Antik Yunan'daki Dorlar kimlerdi?

    Dorlar ( Yunanca: Δωριεῖς, Dōrieis, tekil Δωριεύς, Dōrieus ), antik dönemin Yunanlılarının veya Helenlerin kendilerini bölünmüş olarak gördükleri dört büyük Yunan etnēsinden biriydi ( Aeolians, Achaeans ve Ionians ile birlikte ). Etnos, etnik grup duygusuna sahiptir. Herodot bu kelimeyi onlarla ilgili olarak kullanır. Odysseia'da onlardan en eski edebi olarak bahsedildiği gibi, neredeyse her zaman sadece 'Dorlar' olarak anılırlar, burada zaten Girit adasında yaşarken bulunabilirler.

    Sanat ve mimarideki süslü tarzıyla tanınan Korint şehrinin kalabalık ticaret merkezinden Sparta'nın izolasyoncu, askeri devletine kadar değişen yaşam tarzı ve sosyal organizasyon açısından çeşitliydiler. Yine de, tüm Helenler hangi bölgelerin Dorian olduğunu ve hangilerinin olmadığını biliyordu. Savaş halindeki Dor devletleri, her zaman olmasa da, diğer Dor devletlerinin yardımına daha fazla güvenebilirdi. Dorlar, Dor Yunan lehçesi ve karakteristik sosyal ve tarihi geleneklerle ayırt edildi.

    MÖ 5. yüzyılda, Dorlar ve İyonyalılar, nihai çatışmaları Peloponez Savaşı ile sonuçlanan, siyasi açıdan en önemli iki Yunan etnik kökeniydi. Beşinci yüzyıl Helenlerinin kendilerini "İyonyalı" veya "Dorian" olarak tanımlama derecesi tartışmalıdır. Bir uçta Édouard Will, Atina propagandasındaki Dor karşıtı unsurlara rağmen, beşinci yüzyıl Yunan kültüründe gerçek bir etnik unsur olmadığı sonucuna varır. Diğer uçta, John Alty, etnik kökenin beşinci yüzyıl eylemlerini motive ettiği sonucuna varmak için kaynakları yeniden yorumluyor. Bu etnik kimlikleri MÖ beşinci ve dördüncü yüzyıl edebi geleneği üzerinden gören modernler, kendi sosyal politikalarından derinden etkilenmişlerdir. Ayrıca, E.N. Tigerstedt'e göre, on dokuzuncu yüzyıl Avrupalı "Dorian" olarak gördükleri erdem hayranları kendilerini "Laconophile" olarak tanımladılar ve zamanlarının kültüründe de duyarlı paralellikler buldular; önyargıları "Dorlar"ın geleneksel modern yorumuna katkıda bulunur.

Dorların Kökeni

    Hesaplar menşe yerlerine göre değişir. Antik çağda yaygın olarak inanılan bir teori, Yunanistan'ın kuzey, kuzeydoğu dağlık bölgelerinde, eski Makedonya'da ve Epir'de ortaya çıktıkları, bu nedenle belirsiz koşulların onları güneye, Mora Yarımadası'na, bazı Ege adalarına, Magna Graecia'ya, Lapithos'a ve Girit'e getirdiğidir. Mitoloji onlara bir Yunan kökeni ve adını taşıyan kurucusu, Helenlerin mitolojik patriği Hellen'in oğlu Dorus'u verdi.

Peloponez lehçesi değişimi

    Dorların kökeni çok yönlü bir kavramdır. Modern bilimde, bu terim genellikle varsayımsal bir Proto - Yunanca konuşan nüfus içinde Dor Yunanca lehçesini yayan nüfusun yeri anlamına geliyordu. Bu lehçe, klasik kuzeybatı Yunanistan, Mora ve Girit ve bazı adaların kayıtlarından bilinmektedir. Batı'nın bilinen en eski edebi eseri olan İlyada'da bulunan coğrafi ve etnik bilgiler, eski Miken devletlerinin idari kayıtlarıyla birleştiğinde, Doğu Yunanca konuşanların bir zamanlar Peloponnesos'ta baskın olduğunu, ancak orada bir gerileme yaşadığını ve en azından resmi çevrelerde Batı Yunanca konuşanlar tarafından değiştirildiğini evrensel bir memnuniyetle kanıtlıyor. Tarihsel bir olay, antik çağda Herakleidai'nin Dönüşü ve modernler tarafından Dorian İstilası'nın devrilmesiyle ilişkilendirilir.

