Johannes Kepler kimdir?
Johannes Kepler, Dünya'nın ve gezegenlerin eliptik yörüngelerde güneşin etrafında dolaştığını keşfeden bir Alman matematikçi ve astronomdu. Gezegensel hareketin üç temel yasasını verdi. Ayrıca optik ve geometri alanlarında önemli çalışmalar yaptı.
Johannes Kepler şimdi esas olarak 1609 ve 1619'da yayınlanan adını taşıyan gezegensel hareketin üç yasasını keşfettiği için hatırlanmaktadır. Ayrıca optikte önemli çalışmalar yaptı ( 1604, 1611 ), iki yeni düzenli polihedra keşfetti ( 1619 ), eşit kürelerin yakın paketlenmesinin ilk matematiksel tedavisini verdi ( bir peteğin hücrelerinin şeklinin bir açıklamasına yol açtı, 1611 ), logaritmaların nasıl çalıştığının ilk kanıtını verdi ( 1624 ) ve devrimin katı hacimlerini bulmak için bir yöntem geliştirdi ( geriye dönüp bakıldığında! ) kalkülüsün gelişimine katkıda bulunduğu düşünülebilir ( 1615, 1616 ). Dahası, şimdiye kadar bilinen en kesin astronomik tabloları hesapladı ve sürekli doğruluğu heliosentrik astronominin gerçeğini ortaya koymak için çok şey yaptı ( Rudolphine Tables, Ulm, 1627 ).
Kepler'in yazışmalarının büyük bir kısmı günümüze ulaşmıştır. Mektuplarının çoğu neredeyse bilimsel bir makaleye eşdeğerdir ( henüz bilimsel bir dergi yoktu ) ve muhabirler ilginç oldukları için onları saklamış gibi görünüyorlar. Sonuç olarak, Kepler'in hayatı ve aslında karakteri hakkında oldukça fazla şey biliyoruz. Kısmen bu nedenle Kepler, az ya da çok kurgusal bir karakter olarak bir kariyere sahip olmuştur.
Kepler'in çocukluğu
Swabia'daki küçük Weil der Stadt kasabasında doğdu ve 1576'da ailesiyle birlikte yakındaki Leonberg'e taşındı. Babası paralı asker, annesi ise bir hancının kızıydı. Johannes onların ilk çocuğuydu. Babası, Johannes beş yaşındayken son kez evden ayrıldı ve Hollanda'daki savaşta öldüğüne inanılıyor. Çocukken Kepler, annesiyle birlikte büyükbabasının hanında yaşadı. Bize handa hizmet ederek yardım ettiğini söylüyor. Müşterilerin, bazen çocuğun aritmetikteki olağandışı yeterliliğinden şaşkına döndüğünü hayal ediyoruz.
Kepler'in erken eğitimi, yerel bir okulda ve daha sonra yakındaki bir seminerdeydi; bu okuldan, atanmak niyetiyle, o zamanlar ( şimdi olduğu gibi ) Lutheran ortodoksluğunun bir kalesi olan Tübingen Üniversitesi'ne kaydolmaya devam etti.
Kepler'in görüşleri
Hayatı boyunca, Kepler son derece dindar bir adamdı. Tüm yazıları Tanrı'ya sayısız referans içerir ve çalışmalarını, Tanrı'nın işlerini anlama konusundaki Hıristiyan görevinin yerine getirilmesi olarak gördü. Kepler'in inandığı gibi, Tanrı'nın suretinde yaratılmış olan insan varlığı, O'nun yarattığı Evreni açıkça anlama yeteneğine sahipti. Dahası, Kepler, Tanrı'nın Evren'i matematiksel bir plana ( Platon'un eserlerinde bulunan ve Pisagor ile ilişkili bir inanç ) göre yarattığına ikna olmuştu. O zamanlar matematiğin dünya hakkındaki gerçeklere ulaşmak için güvenli bir yöntem sağladığı genel olarak kabul edildiğinden ( Öklid'in ortak kavramları ve varsayımları aslında doğru olarak kabul edilir ), burada Evreni anlamak için bir stratejimiz var. Bazı yazarlar Kepler'e irrasyonellik için bir isim verdiğinden, Bu oldukça umutlu epistemoloji, mistiğin şeylerin ancak akla tabi olmayan içgörülere dayanan kesin olmayan bir şekilde anlaşılabileceği inancından gerçekten çok uzaktır. Kepler, kendisine içgörüler bahşettiği için Tanrı'ya defalarca şükreder, ancak içgörüler rasyonel olarak sunulur.
