Kozmosun Şifresini Çözmek: Kuran'daki Göksel Referansları Anlamak
İlahi kutsal kitap Kur'an-ı Kerim'de Allah Subhanahu Ve Ta'ala ( cc ) birçok gök cisminin isimlerini zikretmiştir. O, büyüklüğünü ve kudretli yaratma gücünü ifade etmek için Kur'an-ı Kerim'de gökler, yer, güneş, ay ve yıldızlar gibi birçok yaratımını zikretmiştir.
Ayrıca, Kur'an'ın indirildiği sırada ve hatta Kur'an'ın indirilişinden sonraki yüzyıllar boyunca insanların hakkında hiçbir fikri olmayan diğer bazı gök cisimlerinden de bahsetmiştir. Kur'an-ı Kerim'in tercüme ve yorumlarından, insanlar genel olarak Kur'an'daki gök cisimlerinin alıntıları hakkında bilgi sahibi olabilirler.
Bununla birlikte, Kur'an-ı Kerim'in tercümesi ve yorumu, insanların astronomik cisimler hakkındaki bilgilerinin çok ilkel olduğu teleskopların keşfinden birkaç yüzyıl önce başladı. O zamanlar, Kur'an'ın çevirilerinde gök cisimleri için kullanılan terminolojiler çoğu durumda uygunsuz ve anormaldi. Çeşitli çevirmenler aynı gök cismi için çeşitli terminolojiler kullanmışlardır. İnsanların astronomi hakkındaki bilgileri 17. yüzyıldan itibaren teleskobun gelişmesiyle birlikte gelişmeye başlamıştır.
Kur'an-ı Kerim'deki Astronomik Referansları Keşfetmek
Günümüz astronomi bilimi, başımızın üzerinde dönen Hubble uzay teleskobu ve ayrıca güneşin etrafında dönen çok yeni James Webb uzay teleskobu ile muazzam ilerlemeler kaydetti. Bu güçlü teleskoplar, uzaktaki göğü ve içindeki gök cisimlerini gözlerimize yaklaştırdı.
Antik çağların birçok gizemi çözüldü ve şimdi bilimsel olarak açıklanıyor. Kur'ân-ı Kerîm'in indirildiği tarihte bilinmeyen gök cisimleri günümüzde de artık bilinmemektedir. Artık herhangi bir gök cisminin astronomik terminolojisini, uygun kimlikleriyle birlikte astronomik verilerden kolayca anlayabiliriz.
Ancak Kuran'da adı geçen astronomik cisimlerin tamamını tespit etmek kolay değildir. Bazen Kur'an-ı Kerim'de bazı gök cisimleri için sadece bazı işaretler ve işaretler verilmiş ve onlara herhangi bir isim verilmemiştir. İnsanların bu yaratımlar üzerinde düşünmelerini ve bu nesnelerin kimliklerini modern astronominin ışığında ortaya çıkarmak için araştırma yapmalarını talep eder.
Şimdi, Kur'an-ı Kerim'in eski çevirilerini gök cisimleri için uygun astronomik terminolojileri benimseyerek güncellemek esastır. Fakat ne yazık ki, günümüz çevirilerinin büyük bir kısmında da eski çeviriler dışında modern astronomik terminolojilerin benimsenmediğini fark ediyoruz.
Bilgili tercümanların bu konu üzerinde durmaları ve Kur'an meallerinde gök cisimleri için modern terminolojilere yer verilmesi için girişimlerde bulunmaları beklenmektedir. Tercümelerdeki yanlış terminolojiler çoğu zaman okuyucuların kafasını karıştırmakta ve Kur'an-ı Kerim'de verilen mesajların anlaşılmasında sorun yaratmaktadır.
Kur'an-ı Kerim'in tercüme ve tefsirlerinde uygun olmayan terminolojilerin kullanılmasının yol açtığı problemler bu makalede belirli örneklerle ele alınmıştır. Yukarıda da belirttiğimiz gibi, Kur'an-ı Kerim'de gök cisimlerine bilimsel bir isimlendirme atfetmek için bazı araştırma ve analizler gerekmektedir.
