İngiliz Casusu Arabistanlı Lawrence Kimdir?
Arabistanlı Lawrence 1920'lerde efsanevi bir figür oldu. Gerçek daha belirsizdir. Arapların çıkardığı İngiliz çıkarları doğrultusundaki Osmanlı İmparatorluğu'na karşı 1916 - 1918 deki Arap isyanlarının baş aktörü oldu.
Türk düşmanı Lawrence'ın sıra dışı hayatı
Daha çok "Arabistanlı Lawrence" olarak bilinen Thomas Edward Lawrence ( 1888 - 1935 ), Levant uygarlıklarından etkilenen, kendi halklarına açık, hatta İngiliz ve İngilizleri uzlaştırmaya hevesli olan Britanyalı figürünün vücut bulmuş hali olarak tarihe geçti. Ancak 1922'de Bilgeliğin Yedi Sütunu'nda dikkatle kaydedilen destanı, aynı zamanda Birinci Dünya Savaşı'nın, Fransız - İngilizlerin Ortadoğu'nun Arap nüfusunu Osmanlı İmparatorluğu'na karşı yükseltmeye yönelik büyük manevralarının ve ardından gelen aptal pazarlıkları ortasındaki karekter oldu.
Thomas Edward Lawrence, beş çocuğun ikincisi olarak, 16 Ağustos 1888'de, İngiliz Anglo - İrlanda asalet unvanlarının en düşük baroneti olan Sir Thomas Chapman ve hizmetcisi Sarah Junner'dan doğdu. O zamanlar, toplumsal bir rezalete maruz kalmadan gayri meşru bir birliktelikten olmak zordu. Sık sık taşınmak zorunda kalan aile, nihayet 1896'da "Bay ve Bayan Lawrence" adı altında Oxford'a yerleşti.
1907 ve 1910 yılları arasında Thomas Edward, yaz tatillerini Fransa 1907 - 1908 ve hepsinden öte, 1909 yazını Osmanlı vilayetleri Suriye ve Filistin'de seyahat ederek geçirirken İsa Koleji'nde tarih okudu. Orada, Haçlı Seferleri'ne yönelik başlangıçtaki entelektüel çekiciliği, Batılıların ahlaki prangalarından kurtulmuş bir medeniyetin temsilcilerini gördüğü Araplara olan hayranlığına yol açtı. Bu gezilerden 1910'da "Haçlı Seferlerinin 12. Yüzyılın Sonuna Kadar Avrupa Askeri Mimarisi Üzerindeki Etkisi" konulu parlak bir tez çizdi ve ardından Ortadoğu'ya Kuzey Suriye, Karchemish'te bir İngiliz kazı alanına 1911'de döndü.
Thomas Edward Lawrence sitede okumalar yapıyor, keşfedilen eşyaların fotoğraflarını çekiyor ve Arapçaya hızlı hakimiyeti sayesinde Fransızca, Almanca, Latince, Yunanca ve Türkçe de biliyor, çalışanları olabildiğince iyi yönetiyor. Ayrıca, Karkamış, BBB demiryolunun Berlin'den Bağdat ve Basra'ya giden güzergahına yakındı ve arkeolojik kayıtlar zaman zaman ordunun gerçek ilgisini çekebilirdi. Ayrıca 1914 yılının başında Lawrence ve bir meslektaşı İngiliz ordusu tarafından kazı adı altında Negev'de askeri araştırmalar yapmak üzere görevlendirildi. Bu çöl bölgesi, Süveyş Kanalı Bölgesi ve Mısır'a bir Osmanlı saldırısı durumunda stratejik öneme sahipti.
Birinci Dünya Savaşı patlak verdiğinde, Lawrence Genelkurmay'ın coğrafi bölümüne katıldı ve burada haritacı olarak çalıştı ve özellikle Sina çölünü geçen rotalar hakkında bir rapor yazdı.
Coğrafya ve irtibat memuru
Ortadoğu'daki durum son derece karmaşıktır: Teoride Osmanlı İmparatorluğu, Anadolu'dan Mısır'a ve Akdeniz'den Basra Körfezi'ne kadar burada egemenliğini uygular; ama toplam 21 milyonluk Arap nüfusundan 6 milyonu Türk egemenliği altında bulunmaktan aşağı yukarı isteksiz. İngilizlerin orada güçlü bir varlığı var, çünkü "Taçtaki mücevher" olan Hint İmparatorluğu'na giden çeşitli yollar Orta Doğu'yu geçiyor. 1869'da bir kanalın delindiği Süveyş Kıstağı'ndan en önemli geçiş: Mısır, fiili 1840'lardan itibaren Babıali'nin özerk "vekilliği", İngilizler tarafından 1882'den beri askeri olarak işgal edilmiş, daha sonra 1914'te düşmanlıkların patlak vermesiyle himaye statüsünü almıştır.
