanda ticari girişimi, en büyüğü Hollanda Doğu Hint Adaları'nın ( Endonezya ) olduğu ve daha büyük ve daha güçlü komşusu olan Almanya'nın gıpta ettiği, çok uzaklara yayılmış bir dizi mülk ve koloniyle sonuçlandı . Bir dereceye kadar, Almanya'nın sömürge işletmeleri ve İtalya ve Belçika Kralı II . Leopold , küçük Hollanda'nın büyük sömürge imparatorluğu tarafından teşvik edildi. Daha sonraki bu imparatorluklar, anavatanın yüceltilmesine yönelik milliyetçi projelerdi ve tarihinin büyük bir bölümünde Hollanda imparatorluğunun olduğu kadar gerçek anlamda ticari değildi.

"Hollanda İmparatorluğu" teriminin kullanımıyla ilgili tartışma

    Hollandalıların tüm denizaşırı faaliyetleriyle ilgili olarak "imparatorluk" teriminin kullanımı tartışmalıdır, çünkü kolonilerin çoğu aslında iki bağımsız ticaret şirketi, Hollanda Doğu Hindistan Şirketi ve Hollanda Batı Hindistan Şirketi tarafından yönetilen ticaret merkezleriydi. Ancak 1815'ten sonra, İngilizler Napolyon Savaşı sırasında işgalden sonra kolonileri Hollanda'ya geri verdiğinde, krallık ( ve 1848'den itibaren parlamento ) kolonilerin idaresini üstlendi ve isimler resmi bir sömürge statüsüne dönüştürüldü. . Yakın zamana kadar Hollandalı tarihçiler "emperyalizm" ve "İmparatorluk" kelimelerini kullanmakta oldukça tereddütlüydüler. Bugünlerde bunu kullanıyorlar, ancak esas olarak daha Avrupai bir açıdan ve çoğu zaman yalnızca 1880-1940 dönemine bakıldığında.

Hollanda İmparatorluğu Kolonileri

Asya

Hollanda Doğu Hindistan Şirketi ve Hollanda Doğu Hint Adaları ( Endonezya )

    1605'te Endonezya'nın Maluku Baharat Adaları'ndaki Portekiz ticaret karakolları , Hollandalıların üstün ateş gücüne yenik düştü. 1619'da Batavia'da ( şimdi Jakarta ) müstahkem bir üs kuruldu ve Hollanda Doğu Hint Şirketi'nin merkezi oldu. Şirketin 1800 yılında iflas etmesinin ardından, yönetimi altındaki Endonezya toprakları Hollanda Doğu Hint Adaları olarak kamulaştırıldı. Yirminci yüzyılın başlarında, Hollanda, şu anda Endonezya'yı oluşturan tüm toprakları idaresi altında tutuyordu. 

    Endonezya'nın bağımsızlığı 17 Ağustos 1945'te ilan edildi ve Endonezya Ulusal Devrimi'nin ardından Aralık 1949'da Hollanda tarafından resmen tanındı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Hollanda, Nazi Almanyası tarafından ve Endonezya Japonya tarafından işgal edildi. Endonezya'nın kurtuluşunun ardından Hollandalılar kontrolü yeniden ele geçirmeye çalıştı. Kolonilerini korumak için o kadar inatla savaştılar ki, bağımsızlığın ardından, eski koloni ile eski sömürgeciler arasındaki kültürel ve dilsel bağların çok azı, örneğin eski Fransız sömürge alanının aksine, hayatta kaldı. Bağımsızlık döneminde, çok az sayıda Endonezya mezunu vardı ve hiç nitelikli tıp doktoru yoktu. [1]

    Bu kısmen Felemenkçenin uluslararası alanda Fransızcadan daha az yararlı olmasından kaynaklanıyor olabilir. Bununla birlikte, Hollanda Yeni Gine, ABD baskısının ardından Endonezya'ya transfer edildiği 1962 yılına kadar Hollandalı olarak kaldı.

Hollanda Seylan ( Sri Lanka )

    Hollandalılar ilk olarak 1602'de Seylan'a çıktı ve o zamanlar Portekiz kontrolü altındaydı. 1636 ile 1658 arasında, başlangıçta yerel yöneticilerin daveti üzerine Portekizlileri devirmeyi başardılar. Portekizliler, 1505'ten 1658'e kadar adanın içini olmasa da kıyı şeridini yönetmişlerdi. Budistler, Hindular ve Müslümanlar, Portekiz yönetimi altında dini zulüm görmüşlerdi; Hollandalılar din değiştirenlerden çok ticaretle ilgileniyorlardı. 

