Magna Carta, İngiliz Büyük Şartı, tüzüğü. Kral John tarafından verilen İngiliz özgürlükleri, 15 Haziran 1215'te iç savaş tehdidi altında ve 1216, 1217 ve 1225'te değişikliklerle yeniden yayınlandı. Magna Carta, Anglo-Amerikan hukukunda bireysel hakların temelini oluşturdu .

Magna Carta'nın Kökeni

    1066'da İngiltere'yi fethederek, I. William kendisi ve ardılları için eşi görülmemiş bir güç pozisyonu sağladı . Sadece ülkeye değil, onu kazanmasına yardım eden baronlara ve İngiliz kilisesine hizmet eden din adamlarına da hakim olmayı başardı . Papa II. Alexander'ı , papalığın şimdiye kadar Roma'yla en yakın bağlarla bağlı gördüğü bir ülkede kilise üzerinde dolaylı kontrolle yetinmeye zorladı . William'ın oğluEn büyük kardeşi Normandiya dükü Robert tarafından (1100) üyeliğine meydan okunan I. Henry , taç giyme töreninde yayınlanan bir kraliyet fermanı olan Özgürlükler Bildirgesi'nde soylulara ve din adamlarına taviz vermek zorunda kaldı . 

    Halefi,Tahtını elinde tutan I. Henry'nin kızı Matilda tarafından tehdit edilen Stephen (1135), kilise ve devlette daha da cömert iyi hükümet vaatleri içeren ciddi bir tüzük (1136) yayınladı . Matilda'nın oğluII. Henry ayrıca, büyükbabası Kral Henry'nin “Tanrı'ya ve kutsal kiliseye ve tüm kontlarına, baronlarına ve tüm adamlarına” vermiş olduğu özgürlükleri ve özgür gelenekleri geri getirmeyi ve onaylamayı vaat eden ciddi bir tüzük yayınlayarak saltanatına (1154) başladı. ” Aslında, 12. yüzyıl boyunca, kralın taç giyme yemininin, kralın mührü ile damgalanmış yazılı vaatlerle güçlendirilmesi gerektiğine dair sürekli bir gelenek gelişti .

    Bu dönemde, özellikle II. Henry'nin (1189'da sona eren) saltanatı sırasında, örf ve adet hukukunun hacmi artmış olsa da, baronluğun krala karşı mali yükümlülükleri konusunda hiçbir ters tanım yapılmamıştı. Baronluğun kendi tebaası üzerinde sahip olduğu adalet haklarına ilişkin hiçbir tanımı da yoktu . Angevin yönetimi , hizmetinde bilgili yargıçlar, yetenekli finansörler ve eğitimli katiplerle her zamankinden daha sağlam bir şekilde kurulurken, bir bütün olarak baronluk, krallığın ajanları karşısındaki konumunun zayıflığının daha da bilincine vardı. 

    Soylular arasındaki hoşnutsuzluk, I. Richard döneminde vergi artışlarıydı.Haçlı Seferi , fidye ve Fransa ile savaşından kaynaklanan saltanatı (1189–99) . John, 1199'da tahta yükselirken bu sayısız meydan okumayla karşı karşıya kaldı. Halihazırda tehlikeli olan konumu, yeğeni Brittany'li Arthur'un rakip iddiası ve Fransa Kralı II. Philip'in İngiliz hakimiyetini sona erdirme kararlılığı nedeniyle daha da zayıflamıştı. Normandiya üzerinde .

    Seleflerinden farklı olarak, John saltanatının başlangıcında baronlarına genel bir tüzük yayınlamadı. Bununla birlikte, Northampton'da , Canterbury Başpiskoposu Hubert Walter , kraliyet danışmanı William Marshal ve yargıç Geoffrey Fitzpeter, soyluları topladı ve (hâlâ Fransa'da olan) kral adına, istedikleri takdirde her birine haklarını vereceğine söz verdiler. onunla iman ve barışı koru. Ancak 1201 gibi erken bir tarihte kontlar, kralın hizmetinde onlara “haklarını” vaat etmedikçe Manş Denizi'ni geçmeyi reddediyorlardı. 1205 yılında, Fransa'dan gelen bir istila tehdidi karşısında kral ,krallığın haklarını zarar görmeden koruyacağına yemin etmek. 