1878'den beri bir İngiliz kolonisi olan Kıbrıs'tan, ardından Mezopotamya ve Basra Körfezi: 1898'de, Londra tarafından vaftiz edilen bağımsız bir Kuveyt'in doğuşu, Dicle ve Fırat'ın ağzını kilitledi. Körfezin kendisi İngiliz etkisi altındaki bölgeler, kuzeyde İran kıyıları, güneyde Kuveyt, Bahreyn, Muskat ve Umman ile sınırlanmıştır... ve bu tarihte bir "İngiliz gölü" olarak kabul edilebilir. İngilizlerin de bölgede ekonomik çıkarları var: Türk İmparatorluğu'nun ilk tedarikçisi ve müşterisi, dış borcunun %13'üne sahipler.
Türkiye yine de Ekim 1914'teki savaşta Almanya ve Avusturya - Macaristan'a katıldı. Bu nedenle Osmanlı İmparatorluğu, İngiliz stratejisinde özel bir önem kazanacaktı: "Batı cephesindeki" operasyonların durgunluğu ve Rusların askeri zorluklarıyla karşı karşıya kaldı. Doğu Avrupa'da, Deniz Kuvvetleri Bakanı Churchill, Türklere karşı savaşı yürüterek, Merkezi Güçleri güçlerini bölmeye zorlayacak bir çevresel eylemler planı tasarladı. Bu, bir yandan Çanakkale Boğazı'nın Mart - Aralık 1915 fiyaskosu, öte yandan Ortadoğu'da Mezopotamya operasyonlarının fiyaskosu. Aynı zamanda, Dışişleri Bakanlığı Arap Bürosu tarafından Osmanlı'ya tabi olan Arap halklarını isyana zorlamak, Osmanlı Devleti'ni zayıflatmak için hazırladığı projedir.
1915 Temmuz ve Ekim ayları arasında Mısır'daki İngiliz Yüksek Komiseri Henry McMahon ile Mekke Şerifi Hüseyin arasında yapılan yazışmaların amacı buydu. Hüseyin, padişaha karşı cihat “kutsal savaş” ilan ederse, Osmanlı İmparatorluğu'nun yabancı vilayetlerinin çoğu ile birlikte; Aynı zamanda İngilizler, Orta Arabistan'daki Necd emiri İbn Suud ile çatışmada tarafsız kalması konusunda da anlaştılar.
Savaş daha sonra Thomas Edward Lawrence"ı, "Arabistanlı Lawrence" olarak ortaya çıkardı: Aralık 1914'te Kahire'deki İngiliz istihbarat servislerine atandı, Ekim 1916'da Araplar Osmanlı'ya isyan ( Arap İsyanı ) etmişti. Bir önceki Mart ayında Hüseyin'in burada olduğu Hicaz'a bir görevle gönderildi. Hızla isyancı Arap aşiretleri ile İngilizler arasında bir bağlantı haline geldi ve ayrıca Hüseyin'in oğullarından Emir Faysal'ın birlikleri içindeki gerilla operasyonlarına katıldı. Hicaz demiryolu hattına yönelik operasyonlarını yoğunlaştırarak, Medine'de konuşlu Türk birliklerinin Filistin'deki İngilizlere karşı gönderilmeleri gereken Suriye'ye geri gönderilmelerini engelliyorlar.
6 Temmuz 1917'de, Arap birliklerinden oluşan bir birliğin başında, Akabe'nin kalesini ve yine de zaptedilemez olarak bilinen ileri karakolu Wadi Itm'i ele geçirmeyi başardı. 11 Aralık'ta Filistin'e geri dönen Lawrence, İngiliz birliklerinin başında General Allenby ile Kudüs'e girdi.
Araplar Osmanlı boyunduruğundan kurtulurken, Fransızlar ve İngilizler gizlice gelecekteki ganimetleri paylaştılar. Mayıs 1916'da diplomatlar Sir Mark Sykes ve Georges Picot arasında imzalanan anlaşmalar, Büyük Britanya'ya Kudüs'ten Aşağı Mezopotamya üzerinden Basra Körfezi'ne ve Fransa, Lübnan ve Suriye'ye uzanan geniş bir şerit atfetti . İtalyanlar ve Ruslar da, bazıları Anadolu'da, diğerleri Kafkasya'da bölgesel muadilleri aldı. Bolşevikler tarafından iktidara gelir gelmez bu gizli anlaşmaların ifşa edilmesi Ortadoğu'da gerçek bir rahatsızlığa neden oldu, özellikle de 2 Kasım 1917 tarihli Balfour Deklarasyonu ile Londra "Filistin'de bir ulusal ev" "Yahudi"nin kurulmasını teşvik etmeyi taahhüt ettiğinden beri. Lawrence yine de 1916'da Londra tarafından verilen taahhütlerin sürdürülmesinden yanaydı.
Suriye seferinin sonunda, General Allenby 4 Ekim 1918'de Şam'a girdi ve 31 Ekim'de Mondros ateşkesi, Türkiye'nin Büyük Savaş'a katılımının sona erdiğini gösterdi. Biraz mitomanyak olan Lawrence, daha sonra üç gün önce girdiğini ve tek başına onu gelecekteki Arap krallığının başkenti yapmaya yönlendirdiğini iddia edecek. Kuşkusuz manevra alanı daha az genişti. Artık düzenli olarak Arap kıyafeti giyen Lawrence, daha sonra takip edecek olan barış müzakerelerinde Arap bağımsızlığının davasını savunmak için İngiltere'ye döndü. O, Ocak - Haziran 1919'daki Versailles Konferansı'ndaki İngiliz heyetinin bir parçasıydı, Araplarınki ise Hüseyin tarafından yönetiliyordu.
