Da Vinci Şifresi romanı incelemesi

Bu makale roman hakkındadır.

    Da Vinci Şifresi , Dan Brown tarafından 2003 yılında yazılan bir gizem - gerilim romanıdır . Brown'ın Robert Langdon karakterini içeren ikinci romanı : ilki 2000 romanı Angels & Demons'du . Da Vinci Şifresi , Paris'teki Louvre Müzesi'ndeki bir cinayetin ardından , Sion Tarikatı ile Opus Dei arasında İsa Mesih'in vebir savaşa girmelerine neden olan"sembololog" Robert Langdon ve kriptolog Sophie Neveu'yu takip eder. Mary Magdalene birlikte çocuk sahibi olmak.

    Roman, Fransa'nın Merovenj krallarının İsa Mesih ve Mecdelli Meryem'in soyundan geldiği , fikirleri Clive Prince'in The Templar Revelation ( 1997 ) ve Margaret Starbird'ün kitaplarından türetilen alternatif bir dini tarihi araştırıyor . Kitap ayrıca The Holy Blood and the Holy Grail'e ( 1982 ) atıfta bulunur, ancak Dan Brown araştırma materyali olarak kullanılmadığını belirtmiştir.

    Da Vinci Şifresi , Kutsal Kâse efsanesi ve Mecdelli Meryem'in Hıristiyanlık tarihindeki rolüyle ilgili spekülasyonlara yönelik popüler bir ilgi uyandırdı . Bununla birlikte, kitap, birçok Hıristiyan mezhep tarafından Katolik Kilisesi'ne bir saldırı olarak kapsamlı bir şekilde kınandı ve tarihsel ve bilimsel yanlışlıklar nedeniyle sürekli olarak eleştirildi . Yine de roman , 2009 itibariyle 80 milyon kopya satan  ve 44 dile çevrilen dünya çapında büyük bir en çok satan  haline geldi. Kasım 2004'te Random House , 160 resimli Special Illustrated Edition'ı yayınladı. 2006 yılında birfilm uyarlaması Columbia Pictures tarafından yayınlandı .

Arsa

    Louvre küratörü ve Sion Tarikatı büyük ustası Jacques Saunière, bir gece müzede, "kilit taşı"nın yerini keşfetmek isteyen, sadece Öğretmen olarak bildiği biri adına çalışan Silas adında bir albino Katolik keşiş tarafından vurularak öldürülür. ," Kutsal Kase arayışında çok önemli bir öğe .

    Saunière'in cesedi Leonardo da Vinci tarafından Vitruvius Adamı pozunda bulunduktan sonra, polis iş için şehre gelen Harvard profesörü Robert Langdon'ı çağırır. Polis kaptanı Bezu Fache, Sauniére'in hayatının son dakikalarında bıraktığı şifreli mesajın şifresini çözmek için polise yardım etmek için çağrıldığını söyler. Mesaj, düzensiz bir Fibonacci dizisi ve 'O, gaddar şeytan Oh, topal aziz' anagramını içeriyor.

    Langdon, Fache'ye Sauniére'in kendi kanıyla göğsüne çizdiği beş köşeli yıldızın, Fache'nin inandığı gibi şeytana tapmayı değil, tanrıçaya yapılan bir göndermeyi temsil ettiğini açıklar.

    Polis kriptografi uzmanı Sophie Neveu, Langdon'a gizlice kendisinin Sauniére'in uzun süredir görmediği torunu olduğunu ve Fache'nin Langdon'ın katil olduğunu düşündüğünü çünkü büyükbabasının Neveu için yazdığı mesajın son satırında "PS Robert Langdon'ı Bul" yazıyordu. Fache, Langdon'ın gelişinden önce silinmişti. Bununla birlikte, "PS", " postscript " anlamına gelmez , daha çok Sophie'ye atıfta bulunur - ona büyükbabası tarafından verilen takma ad "Prenses Sophie" idi. Ancak, büyükbabasının Langdon'ın kodu deşifre etmesini amaçladığını anlıyor, bu da Leonardo da Vinci'nin Mona Lisa'sına yol açıyor ve bu da onun Kayalar Madonna tablosuna yol açıyor.. Zürih Emanet Bankası'nın Paris şubesinin adresini tutan bir kolye bulurlar.