    VOC, kontrolünü iç bölgelere genişletemediğini ve yalnızca kıyı illerini kontrol ettiğini kanıtladı. Seylan, VOC dönemi boyunca önemli bir Hollanda ticaret merkezi olarak kaldı. Seylan'ın önemi, Endonezya ve Güney Afrika'daki yerleşim yerleri arasında bir orta nokta olmasından geliyordu . Adanın kendisi bir kaynaktı. Hint prenslerine satılan tarçın ve filler. 1796'da İngilizler, Kandy hükümdarının ısrarı üzerine Hollanda mevzilerinin kontrolünü ele geçirdi . Amiens antlaşmasında resmen devredildi.

Formosa ( Tayvan )

    Hollandalılar, Koxinga tarafından sürüldükleri 1624'ten 1662'ye kadar Tayvan'da Fort Zeelandia üssünü sürdürdüler . Adanın kendisi bir şeker kamışı ve geyik derisi kaynağıydı. Aynı zamanda Hollandalı VOC tüccarlarının anakaradaki Çinli tüccarlarla ticaret yapabileceği bir yerdi . Japon pazarı için gerekli ipeği buradan satın alabilirlerdi .

Malakka

    Hollandalılar, Malaya'nın ( şimdi Batı Malezya ) batı kıyısındaki Malacca'yı 1641'de Portekizlilerden ele geçirdi. Stadt sahibi Orange V. William ile imzalanan bir anlaşmaya göre ( o zamanlar Birleşik Krallık'ta sürgündeydi ) Napolyon savaşları sırasında 1806'da İngilizlere devredildi. 1816'da Hollanda Birleşik Krallığı'na iade edildi. Daha sonra 1824 İngiliz - Hollanda Antlaşması ile İngilizlere devredildi.

Deşima

    Başlangıçta Hollandalılar, 1609 - 41 yılları arasında Hirado'da bir ticaret karakoluna sahipti. Daha sonra Japonlar, Hollandalılara Japonya'da bir ticaret tekeli verdi, ancak yalnızca 1641'den 1853'e kadar Japonya'nın Nagazaki kıyılarındaki yapay bir ada olan Deshima'da. Bu dönemde Japonya'ya girmesine izin verilen tek Avrupalılar onlardı. Hareketleri kısıtlı olsa da Çinli ve Koreli tüccarlar hâlâ hoş karşılanıyordu.

Yeni Hollanda

    Avustralya'nın şu anda Batı Avustralya olarak bilinen kısmı, Hollanda'nın kontrol alanı olarak kabul edildi ve New Holland olarak biliniyordu. Kuzey Batı kıyılarının çoğunun Hollandalı isimleri olmasına rağmen, bölgeye yerleşim girişimi yoluyla hiçbir resmi iddiada bulunulmadı. Doğu Hint Adaları'na giderken enkaz haline gelen ( Batavia gibi ) kıyı boyunca dağılmış birçok Hollanda gemi enkazı var . İngilizler geldiğinde, yerli nüfusun sarı saçlı ve mavi gözlü küçük cepleri olduğunu fark ettiler.

İran

    Hollandalılar 1623 - 1766 yılları arasında orta ve güney İran'da toprak sahibi oldular. İsfahan, Bandar Abbas, Kerman ve Sjiraas'ta ticaret görevlerinde bulundular. O zamanlar Orta ve Güney İran'da bir dizi Hollanda kalesi de vardı. Hollandalılar, 1680'lerde tüm Orta - Güney İran'ı fethederek zirveye ulaştı. Hollandalılar, Portekiz ve İngilizler ( daha çok İngilizler ) üzerindeki etkisini kaybedecekti ve son kaleleri olan Kharg kalesi, 1766'da Pers Ordusu tarafından yok edildi.

Pakistan

    Hollandalılar, 1652 - 1660 yılları arasında Sindi şehrini ( şimdi Thatta ) elinde tuttu.