Bu makale, Kur'an'da doğrudan adı geçen ve dolaylı olarak belirtilen gök cisimlerinin doğru nitelendirilmesi için modern astronomi ışığında girişilen böyle bir çabanın sonucunu da açıklamaktadır.
Yıldızlar ve Gezegenler
Gece gökyüzünde gözlemlediğimiz tüm parlak gök cisimlerinin kendi ışıklarına sahip olmadıkları gerçeğini hepimiz biliyoruz. Kendi ışıklarına sahip olan ışıklı cisimlere yıldız denir. Öte yandan, kendi ışıklarına sahip olmayan nesneler gezegenler, uydular, asteroitler vb. Güneşten üzerlerine gelen ışığın yansıması ile aydınlatılırlar.
Cenâb-ı Hak, Kur'an-ı Kerim'de ışık yayan bir cisim olan yıldız için النَّجْم ( Necm ) terminolojisini, hiç ışık yaymayan bir gezegen için ise كَوْكَبً ( Kewkab ) terminolojisini kullanmıştır. كَوْكَبً ( Kevkab ) kelimesini içeren Kur'an ayetlerinin bazı çevirilerinde sık sık yapılan yaygın bir hataya rastlarız. Çeviri kitapların çoğunda iki farklı gök cisminin النَّجْم ( Necm ) ve كَوْكَبً ( Kevkab ) adlı iki farklı cismin 'yıldızlar' olarak çevrildiğini görüyoruz.
Birisi Arapça bir cümleyi çevirir ve كَوْكَبً ( Kawkab ) kelimesini 'yıldız'a dönüştürürse, cümlenin anlamı belirsizleşir. Bir ayetin yanlış tercüme edilmesi, Allah'ın ( c.c. ) Kur'an-ı Kerim'de bizler için verdiği mesajın anlaşılmasında sorun yaratabilir. Spesifik bir örnekle konuyu net bir şekilde anlayabiliriz. Şu ayeti ele alalım:
( Kur'an-ı Kerim 82:2 ) وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ
Çevirilerin çoğunda كَوْكَبً ( Kawkab ) kelimesini içeren 82:2 ayeti "Yıldızlar dağıldığı zaman" olarak tercüme edilmiştir. Güneş sistemimizde sadece bir yıldız var, güneş. Güneş sisteminde şu ana kadar ( Uluslararası Astronomi Birliği'nin tanımına göre ) keşfedilen 8 gezegen var.
Bu gezegenlerin uyduları vardır. Dünya gezegenimizin bir uydusu var. Ancak bazı gezegenlerin birkaç düzine uydusu vardır. Bu nedenle, güneş sistemi, merkezinde güneş olan gök cisimlerinin büyük bir topluluğudur. Bununla birlikte, gezegenler güneşe kıyasla boyut olarak çok daha küçüktür. Güneş o kadar büyük ki, içinde 1,3 milyon dünyayı barındırabilir.
Ay o kadar küçüktür ki, büyüklüğü güneşinkiyle hiç karşılaştırılamaz. Tüm gezegenler, tüm uyduları ile birlikte belirli yörüngelerde güneşin etrafında hareket eder. Samanyolu gökadasındaki diğer tüm yıldız sistemlerinde ve diğer gökadalardaki görüntü de benzer şekilde olacaktır. Güneş sistemimiz gibi, her yıldızın da yıldızın etrafında belirli yollarda dönen birçok gezegen ve uydudan oluşan kendi ailesi vardır.
Göksel Hassasiyet
Şimdi "Yıldızlar dağıldığı zaman" yazan 82:2 ayetinin çevirisine dönelim. Güneş sistemi gibi bir montaj için bu ifade uygun görünmüyor. Çünkü, güneş sistemindeki yıldız güneşi merkezi cisimdir ve tüm güneş sisteminin kütlesinin % 99'undan fazlasını taşır ve sistemdeki herhangi bir gezegeninkinden bir milyon kat daha büyük bir boyuta sahiptir.