    Neveu ve Langdon polisten kaçar ve bankayı ziyaret eder. Kasada, kilit taşını içeren bir kutu buluyorlar: bir kripteks , harflerle etiketlenmiş beş eş merkezli, döner kadranı olan silindirik, elde tutulan bir kasa. Bunlar doğru şekilde sıralandığında cihazın kilidini açarlar. Kriptex zorla açılırsa, kapalı bir sirke şişesi kırılır ve papirüs üzerine yazılan kripteksin içindeki mesajı çözer . Kripteksi içeren kutu, şifresine dair ipuçları içerir.

    Langdon ve Neveu, efsanesi Tarikat ile yakından bağlantılı olan Kutsal Kâse konusunda uzman olan Langdon'ın arkadaşı Sör Leigh Teabing'in evinin kilit taşını alır. Orada Teabing, Kâse'nin bir fincan olmadığını, Mecdelli Meryem'e bağlı olduğunu ve onun İsa Mesih'in karısı olduğunu ve Son Akşam Yemeği'nde onun sağındaki kişi olduğunu açıklar .

    Üçlü daha sonra Teabing'in özel uçağıyla ülkeden kaçar ve uygun harf kombinasyonunun Neveu'nun adı olan Sofia'yı hecelediği sonucuna varırlar. Kripteksi açarak, içinde daha küçük bir kripteks keşfederler ve sonunda grubu Westminster Abbey'deki Isaac Newton'un mezarına götüren başka bir bilmece keşfederler .

    Neveu, İngiltere'ye yaptığı uçuş sırasında, on yıl önce dedesinden yabancılaşmasının kaynağını açıklar: Üniversiteden beklenmedik bir şekilde eve dönen Neveu, büyükbabasının taşra malikanesinin gizli bodrum katında yürütülen bir bahar bereket törenine gizlice tanık olur. Saklandığı yerden, maske takan ve tanrıçaya övgü ilahileri söyleyen kadın ve erkeklerin katıldığı bir ritüelin ortasında büyükbabasını bir kadınla birlikte görünce şok oldu. Evden kaçtı ve Sauniére ile tüm temasını kesti. Langdon tanık olduğu şeyin hieros gamos veya "kutsal evlilik" olarak bilinen eski bir tören olduğunu açıklıyor.

    Westminster Abbey'e vardıklarında , Teabing'in Silas'ın yanında çalıştığı Öğretmen olduğu ortaya çıkar. Teabing, İsa Mesih'in Mecdelli Meryem ile evlendiğini ve çocuk sahibi olduğunu kanıtlayan bir dizi belge olduğuna inandığı Kutsal Kâse'yi Vatikan'ı mahvetmek için kullanmak istiyor . Langdon'ı silah zoruyla ikinci cryptex'in parolasını çözmesi için zorlar, ki Langdon bunun "elma" olduğunu anlar. Langdon kripteksi gizlice açar ve boş kripteksi havaya fırlatmadan önce içindekileri çıkarır.

    Teabing, Langdon'ın masum olduğunu anlayan Fache tarafından tutuklandı. Opus Dei dini tarikatı başkanı ve Silas'ın akıl hocası Piskopos Aringarosa, Silas'ın masum insanları öldürmek için kullanıldığını fark ederek polisin onu bulmasına yardım etmek için acele eder. Polis Silas'ı bir Opus Dei Merkezinde saklanırken bulduğunda, Silas'ın onu öldürmek için orada olduklarını varsayar ve aniden dışarı çıkarak yanlışlıkla Piskopos Aringarosa'yı vurur. Piskopos Aringarosa hayatta kalır, ancak Silas'ın daha sonra bir kurşun yarasından ölü bulunduğu bilgisi verilir.

    İkinci kilit taşındaki son mesaj, Neveu ve Langdon'ı, Neveu'nun ailesini öldüren bir araba kazasında bir çocuk olarak öldüğü söylenen uzun süredir kayıp olan kardeşi olduğu ortaya çıkan Rosslyn Şapeli'ne götürür. Rosslyn Şapeli'nin koruyucusu Marie Chauvel Saint Clair, Neveu'nun uzun zamandır kayıp olan büyükannesidir. Neveu ve erkek kardeşinin Mecdelli Meryem'in torunları olduğu ortaya çıkar. Sion Tarikatı, hayatına yönelik olası tehditlerden onu korumak için kimliğini sakladı.