    1204'te Normandiya'nın kaybedilmesinden sonra, John yalnızca İngiliz kaynaklarına güvenmek zorunda kaldı ve krallık, gelir toplama konusunda yeni bir aciliyet hissetmeye başladı. Kraliyetin karalama talepleri (askerlik hizmeti yerine ödenen para) daha sık hale geldi. Papa ile kavgaMasum III'ün seçilmesi üzerineStephen Langton'ın Canterbury'yi görmesi papalık yasağıyla (1208-13) sonuçlandı ve İngiliz kilisesini John'un mali talepleri karşısında savunmasız bıraktı. 1209'da kralın aforoz edilmesi, onu en yetenekli yöneticilerinden bazılarından mahrum etti. O zaman, kiliseyle barış yapıldığında ve Langton'ın Canterbury başpiskoposu olduğunda, baronluk huzursuzluğunda merkezi bir figür olarak ortaya çıkması şaşırtıcı değil. Gerçekten de, kraldan ciddi bir özgürlük verilmesi talebinin Henry I'in taç giyme tüzüğü üzerine kurulmasını tavsiye eden Langton'du.

1215 Büyük Tüzüğü

    Magna Carta'nın mühürlenmesinden önceki ayların ayrıntılı bir açıklaması, 1213'te tüzüğünün ilk taslağının okunduğu St. Albans manastırı tarihçileri tarafından korunmuştur. tüzük ya orijinalinde ya da resmi transkript olarak hayatta kaldı. Bu kayıtlardan, Kral John'un , dini makamlara serbest seçim hakkı vermesi ve baronların genel taleplerini karşılaması gerektiğini zaten anlamış olduğu açıktır . Aynı derecede açıktır ki, Langton ve en etkili kontPembroke kontu William Marshal, baronluğun en aşırı üyelerini müzakere edecekleri bir zihin çerçevesine getirmekte büyük zorluk yaşadı. Bu soylular savaşmak istediler, ancak 1215'te askeri bir zaferden ne yararlanacakları belli değil.

    15 Haziran 1215 tarihinde, belge olarak bilinen belge,Sonunda Baronların maddeleri üzerinde anlaşmaya varıldı ve buna kralın büyük mührü vuruldu. Runnymede'de ( Thames Nehri kıyısında , Windsor ile Staines arasında , şimdi Surrey bölgesinde) yapılan tartışmalarda tüzük taslağının dövüldüğü metin haline geldi ve Magna Carta'nın son versiyonu tarafından kabul edildi. Tüzük bir uzlaşmaydı, ancak aynı zamanda yargı ve yerel yönetimde reformlar getirmek için tasarlanmış önemli maddeler içeriyordu.

    Kral John tarafından “saltanatımızın on yedinci yılında, Haziran ayının on beşinci günü Windsor ve Staines arasındaki Ronimed adlı çayırda” mühürlenen Magna Carta'da çok sayıda patlayıcı madde yer alıyor. Dikkat çekici gerçek, takip eden aylarda John ve baronları arasında savaş çıkması değil, kralın böyle bir belgenin mühürlenmesi konusunda anlaşmaya varılmış olmasıdır. Kralın gerçekten iç savaştan kaçınmak istediği, bir feodal hukuk beyanı için makul talepleri kabul etmeye hazır olduğu ve tebaalarına iyi bir hükümet vermek için temel bir arzusu olduğu, hepsi çarpıcı bir şekilde şu maddelere boyun eğmesiyle gösterilir: aslında, tebaasına krallarına savaş ilan etme yetkisi verdi.

    1215 tüzüğünün 61. Maddesi, baronları, sayılan hak ve özgürlüklerin korunmasını sağlamak için bir “güvenlik biçimi” olarak hizmet etmek üzere kendi aralarından 25 temsilci seçmeye çağırdı. John'un bu maddeden memnuniyetsizliği ve onun uygulanması tarihçi Matthew Paris tarafından kaydedildi ve o zamandan beri tarihçiler onun oluşumunu sorguladılar . 