Bu nedenle, bu dev ve merkezi cismin güneş sistemindeki saçılması uygun görünmüyor. Daha ziyade, büyük yıldız olan güneşe kıyasla hem boyut hem de kütle olarak çok küçük olan gezegenlerin saçılması mümkündür. Dahası, gezegenler güneşin etrafında belirli yörüngelerde hareket ederler ve herhangi bir nedenle izlerini takip etmezlerse dağınık veya dağınık olarak adlandırılabilirler. 'Yıldız' kelimesi yerine 'gezegen' kelimesini yukarıda belirtilen çeviriye koyarsak uygun ve anlamlı hale gelir.
Böylece tercümede gök cisimleri için uygun terminoloji kullanılmadığı takdirde ayetin anormal ve tutarsız bir anlam verdiğini görüyoruz. Yüce Allah'ın ilahi kutsal kitabı Kur'an-ı Kerim, anormal mesaj yapan hiçbir ayet içeremez. Bu nedenle, 82:2 ayetinin yukarıdaki çevirisinde كَوْكَبً ( Kawkab ) için uygun terminoloji 'gezegen' olmalıdır.
Yusuf'un Rüyası'nın Çevirisinin Yeniden Değerlendirilmesi
Allah ( c.c. ) Kur'an-ı Kerim'in bazı ayetlerinde bazı örnekler vererek insana bir şeyin alametlerini veya ipuçlarını vermiştir. Allah'ın ( c.c. ) verdiği işaretlerin veya işaretlerin anlamını, çeviride yanlış terminolojilerin kullanılması nedeniyle anlayamamamız çok muhtemeldir. Bu noktayı açıklamak için ( 12:4 ) ayetini örnek olarak ele alabiliriz.
Kur'an-ı Kerim ( 12:4 ) إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ
Tercüme kitaplarının çoğunda Kur'an-ı Kerim'in 12:4 ayeti şu şekilde tercüme edilmiştir: "Hani Yusuf, 'Babacığım, rüyamda on bir yıldız gördüm, güneş ve ay önümde secde ediyorlardı'." Bu ayet, Kur'an-ı Kerim'in 12. bölümünde Hz. Yusuf Aleyhi Vesellem'in ( c.c. ) kıssasını kısmen anlatmaktadır. Bu ayette Hz. Yusuf ( a.s. ), rüyasında 11 كَوْكَبً ( Kewkab ) gördüğünü, güneşin ve ayın kendisine secde yoluyla teslim olduğunu belirtmektedir.
Ayetin yukarıda bahsi geçen mealinde Arapça كَوْكَبً ( Kevkab ) kelimesi için 'yıldız' terimi kullanılmıştır. Bu ayette bahsi geçen gök cisimlerinin güneş sistemimize ait olduğu açıktır çünkü güneş ve ay güneş sisteminin bir üyesidir. Ancak ayetin çevirisinde bahsedilen '11 yıldız' ile ilgili bir sorun var. Güneş sisteminde sadece bir yıldız vardır, güneş. Bu nedenle, Arapça كَوْكَبً ( Kevseb ) kelimesinin çevirisinde 'yıldızlar' teriminin kullanılması, ayetin açıklanmasında bir zorluk yaratmıştır.
Hz. Yusuf ( c.c. ) kıssasının son kısmında Allah ( c.c. ) şöyle buyurmuştur: "Ve anne ve babasını tahtın üzerine çıkardı ve onlar secdeye kapanarak ona secde ettiler. Ve dedi ki: Ey babacığım! Bu, daha önce gördüğüm rüyanın yorumudur. Efendim bunu gerçekleştirdi. Beni kutsadı,----" dedi. ( Kur'an-ı Kerim 12:100 ). Tüm peygamberlere Allah ( c.c. ) tarafından bir veya birden fazla mucizevi güç verilmiştir. Hz. Yusuf ( c.c. )'ye rüyayı açıklama mucizesi verilmiştir.