    Son mesajın gerçek anlamı, Kâse'nin Louvre'un ters çevrilmiş cam piramidi olan La Pyramide Inversée'nin hemen altındaki küçük piramidin altına gömülü olmasıdır . Aynı zamanda "Rosslyn"e bir gönderme olan "Rose Line"ın altında da yer alır. Langdon yapbozun bu son parçasını bulur; Gül Çizgisini ( ana meridyen ) takip ederek La Pyramide Inversée'ye ulaşır ve burada Templar şövalyelerinin ondan önce yaptığı gibi Mary Magdalene'in gizli lahitinin önünde dua etmek için diz çöker.

Karakterler 

 Da Vinci Şifresi karakterlerinin listesi

Reaksiyon 

Satış 

    Da Vinci Şifresi 2003'te büyük bir başarıydı ve sadece JK Rowling'in Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı kitabı tarafından satıldı . 

    Dünya çapında 80 milyon kopya sattı.

Tarihsel yanlışlıklar

Da Vinci Şifresinin Eleştirisi

    Kitap, ilk yayınlandığında, Hıristiyanlığın temel yönlerinin yanlış bir şekilde tanımlanması ve Avrupa sanatı , tarihi ve mimarisinin açıklamaları nedeniyle eleştirilere neden oldu. Kitap Katolik ve diğer Hıristiyan topluluklardan çoğunlukla olumsuz eleştiriler aldı.

    Pek çok eleştirmen, Brown'ın hikayeyi yazarken yaptığı araştırma düzeyine itiraz etti. New York Times yazarı Laura Miller, romanı "kötü şöhretli bir aldatmacaya dayalı", "sıradan saçmalık" ve "sahte" olarak nitelendirerek, kitabın ağırlıklı olarak Tarikatı yarattığı iddia edilen Pierre Plantard'ın uydurmalarına dayandığını söyledi. 1956 yılında Sion'un

    Eleştirmenler Brown'ı tarihi çarpıtmak ve uydurmakla suçluyor. Örneğin, Marcia Ford şunları yazdı:

    Brown'ın vardığı sonuçlara katılıp katılmadığınıza bakılmaksızın, onun tarihinin büyük ölçüde hayal ürünü olduğu açıktır, bu da onun ve yayıncısının okuyucuyla uzun süredir devam eden ve konuşulmayan bir anlaşmayı ihlal ettiği anlamına gelir: Tarihsel gerçekleri sunma iddiasındaki kurgu, olabildiğince dikkatli bir şekilde araştırılmalıdır. kurgusal olmayan bir kitap olurdu.

    Richard Abanes yazdı:

    En bariz yön... Dan Brown'ın Hristiyanlıkla aynı fikirde olmaması değil, onunla aynı fikirde olmamak için onu tamamen çarpıtması ve çok sayıda tarihi olayı tamamen yeniden yazma noktasına gelmesidir. Ve meseleyi daha da kötüleştiren şey, Brown'ın sayısız bilim adamı ve tarihçinin hemfikir olduğu çarpıtmalarını "gerçekler" olarak yaymaya istekli olmasıdır.

    Kitap, Dan Brown'un "Sion Tarikatı - 1099'da kurulan bir Fransız gizli cemiyeti - gerçek bir örgüt" iddiasıyla açılıyor. Bu iddia geniş çapta tartışmalıdır; Sion Tarikatı genellikle 1956'da Pierre Plantard tarafından yaratılmış bir aldatmaca olarak kabul edilir . Yazar ayrıca "bu romandaki tüm sanat eserleri, mimari, belgeler… ve gizli ritüellerin tanımlarının doğru olduğunu" iddia ediyor, ancak bu iddia, birçok alanda uzman çok sayıda akademisyen tarafından tartışılıyor.

    Dan Brown, daha tartışmalı olan bazı yönlerin gerçek olduğu fikrine kendi web sitesinde değiniyor ve romanın başındaki "GERÇEK" sayfasında yalnızca "belgeler, ritüeller, organizasyon, sanat eseri ve mimari"den söz edildiğini, ancak herhangi birinden bahsedilmediğini belirtiyor. Kurgusal karakterler tarafından tartışılan antik teorilerden "Bu fikirleri yorumlamak okuyucuya bırakılmıştır" şeklindedir. Brown ayrıca, "Bu karakterler tarafından tartışılan bazı teorilerin haklı olabileceğine inanıyorum" ve " Da Vinci Şifresi'nin ardındaki sır benim için göz ardı edilemeyecek kadar iyi belgelenmiş ve önemliydi" diyor. 