Üniversite eğitimi
Şu anda, bir üniversitedeki tüm öğrencilerin "matematik" derslerine katılması olağandı. Prensip olarak bu dört matematiksel bilimi içeriyordu: aritmetik, geometri, astronomi ve müzik. Bununla birlikte, öğretilenlerin belirli bir üniversiteye bağlı olduğu görülmektedir. Tübingen'de Kepler'e günün önde gelen astronomlarından Michael Mästlin ( 1550 - 1631 ) tarafından astronomi öğretildi. Müfredatın astronomisi, elbette, jeosentrik astronomiydi, yani yedi gezegenin hepsinin - Ay, Merkür, Venüs, Güneş, Mars, Jüpiter ve Satürn - Dünya'nın etrafında hareket ettiği, sabit yıldızlara karşı konumlarının dairesel hareketlerin birleştirilmesiyle hesaplandığı Ptolemaik sistemin şu anki versiyonuydu. Bu sistem, fiziğin mevcut ( Aristotelesçi ) kavramlarıyla az ya da çok uyumluydu, ancak kendi merkezi hakkında tekdüze olmayan dairesel bir hareketi "tekdüze" ( ve dolayısıyla açıkça ebedi olarak kabul edilebilir ) olarak kabul edip edemeyeceği gibi bazı zorluklar vardı. Bununla birlikte, tüm gökbilimcilerin ( kendilerini 'matematikçiler' olarak görenler ) gezegenlerin konumlarını hesaplamaya devam etmekten ve matematiksel modellerin fiziksel mekanizmalara karşılık gelip gelmediği konusunda endişelenmeyi doğa filozoflarına bırakmaktan memnun oldukları görülmektedir. Kepler bu tavrı benimsemedi. Yayınlanmış ilk çalışması ( 1596 ), gezegenlerin gerçek yollarını göz önünde bulundurmayı önerir, onları inşa etmek için kullanılan daireleri değil.
Tübingen'de Kepler sadece matematik değil, aynı zamanda Yunanca ve İbranice de okudu ( her ikisi de kutsal yazıları orijinal dillerinde okumak için gerekliydi ). Öğretim Latince idi. İlk yılının sonunda Kepler, matematik dışındaki her şey için 'A' aldı. Muhtemelen Mästlin ona daha iyisini yapabileceğini söylemeye çalışıyordu, çünkü Kepler aslında Kopernik'in yeni, heliosentrik kozmolojik sistemiyle tanıştırarak daha ileri astronomi öğretmeyi seçtiği seçkin öğrencilerden biriydi. Kepler, Mästlin'den, bunun "sadece matematik" olduğunu açıklayan Devrimler Üzerine'nin önsözünün Kopernik tarafından yazılmadığını öğrendi. Kepler, Kopernik sisteminin fiziksel olarak doğru olduğunu neredeyse anında kabul etmiş gibi görünüyor; Bunu kabul etme nedenleri, ilk kozmolojik modeliyle bağlantılı olarak tartışılacaktır.