    Bu geri dönüş veya istila teorisi, Batı Yunanca konuşanların kuzeybatı Yunanistan'da ikamet ettiğini, ancak Peloponnesos'u istila ettiğini ve oradaki Doğu Yunanca'yı kendi lehçeleriyle değiştirdiğini varsayar. Tunç Çağı'nda Miken'den başka hiçbir kaydın var olduğu bilinmemektedir, bu nedenle o zaman ve yerin Batı Yunanlısı kanıtlanamaz veya çürütülemez. Batı Yunanca konuşanlar klasik zamanlarda batı Yunanistan'daydı. Doğu Yunanlıların aksine, yer değiştirme olaylarına dair herhangi bir kanıt ile ilişkili değildirler. Bu, Dor lehçesinin, oldukça dağlık ve biraz izole bir bölge olan kuzeybatı Yunanistan'ın Helenleri arasında yayıldığına dair ikinci dereceden kanıtlar sağlar.

Dor istilası

    Dor istilası, aşağıdakileri açıklamaya çalışan modern bir tarihsel kavramdır:

    En azından klasik öncesi zamanlarda güney Yunanistan'daki lehçelerin ve geleneklerin yerini daha genel olarak alması, Klasik Yunanistan'da Dorların dağılımı, Yunanistan'da Dorların varlığı

    Genel olarak, hedeflerin hiçbirine ulaşılmadı, ancak araştırmalar çeşitli spekülatif hipotezleri dışlamaya hizmet etti. Çoğu bilim adamı, Dor istilasının Miken uygarlığının çöküşünün ana nedeni olduğundan şüphe ediyor. Peloponnesos'taki Batı Yunanca konuşanların kaynağı, herhangi bir sağlam kanıtla doğrulanmamıştır.

Girit'teki Lato'nun Dorian, Dorian bölgesinin göç sonrası dağılımı

    Dor istilacılarının çoğu Mora Yarımadası'na yerleşmiş olsalar da, şu anda güney İtalya'da bulunan Rodos ve Sicilya'ya da yerleştiler. Küçük Asya'da Dorian Hexapolis ( altı büyük Dor şehri ) vardı: Küçük Asya'da Halikarnassos ( Halikarnassos ) ve Knidos ( Knidos ), Kos ve Rodos adasında Lindos, Kameiros ve Ialyssos. Bu altı şehir daha sonra Küçük Asya'nın İyon şehirleriyle rakip olacaktı. Dorlar da Girit'i işgal etti. Bu köken gelenekleri klasik zamanlara kadar güçlü kaldı: Thucydides, Peloponez Savaşı'nı kısmen "Dorlara karşı savaşan İyonyalılar" olarak gördü ve Sicilya'daki Syracusalıların Dor kökenli olduğu geleneğini bildirdi. Aslen Korint, Megara ve Dor adalarından gelen bu tür diğer "Dorian" kolonileri, Sicilya'nın güney kıyılarını Siraküza'dan Selinus'a kadar noktaladı.

Dor kimliği

Dorların Adı Yunanistan'ın Yaylaları - Pindus Dağları Tunç Çağı Dor'u Pylos

    Bir adamın adı olan Dōrieus, daha sonra Dorlar tarafından işgal edilen ve boyun eğdirilen bölgelerden biri olan Pylos'taki Linear B tabletlerinde geçer. Pylos tableti Fn867, datif durumda do-ri-je-we, *Dōriēwei, kökü w ile biten üçüncü veya ünsüz çekim adı olarak kaydeder. Onaylanmamış bir yalın çoğul olan *Dōriēwes, w kaybı ve daralma ile Dōrieis olur. Tablet, ana tanrıça Potnia'nın dini bir bayramını kutlayan "din adamlarının" hizmetkarlarına verilen tahıl tayınlarını kaydeder.