    2003 yılında romanı tanıtırken Brown'a röportajlarda romanındaki tarihin hangi bölümlerinin gerçekte olduğu soruldu. "Kesinlikle hepsi" diye cevap verdi. CNN'den Martin Savidge ile 2003 yılında yapılan bir röportajda, kendisine yine tarihsel arka planın ne kadarının doğru olduğu soruldu. "% 99 doğru... arka plan tamamen doğru" diye yanıtladı. 

    Bir ABC News özel programında Elizabeth Vargas tarafından , kitabı kurgusal olmayan bir şekilde yazsaydı, kitap farklı olur muydu diye sorulduğunda, "Olacağını sanmıyorum" diye yanıtladı. 

    2005 yılında, İngiliz televizyoncu Tony Robinson , Dan Brown'ın ve The Real Da Vinci programında Holy Blood, Holy Grail kitabını yazan Michael Baigent , Richard Leigh ve Henry Lincoln'ün ana argümanlarının ayrıntılı bir çürütücülüğünü düzenledi ve anlattı. İngiliz TV Kanalı 4'te gösterilen kod . Program, Brown'ın Da Vinci Şifresi'nde "mutlak gerçek" olarak bahsettiği ana kahramanların çoğuyla uzun röportajlar içeriyordu .

    Gérard de Sède'nin oğlu Arnaud de Sède, kesin olarak babası ve Plantard'ın , İsa'nın soyundan gelen teorinin temel taşı olan Prieuré de Sion'un varlığını oluşturduğunu belirtti : "Açıkçası, saçmaydı" , İsa'nın soyundan gelme kavramı aynı zamanda 1999 Kevin Smith filmi Dogma'nın bir unsuruydu.

    Bu teorinin en erken ortaya çıkışı, Cathars'ın 'kötü' ve 'dünyevi' İsa Mesih'in cariyesi olarak tanımlanan Mary Magdalene ile bir ilişkisi olduğuna inandığını bildiren 13. yüzyıldaki Cistercian keşiş ve vakanüvis Vaux de Cernay'lı Peter'dan kaynaklanmaktadır ( ve 'iyi Mesih'in maddi olmadığı ve ruhen Pavlus'un bedeninde var olduğu). The Real Da Vinci Code programı ayrıca Rosslyn Şapeli'nin Kâse ile ilişkisi ve Mecdelli Meryem'in Fransa'ya indiği iddiası gibi diğer ilgili hikayeler hakkında şüphe uyandırdı.

    Da Vinci Şifresi'ne göre , Roma İmparatoru I. Konstantin Gnostisizmi bastırdı çünkü İsa'yı tamamen insan olarak tasvir etti. Romanın argümanı şu şekildedir: Konstantin, Hıristiyanlığın Roma İmparatorluğu için birleştirici bir din olarak hareket etmesini istemiştir . Hıristiyanlığın ancak pagan kahramanlara benzer bir yarı tanrıya sahip olması durumunda paganlara hitap edeceğini düşündü . Gnostik İncillere göre , İsa bir yarı tanrı değil, yalnızca bir insan peygamberdi. Bu nedenle, Konstantin İsa'nın imajını değiştirmek için Gnostik İncilleri yok etti ve İsa'yı ilahi veya yarı ilahi olarak tasvir eden Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncillerini destekledi.

    Ancak Gnostisizm, İsa'yı yalnızca insan olarak tasvir etmedi. Tüm Gnostik yazılar, Mesih'i tamamen ilahi olarak tasvir eder, insan vücudu sadece bir yanılsamadır. Gnostik mezhepler, maddeyi kötü olarak gördükleri ve dolayısıyla ilahi bir ruhun asla maddi bir bedene bürünemeyeceğine inandıkları için Mesih'i bu şekilde gördüler. 

Edebi eleştiri 

    Kitap eleştirmenlerden hem olumlu hem de olumsuz eleştiriler aldı ve tarihi tasviriyle ilgili olumsuz değerlendirmelere konu oldu. Yazımı ve tarihsel doğruluğu The New Yorker , Salon.com ,  ve Maclean's tarafından olumsuz olarak gözden geçirildi . 