Genellikle rüyalar semboliktir ve açıklanamamış kalabilir. Oysa peygamberlerin rüyaları ya Allah'ın ( c.c. ) bir mesajıdır ya da gerçek bir olaydır. Hz. Yusuf ( a.s. ), diğer insanların rüyalarını anında açıklamıştır. Ancak kendi rüyasının açıklamasını bulmak için uzun yıllar beklemek zorunda kaldı. Rüyası gerçek bir olaydı ve bu yüzden o olayın gerçekleşme zamanı gelene kadar beklemek zorunda kaldı. 12:100 ayeti, 12:4 ayetinin yorumudur. 12:100 ayetinde verilen tefsirden anlıyoruz ki 12:4 ayetinde Hz. Yusuf ( c.c. )'nin babası Güneş'e, annesi de Güneş Sistemi'nin Ay'ına benzetilmiştir.
O zaman Hz. Yusuf'un ( a.s. ) 11 kardeşinin güneş sistemindeki gezegenlerle karşılaştırıldığını varsayabiliriz. Çünkü güneş ailesinde, babasının zaten karşılaştırıldığı tek bir yıldız ( güneş ) vardır. Güneş ve ayı bir kenara bırakırsak, güneş sisteminde Hz. Yusuf ( c.c. )'nin kardeşleri ile kıyaslanabilecek geriye kalan belirgin cisimler ise gezegenlerdir.
Ancak güneş ailesindeki bilinen gezegenlerin sayısı henüz 11 değil. Bugüne kadar kesin olarak belirlenmiş toplam 8 gezegen var. Unutmayalım ki Kur'an-ı Kerim'de yer alan mesajlar, her şeyi bilen yaratıcının kendisinden gelmektedir. Sahte veya hayali şeylerle hiçbir örnek vermez. Bu kıssadaki gök cisimleri Kendisi tarafından zikredilmiştir ve bu ikmalin arkasında O'nun kesin bir niyeti vardır.
Bu hikaye aracılığıyla insanlığa, güneş sistemindeki gerçek gezegen sayısının 11 olduğu gerçeğini açıklamış olması umulabilir. Henüz üç gezegenin daha keşfedilmesini beklememiz gerekiyor.
Şimdi, ayetin çevirisinde Arapça كَوْكَبً ( Kawkab ) kelimesi için uygun olmayan bir terminolojinin kullanılmasının, güneş sistemindeki gezegenlerin sayısına dair önemli bir ipucunun anlaşılmasında ciddi bir belirsizlik yarattığını görebiliriz. Bu yanılgı, insanı, Yüce yaratıcının Kuran'da verdiği gerçek mesajı bilmekten mahrum bırakmaktadır. Yukarıdaki iki örnekten, Kur'an-ı Kerim'in tercümesinde astronomik cisimler için uygun terminolojinin kullanılmasının ne kadar önemli olduğunu anlayabiliriz!
7. yüzyılda, Kuran'ın vahyedildiği sırada insanların bir yıldız ile bir gezegeni ayırt edemedikleri doğrudur. Ancak 21. yüzyılda bir yıldızın ( النَّجْم ) ve bir gezegenin ( كَوْكَبً ) ayırt edilemediği bir Kuran çevirisi bulursak gerçekten hayal kırıklığı yaratır.
