Psikolojik Savaş nedir?
Psywar olarak da adlandırılan psikolojik savaş gerekli olabilecek askeri, ekonomik veya politik önlemlerle desteklenen bir düşmana karşı propaganda . Bu tür propagandalar genellikle düşmanın moralini bozmak, onun savaşma veya direnme iradesini kırmak ve bazen de onu kendi pozisyonuna uygun hale getirmek için yapılır. Propaganda, müttefiklerin veya direniş savaşçılarının kararlılığını güçlendirmek için de kullanılır. Beyin yıkama ve ilgili tekniklerle savaş esirlerinin kişiliğinin bükülmesi ve inançların manipülasyonu da bir tür psikolojik savaş olarak kabul edilebilir.
Genellikle modern bir buluş olarak görülse de, psikolojik savaş eski bir kökene sahiptir. Büyük Cyrus bunu Babil'e, Xerxes Yunanlılara ve Makedon II. Philip'i Atina'ya karşı kullandı. Cengiz Han'ın fetihleri , ordusunda çok sayıda vahşi Moğol atlısı hakkında ustaca yerleştirilmiş söylentiler tarafından desteklendi. Yüzyıllar sonra, Amerikan Devrimi'nde , Thomas Paine'in “Sağduyu”, İngiliz - Amerikan sömürgecilerinin savaşma iradesini güçlendirmek için kullanılan birçok broşür ve broşürden sadece biriydi. Bununla birlikte, yüksek hızlı baskı ve radyo gibi iletişimdeki modern bilimsel gelişmelerle Kamuoyu analizi ve kitle davranışlarının tahmini alanlarındaki önemli gelişmelerle birlikte, psikolojik savaş, strateji ve taktiklerde daha sistematik ve yaygın bir teknik ve bir bütün olarak savaşın daha büyük bir bileşeni haline geldi.
Modern orduların çoğu, psikolojik savaş için eğitilmiş ve donatılmış özel birimlere sahiptir. Bu tür birlikler, II. Dünya Savaşı sırasında Alman ve Müttefik kuvvetlerinin ve Kore ve Vietnam savaşlarında ABD silahlı kuvvetlerinin önemli bir parçasıydı. İngiliz ve Malaya hükümet güçleri, 1950'lerin başlarında Malaya'daki gerilla isyanıyla mücadele etmek için havadan atılan broşürleri - teslim olanlara dokunulmazlık vaat eden - yaygın olarak kullandılar. Devrimci gerilla savaşının savunduğu şekliyle Marksist teorisyenler ve uygulayıcılar - özellikle Çin iç savaşında Mao Zedong ( 1928 - 49 ), Ho Chi Minh ve Vietnam'daki ardılları ( 1941 - 75 ) ve Fidel Castro , Ernesto "Che" Guevara ve Latin Amerika'daki taklitçileri - psikolojik savaşı , geleneksel askeri operasyonlardan ayrılamaz, savaş sanatının ayrılmaz bir parçası olarak gördü. Bu teorik çerçeve içinde, yalnızca harekat alanındaki sivil nüfusun değil, aynı zamanda düşmanın ve kişinin kendi savaşçılarının operasyonel ve taktik planlama ve uygulamada da “kalpleri ve zihinleri” temel bir ağırlık merkezi haline gelir.. Psikolojik savaşı savaşın yürütülmesinde merkezi olarak görme konusundaki bu ısrar, psikolojik savaşın genellikle tamamlayıcı ve ikincil öneme sahip olarak görüldüğü büyük Batı askeri kurumlarındaki rolüyle çelişmektedir.
Profesyonel olarak yönetilen psikolojik savaşa genellikle propaganda analizi ve izleyici bilgisinin istihbarat işlevleri eşlik eder. Propaganda analizi , hitap edilen kitleler aracılığıyla kitle iletişiminin genel akışının incelenmesiyle birlikte, kişinin kendisinin ve rakip propagandaların doğasının ve etkinliğinin incelenmesinden oluşur. Kitle bilgisi, propagandanın yönlendirildiği hedef gruplar hakkında somut ayrıntılar sağlar.
Psikolojik savaş bazen uygulayıcıları tarafından askeri propagandanın faaliyet göstermesi beklenen alanları ve zamanları yansıtan seviyelere bölünür. Stratejik psikolojik savaş terimi, çok geniş bir kitleye ya da hatırı sayılır bir alana yayılan kitle iletişimini belirtmek için kullanılır. Taktik psikolojik savaş ise, en yaygın biçimi teslim olma talebi olan muharebe operasyonları ile doğrudan bir bağlantı anlamına gelir. Konsolidasyon psikolojik harp, muhabere hattını korumak, askeri hükûmet kurmak ve böyle bir hükûmetin idarî görevlerini yerine getirmek için kendi ilerleyen kuvvetlerinin arkasına dağıtılan mesajlardan ibarettir.
Psikolojik savaşta en çok kullanılan iletişim araçları sivil hayatta kullanılanlarla aynıdır; çıktının büyük bir bölümünü radyo, gazeteler, sinema filmleri, videolar, kitaplar ve dergiler oluşturur. Broşürler de çok yaygın olarak kullanılmaktadır. Sovyetler Birliği hariç, yalnızca Batılı Müttefikleri hoparlörleri genellikle ön saflarda kullanır; her iki taraf da onları 2003'te Irak ile II. çatışma, Kore Savaşı'nda kullandı.
Psikolojik savaşın, davranış ve yürütme açısından incelikli veya karmaşık olması gerekmez. Düşman nüfuslarının moralini bozmak için vahşet kullanımı, asla ortadan kalkmayan çok eski bir taktiktir. 1990'larda Yugoslavya'nın parçalanmasına eşlik eden iç savaşların “etnik temizlik” kampanyaları sırasında sivilleri yeniden yerleştirmeye zorlamak için toplu tecavüz ve cinayetin sistematik kullanımı, Hutu azınlık Tutsi katliamlarında kullanılan benzer taktikler gibi buna bir örnektir.