Kepler'in öğrencilik günlerinde bile, dini inançlarının Tübingen'deki ortodoks Lutheranizm akımıyla tamamen uyumlu olmadığına dair belirtiler vardı ve Confessio Augustana da formüle edildi. Kepler'in bu Protesta ile ilgili sorunları ortodoksluk, Efkaristiya doktrininde madde ve 'ruh' ( maddi olmayan bir varlık ) arasındaki varsayılan ilişkiyle ilgiliydi. Bu, Kepler'in astronomisiyle, Güneş'ten gelen "kuvvetin" gezegenleri nasıl etkileyebileceğini açıklamada benzer entelektüel zorluklar bulduğu ölçüde bağlantılıdır. Yazılarında, Kepler'e fikirlerini çizgiye koyma konusunda verilir - ki bu tarihçiler için çok uygundur. Gerçek hayatta, benzer bir açıklık eğiliminin, Tübingen'deki yetkililerin dini ortodoksluğu hakkında sağlam temellere dayanan şüpheleri eğlendirmesine yol açması muhtemel görünüyor. Bunlar, Mästlin'in neden Kepler'i düzenleme planlarından vazgeçmeye ve bunun yerine Graz'da matematik öğretmenliği yapmaya ikna ettiğini açıklayabilir. Dini hoşgörüsüzlük sonraki yıllarda keskinleşti. Kepler 1612'de aforoz edildi. Bu ona çok acı verdi, ancak ( o zamana kadar ) nispeten yüksek sosyal duruşuna rağmen, İmparatorluk Matematikçisi olarak, yasağı kaldırmayı asla başaramadı.
Kepler'in ilk kozmolojik modeli ( 1596 )
Standart jeosentrik astronomideki yedi gezegen yerine, Kopernik sistemi sadece altı gezegene sahipti, Ay, daha önce astronomi tarafından bilinmeyen bir tür cisim haline geldi, Kepler daha sonra bir 'uydu' olarak adlandırdı ( 1610'da Galileo'nun uydularını tanımlamak için icat ettiği bir isim ) Jüpiter'in yörüngesinde döndüğünü keşfetmişti, ( kelimenin tam anlamıyla 'görevli' anlamına geliyordu ) ). Neden altı gezegen?
Dahası, jeosentrik astronomide, gezegen kürelerinin göreceli boyutlarını bulmak için gözlemleri kullanmanın bir yolu yoktu; sadece temas halinde oldukları varsayılıyordu. Bu, hiçbir açıklamaya gerek duymuyor gibi görünüyordu, çünkü doğa filozoflarının, tüm sistemin en dıştaki kürenin hareketinden döndüğü inancına güzel bir şekilde uyuyordu, bir ( veya belki iki ) 'sabit' yıldızların küresinin ( deseni takımyıldızlarını yapanlar ) ötesinde, Satürn küresinin ötesinde. Kopernik sisteminde, her gezegen hareketinin yıllık bileşeninin Dünya'nın yıllık hareketinin bir yansıması olduğu gerçeği, her gezegenin yolunun boyutunu hesaplamak için gözlemlerin kullanılmasına izin verdi ve gezegenler arasında büyük boşluklar olduğu ortaya çıktı. Neden bu özel alanlar?
Kepler'in Mysterium cosmographicum, Tübingen, 1596'da açıklanan bu sorulara verdiği cevap, yirminci yüzyıl okuyucularına tuhaf görünüyor. Satürn'ün yolunun içine dokunmak için bir küre çizilirse ve küreye bir küp yazılırsa, o küpte yazılı olan kürenin Jüpiter'in yolunu çevreleyen küre olacağını öne sürdü. O zaman Jüpiter'in yolunu yazan küreye düzenli bir tetrahedron çizilseydi, tetrahedron'un küresi Mars'ın yolunu çevreleyen küre olurdu ve böylece içeriye doğru düzenli dodecahedron'u Mars ve Dünya arasına yerleştirirdi, normal Dünya ile Venüs arasındaki ikosahedron ve Venüs ile Merkür arasındaki normal oktahedron. Bu, gezegenlerin sayısını mükemmel bir şekilde açıklar: sadece beş dışbükey düzenli katı vardır ( Öklid'in Elementleri, Kitap 13'te kanıtlandığı gibi ). Aynı zamanda, Kopernik tarafından çıkarılan yolların boyutlarına ikna edici bir uyum sağlar, en büyük hata %10'dan azdır ( şu anda bile kozmolojik bir model için olağanüstü derecede iyidir ). Kepler kendisini yüzde hataları açısından ifade etmedi ve aslında ilk matematiksel kozmolojik modeldir, ancak gözlemsel kanıtların teorisini desteklediğine neden inandığını görmek kolaydır.