Takımyıldızlar
Kur'an-ı Kerim'in birçok yerinde Allah ( c.c. ) hem güzel isimlerinden bazıları hem de yarattığı ismle yemin eder. Ne zaman yarattıklarından bazılarının adı üzerine yemin ederse, yaratılışın özel bir öneme sahip olması gerektiği anlaşılabilir. Şu ayeti ele alalım:
( Kur'an-ı Kerim 51:7 ) وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ
Bu ayette Allah ( c.c. ) yarattıklarından biri olan ve gökte bir gök cismi olan الْحُبُكِ ( Hubuk ) adına yemin etmiştir. Arapça الْحُبُكِ ( Hubuk ) kelimesi için en çok kullanılan terminolojinin çevirilerde 'yollar' veya 'yollar' veya 'izler' olduğu tespit edilmiştir. Tefsir kitaplarında bazı âlimler şöyle demişlerdir: 'İzler'; Meleklerin giriş ve çıkış için kullandıkları yollara bakın. Diğerleri, izlerin veya yolların gökyüzündeki gezegenlerin ve yıldızların yörüngeleri olduğunu düşünüyor.
Tefsir Maarif-ül-Kur'an-ı Kerim'de الْحُبُكِ ( Hubuk ) kelimesinin Arapça Habike ( حَبِيكَة ) kelimesinin çoğulu olduğu ve öncelikle dokunduğunda kumaşlar üzerindeki ince, düzensiz çizgileri veya çizgileri ifade ettiği belirtilmiştir.
Dokunan kumaşın çizgileri onun güzelliği olduğu için, bazı bilim adamları ayeti 'Güzellik, zarafet, ihtişam ve mükemmellik dolu cennete andolsun' şeklinde yorumlama eğilimindedir. Mevcut tercüme ve yorumlardan, 51:7 ayetinde bahsedilen gök cismi الْحُبُكِ ( Hubuk ) ile ilgili tam terminolojiyi bilemeyeceğimiz açıktır.
الْحُبُكِ ( Hubuk ) için tam terminolojiyi bulmak için konuyu analitik olarak düşünmemiz gerekir. Her şeyden önce, literatürde bulunan terminolojileri analiz etmeliyiz ve daha sonra bilim adamları tarafından keşfedilen astronomik cisimlerle eşleşmesini bulmak için astronomi deposunda arama yapmalıyız. Bir şey üzerine yemin etmek Allah ( c.c. ) her zaman insana bir ders vermek ister. Genellikle Allah ( c.c. ), insanlar görünmeyen nesnelerden hiçbir şey öğrenemedikleri için açık veya görünür olmayan hiçbir şey üzerine yemin etmez. Gezegenlerin ve yıldızların yolları veya izleri görünmez ve bizim için hiçbir önemi yoktur.
Benzer şekilde, melekler de bizim için görünmezdir ve yolları bizim için herhangi bir güvenilirlik taşımaz ve Allah ( cc ) bunu bize bildirmek niyetinde değildir. Demek ki, ne gezegenlerin ve yıldızların izleri ne de meleklerin yolları الْحُبُكِ ( Hubuk ) kelimesinin anlamı olamaz. Şimdi, daha önce bahsedilen tefsirdeki yoruma bakarsak, الْحُبُكِ ( Hubuk ) kelimesinin 'dokunduğunda kumaşlar üzerindeki ince, düzensiz çizgiler veya çizgiler' anlamına geldiğini öğreniriz. Yine bu tefsirden, bazı âlimlerin onu 'güzellik, zarafet, ihtişam ve mükemmellik' olarak yorumladıklarını da öğreniyoruz.
Bu iki ipucunu analiz ederek, الْحُبُكِ'nın ( Hubuk ) gökyüzünde dokunmuş kumaşlardaki çizgilere veya çizgilere benzeyen bazı gök cisimleri olması gerektiği ve aynı zamanda görüşümüzü çekebilecek güzel ve muhteşem görünümlü nesneler oldukları sonucuna varabiliriz. Bu tabloyu göz önünde bulundurarak astronomi deposunda araştırma yaparsak, sonunda Allah'ın ( c.c. ) 51:7 ayetinde bahsettiği gök cisimlerinin الْحُبُكِ ( Hubuk ) 'takımyıldızlardan' başka bir şey olmadığı ortaya çıkar.
