Aşk beyninize ne yapar?
Aşk, belirli beyin bölgelerinde oksitosin gibi hormonların salınımını uyarır.
Aşık olmak kalbinize çarpabilir ama beyninize ne yapar?
Meğer aşık olmak, beynin belli bölgelerinden anahtar beyin kimyasallarının salınmasına tekabül ediyor Dr. Gül Dölen Baltimore'daki Johns Hopkins Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde sinirbilim doçenti olan Dr.
Bu beyin bölgelerinden biri de hipotalamustur. Beynin derinliklerindeki bu badem büyüklüğündeki çok işlevli bölge, Dölen'in "aşk kimyasalı" dediği oksitosin hormonunu salgılar. Oksitosin , bağlanmayı destekleyen özel bir hormondur. Doğum, emzirme, orgazm ve sarılma sırasında hipotalamustaki hücreler tarafından hipofiz bezine salınır ve burada daha sonra kullanılmak üzere depolanır.
Aşk türleri
Dölen, "İlk olarak açıklığa kavuşturmamız gereken şey aşktan ne anladığımızdır" dedi. "İngilizcede bir kelimemiz var. Yunanlılar, cinsel tutkudan arkadaşlığa ve derin bir insanlık sevgisine kadar farklı aşk türleri için altı kelimeye sahipti."
Benzer şekilde, tüm aşklar beyinde aynı görünmez ve romantik aşk, ebeveyn bağı veya ahbaptan ahbap sevgisi gibi farklı aşk türlerinin farklı güçleri vardır.
Tüm bu duygular bir dereceye kadar aynı beyin kimyasalını içerse de, hepsi beyindeki aynı nöronlardan veya sinir hücrelerinden kaynaklanmaz.
Dölen ve meslektaşları, romantik aşkın hipotalamustaki magnoselüler veya daha büyük nöronlardan geldiğini, sevginin diğer biçimlerinin, örneğin grubunuz için sevginin ise parvosellüler veya daha küçük nöronlardan geldiğini keşfettiler.
Ve Neuron Journal'da yayınlanan araştırmaları, romantik aşkın duyularınızı alt etmesinin başka bir nedenini ortaya çıkardı.
Dölen, "Sadece boyut önemli değil" dedi. Aşık olmak, magnoselüler nöronlarda 60.000 ila 85.000 molekül oksitosin salgılar. Bu, 7.000 ila 10.000 molekül salan daha küçük nöronlardan önemli ölçüde daha fazladır.
Bir kez serbest bırakıldığında, romantik aşk ve bağlanma aşkı oksitosin molekülleri farklı davranır.
Dölen, oksitosinin magnoselüler nöronları ( romantik aşk oksitosin hücreleri ) terk ettiğinde, kan dolaşımına ve beyni yıkayan dolaşımdaki beyin omurilik sıvısına girdiğini söyledi. Oksitosin reseptörlerine sahip hücrelerle ( böbreküstü bezleri, rahim, göğüsler ve beyin ) karşılaştığı her yerde, bu reseptörleri bağlar ve aktive eder. Reseptör yanıtı organa göre değişir, ancak emzirme, stres yanıtının bastırılması ve bağlanma ve öfori dahil olmak üzere sevgi duygularını içerir.
Dölen, "Büyük aşk tüm beyni doldurur. Bu yüzden her şey güllük gülistanlıktır ve klozetin kapağını indirmediğini fark etmezsiniz" dedi.
Buna karşılık, "Beyniniz daha küçük nöronlardan çok daha az miktarda oksitosin salgılar çünkü ekibinizin arkanızı kollayıp kollamayacağına karar vermeniz gerekir."
Oksitosin parvosellüler nöronları ( platonik aşk oksitosin hücreleri ) terk ettiğinde, yalnızca beyindeki belirli sinapslara iletildiğini ve beyni yıkamadığını veya kan dolaşımına girmediğini söyledi.
Fare çalışmaları
Araştırmanın bir sınırlaması, aşk araştırmalarındaki deneklerin çoğunun insanlardan ziyade kemirgenler olması ve tımarlama veya çift bağlama gibi davranışlara bakmalarıdır.
İnsanlar üzerinde fonksiyonel MRI gibi beyin taramaları, beynin belirli bölgelerinde ne kadar kan aktığını izleyebilir. Ancak "sevgiyle bağlantılı belirli nöronları hipotalamusun derinliklerindeki diğer nöronlardan ayırmıyorlar" dedi.
Araştırmacılar, etkinleştirildiğinde belirli nöronların parladığı genetik olarak tasarlanmış fareler kullanarak aşkın çalışan bir beyni nasıl etkilediğini inceleyebilirler. "Floresan enjekte edebiliriz, böylece aşkı ateşleyen nöronlar kelimenin tam anlamıyla aydınlanır" dedi.
Odaklanmış dikkat
Sandra JE Langeslag, Missouri-St Üniversitesi'nde psikolojik bilimler doçenti. Louis, aşkın beyninizi gerçek zamanlı olarak nasıl değiştirdiğini inceledi.
Langeslag, o ve diğer sinirbilimciler beyin taramaları yaptılar ve insanlar tanıdıklarına göre sevdiklerinin fotoğraflarını gördüklerinde beynin bölümlerinin daha fazla oksijen aldığını - kan akışı ve beyin aktivitesi için bir vekil - bulduklarını buldular.
Langeslag ayrıca deneklere bu tür fotoğraflar gösterilirken beyin aktivitesini ölçmek için bir elektroensefalogram ( EEG ) kullandı.
Testler, insanların beyinlerinin eşlerinin resimlerini gördüklerinde çok daha fazla aydınlandığını ortaya çıkardı. "İnsanların sevdiklerine güzel bir yabancıdan veya arkadaşlarından daha fazla ilgi gösterdiğini belirledik."