Kepler, kozmolojik teorisini Kopernik teorisine kanıt olarak gördü. Kendi teorisini sunmadan önce, Kopernik teorisinin kendisinin akla yatkınlığını ortaya koymak için argümanlar sundu. Kepler, jeosentrik teoriye göre avantajlarının daha büyük açıklayıcı gücünde olduğunu iddia eder. Örneğin, Kopernik teorisi, Venüs ve Merkür'ün neden Güneş'ten çok uzakta görülmediğini ( Dünya ile Güneş arasında yer aldıklarını ) açıklayabilirken, jeosentrik teoride bu gerçeğin bir açıklaması yoktur. Kepler, Mysterium cosmographicum'ın ilk bölümünde bu tür dokuz soruyu listeler.
Kepler bu çalışmayı Graz'da öğretmenlik yaparken yaptı, ancak kitap Mästlin tarafından Tübingen'deki basında görüldü. Gözlemden çıkarılan değerlerle yapılan anlaşma kesin değildi ve Kepler daha iyi gözlemlerin anlaşmayı geliştireceğini umuyordu, bu yüzden Mysterium cosmographicum'un bir kopyasını zamanın önde gelen gözlemsel gökbilimcilerinden biri olan Tycho Brahe'ye ( 1546 - 1601 ) gönderdi. O zamanlar Prag'da ( o zamanlar Kutsal Roma İmparatorluğu'nun başkenti ) çalışan Tycho, aslında bir matematik asistanı aramak için Mästlin'e yazmıştı. Kepler işi aldı.
'Mars ile Savaş'
Doğal olarak, Tycho'nun öncelikleri Kepler'inkiyle aynı değildi ve Kepler kısa süre sonra kendisini Mars'ın yörüngesinin zorlu sorunu üzerinde çalışırken buldu. Tycho öldükten sonra ( 1601'de ) bu konuda çalışmaya devam etti ve Kepler İmparatorluk Matematikçisi olarak onun yerini aldı. Geleneksel olarak, yörüngeler dairelerden oluşuyordu ve dairelerin göreceli yarıçaplarını ve konumlarını sabitlemek için oldukça az gözlemsel değer gerekiyordu. Tycho çok sayıda gözlem yapmıştı ve Kepler bunları mümkün olan en iyi şekilde kullanmaya kararlıydı. Esasen, o kadar çok gözlemi vardı ki, olası bir yörünge inşa ettikten sonra, tatmin edici bir anlaşmaya varılana kadar onu daha sonraki gözlemlere karşı kontrol edebildi. Kepler, Mars'ın yörüngesinin, odaklarından birinde Güneş ile bir elips olduğu sonucuna vardı ( bir resul Tüm gezegenlere yayıldığında şimdi "Kepler'in Birinci Yasası" olarak adlandırılan ) ve gezegeni Güneş'e bağlayan bir çizginin, gezegenin yörüngesini tanımladığı gibi eşit zamanlarda eşit alanları süpürdüğü ( "Kepler'in İkinci Yasası" ) ve yani alanın bir zaman ölçüsü olarak kullanılmasıdır. Bu çalışma Astronomia nova'da yayınlandıktan sonra, ... Heidelberg, 1609, Kepler diğer gezegenler için yörüngeler buldu ve böylece iki yasanın onlar için de geçerli olduğunu kanıtladı. Her iki yasa da gezegenin hareketini Güneş'le ilişkilendirir; Kepler'in Kopernikçiliği, akıl yürütmesi ve çıkarımları için çok önemliydi.
Mars için gerçek hesaplama süreci son derece zahmetliydi - hayatta kalan yaklaşık bin aritmetik folyo sayfası var - ve Kepler'in kendisi bu çalışmayı "Mars ile savaşım" olarak adlandırıyor, ancak sonuç, modern sonuçlarla o kadar tam olarak aynı fikirde olan bir yörüngeydi ki, karşılaştırma, Kepler'in zamanından bu yana yörüngedeki seküler değişikliklere izin vermek zorundaydı.