Takımyıldızlar, gökyüzünde, gözlerimizi kolayca yakalayan bazı yıldızların belirli dizileri veya çizgileri tarafından oluşturulan belirli bir şekil veya yapıya sahip güzel nesnelerdir. Böylece ayette bahsi geçen gök cisimlerinin takımyıldızlar olduğu açıkça anlaşılmaktadır. Yüce Allah, güzel görünmeleri ve kolayca tanınabilmeleri için gökyüzünün bir yerine belirli bir dizilim halinde düzenlenmiş küçük bir yıldız grubu koymuştur. Takımyıldızlar küçük yıldız organizasyonlarıdır, şekilleri asla değişmez ve gökyüzündeki konumları yeryüzüne göre sabit görünür. Büyük Ayı ve Orion, eski zamanlardan beri navigasyon amacıyla kullanılan bu tür iki takımyıldızdır. Birkaç takımyıldıza ( sayı olarak 12 ) Zodyak denir ve bir hayvanın veya tanrıçanın görünümüyle karşılaştırılır. Astrologlar onları falcılık yapmak ve felaketleri ve doğal afetleri tahmin etmek için kullanırlar.
Galaksi ve Kur'an-ı Kerim
Astronomiden, bir galaksinin, yerçekimi kuvveti ile birbirine bağlı cennetteki gök cisimlerinin bir organizasyonu olduğunu biliyoruz. Bir galaksi milyarlarca yıldız, gezegen, uydu, asteroit ve ayrıca büyük gaz ve toz bulutlarından oluşur. Şöyle sorulabilir: Kur'an-ı Kerim'de gökteki gök cisimlerinin şimdiye kadarki en büyük organizasyonu olan galaksiden bahsediliyor mu? Kuran'da bahsi geçen gök cisimleri hakkında astronomi ışığında yapılan araştırmalarda eksik olduğumuz için bu soruya kesin bir cevap veremiyoruz. Kur'an metninde galaksinin varlığını tespit etmek için bir arayışa girelim. Kur'an-ı Kerim'de galaksiyi işaret eden herhangi bir kelimeyi tanımlamak için, ona dair bir ipucu varmış gibi görünen bazı ayetleri analiz etmemiz gerekir.
Bu düşünceden hareketle Kur'an-ı Kerim'in 25:61 ayetini inceleyelim.
( Kur'an-ı Kerim 25:61 ) تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِيرًا
Bu ayette üç astronomik cisim olan بُرُوجً ( Buruj ), سِرَاجً ( Serac ) ve قَمَرً ( Komar ) yüce yaratıcı Allah ( c.c. ) tarafından zikredilmiştir. Bu ayetin hemen hemen tüm çevirilerinde سِرَاجً ( Seraj ) güneş anlamına gelen bir kandil olarak tercüme edilmiştir ve قَمَرً ( Komar ) neredeyse hiçbir belirsizlik olmaksızın ay olarak tercüme edilmiştir. Bununla birlikte, çevirilerin çoğunda, بُرجً ( Burj ) kelimesinin çoğulu olan بُرُوجً ( Buruj ) kelimesi için benzersiz bir terminoloji kullanılmadığını görüyoruz.
Çeşitli çevirmenler بُرُوجً ( Buruj ) için 'büyük yıldızlar', 'takımyıldızlar', 'büyük yıldızlar', 'yıldızların köşkleri', müstahkem küreler vb. gibi çeşitli terminolojiler benimsemişlerdir. بُرُوجً ( Buruj ) için uygun bir astronomik terminoloji bulmak için yukarıdaki ayeti vicdanımız ve bilimsel bilgimizi kullanarak analiz etmemiz gerekir. Bu ayetteki bu cisimlerin isimlerinin sıralı sırasına bakarsak, بُرُوجً ( Buruj ) isminin ilk sırada geldiğini görürüz.