    The New York Times'tan Janet Maslin , "Bu bilmecelerle dolu, şifre kırıcı, canlandırıcı zekice gerilim filminin önerebileceği türden aşırı coşkuyu kısa ve öz bir şekilde tek bir kelime ifade ediyor. Bu kelime vay canına. Yazarı Dan Brown ( Hatırlamak isteyeceksiniz. ) Bu neşeli ve bilgili gerilim romanında Bay Brown, daha önceki üç roman aracılığıyla geliştirmekte olduğu formatı alıyor ve gişe rekorları kıran mükemmellik için ince ayar yapıyor." 

    The San Francisco Chronicle'dan David Lazarus , "Bu hikaye o kadar çok sürprize sahip -hepsi tatmin edici, en beklenmedik- öyle ki, olay örgüsünün çoğunu önceden açıklamak günah olur. Nabzın yarışıyorsa ilaçlarını kontrol etmen gerekiyor."

    The Paris Review dergisinin 2008 sayısında Umberto Eco ile röportaj yaparken , Lila Azam Zanganeh Da Vinci Şifresi'ni Eco'nun romanı Foucault's Pendulum'un "tuhaf küçük bir dalı" olarak nitelendirdi . Eco yanıt olarak, "Dan Brown, Foucault'nun Sarkacı'ndan bir karakter! Onu ben icat ettim. Karakterlerimin büyülerini paylaşıyor; Gül Haçlılar , Masonlar ve Cizvitlerin dünya komplosu . Tapınak Şövalyelerinin rolü. Hermetik sır . her şeyin birbirine bağlı olduğu ilkesi. Dan Brown'un var olmayabileceğinden şüpheleniyorum." 

    Kitap, 15.000'den fazla Avustralyalı okuyucunun katıldığı bir anketten elde edilen, şimdiye kadar yazılmış 101 en iyi kitaptan oluşan 2010 listesinde 43 numarada yer aldı. 

    Salman Rushdie bir konferans sırasında, "Bana Da Vinci Şifresi'nden başlama . Bir roman o kadar kötü ki, kötü romanlara kötü bir isim verir." dedi. 

    Stephen Fry , Brown'ın yazılarını "tamamen gevşek dışkı-su" ve "en kötü türden kıç sosu" olarak nitelendirdi. 14 Haziran 2006'daki bir canlı sohbette, " Kutsal Kâse ve Masonlar ve Katolik komploları ve tüm bu saçma sapan şeyler hakkındaki kitaplardan tiksiniyorum. Demek istediğim, bundan çok daha fazlası var. sanatta ve tarihte ilginç ve heyecan verici. İnsanlığın en kötü ve en tembel yanını, geçmişin en kötüsünü düşünme arzusunu ve aptalca bir şekilde ondan üstün hissetme arzusunu oynuyor."

    Stephen King , Dan Brown'un çalışmasını "John için Şakalar"a benzetti ve bu tür literatürü " Kraft Makarna ve Peynirin entelektüel eşdeğeri" olarak nitelendirdi. The New York Times , kitaptan uyarlanan filmi incelerken kitabı "Dan Brown'ın İngilizce cümle yazmamaya dair en çok satan kitabı" olarak nitelendirdi.  New Yorker yorumcusu Anthony Lane , buna "kesinlikle ıvır zıvır" diyor ve "tarzın ufalanan kabalığını" kınıyor.Dilbilimci Geoffrey Pullum ve diğerleri, Language Log'da Dan Brown'ın yazısını eleştiren birkaç yazı yayınladılar.Brown'ı "edebiyat tarihinin en kötü nesir stilistlerinden" biri olarak nitelendiren ve Brown'ın "yazısının sadece kötü değil; şaşırtıcı, beceriksiz, düşüncesizce, neredeyse ustaca kötü" olduğunu söyleyerek.  Roger Ebert , kitabı "biraz zarafet ve üslupla yazılmış bir potboiler" olarak nitelendirdi, ancak "ilgi çekici bir arsa sağladığını" söyledi. Konusu aynı zamanda eski komploları ve hazine avlarını da içeren Ulusal Hazine filmiyle ilgili incelemesinde şunları yazdı: "Sırf kendime hayatın çok fazla olduğunu hatırlatmak için arada bir Da Vinci Şifresi gibi bir kazanı okumalıyım. Da Vinci Şifresi gibi kitapları okumak için kısa ."