Gözlemsel hata
Kepler'in olası yörüngeleri gözlemlere karşı kontrol etme yöntemi için, neyin yeterli anlaşma olarak kabul edilmesi gerektiğine dair bir fikre sahip olması çok önemliydi. Bundan, gözlemsel hata kavramının ilk açık kullanımı ortaya çıkar. Kepler bu düşünceyi en azından kısmen, enstrümanlarının performansı hakkında ayrıntılı kontroller yapan Tycho'ya borçlu olabilir.
Optik
Yeni Yıldızı Mars'taki çalışmalar esasen 1605 yılına kadar tamamlandı, ancak kitabın yayınlanmasında gecikmeler oldu. Bu arada, doğrudan gözlemlendiğinde ve bir kamera obscura kullanılarak gözlemlendiğinde Ay'ın farklı görünür çapı hakkındaki endişelere yanıt olarak, Kepler optik üzerinde bazı çalışmalar yaptı ve kamera obscura'nın ilk doğru matematiksel teorisini ve retina üzerinde baş aşağı bir resim oluşturan insan gözünün çalışmasının ilk doğru açıklamasını ortaya koydu. Bu sonuçlar Ad Vitellionem paralipomena, quibus astronomiae pars optica traditur, Frankfurt, 1604 adresinde yayınlanmıştır. Ayrıca, şimdi genellikle 'Kepler'in süpernovası' olarak adlandırılan 1604'ün Yeni Yıldızı hakkında yazdı, sayısız açıklamayı reddetti ve bir noktada bu yıldızın elbette sadece özel bir yaratım , Prag, 1606, Bölüm 22, KGW 1, s. 257, satır 23.
Galileo'nun Jüpiter'in uydularını keşfetmede teleskopu kullanması, Kepler'in coşkulu bir cevap yazdığı Sidereal Messenger ( Venedik, 1610 ) adlı eserinde yayınlandı ( 1610 ), Kepler, iki dışbükey lens kullanarak yeni bir teleskop tasarımı sunduğu lenslerin özellikleri üzerine bir çalışma yazdı ( optik üzerine bu tür ilk çalışma ) ( Dioptrice, Prag, 1611 ). Son görüntünün ters çevrildiği bu tasarım o kadar başarılıydı ki, şimdi genellikle bir Keplerian teleskopu olarak değil, sadece astronomik teleskop olarak biliniyor.
Linz
Kepler'in Prag'daki yılları için Prag'dan ayrılmak nispeten barışçıl ve bilimsel olarak son derece üretkendi. Aslında, işler kötü gittiğinde bile, dış koşulların işine devam etmesini engellemesine asla izin vermemiş gibi görünüyor. 1611'in sonlarında işler çok kötü gitmeye başladı. İlk olarak, yedi yaşındaki oğlu öldü. Kepler bir arkadaşına bu ölüme katlanmanın özellikle zor olduğunu, çünkü çocuğun ona o yaşta kendisini çok fazla hatırlattığını yazdı. Sonra Kepler'in karısı öldü. Daha sonra sağlığı bozulan İmparator Rudolf, Rudolf gibi Katolik olan ancak ( Rudolf'un aksine ) Protestanların hoşgörüsüne inanmayan kardeşi Matthias lehine tahttan çekilmek zorunda kaldı. Kepler Prag'dan ayrılmak zorunda kaldı. Ayrılmadan önce karısının cesedini oğlunun mezarına taşıdı ve onlar için Latince bir kitabe yazdı. O ve kalan çocukları Linz'e ( şimdi Avusturya'da ) taşındı.