    Aday tekil Dōrieus, klasik dönemde aynı kaldı. Hizmetçilerin birçok Linear B ismi, kendi topraklarından veya Miken mülkiyetine girdikleri yerlerden oluşturulmuştur. Carl Darling Buck'a göre, -eus eki çok verimliydi. Kullanımlarından biri, bir toponimi bir antroponime dönüştürmekti; örneğin, Megara'dan Megareus, "Megarian". Bir Dōrieus, Dorların adının temelini oluşturan tek klasik Yunan devleti olan Dōris'ten olacaktır. Devlet, batı orta Yunanistan'ın dağlarında küçük bir devlettir. Bununla birlikte, klasik Doris, Miken Doris ile aynı olmayabilir. Yaylanın Dorları Doris, uzun yayla mızrağıyla Yunan mızrakçısı.

    Tanınmış bilim adamları tarafından bir dizi güvenilir etimoloji önerilmiştir. Julius Pokorny, Dorian'ı dōris, "ormanlık alan" ( yayla anlamına da gelebilir ) kelimesinden türemiştir. Dōri- segmenti, Proto - Hint - Avrupa *deru-, "ağaç"ın o-derecesinden ( ō veya o ) gelir ve bu da Homeros'a Δούρειος Ἱππος ( Dourios Suaygırları: Tahta At ) verir. Bu türev, insanlara ormanlık, dağlık ülkelerinin adını verme avantajına sahiptir.

Mızraklılar

    İkinci bir popüler türev, Fransız dilbilimci Émile Boisacq tarafından aynı kökten, ancak Yunanca δόρυ ( doru ) 'mızrak şaftı'ndan ( tahtadan yapılmış ) verilmiştir; yani, "mızrak halkı" veya "mızrakçılar". Bu durumda ülke, Saksonya'da Saksonlardan olduğu gibi halkın adını alacaktı.

Seçilmiş Yunanlılar

    Bazen bir Hint - Avrupa kelimesinin farklı türevlerinin benzer Hint - Avrupa köklerinden yararlandığı görülür. Yunanca doru, "mızrak", Hint - Avrupa *deru, "katı" ahşap anlamında o derecesinden gelir. Yunanca'da δῶρον ( dōron: hediye ) olarak görünen modern Yunanca δὼσε ( dōse: ver - söyle ) zorunluluğunda görülebileceği gibi, *dō-, ( vermek ) 'nin genişletilmiş bir biçimi olan *dō--'ye benzer. Bu, Jonathan Hall'un Herakeidai'nin Dönüşü efsanesinden alınan unsurlara dayanarak izlediği yoldur.

    Hall, şair Tyrtaios'un bir parçasına dayanarak, "Sparta, Zeus ve Hera tarafından Herakleidae'ye verilen ilahi bir armağandır" geleneğinden bahseder. Başka bir versiyonda, Tyndareus krallığını Herakles'e onu tahta geri getirdiği için minnettarlıkla verir, ancak Herakles "Sparta kralından, torunları talep edene kadar hediyeyi korumasını ister."

    Bu nedenle Hall, Dorların armağanın insanları olduğunu öne sürüyor. Lacedaemon'u ele geçirdiklerinde adını aldılar. Doris daha sonra onların adını aldı. Hall, Spartalıları İbranilerle, Tanrı ile bir antlaşmayı sürdüren ve Kutsal Topraklara atanan seçilmiş bir halk olarak karşılaştırır. Bu sonuca varmak için Hall, Herodot'un Dorus yönetimindeki Helenlerin Peloponnesos'a ulaşana kadar adını almadığı efsanesinin versiyonuna güvenir. Diğer versiyonlarda Herakleidae, Dorian komşularının yardımına başvurdu. Hall, Dorların Lacedaemon'a Doris dememesi, ancak bu adı daha az kutsal ve daha uzak bir ülkeye ataması sorununu ele almıyor. Benzer şekilde, Pylos'taki Dor hizmetkarından da bahsetmez, eğer öyleyse, kutsal armağanı hala Lacedaemon'daki Akha Atreid ailesi tarafından yönetiliyordu.