    61. madde Langton tarafından sınırlı bir monarşiye doğru ilerlemenin bir yöntemi olarak mı önerildi, yoksa bir sözleşmeyi bozan bir lord karşısında feodal resmi meydan okuma haklarını ifade etmenin bir yolu olarak baronlardan mı geldi? doğru ilerlemenin bir yöntemi olarak mı önerildi ? Kökeni ne olursa olsun, bu madde ilgi çekicidir, çünkü Batı Avrupa seçkinlerinin 1215'te krallık hakkında nasıl konuştuğunu ve düşündüğünü göstermektedir. Her ne kadar 61. madde, Kral III .Baronlar Savaşı (1264) sırasında , kralı kontrol etmek için daha da sert bir girişim için model olarak hizmet etti.

1216, 1217 ve 1225'in yeniden basımları

    Kral John, 18/19 Ekim 1216'da öldü, Fransa'nın Louis'i (sonradan Louis VIII ), isyancı İngiliz baronları tarafından desteklenen, kontrolü ele geçirmeye çalışırken. ), asi İngiliz baronları tarafından desteklenen İngiltere'nin . John'un genç halefinin konseyinin ilk eylemlerinden biri,Henry III , erkekleri meşru krala bağlılıklarına geri çağırma umuduyla 12 Kasım'da Magna Carta'yı yeniden yayınlayacaktı . 

    1216 tüzüğü , öncekinden çok daha kısaydı ( 1215 belgesindeki 63'e karşılık 42 madde) - konsey, tamamen geçici ve siyasi meselelerle ilgili hükümlerin yanı sıra kendi para toplama gücünü veya taşımak için kuvvetler getirme gücünü sınırlayabilecek maddeleri atlamıştı. savaşta. Kilise, genel bir özgürlük vaadini yerine getirirken, özel özgür seçim garantisini de kaybetti. O tehlike anında bile, konsey tüzüğün temel bir amacını unutmadı: feodal hukukun kesin bir beyanını sağlamak.. Miras hukukunun belirli konuları ve bir varisin reşit olmasını hangi yıl (21 yaş) elde etmesi gerektiği gibi şüpheli noktaları ele almaya çalıştı . Konsey, “güvenlik biçimi” yerine, tüm eksikliklerin gelecekte değerlendirilmek üzere ertelendiğini belirtti. Asla değiştirilmediler.

    1217 sonbaharında tüzük ikinci kez yeniden yayınlandığında, konsey onu madde madde yeniden gözden geçirmişti. Açıklık ve doğruluk adına daha fazla sözlü değişiklik yaptılar. Ağır ceza yargıçlarının yılda dört kez her şehri ziyaret etme vaadini , daha pratik bir yıllık ziyaret önerisine dönüştürdüler. Daha zor davalar, yargıçlar tarafından görülecekti. Dul kadının miras konularındaki hakları daha açık bir şekilde belirlendi. 1216'da tamamen göz ardı edilen can sıkıcı sorun, 1217'de II. Henry'nin uygulamasına geri dönme vaadi ile örtbas edildi . 

    1217'deki konsey hala tüzüğü yetkili kılmak istiyorİngiliz hukukunun ve uygulamasının beyanı, her biri günün bir sorusuyla ilgilenen üç yeni maddenin eklenmesiyle gösterilmiştir: bir arazi sahibinin, mülkünün çoğunu efendisine hizmetini yerine getiremeyecek kadar büyük bir kısmını başkasına verme olasılığı. kalan (madde 39); shire mahkemesinin davranışı ve dürüstlük görüşü , barışı korumak için karşılıklı bir sorumluluk (madde 42); ve mortmain'de ilk denememevzuat (madde 43). 1215 belgesinin VII. Bölümü, kraliyet arazilerinin kullanımı ve kapsamı ile ilgilenen ayrı bir orman tüzüğü lehine ayrıldı. Bu bölümlere ayırma girişimi, konseyin, tek bir önemli konudaki yasanın tam bir beyanının, bu sözleşme ne kadar uzun olursa olsun, genel bir özgürlükler sözleşmesine sıkıştırılamayacağını anlamaya başladığını gösteriyor.

    1223'te Papa Honorius III , Henry III'ün geçerli bağışlar yapabilecek yaşta olduğunu ilan etti ve genç kral iki yıl sonra Magna Carta'yı yeniden yayınladı. Bu versiyon, 1217 belgesindeki sadece küçük değişiklikleri yansıtıyordu ve konseyin, tüzüğü gelişen bir hukuk kuralı olarak sürdürmenin pratik olmadığı sonucuna varmış olması muhtemel görünüyor.