Evlilik ve şarap fıçıları
Kepler, ilk karısı Barbara ile aşk için evlenmiş gibi görünüyor ( evlilik bir komisyoncu aracılığıyla düzenlenmiş olsa da ). 1613'teki ikinci evlilik pratik bir zorunluluk meselesiydi; Çocuklara bakacak birine ihtiyacı vardı. Kepler'in yeni karısı Susanna, Kepler'in karakterinde bir çarpışma kursuna sahipti: ortaya çıkan kitaba ithaf mektubu, düğün kutlamalarında, şarap fıçılarının hacimlerinin, bung-hole'dan çapraz olarak kayan bir çubuk vasıtasıyla tahmin edildiğini fark ettiğini ve bunun nasıl çalışabileceğini merak etmeye başladığını açıklıyor. Sonuç, devrim katılarının hacimlerinin bir çalışmasıydı Nova stereometria doliorum ..., Linz, 1615, Kepler'in Arşimet'in çalışmalarına dayanarak "bölünmezler" şeklinde bir çözüm kullandığı yer. Bu yöntem daha sonra Bonaventura Cavalieri ( 1598 - 1647 ) tarafından geliştirilmiştir ve sonsuz küçük kalkülüsün atalarının bir parçasıdır.
Dünya
Kepler'in İmparatorluk Matematikçisi olarak asıl görevi, Tycho'nun gözlemlerine dayanarak astronomik tablolar yazmaktı, ancak asıl yapmak istediği şey, 1599'dan beri planlanan Dünyanın Uyumu'nu yazmaktı. Kozmos. Kozmoloji üzerine bu ikinci çalışma ( Harmonices mundi libri V Linz, 1619 ), polihedra hala orada olmasına rağmen, öncekinden daha ayrıntılı bir matematiksel model sunar. Bu çalışmadaki matematik, mozaiklerin ilk sistematik tedavisini, sadece on üç dışbükey üniform polihedranın ( Arşimet katıları ) ve dışbükey olmayan iki düzenli polihedranın ilk hesabını ( hepsi Kitap 2'de ) içerir. Dünyanın Uyumu aynı zamanda şu anda 'Kepler'in Üçüncü Yasası' olarak bilinen şeyi de içerir, herhangi iki gezegen için dönemlerinin karelerinin oranı, yörüngelerinin ortalama yarıçapının küplerinin oranıyla aynı olacaktır. İlk andan itibaren Kepler, yörüngelerin boyutlarını dönemlerle ilişkilendiren bir kural aramıştı, ancak diğer ikisine doğru olduğu gibi bu yasaya doğru yavaş bir dizi adım atılmadı. Aslında, Üçüncü Yasa, Dünyanın Uyumu'nun basılı versiyonunun bazı son bölümlerinde önemli bir rol oynamasına rağmen, eser basılana kadar aslında keşfedilmedi. Kepler son dakika revizyonları yaptı. Kendisi nihai başarının hikayesini anlatıyor: -
... ve eğer tam zamanı isterseniz, bu yılın 8 Mart'ında bin altı yüz on sekiz yaşında zihinsel olarak tasarlanmış, ancak şanssız bir şekilde hesaplamaya tabi tutulmuş ve bu nedenle yanlış olarak reddedilmiş ve nihayet 15 Mayıs'ta geri dönüp yeni bir saldırı hattı benimseyerek zihnimin karanlığına hücum etmiştir. Brahe'nin gözlemleri üzerine on yedi yıllık emeğimin ve birlikte komplo kuran bu çalışmanın birleşiminden gelen destek o kadar güçlüydü ki, ilk başta rüya gördüğüme ve vardığım sonucu temel öncüllerim arasında varsaydığıma inandım. Ama kesinlikle kesin ve kesindir ki, "herhangi iki gezegenin periyodik zamanları arasındaki oran, tam olarak ortalama uzaklıklarının sesquialterate oranıdır..."
( Harmonice mundi Book 5, Chapter 3, trans. Aiton, Duncan and Field, s. 411 ).
Büyücülük davası
Kepler Harmony of the World üzerinde çalışırken, annesi büyücülükle suçlandı. Tübingen'deki hukuk fakültesinin yardımına başvurdu. Katharina Kepler, en azından kısmen, yetkililerin işkence kullanımında doğru yasal prosedürleri izlememesinden kaynaklanan teknik itirazların bir sonucu olarak serbest bırakıldı. Hayatta kalan belgeler ürpertici. Ancak Kepler çalışmaya devam etti. Koçta, annesini savunmak için Württemberg'e yaptığı yolculukta, Vincenzo Galilei'nin ( 1520 - 1591, Galileo'nun babası ) müzik teorisi üzerine bir eserini okudu ve bu esere Dünyanın Armonisi'nde çok sayıda referans var.
