Barnston'da gizemli bir insansı varlıkla karşılaşma

    En donuk insan bile bir zamanlar gecenin berrak yıldızlı gökyüzüne bakmış ve bunun neyle ilgili olduğunu merak etmiş ve belki de küçük gezegenimizi dört bir yandan çevreleyen akıllara durgunluk veren uçsuz bucaksız evrendeki şeylerin şemasındaki yeri üzerine düşünmüştür. 

    Aynı şey zaman için de geçerli; Kısa bir süre yaşıyoruz, bu süre zarfında dünyamız güneşin etrafında yetmiş küsur kez dönüyor ve sonra yok oluyoruz - ancak güneşin etrafındaki 'dönüşlerimiz' sırasında, bazılarımız akıllara durgunluk veren zaman ölçeğinin doğası ve sonsuz küçük ( ama oh çok değerli ) yaşamlarımızın uzunluğu üzerine düşünebilir. 

    Gözlemlenebilir evrenin yaşının yakın zamanda gözden geçirilmiş tahmini, 26.7 milyar yaşında olduğudur; Ömrümüz, bu olağanüstü zaman spektrumuna kıyasla kısa bir kıvılcım bile değil ve Dünya'da kısa kaldığımız süre boyunca çok az şey öğreniyoruz. 

    Tarih bilgimiz oldukça bulanık; 65 milyon yıl önce bu gizemli ve tuhaf uzaylı benzeri varlıklara - dinozorlara - feci bir şey olduğunu biliyoruz, ancak kimse tam olarak ne olduğundan emin değil; Bir asteroit Dünya'ya çarpmış olabilir veya yakındaki bir yıldız süpernovaya dönüşmüş olabilir. 

    Evrim dogmasına göre insanların daha sonra ortaya çıkışı hala tartışılmaktadır. Doğa, bir türe asla günlük varoluşunun taleplerinin ötesinde aşırı bahşetmez - ve yine de insan beyninin, günlük ihtiyaçlarımız için orantısız olan ve evrim sürecine tam olarak karşı çıkan olağanüstü bir kübik kapasitesi ( 1.400 cc ) vardır. 

    Sonsuz küçük yaşamlarımıza bu şekilde baktığımızda, varoluşun kozmik zeminine karşı, insanların evrendeki tek zeki uygarlık olmadığını ve büyük olasılıkla kozmosun diğer kısımlarında olduğu kadar diğer boyutlarda da bulunan canlılardan ziyaretler aldığımızı fark edebiliriz ve aşağıdaki iddia edilen olay buna bir örnektir. 

    4 Haziran 1993 Cuma gecesi, saat 10 civarında, İngiltere'nin Essex kentinde bir köy ve sivil bucak olan Barnston'da yaşayan 23 yaşındaki Jenny adlı bir kadın, Jenny'nin ailesi ve arkadaşlarıyla yakındaki Devon Kapısı'nda bir doğum günü partisinin tadını çıkarırken bütün gün evde kapalı kaldığı için Jack Russell Benji'yi yürüyüşe çıkarmaya karar verdi. 

    Jenny, Milner Road'daki evinin koridorunda asılı olan tasmaya uzanır uzanmaz, Benji heyecan dolu bir şekilde ona doğru atlıyordu. 

    O halde bu gece, sevimli Jack Russell her zamankinden daha uzun bir yürüyüşe çıkacaktı ve Jenny, sürekli olarak kalorilerini sayarak, uzun bir yürüyüşle Devon Kapısı'nda yediği o büyük doğum günü pastası dilimlerinden bazılarını yakacağını düşündü. 

    Genç bayan, Benji ile Barnston Yolu boyunca ve Storeton Lane'de yürüdü ve bu sıcak gecede yolu aydınlatmak için bulutsuz bir gökyüzünde dolunay vardı. 

    Jenny Storeton Lane'den aşağı inerken, yoldan sarkan büyük bir ağaçta yüksek bir hışırtı duydu ve bu, uykusuz bir kuş olamayacak kadar yüksek geliyordu ve Benji ağacın üst kısımlarına öfkeyle havladı ama Jenny hiçbir şey göremedi. 

    Biraz daha hızlı yürüdü ve sonra bir araba onu geçti ve sürücü aslında aracın farlarını kısacak kadar düşünceliydi. 

    Araba geçtikten saniyeler sonra bir lastik gıcırtısı ve bir çarpışma oldu ve ardından araba kauçuğu soydu ve olay yerinden ayrıldı. Jenny döndü ve başlangıçta yoldaki büyük bir ağaç dalı olarak algıladığı şeyi gördü ve zihni noktaları yanlış bir şekilde birleştirdi.

    Ağaçta daha önce duyduğu ses dalın kopup gitmesiydi ve şimdi Storeton Lane'de yatıyordu, ama araba neden hızlanmıştı? Çoğu sürücü, belki de düşen dalın arabaya ne gibi bir zarar verdiğini görmek için kenara çekerdi. 

    Jenny dala bakmaya gitti ve Benji bir şekilde tasmasından sıyrıldı ve bir sızlanma sesi çıkararak dala doğru koştu. O 'dal' yol yüzeyinden kalktı ve ayağa kalktı; Kabusların malzemesiydi - siyah, dar bir takım elbise giymiş insansı bir figürdü ve gözlerin olacağı yerde tek bir turuncu ışığı olan uzun bir kafası vardı.