Güney Afrika

    1652'de, Jan van Riebeeck ( 1619 - 1677 ) yönetimindeki Hollanda Doğu Hindistan Şirketi , Hollanda Doğu Hint Adaları ile Hollanda Batı Hint Adaları arasında yarı yolda bulunan Ümit Burnu'nda bir yakıt ikmal istasyonu kurdu . Büyük Britanya koloniyi 1797'de Birinci Koalisyon savaşları sırasında ( Hollanda'nın devrimci Fransa ile müttefik olduğu ) ele geçirdi ve 1805'te ilhak etti. İngiltere, Cape'i Hindistan'daki üstünlüğü için hayati önem taşıyordu. Süveyş Kanalı'nın inşasına kadar maruz kaldılar , sömürge tacındaki mücevhere gidip gelirken önemli bir uğrak limanıydı.

Amerika

Yeni Hollanda

    New Netherland , günümüz Amerika Birleşik Devletleri'nin kuzey doğu Atlantik sahilinde, Hollandalı kaşifler tarafından ziyaret edilen ve daha sonra yerleşilip Dutch West India Company tarafından devralınan bölgeleri kapsıyordu. Yerleşim yerleri başlangıçta Hudson Nehri üzerinde bulunuyordu : bugünkü Albany'de Fort Nassau ( 1614 – 7 ) ( daha sonra 1624'te Fort Orange olarak yeniden yerleştirildi ) ve 1625'te Manhattan Adası'nda kurulan New Amsterdam. Yeni Hollanda, Hollandalıların 1655'te İsveç'teki Fort Christina yerleşimini emmesi ve böylece Kuzey Amerika kolonisi Yeni İsveç'i sona erdirmesiyle maksimum boyutuna ulaştı.

    New Netherland, Üçüncü İngiliz - Hollanda Savaşı'ndan sonra 1674'te resmen sona erdi: Hollanda yerleşimleri İngiliz krallığına geçti ve New Amsterdam, New York olarak yeniden adlandırıldı .

    Hollandalılar ve İngilizler tarafından yapılan antlaşma, kısaca, düşmanlıkların durdurulması olarak kabul edilebilir ve her bir taraf, önceki İkinci İngiliz - Hollanda Savaşı'nı sona erdiren Breda Antlaşması sırasında tutulan veya fethedilen tüm toprakları elinde tutacaktır. Arsa takası yapılmadı. Bu nedenle, İngilizler, Peter Stuyvesant'ın kolayca fethedilen New Amsterdam'ını ( Manhattan Adası ve Hudson Nehri Vadisi dahil ) elinde tuttu ve Hollanda ganimetleri arasında, küçük bir adanın yanı sıra Güney Amerika'da şu anda Hollanda Guyanası veya Surinam olan yer de vardı.

    Doğu Hint Adaları'nda ( Baharat Adaları ), dünyadaki en değerli baharatın ( madde değilse de ) evi olan: Hindistan cevizi. O zamanlar küçük hindistan cevizi altından çok daha değerliydi. Bu ada, hindistan cevizi ağacının bulunduğu dünyadaki tek yerdi. O zamanlar Hollandalılar küçük hindistancevizi adasını almaktan çok memnundu ve New Amsterdam'ı kaybetmekten pişman olmadılar.

Hollanda Batı Hint Adaları

    O zamanlar İspanya'nın hak iddia ettiği bir ada grubu olan Hollanda Batı Hint Adaları'nın kolonizasyonu, 1620'de St. Maarten'in alınmasıyla başladı ve Hollanda Antilleri'nin bir parçası olarak bugüne kadar bir Hollanda denizaşırı bölgesi olarak kaldı. Aruba ve Hollanda Antilleri, Hollanda Krallığı ile yasal ilişkileri Hollanda Krallığı Şartı tarafından kontrol edilen iki özerk birim olarak örgütlenmiştir.

Surinam

    İkinci İngiliz - Hollanda Savaşı sırasında Hollandalılar tarafından İngilizlerden alınan Surinam ve değerli şeker tarlaları, 1674'te Westminster Antlaşması'nın imzalanmasıyla New Netherland karşılığında resmen Hollandalıların eline geçti. 1975 yılındaki bağımsızlığına kadar denizaşırı bir Hollanda toprağı olarak kaldı.