Dil ayrımları

Dor Yunancası

    Dor lehçesi kuzeybatı Yunanistan, Mora Yarımadası, Girit, güneybatı Küçük Asya, Ege Denizi'nin en güneydeki adaları ve Güney İtalya ve Sicilya'nın çeşitli şehirlerinde konuşuluyordu. Klasik dönemden sonra, esas olarak, Helenistik dönemin Koine veya ortak Yunan dilinin dayandığı Attika ile değiştirildi. Dor'un temel özelliği, Attik - İyonik'te [ ɛː ], ⟨ η ⟩ olan Hint - Avrupa [ aː ], uzun ⟨ α ⟩'nin korunmasıydı; Örnek olarak, Spartalı annelerin savaşçı oğullarına kalkanlarını vererek savaştan önceki ünlü son vedası "Ἤ τὰν ἤ ἐπὶ τὰς" ( E tan e epi tas: ya onunla ya da üzerinde - ya kalkanla geri dönersin ya da üzerinde ölü olarak geri taşınırsın ) "Ἤ τήν ἤ ἐπὶ τῆς" ( E ten e epi tes ) olurdu. Atinalı bir anne gibi. Dor Yunancasının soyundan gelen Tsakonian Yunancası, Mora Yarımadası'nın Güney Argolid kıyılarının bazı bölgelerinde, modern Arcadia vilayetinin kıyısında hala konuşulmaktadır.

Diğer kültürel farklılıklar

    Kültürel olarak, Yunanca'nın Dor lehçesine ek olarak, Dor kolonileri, Hyacinthia ve Carneia'nın özellikle önemli olduğu bir festival döngüsü etrafında dönen karakteristik Dor takvimlerini korudular.

    Müzikteki Dor modu da Dor toplumlarına atfedildi ve klasik yazarlar tarafından dövüş nitelikleriyle ilişkilendirildi.

    Vitruvius'un miras aldığı gelenekteki Dor mimarisi düzeni, sadeliği ve gücü ile dikkat çeken Dor sütununu içeriyordu.

    Dor kadınlarının kendine özgü bir elbisesi vardı, bir zamanlar tüm Helenler için ortak olan broşlarla tutturulması gerekmeyen bir tunik ( düz elbise ). İyonyalı kadınlar broşlu yeni bir elbise benimsediler.

Eski gelenekler

    Yunan tarih yazımında Dorlardan birçok yazar tarafından bahsedilir. Kökenlerini ilişkilendiren başlıca klasik yazarlar Herodot, Thucydides ve Pausanias'tır. Bununla birlikte, en çok sayıda yazar, ana olaylardan çok sonra, Helenistik ve Roma dönemlerinde yaşadı. Bu bariz paradoks, hayatta kalmayan daha önceki eserlere güvenen sonraki yazarları mutlaka itibarsızlaştırmaz. Sparta devletinin gelenekleri ve ünlü bireyleri, Plutarch ve Diodorus Siculus gibi yazarlarda uzun uzadıya detaylandırılmıştır.

Homeros

    Odysseia'nın Dorlara bir referansı vardır:

    "Girit adında bir ülke var, şarap karası denizin ortasında, güzel, zengin, suyla dolu bir ülke ve orada sayılamayacak kadar çok insan ve doksan şehir var. Hepsi aynı konuşmaya sahip değil, ama dilleri karışık. Orada Akhalar, orada büyük yürekli yerli Giritliler, orada Kydonyalılar, dalgalanan tüylerden Dorlar ve iyi kalpli Pelasglar yaşıyor."

    Referans, Dorları ancak Miken devletlerinin çöküşünden sonra Girit'e getiren bir Dor istilası ile uyumlu değildir. Odysseia'da Odysseus ve akrabaları bu devletleri ziyaret eder. İki çözüm mümkündür, ya Odysseia anakronistiktir ya da Dorlar Miken döneminde Girit'teydi. Dorian istilasının belirsiz doğası, hakkında daha fazla şey bilinene kadar kesin bir cevabı erteliyor.

Tyrtaeus ( Tirt )

    Topal bir Atinalı savaşçı-şair olan Tyrtaeus, Messenyalıların isyanını bastırmak için 7. yüzyılın ortalarında yaptıkları savaşta Lacedaemonianların danışmanı oldu. İkincisi, "iki nesil önce" fethedilen Akhaların bir kalıntısıydı, bu da Miken'in düşüşü sırasında ve sonrasında değil, Karanlık Çağ'ın sonunda üstünlüğün arttığını gösteriyor. Messenian nüfusu serfliğe indirgendi.