Böylece, Hüseyin - McMahon yazışmalarında bahsedilen Arap krallığının, Mart ve Haziran 1920 arasında Akabe Körfezi'nde Halepli Faysal tarafından yönetilen, Lübnan ve Filistin'i kapsayan geçici bir "Büyük Suriye" krallığının ötesinde gün ışığını görmesini engeller. Bu, Filistin, Lübnan, Ürdün ve Irak gibi, eski Mezopotamya gibi, savaşın iki büyük galibine "manda toprakları", yani koruyucular olarak atfedildi. Bu durumda İngiltere, Filistin, Ürdün ve Irak ile birlikte Hindistan'a giden kutsal yolları kontrol etmeye yetti.
Yazar ve raf pilot
Barış Konferansının sonuçlarından çok hayal kırıklığına uğrayan Lawrence, All Soul's College'da bir araştırma görevi alarak Oxford'a döndü. Orada medya şöhreti onu sardı: Akabe'nin ele geçirilmesine tanık olan Amerikalı bir gazeteci Lowell Thomas, Ortadoğu'daki başarılarını anlatan bir kitap yayınladı ve bu kitap en çok satanlar listesine girdi. Churchill 1920'de Sömürge Ofisi'ni devraldığında, Lawrence'tan Ortadoğu konusunda bir danışman olarak hareket etmesini istedi. Bu, 1921'de Araplar ve İngilizler arasında bir uzlaşmaya varmaya çalışmak için orada birkaç kez kaldı; nihayet, Fransızlar tarafından Suriye'den sürülen Faysal, Ağustos 1921'de İngiliz vesayeti altında Irak'ın kralı oldu; 1933'teki ölümüne kadar egemenliğini sürdürecekti.
Ertesi yıl, ani popülaritesinden derinden rahatsız olan Lawrence, yeni bir hayata başladı: John Hume Ross takma adıyla Kraliyet Hava Kuvvetleri'ne katıldı ve 1916 - 1918 olaylarının kendi versiyonunu sunduğu 700 sayfalık The Seven Pillars of Wisdom ( Bilgeliğin Yedi Sütunu ) kitabını tamamladı. 1922'de özel bir baskı, 1926'da 200 kopya ile sınırlı ikinci baskı ve hepsinden önemlisi, Revolt in the Desert ( Çölde İsyan )'ın kısaltılmış bir versiyonu yayınlandı.
1927'de Lawrence'ın popülaritesini kutsayan, onun hakkında çok sayıda yayın - kitaplar, makaleler - tarafından pekiştirildi. RAF'a bağlılığı basın tarafından duyurulduğunda, Hindistan'da bir görevi kabul etti, ancak orada yine kötü şöhreti ona karşı hizmet etti: Büyük Britanya'da ve aynı zamanda Fransa'da, Sovyet Rusya'da ve 1908'e kadar bazı basın makaleleri. ABD, komşu Afganistan'daki casusluk faaliyetleri için bir kılıf olduğunu ima ediyor.
Bu nedenle Lawrence, 1929'da İngiltere'ye geri gönderilmeli ve burada Plymouth'daki RAF üssüne atanmalıdır. Hizmet yükümlülüklerinin yanı sıra hacimli bir yazışma tuttu , 1955'te Hava Kuvvetleri'ndeki Darphane'deki deneyimlerinin bir hesabını yazmaya ve 1931'de tamamladığı Odyssey'nin çevirisine çalıştı. Orada yüksek süratli teknelere, denize düşen deniz uçağı pilotlarını kurtarmak için bir tutku geliştirdi ve büyük pişmanlıkla Mart 1935'te sözleşmesinin sonunda ordudan ayrılmak zorunda kaldı. Birkaç hafta sonra, 46 yaşında öldü.
Son derece romantik bir hayatın ötesinde - 1962'de David Lean'in yönettiği ve başrolünde Peter O'Toole'un oynadığı Arabistanlı Lawrence filminin yedi Oscar kazanması boşuna değil. Gerçeği efsaneden ayırmak bazen zordur - Arap isyanındaki rolü, Sütunlar'da tasvir ettiği gibi tanımlayıcı olarak mıydı?? - ve birçok belirsiz alan kalır, örneğin, bir homoerotizm asla reddedilmez, ancak asla varsayılmaz. Ortadoğu'daki Arap ulusal davasına bağlılığı varlığının merkezi bir unsuru olmaya devam ediyor, ancak ana ülkesine olan sadakati nedeniyle Bedevi kabilelerinin isyan ettiği şeyi başaramadı ya da temelde istedi: Ortadoğu, Filistin, gerçekten de "fazla vaat edilen" bir topraktı.