    Bu doğaüstü, cılız figürün yüksekliği yaklaşık 20 fit ( 6,1 m. ), belki de daha fazlaydı ve döndü ve şeyin ayaklarının dibinde havlayan Benji'ye baktı. Jenny, saf korkuya kapıldığı için bacaklarında bir zayıflık hissetti.

    'Benji! Gel! Benji!' diye bağırdı Jenny ve sözlerini güçlükle çıkarabiliyordu. Şey ona doğru yürümeye başladı ve Jenny döndü ve asla koşamayacağını biliyordu; Formsuzdu ve ne kadar korkmuş olsa da, köpeğini o şeyin merhametine bırakamazdı.

    Ne yapacağını merak ederek geri çekildi. Elli metre kadar ötede bir kulübe vardı - belki orayı arayabilir ve polisi aramalarını söyleyebilirdi.

    Tuhaf dev figür durdu, sonra Storeton Lane'in bitişiğindeki bir tarlaya doğru yürüdü. Benji, Jenny'nin uzaylı olduğundan şüphelendiği varlığın peşinden koştu.

    Ağlamaya başladı, bir araba Storeton Lane'e geldi ve farlarını ona doğru yaktı. Jenny'nin eski bir erkek arkadaşı olan David olduğu ortaya çıktı ve ona neden ağladığını sordu ve ilk başta cevap veremedi ve David onun sarı köpek tasmasını tuttuğunu görünce ona Benji'nin nerede olduğunu sordu.

    Jenny derin bir nefes aldı ve sonra tanık olduğu olağanüstü olayı anlattı ve David'in hikayesinden şüphe etmesini bekliyordu, ama elini tuttu ve sıktı ve sonra sordu, 'Bu tarladan geçtiğini mi söylüyorsun?' ve dolunay tarafından gümüşleşen tarım arazisine başını salladı. 

    Jenny başını salladı ve David arabasına geri döndü ve bir el feneri ile geri döndü. Jenny'nin arkasından yürüdüğü tarlaya gitti ve 'Acaba ne?' dedi.

    "Bilmiyorum, sadece köpeğimi geri istiyorum," diye yanıtladı Jenny ve tekrar ağlamaya başladı ve sonra ekledi, "David, bana inandığın için teşekkürler - şeyi kendi gözlerimle görmeseydim buna inanmazdım." 

    "Benji'yi bulacağız, o kurnaz bir köpek," dedi David ve uzakta, tarlayı çevreleyen bir ormanın bulunduğu yerde bir köpeğin havlamasını duyabileceğini düşündüğünü söyledi. 

    "O köpeği duyabiliyorum, o Benji değil," dedi Jenny çok kederli bir ifadeyle, gözyaşları ay ışığında parlıyordu. 

    Çift eski bir çiftliğin etrafında yürüdü ve David'in meşalesinin huzmesi kuzeye giden devasa bir şey aldı. 

    David, bunun bir ışık hilesi olup olmadığından emin olmadığını, ancak dev bir figüre benzediğini ve bir demiryolu hattını geçmek için bir setten aşağı inmiş olması gerektiğini söyledi. 

    O ve Jenny İstasyon Yolu'na gittiler, sonra bir kez daha bir tarlaya girdiler ve sonunda durmak zorunda kaldılar çünkü tarla M53 Otoyolu'nda sona erdi ve bu yüzden geri döndüler ve Jenny gözyaşlarına boğuldu. 

    David'e Benji'yi bir daha asla görmeyeceğini söyledi ve yeni bir tasma almadığı için kendini suçladı; Eskisi yıpranmıştı, diye hatırladı boğulmuş bir sesle. 

    Çift nihayet Storeton Lane'e geri döndüklerinde, David'in arabasından adım atan dev figürü siluet halinde gördüler. 

    David gördüğü manzara karşısında büyülenmiş gibiydi ve aracına koştu, Jenny'yi acele etmeye çağırdı çünkü o şeyin peşinden gidecekti, ama arabanın kapısını açtığında, Benji dışarı fırlayıp Jenny'ye koştuğunda hayatının şokunu yaşadı, kuyruğu öfkeyle sallanıyordu. 

    Jenny sevgili köpeğini kaldırdı ve ona sarıldı ve David neredeyse Jenny ve Benji'yi arabaya itiyordu. Aracı çevirdi ve yükselen figürün peşinden gitti ama ay ışığında eriyip gidiyor gibiydi.

    Kimse Jenny ve David'in hikayesine inanmadı, ancak o zamanlar Barnston'ın o kısmı ve Landican bölgesi hakkında birkaç UFO raporu vardı. 

    Şaşırtıcı deneyim Jenny ve David'i tekrar bir araya getirdi ve daha sonra evlendiler. 

    Benji o gece ne yaşadı? 

    Bu varlık her ne ise, bir hayvansever gibi görünüyor ve Benji'yi David'in arabasına yerleştirdikten sonra nereden geldiği yerden geri döndü. Keşke köpekler konuşabilseydi.