    Tyrtaeus'un beş savaş şiiri kitabından sadece birkaç parça hayatta kaldı. Onunki, üç Dor kabilesinin en eski sözü: Pamphyli, Hylleis, Dymanes. Ayrıca şöyle diyor:

    "Kronos'un Oğlu için, güzel taçlı Hera'nın kocası Zeus, bu şehri, rüzgarlı Erineus'tan geniş Pelops adasına birlikte geldiğimiz Herakles'in çocuklarına verdi."

    Erineus, Doris'in bir köyüydü. Sparta anayasasının kurulmasına yardım etti ve diğer yetkilerin yanı sıra krallara ve yaşlılara meclisi görevden alma yetkisi verdi. Gençler için, kendi yazdığı şarkılar ve şiirler de dahil olmak üzere, "Enoplia veya Silah Altı Şarkılar olarak da adlandırılan Embateria veya Savaş Hücumu Şarkıları" gibi sıkı bir askeri eğitim programı oluşturdu. Bunlar, silah altındaki standart tatbikatların zamanlamasını belirlemek için kullanılan tezahüratlardı. Vatanseverliği vurguladı:

    "Çünkü iyi bir adamın doğduğu vatan için minibüste savaşırken düşüp ölmesi adil bir şey, ... Bu topraklar için iradeyle savaşalım, çocuklarımız için ölelim ve canımızı asla esirgemeyelim."

Herodot

    MÖ beşinci yüzyıl hoplit veya "ağır silahlı asker", muhtemelen Thermopylae Savaşı'nda geçidi tutarken ölen bir Dorian olan Sparta kralı Leonidas.

    Herodot, Küçük Asya'nın güneybatı kıyısında bir Dor kolonisi olan Halikarnassos'tandı; zamanın edebi geleneğini takip ederek İyon Yunancasında yazdı ve bunu yapan son yazarlardan biri oldu. Pers Savaşları'nı anlattı ve düşmanların, Yunanlıların ve Perslerin tarihlerinin küçük bir hesabını verdi.
Mora Yarımadası. Sparta, en alçak körfezin vadisindeydi.

    Herodot, "Dor İstilası" olarak adlandırılan olayların genel bir açıklamasını yapar ve bunları nüfus transferleri olarak sunar. Asıl evleri kuzey orta Yunanistan'da, Teselya'nın yanındaydı:

    "Pelasglar ... bir zamanlar şimdi Dorlar olarak adlandırılan halkın komşularıydı ve o zamanlar şimdi Tesalya olarak adlandırılan ülkede yaşıyorlardı.

    Mitolojik terimlerle genişlemeye devam eder ve mitin bazı coğrafi ayrıntılarını verir:

    "Bu ırklar, İyonya ve Dor, antik çağın en önde gelen ırklarıydı, ilki Pelasg, ikincisi ise Helen halkıydı. Pelasg ırkı henüz evini hiç terk etmedi; Helen sık sık ve çok uzaklara gitti. Çünkü kral Deukalion'un zamanında, Hellen oğlu Dorus zamanında, Ossa ve Olympus'un yönetiminde, o zamanlar Histiaean olarak adlandırılan ülke olan Phthia ülkesinde yaşıyordu; Bu Histiaean ülkesinden Cadmeans tarafından sürülerek, Makedon denilen bölgede Pindus'a yerleşti; oradan tekrar Dryopia'ya göç etti ve sonunda Dryopia'dan Mora'ya geldi ve burada Dorian adını aldı."

    Bu nedenle, Herodot'a göre, Dorlar Peloponnesos'a ulaşana kadar kendilerine Dorus'un adını vermediler. Herodot, mitin çelişkilerini açıklamaz; örneğin, Peloponnesos'un dışında bulunan Doris'in adını nasıl aldığı. Bununla birlikte, amacı, ilk kitabın başında anlattığı gibi, yalnızca kaynaklarından duyduklarını yargılamadan bildirmektir. Efsanede, Peloponnesos'tan göç ettirilen Akhalar, Atina'da bir lider İon altında toplandılar ve "İyonyalılar" olarak tanımlandılar.