Davalar

    Yazar Lewis Perdue , Brown'ın ilk olarak 1983'te yayınlanan Da Vinci Mirası ve 2000'de yayınlanan Tanrı'nın Kızı adlı iki romanından intihal yaptığını iddia etti. Kitap ve filmin dağıtımını engellemeye çalıştı. Bununla birlikte, New York'taki ABD Bölge Mahkemesi'nden Yargıç George Daniels , 2005'te Perdue aleyhine karar vererek, "Makul bir ortalama sıradan gözlemci, Da Vinci Şifresi'nin Tanrı'nın Kızı'na büyük ölçüde benzer olduğu sonucuna varmaz " ve "Biraz benzer unsurlar varsa, genelleştirilmiş veya başka türlü korunmasız fikirler düzeyindedir." Perdue temyize gitti, 2. ABD Temyiz Mahkemesi, Bay Perdue'nin argümanlarının "haksız" olduğunu söyleyerek orijinal kararı onayladı.

    2006 yılının başlarında, Michael Baigent ve Richard Leigh, Brown'ın yayıncıları Random House'a dava açtı. Da Vinci Şifresi'nin önemli bölümlerinin Kutsal Kan ve Kutsal Kase'den çalınarak telif haklarını ihlal ettiğini iddia ettiler.  Brown, mahkeme davası sırasında, öyküsünün baş Kâse uzmanına, iki davacının ardından "Baigent Leigh"in bir anagramı olan Leigh Teabing adını verdiğini doğruladı. Brown, Leigh Teabing karakterinde olduğu gibi ciddi bir topallamaya neden olan tıbbi sorunları olduğu için kitapta Henry Lincoln'den de bahsedildiği önerisine cevaben, Lincoln'ün hastalığından habersiz olduğunu ve yazışmaların tesadüf olduğunu belirtti. Baigent ve Leigh, sonuçlarını kurgu olarak değil, tarihsel araştırma olarak sundukları için , davaya başkanlık eden Bay Yargıç Peter Smith , bir romancının bu fikirleri kurgusal bir bağlamda kullanmakta özgür olması gerektiğini düşündü ve Baigent ve Leigh'e karşı karar verdi. Smith ayrıca kendi gizli kodunu yazılı kararında, görünüşte bir mesajı heceleyen 71 sayfalık belgede görünüşte rastgele italik harfler şeklinde sakladı. Smith, eğer biri kırarsa kodu onaylayacağını belirtti. 12 Temmuz 2006'da Yüksek Mahkeme önünde kaybettikten sonra , Temyiz Mahkemesi'ne temyiz başvurusunda bulundular, ancak başarısız oldular .

    Nisan 2006'da, St Petersburg'daki Hermitage Müzesi'nde kıdemli araştırmacı olarak çalışan Rus bilim adamı ve sanat tarihçisi Mikhail Anikin, Dan Brown'a dava açma niyetinde olduğunu belirterek, kitapta kullanılan ifadeyi kendisinin icat ettiğini ileri sürdü. başlık ve olay örgüsünde kullanılan Mona Lisa ile ilgili fikirlerden biri . Anikin, Mona Lisa'yı , biri görüntünün sağ yarısını oluşturan İsa Mesih, biri sol yarısını oluşturan Meryem Ana'dan oluşan iki görüntüden oluşan bir Hıristiyan alegorisi olarak yorumlar. Anikin'e göre, bu fikrini 1988 René Magritte sırasında Houston Müzesi'nden bir grup uzmana ifade etti.Hermitage'da sergilenmiş ve Amerikalılardan biri onu bir arkadaşına iletmek için izin istediğinde Anikin, kendi yorumunu kullanarak herhangi bir kitaba aktarılmak şartıyla bu talebi kabul etmiştir. Anikin sonunda araştırmasını Leonardo da Vinci veya Tuval Üzerine Teoloji üzerine derledi, 2000 yılında yayınlanan bir kitap, ancak üç yıl sonra yayınlanan Da Vinci Şifresi , Anikin'den hiç bahsetmiyor ve bunun yerine söz konusu fikrin "iyi bilinen" bir fikir olduğunu iddia ediyor. bazı bilim adamlarının görüşleri." 