Astronomik Tablolar
Bir gökbilimci için normal bir iş olan tabloları hesaplamak her zaman ağır aritmetik içeriyordu. Kepler, 1616'da Napier'in logaritma üzerine yaptığı çalışmaya ( 1614'te yayınlandı ) rastladığında buna sevindi. Bununla birlikte, Mästlin derhal ona ilk önce ciddi bir matematikçinin sadece hesaplamaya yapılan bir yardımdan dolayı sevinmesinin uygunsuz olduğunu ve ikincisi logaritmaya güvenmenin akıllıca olmadığını, çünkü hiç kimsenin nasıl çalıştıklarını anlamadığını söyledi. ( Benzer yorumlar 1960'ların başında bilgisayarlar hakkında da yapıldı. ) Kepler'in ikinci itiraza cevabı, logaritmanın nasıl çalıştığına dair kusursuz saygın bir kaynağa dayanan bir kanıt yayınlamaktı: Öklid'in Elementleri Kitabı 5. Kepler, Rudolphine Tabloları ( Ulm, 1628 ) ile yayınlanan sekiz rakamlı logaritma tablolarını hesapladı. Astronomik tablolar sadece Tycho'nun gözlemlerini değil, aynı zamanda Kepler'in ilk iki yasasını da kullandı. Yeni gözlemlerden yararlanan tüm astronomik tablolar, yayınlandıktan sonraki ilk birkaç yıl boyunca doğruydu. Rudolphine Tabloları hakkında dikkat çekici olan şey, on yıllar boyunca doğru olduklarını kanıtlamalarıydı. Ve yıllar geçtikçe, tabloların devam eden doğruluğu, doğal olarak, Kepler yasalarının doğruluğu ve dolayısıyla güneş merkezli astronominin doğruluğu için bir argüman olarak görülüyordu. Kepler'in İmparatorluk Matematikçisi olarak sıkıcı resmi görevini yerine getirmesi, Kopernikçiliğin kurulmasına yardımcı olmak için en sevgili dileğinin yerine getirilmesine yol açtı.
Rudolphine Tabloları yayınlandığında Kepler aslında artık İmparator için çalışmıyordu ( 1626'da Linz'den ayrılmıştı ), ancak Otuz Yıl Savaşı'ndaki ( 1618 - 1648 ) birkaç başarılı askeri liderden biri olan Albrecht von Wallenstein ( 1583 - 1632 ) için çalışıyordu.
Wallenstein, imparator Rudolf gibi, Kepler'in kendisine astrolojiye dayalı tavsiyelerde bulunmasını bekliyordu. Kepler doğal olarak itaat etmek zorunda kaldı, ancak tekrar tekrar kesin tahminlerin yapılabileceğine inanmadığına dikkat çekti. Zamanın çoğu insanı gibi, Kepler de astrolojinin ilkesini kabul etti, gök cisimlerinin Dünya'da olanları etkileyebileceği ( en açık örnekler mevsimlere neden olan Güneş ve gelgitlere neden olan Ay'dır ) ancak bir Kopernikli olarak takımyıldızlarının fiziksel gerçekliğine inanmıyordu. Onun astrosuLoji sadece gök cisimlerinin konumları arasındaki açılara ( "astrolojik yönler" ) dayanıyordu. Geleneksel astrolojinin karmaşık sistemlerine karşı mutlak bir küçümseme ifade eder.
Ölümü
Kepler, kısa bir hastalıktan sonra Regensburg'da öldü. Rudolphine Masaları ile bağlantılı olarak kendisine borçlu olduğu bir miktar para toplamak için şehirde kalıyordu. Yerel kiliseye gömüldü, ancak bu Otuz Yıl Savaşları sırasında tahrip edildi ve mezardan hiçbir şey kalmadı.