Magna Carta'nın tarihi önemi

    1225'in yeniden basımına gelindiğinde, Magna Carta örf ve adet hukukunun ayık bir ifadesinden daha fazlası haline gelmişti; baskıya karşı savaşta bir semboldü. Ülke çapındaki eyalet mahkemelerinde o kadar çok okunmuştu ki , daha sonraki belgelerde akılda kalıcı ifadeler kullanılacaktı ve ne zaman özgürlük tehlikede görünse, insanlar savunma olarak tüzükten söz ettiler . Magna Carta'nın İngiltere'deki ve daha sonra sömürgelerindeki etkisi, lord ile tebaa arasındaki feodal ilişkinin ayrıntılı ifadesinden değil, her kuşağın kendi korumasını görebileceği daha genel hükümlerden gelmişti. İngiltere'de1628'de Hak Dilekçesi ve1679 tarihli Habeas Corpus Yasası, doğrudan 1215 tüzüğünün 39. maddesine baktı:

    Hiçbir özgür insan tutuklanamaz, hapsedilemez, kamulaştırılamaz, yasa dışı bırakılamaz , sürgüne gönderilemez ya da herhangi bir şekilde mağdur edilemez, akranlarının yasal kararı ya da ülkenin yasaları dışında, ona saldırmayacağız ya da saldırması için kimseyi göndermeyeceğiz.

    Gerçekten de, bu pasaj , Anglo-Amerikan hukuk sisteminde yargı süreci kavramının temel ifadesi olarak hizmet edecektir . 17. yüzyılda, İngiltere'nin Kuzey Amerika kolonileri kendi temel yasalarını şekillendirirken, Magna Carta'nın sözleri onlara işlendi. Sözleşmede yer alan temel haklarAmerika Birleşik Devletleri Anayasası (1789) ve Haklar Bildirgesi (1791) tüzüğü yansıtmaktadır ve On Dördüncü Değişiklik (1868) onun soyunu Magna Carta'ya kadar takip edebilir.

    Magna Carta'yı tarihsel önemi bakımından eski Roma'nın On İki Levhası ile karşılaştırılabilir kılan esas erdemi , herhangi bir maddede veya maddeler grubunda değil, ilk verilişinin ciddi koşullarında ve bu hibenin kapsamlı yapısında yatmaktadır. . Bu nedenle, yaygın olarak hatırlanan Magna Carta, Kral John'un Magna Carta'sıdır ve verildiği tarih olarak her zaman anılan tarih 1215'tir.

    Sonunda tüzük listelerinde göründüğü için tüzükten birçok maddenin çıkarılmış olması ve yeni eklenmiş ve yeniden kaleme alınan bazı orijinal maddeler toplu halde hiçbir fark yaratmamıştır. Bu saygıdeğer belgenin hatırası. Bununla birlikte, tüzüğün İngiltere'deki ve başka yerlerdeki anayasal gelişme üzerindeki etkisini tahmin etmeye çalışırken, dramın Runnymede alanından asla kaybolmamasına rağmen , 17. - yüzyıl İngilteresi ya da 18. yüzyıl Amerikası 1217 tüzüğünden hemen çıktı.

Magna Carta'nın günümüze ulaşan kopyaları

    1215 tüzüğünün hâlâ dört orijinal nüshası var, bunlardan ikisi orijinal olarak saklandıkları katedral kiliselerinde -Lincoln ve Salisbury- ve diğer ikisi British Library'de . Lincoln tüzüğü en mükemmele yakın olarak kabul edildi ve 1810'da Diyar Tüzüğü'nde yeniden üretildi. Lincoln ayrıca 1225 tarihli orman tüzüğüne de sahiptir. Durham Katedrali, Magna Carta'nın 1216, 1217 ve 1225 versiyonlarının yanı sıra ormana da sahiptir. 1217 ve 1225 tüzükleri. 1225 tüzüğünün Wiltshire kopyası Lacock Abbey'de saklandı ve günümüze ulaştı. dört kaybolmamış 1215 Magna Carta'nın “orijinalleri” ilk kez Şubat 2015'te İngiliz Kütüphanesi'nin tüzük sayısının 800. yıldönümünü anma töreninin bir parçası olarak tek bir yerde toplandı.