    Brown, The Vatican Boys kitabının büyük bir bölümünü Da Vinci Code ve Angels & Demons'u yazmak için kopyaladığını iddia eden yazar Jack Dunn tarafından ABD Federal mahkemelerinde iki kez dava edildi . Her iki davanın da jüri duruşmasına gitmesine izin verilmedi. 2017 yılında Londra'da ABD davalarında adaletin sağlanmadığını iddia eden Jack Dunn tarafından Brown aleyhine bir dava daha başlatıldı. 

    Muhtemelen en büyük tepki Hindistan'ın Kalküta kentinde meydana geldi ve burada yaklaşık 25 protestocudan oluşan bir grup Crossword kitapçısına "bastı", kitabın kopyalarını raflardan çekip yere attı. Aynı gün, 50-60 kişilik bir protestocu grubu, Park Street'teki Oxford Kitabevi'ni "filmin yayınlanmasının yol açtığı tartışmalar çözülene kadar" kitabın satışını durdurmaya karar verdi. Böylece 2006'da yedi Hindistan eyaleti ( Nagaland , Pencap , Goa , Tamil Nadu , Andhra Pradesh ) Hollywood filmi Da Vinci Şifresi'nin gösterimini veya gösterimini yasakladı( kitap gibi ). Daha sonra iki eyalet yüksek mahkeme kararıyla yasağı kaldırdı. 

Sürüm ayrıntıları 

    Kitap, başta ciltli olmak üzere 44'ten fazla dile çevrildi. Başlıca İngilizce ( ciltli ) basımlar şunları içerir:

• Da Vinci Şifresi ( 1. baskı ), ABD: Doubleday, Nisan 2003,ISBN 0-385-50420-9.
• The Da Vinci Code ( özel resimli baskı ), Doubleday, 2 Kasım 2004,ISBN 0-385-51375-5( Ocak 2006 itibariyle 576.000 kopya sattı ).
• Da Vinci Şifresi , Birleşik Krallık: Corgi Yetişkin, Nisan 2004,ISBN 0-552-14951-9.
• The Da Vinci Code (resim baskısı), BK: Bantam, 2 Ekim 2004, ISBN 0-593-05425-3.
• Da Vinci Şifresi ( ticari ciltsiz ), ABD / CA : Anchor, Mart 2006.
• da Vinci kodu ( ciltsiz ), Anchor, 28 Mart 2006, 5 milyon kopya.
• Da Vinci kodu ( ciltsiz ) ( özel resimli ed. ), Broadway, 28 Mart 2006, 200.000 kopya yayınladı.
• Goldsman, Akiva ( 19 Mayıs 2006 ), Da Vinci Şifresi Resimli Senaryo: Büyük Sinema Filminin Perde Arkası , Howard, Ron; Brown, Dan giriş, Doubleday, Broadway, filmin yayınlandığı gün. Film fotoğrafları, kamera arkası fotoğrafları ve tam senaryo dahil. 25.000 ciltli kopya ve ciltsiz 200.000 kopya. 

The Da Vinci Code ( film )

    Columbia Pictures , romanı Akiva Goldsman tarafından yazılan bir senaryo ve Oscar ödüllü Ron Howard'ın yönettiği romanı filme uyarladı. 19 Mayıs 2006'da vizyona giren filmde Robert Langdon rolünde Tom Hanks , Sophie Neveu rolünde Audrey Tautou ve Sir Leigh Teabing rolünde Sir Ian McKellen yer alıyor. Açılış hafta sonu boyunca, sinemaseverler Amerika'da tahmini 77 milyon dolar ve dünya çapında 224 milyon dolar harcadı.

    Film karışık eleştiriler aldı. Roger Ebert, incelemesinde "Ron Howard, Dan Brown'ın bir romancı olduğundan daha iyi bir film yapımcısı; Brown'ın formülünü ( egzotik konum, şaşırtıcı vahiy, umutsuz kovalama sahnesi, gerektiği kadar tekrarlama ) takip ediyor ve Tom'la birlikte onu üstün bir eğlenceye yükseltiyor. Bir teo-entelektüel Indiana Jones olarak Hanks... kapsayıcı, merak uyandırıcı ve sürekli olarak şaşırtıcı ifşaatların eşiğinde görünüyor." 

    Film iki devam filmi aldı: 2009'da vizyona giren Angels & Demons ve 2016'da vizyona giren Inferno. Ron Howard her iki devam filmini yönetmek için geri döndü.