'Ai Weiwei, İnsanlığın Peşinde'

‘Her şey sanattır - her şey siyasettir’

   Ai Weiwei'de ortalık biraz sakinleşti, ayrıca 2015'ten beri aktivist olarak uluslararası sergilerde sergilediği fotoğraflar, bloglar ve filmler için mülteci akışlarını gözlemlemek için çok seyahat ediyor. Viyana'da, en son 2016 yılında Belvedere'de bir replika tapınak görüldü. O zamanlar sadece bir yıldır Batı'daydı ve hala Almanya'da yaşıyordu. 2007'de Documenta 12'de, 1.001 Çinli ve eski Çin tapınak kapılarının ahşaplarından yapılmış büyük heykel "Şablon" ile büyük beğeni topladı ve ardından fırtına tarafından tahrip edildi.

   2009'daki protestolarından sonra Çin polisi tarafından yaralanan Haus der Kunst'tan küratör Chris Dercon, onu Münih'te bir hastaneye kaldırarak kurtardı.2011'de blogu kapatıldıktan (2009) ve Çin ağından çıkarıldıktan sonra, onu kurtardı. Pekin'de tutuklandı ve vergi kaçırmakla suçlandı. Yetkililer stüdyosunu yıktı ve sadece 2015'te pasaport aldı ve Çin'den ayrılabildi. Bu arada 2019'da Berlin'den oğlunun Cambridge'de okula gittiği İngiltere'ye ve en son 2020'de Portekiz'e taşındı.

Lego yapı taşlarından çalışma

   Albertina moderninde sanatçının ilk büyük retrospektifi, özel bir koleksiyoncu aracılığıyla ve aynı zamanda sanatçının birçok kredisiyle ortaya çıktı. Örneğin, temalar ve renklerle New York'taki ilk günlerine uzanan uzun bir yayı kapattığı, aynı zamanda güncel siyasi ifadeleri de birleştirdiği son yıllardaki Lego bloklarından yapılmış büyük eserler ilk kez görülebilir. Kendi Odyssey duvar kağıdı, Human Flow gibi filmler ve daha fazlasıyla 2015 yılında Suriyeli mültecilere ayırdığı odada, Nymphéas (2019'un Nilüferleri) özellikle ürkütücü, çünkü deniz dibinde Lego - renk oyunları gösterilerinde bir ceset var. .

   Ai, Çinli muhaliflerin geçit törenine indirgenmek istemiyor ve Avrupalıların politik doğruluğunu çok eleştiriyor. Tarihsel dönemleri tüm dezavantajlarıyla hatırlamak açısından, post-kolonyal eğilimlerin yıkılmasına inanmıyor. Ancak hepsinden öte, Edward Snowden, Julian Assange ve Chelsea Manning'in serbest bırakılması için verdiği mücadeleyle Batı düşüncesinin şüpheliliğine işaret ediyor. Tamamen uluslararası bir bakış açısı onu tek taraflılıktan korur; bu nedenle sanat yapıtlarının belirsizliği, Marcel Duchamp'ın hazır fikrinin hazır-yapım olarak benliğe ironik bir şekilde yükselmesine kadar uzanır.

Kahramanca kitsch değil

   Bir peep show karakteri ile oyuncak bebek evi benzeri kopyalarda çok sayıda görünür. Çin'de bir tutsak olarak geçirdiği zaman, kesinlikle en tuhaf şekilde, "Marat'ın Ölümünden Sonra" 2018'de Türkiye açıklarında renkli Lego tuğlaları içinde utanmanın eşiğinde boğulan bir mülteci çocuk konumunda sunuluyor. Pathos'un çöktüğü yerde, kitsch'in utanç verici eşiği artık kahramanca hiçbir şeye izin vermiyor.

   Bir parmağını kaldırarak, "Perspektifte Çalışmalar", yalnızca Tian'anmen Meydanı'nı ve 1989'daki kanlı tarihini değil, aynı zamanda devlet gücünün tüm sembollerini (Beyaz Saray, Eyfel Kulesi, Hong Kong silueti, vb.) Altın rengiyle Boxer İsyanı'nı ve Avrupalılar tarafından Çin'in yağmalanmasını çağrıştıran, zodyakın Lego tuğla döngülerinde yeniden ortaya çıkıyorlar. Ai sadece mermerden gözetleme kameralarını yeniden yaratmakla kalmadı, aynı zamanda diğer gündelik nesneleri de etkileyici kaideler üzerindeki buzlu anıtlara yükseltti. Bu, kronolojik ve net sıralamasıyla şovun kendisine havalı bir karakter kazandırıyor.

   Retrospektif "İnsanlığı Arayışında" ilk kez 1985'ten kalma erken dönem, soluk veya çizgili Mao resimlerini, onun neolitik kapların üzerini boyayıp yok etmesini, 1981'den 1993'e kadar New York'ta Duchamp'ta, hatta belki de kendi üzerine düşüncelerini gösteriyor. Kürklü kürekle Meret Oppenheim, Andy Warhol'da, aynı zamanda Allan McCollum gibi kavramsal taklitçilerde. Bununla birlikte, sanatın politik bir ifade olduğu şeklindeki ana düsturu, aslında sanat yapmanın kendisini yansıtan ABD minimal ve kavramsal sanatına karşı bir tezdir.

Aktivist sloganı

   Can yelekleri, kırık inşaat demiri, bisikletler ve diğer politik içerikli çöp yığınlarına atlamak kadar, bu şüpheli karşıtlık ve anlam karışımını da seviyor sanatçı. "Her şey sanattır - her şey siyasettir" hala aktivist için geçerlidir, "Gerektiğinde her zaman aktif olurum" ifadesi biraz daha çekingendir; Otobüsler ve trenler teknelerin yerini almış olsa bile, Avrupa'daki yeni mülteci akışları nedeniyle Afrika'dan insan akışı ne yazık ki oldukça güncel.

   Geleneksel tabureler, çay tuğlaları, yıkım parçaları, seramik ayçiçeği tohumları, can yeleklerinden sonra mutlaka yeni ikonik koleksiyonlarla birleştirilecek. Ancak Ai, burada mimari yönü ihmal edilse bile uçurtmayı tavana ve maket binaya bırakmayacaktır. Yazık, çünkü Wittgensteinhaus'un bunun için bir model olması gerekiyor. Stadtkino'da ayrıca sanatçının ortaklaşa yaptığı yedi film gösteriliyor.