    Herodot'un Dor devletleri listesi aşağıdaki gibidir. Kuzeydoğu Yunanistan'dan Phthia, Histiaea ve Makedonya vardı. Orta Yunanistan'da Doris ( eski Dryopia ) ve güneyde Peloponnesos, özellikle Lacedaemon, Korint, Sicyon, Epidaurus ve Troezen eyaletleri vardı. Hermione Dorian değildi ama Dorlara katılmıştı. Denizaşırı Rodos, İstanköy, Nisyrus adaları ve Knidos, Halikarnassos, Phaselis ve Calydna Anadolu şehirleriydi. Dorlar ayrıca Lato, Dreros ve Olous gibi kasabaların kurulması da dahil olmak üzere Girit'i kolonileştirdiler. Cynurian'lar aslen İyonyalıydılar, ancak Argive efendilerinin etkisi altında Dorian oldular.

Thucydides ( Thucydides )

    Thucydides, Truva Savaşı'ndan önce Yunanistan'ın barbarlarla dolu olduğunu ve barbarlar ile Yunanlılar arasında bir ayrım olmadığını söylemek dışında Yunanistan'dan çok az bahseder. Helenler Phthiotis'ten geldi. Bütün ülke korsanlığa düşkündü ve korsanlıktan muzdaripti ve yerleşmedi. Truva Savaşı'ndan sonra, "Hellas hala kaldırma ve yerleşme ile meşguldü."

    Truva Savaşı'ndan yaklaşık 60 yıl sonra, Boeotianlar Teselyalılar tarafından Arne'den Boeotia'ya sürüldü ve 20 yıl sonra "Dorlar ve Heraklidler Mora'nın efendileri oldular." Böylece Dorlar ve Aiolialılar ( burada Boeotialılar ) ile İyonyalılar ( eski Peloponezliler ) arasındaki çizgiler çizildi.

    Bu birkaç kısa gözlem dışında, Thucydides birkaç Dorian'ın adını verir. Bazı Dor devletlerinin Atinalılarla aynı hizaya geldiğini veya onlarla aynı hizaya gelmeye zorlandığını, bazı İyonyalıların ise Lacedaemonyalılarla birlikte gittiğini ve uyum nedenlerinin her zaman etnik olmadığını, ancak çeşitli olduğunu açıkça ortaya koyuyor. Dorlar arasında Lacedaemon, Corcyra, Korint ve Epidamnus, Leucadia, Ambracia, Potidaea, Rodos, Cythera, Argos, Carystus, Syracuse, Gela, Acragas ( daha sonra Agrigentum ), Acrae, Casmenae vardı.

    Thermopylae Muharebesi sırasında Yunan devletleri arasındaki birlikten sonra etnik savaşı kışkırtmak için neler olduğunu büyük bir dehşetle açıklıyor. Ondan önce kurulan Korint Kongresi "iki bölüme ayrıldı". Birine Atina, diğerine Lacedaemon başkanlık etti:

    "Kısa bir süre için birlik, Lacedaemonyalılar ve Atinalılar kavga edene ve müttefikleriyle birbirlerine savaş açana kadar, er ya da geç tüm Helenlerin içine çekildiği bir düello yapana kadar bir arada kaldı."

    Ve ekliyor: "Düşündüğüm gerçek dava ... Atina'nın gücünün büyümesi ve bunun Lacedaemon'da ilham verdiği alarm..."

Pausanias

    Pausanias'ın Yunanistan'ı tanımlaması, Peloponnesos'taki Akhaların, Teselya sınırındaki dağlık bir bölge olan Oeta'dan gelen Dorlar tarafından topraklarından sürüldüğünü anlatır. Herakles'in oğlu Hyllus tarafından yönetildiler, ancak Akhalar tarafından yenildiler. Diğer liderlik altında Akhalara karşı galip gelmeyi başardılar ve "Herakleidae'nin dönüşü" adı verilen efsanevi bir tema olan Peloponnesos'ta kaldılar. Naupactus'ta Korint Körfezi'ni geçmek için gemiler inşa etmişlerdi. Bu istila, Pausanias geleneği tarafından Dorların Peloponnesos'a dönüşü olarak görülüyor, görünüşe göre Aetolia ve kuzey Yunanistan'da hüküm süren ailelerin bir zamanlar pay sahibi oldukları bir ülkeye dönüşü anlamına geliyor. Geri dönüş ayrıntılı olarak anlatılıyor: Arcadia ve yeni Dorian yerleşimcileri dışında Peloponnesos'ta "karışıklıklar" vardı. Pausanias, Laconia, Messenia, Argos ve başka yerlerin fethini ve yeniden yerleşimini ve oradan Girit'e ve Küçük Asya kıyılarına göçü anlatmaya devam ediyor.