Guyana

    On altıncı yüzyılda, Avrupalı ​​yerleşimciler ilk olarak kuzey Güney Amerika'nın bu bölgesine geldiler , Hollanda toprakları en hızlı talep eden ülke oldu. 1600 civarında, ilk ticaret yolu Hollandalılar tarafından kuruldu. Sonunda Hollanda, Hollanda yönetimi altındaki bölgeyi daha da işaretlemek için üç koloni dikti; Essequibo ( 1616 ), Berbice ( 1627 ) ve Demerara ( 1752 ). İngilizler , on sekizinci yüzyılın sonlarında Guyana'yı işgal etti. Hollanda, Guyana'yı ( 1814 ) Birleşik Krallık'a devretti.

Brezilya

    1624'te Hollandalılar, Brezilya'daki Portekiz yerleşimlerinin başkenti Salvador'u ele geçirdi ve bir yıl boyunca elinde tuttu.

    1630'dan 1654'e kadar Dutch West Indies Company , Portekizliler tarafından devrilmeden önce Sergipe'den Maranhão'ya kadar New Holland adını verdikleri uzun bir sahil şeridini kontrol etti . Savaşın önemli bir karakteri, bir süre taraf değiştiren ve savaşın gidişatını Hollandalılar lehine değiştiren Calabar adında bir mestizo idi. Portekizliler tarafından yakalandı ve idam edildi.

Virgin Adaları

    İlk olarak 1648'de Hollandalılar tarafından yerleştiler, ancak 1672'de İngiltere tarafından ilhak edildiler ve daha sonra İngiliz Virgin Adaları olarak yeniden adlandırıldılar .

Tobago

    "Nieuw-Walcheren" ( 1628 – 77 ) artık Trinidad ve Tobago'nun bir parçası.

Avrupa

    Viyana Kongresi'nden sonra Hollanda'ya Güney Hollanda'nın kontrolü verildi. Güney Hollanda, 1830'da ( Belçika Devrimi ) bağımsızlığını ilan etti ve bağımsızlığı, 1839'da Belçika'yı doğuran Hollanda tarafından tanındı . Viyana Kongresi'nin bir parçası olarak, Hollanda Kralı I. William Lüksemburg Büyük Dükü oldu ve iki ülke kişisel bir birlik içinde birleşti. Lüksemburg'un bağımsızlığı 1869'da onaylandı.

İmparatorluktan Sonra

    Hollanda ve birkaç eski koloni arasındaki ilişkiler samimidir. Hollanda - Endonezya ilişkileri daha karmaşık hale geldi. Batı Yeni Gine'nin egemenliği konusunda anlaşmazlık. Batı Gine'nin Endonezya'ya teslim edildiği 1949 ile 1962 yılları arasında, Hollanda ile Endonezya arasında normal diplomatik alışveriş dışında çok az resmi temas vardı. 

    1962'de, önümüzdeki otuz yılda beş milyardan fazla harcanan bir yardım programı başladı. Ancak Endonezya meselelerinde hiçbir "etki" kazanılmadı. Bunun "dekolonizasyonun mükemmel bir örneği" olabileceği öne sürüldü.[2] Hollanda ve eski koloniler arasındaki kilise bağları, misyonerlik mirası nedeniyle güçlüdür - Hollanda Reform Kilisesi ve Katolik Kilisesi, Hollanda imparatorluğu boyunca kapsamlı misyonerlik faaliyetleri yürütmektedir. -

    Büyük ölçüde dünyanın en büyük Müslüman ülkesi olan Endonezya ile tarihi bağları nedeniyle, Hollanda'daki Üniversite sisteminde uzun süredir var olan bir varlığa sahiptir. Eski kolonilerden gelen göçmenler, yirminci yüzyılın sonlarında kozmopolit, çok kültürlü bir toplumun toplam nüfusun yaklaşık yüzde 10'unu oluşturduğu Hollanda'ya da yerleşti. Bununla birlikte, sosyal uyum ve ulusal kimlik ve çoğunluğun dilsel ve kültürel mirasının korunması konusundaki endişeler, 2005 yılında vatandaşlar için yeni testlerin getirilmesine yol açtı.[3] "Başarılı, hoşgörülü, çok kültürlü bir topluluk" olarak övülen toplum giderek kutuplaşıyordu. Tüm partilerden oluşan bir Parlamento raporuna göre, yirmi birinci yüzyılın başında.[4]