Diodorus Siculus

    Diodorus, Dorların mitolojisi ve tarihi, özellikle Tarih Kütüphanesi ile ilgili zengin bir geleneksel bilgi kaynağıdır. Böyle bir ayrım yapmaz, ancak en eski malzemenin fantastik doğası onu efsanevi veya efsanevi olarak işaretler. Efsaneler, kısmen politik olduklarını öne sürerek bazı Dor operasyonlarını haklı çıkarmaya çalışır.

    Herakles, Yunanistan'ın yönetici ailesinin bir üyesi olan bir Perseid'di. Annesi Alkmene'nin soyunda hem Perseidler hem de Pelopidler vardı. Diyarın bir prensesi, Zeus'u Amphitryon olduğunu düşünerek karşıladı. Zeus, oğlunun Yunanistan'ı yönetmesini amaçladı, ancak veraset kurallarına göre, biraz daha erken doğan Eurystheus, hakkı engelledi. Herkül'ü çocukken öldürme girişimleri başarısız oldu. Yetişkinlikte, kendisine 12 iş yapmasını emreden Eurystheus'un hizmetine girmeye zorlandı.

    Herakles, evsiz bir savaşçı oldu, bir yerden bir yere dolaşarak yerel yöneticilere çeşitli sorunlarda yardım etti. Arkadyalılardan oluşan bir maiyeti de yanına aldı ve zamanla yetişkin oğullardan oluşan bir aile olan Heraklidae'yi de edindi. 12 işi tamamladıktan sonra bile bu yaşam tarzına devam etti. Efsaneye göre, kral Tyndareus'un ailesi tahttan indirildiğinde ve bu süreçte Herakles'in bir arkadaşının oğlunu öldüren Hippocoön ve ailesi tarafından sürgüne gönderildiğinde Achaean Sparta ile ilişkiye girdi. İkincisi ve maiyeti Sparta'ya saldırdı ve onu Hippocoön'den geri aldı. Tyndareus'u geri çağırdı, onu koruyucu bir naip olarak atadı ve krallığı, üzerinde hak iddia etmesi gereken soyundan gelenlere devretmesi talimatını verdi. Herakles, alıştığı yaşam tarzına devam etti, bugünün standartlarına göre bir paralı askerinkiydi, çünkü yardımının karşılığını alıyordu. Daha sonra Aetolia'da, ardından Trachis'te bir koloni kurdu.

    Dryopes'u yerinden ettikten sonra, kral Aegimius'un altında Hestiaeotis adlı bir ülkede yaşayan ve sayısal olarak üstün Lapithae'ye karşı sefer düzenleyen Dorların yardımına gitti. Dorlar ona Doris'in 1 / 3'ünü ( henüz sahip olmadıkları ) vaat ettiler. Aegimius'tan, bir soyundan gelenler tarafından talep edilene kadar topraktaki payını "güvende" tutmasını istedi. Daha fazla maceraya atıldı ama kıskanç karısı Deianeira tarafından zehirlendi. Kendini tam zırhla yaktı, savaş için giyindi ve "insanlar arasından tanrıların şirketine geçti".

Strabon

    Elbette elindeki kitaplara bağlı olan Strabon, ayrıntılandırmaya devam eder:

    Staphylus'a göre bu halklardan Dorlar doğuya, Kydonyalılar batıya, Eteo - Giritliler güneye doğru olan kısmı işgal eder; ve bu sonuncusu, Dictaean Zeus'un tapınağının bulunduğu Praisos kasabasına aittir; diğer halklar ise daha güçlü oldukları için ovalarda yaşıyorlardı. Şimdi Eteo-Giritlilerin ve Cydonians'ın otokton olduğunu ve diğerlerinin yabancı olduğunu varsaymak mantıklıdır ...

    Girit'teki Dorlara yapılan bu tek atıfın yanı sıra, İlyada'nın Akhaların yanında bir savaşçı ve Rodos'taki üç önemli Dor kentinin kolonisti olan Heraklid Tlepolemus'ta bahsedilmesi de daha sonraki bir enterpolasyon olarak kabul edilmiştir.