Ardından سِرَاجً ( Seraj ) ismi gelir ve en son قَمَرً ( Komar ) ismi gelir. Ayette geçen son iki nesne olan سِرَاجً ( Seraj ) ve قَمَرً ( Komar ) iyi bilinmektedir ve sırasıyla güneşi ve ayı temsil etmektedir. Bu iki gök cismi arasında سِرَاجً ( Güneş ) daha büyüktür ve daha küçük olandan önce bahsedilmiştir: قَمَرً ( Komar ). Büyük olanın küçük olandan önce bahsedildiğini not ediyoruz.
Şimdi bu sıralı sıralamayı göz önünde bulundurarak, سِرَاجً ( Seraj ) kelimesinden önce gelen ismin ondan daha büyük olması gerektiğini varsayabiliriz. Bu ayette بُرُوجً ( Buruj ) isminin سِرَاجً ( Seraj ) kelimesinden önce geldiğini görüyoruz. Dolayısıyla, بُرُوجً ( Buruj ) kelimesinin سِرَاجً ( Seraj ) kelimesinden daha büyük olması gerektiğini varsayabiliriz. Bu, بُرُوجً ( Buruj ) adlı eserin üç gök cismi arasında en büyüğü olduğu anlamına gelir. Bu üç gök cisminin ayette boyutlarının azalan sırasına göre alıntılandığını görüyoruz. سِرَاجً ( Seraj ) veya güneşin bir yıldızdan başka bir şey olmadığını biliyoruz.
Şimdi, modern astronomi sayesinde, bir yıldızdan daha büyük gök cisminin bir galaksi olduğunu biliyoruz. Bir galaksi o kadar büyüktür ki içinde milyarlarca yıldız barındırır. Dolayısıyla 25:61 ayetinde zikredilen üç cisim arasında en büyük astronomik cisim olan بُرُوجً ( Buruj ) cisminin galaksi olduğunu rahatlıkla varsayabiliriz. Bu nedenle, Kur'an-ı Kerim'in tercümesinde modern astronomiye uygun olarak بُرُوجً ( Buruj ) için galaksi terminolojisini benimsememiz gerektiği önerilebilir.
Ayetin bazı meallerinde بُرُوجً ( Buruj ) için 'takımyıldız' terimi kullanılmıştır. Önceki bölümde açıklandığı gibi, 'takımyıldız' terminolojisi Kur'an terminolojisine karşılık gelir: الْحُبُكِ ( Hubuk ). Bir takımyıldız, belirli bir dizide düzenlenmiş çok az sayıda yıldızdan oluşan ve gözlemcinin dikkatini kolayca çekecek şekilde çekici bir desene yol açan gökyüzündeki küçük bir gök cisimleri organizasyonudur.
Literatürde bahsedildiği şekliyle الْحُبُكِ'nin ( Hubuk ) özellikleri hakkında daha fazlası, takımyıldızınkilerle benzersiz bir şekilde eşleşir. Öte yandan galaksi, milyarlarca yıldızdan ve belirli bir deseni olmayan milyarlarca başka cisimden oluşan en büyük gök cisimleri organizasyonudur. Çevirilerden birinde, Kur'an'daki بُرُوجً ( Buruj ) kelimesinin eşanlamlısı olan 'yıldızların köşkleri' kullanılmıştır.
Bir anlamda, bu eşanlamlının بُرُوجً ( Buruj ) ile kastedilen gerçek nesneye çok yakın olduğu görülmektedir. Çünkü köşkler büyük yapıları temsil eder ve gökyüzündeki büyük astronomik yapının galaksi olduğunu astronomiden biliyoruz. Bu nedenle, bilimin yardımıyla birlikte vicdanımızı da kullanarak, astronomi ile ilgili Kur'an kelimelerinin doğru terminolojisini veya eşanlamlısını belirleyebiliriz. Allah ( c.c. ) başka bazı ayetlerde de بُرُوجً ( Buruj ) kelimesini zikretmiştir.
15:16 ayetinde بُرُوجً ( Buruj ) kelimesinden bahsetmiştir. Ayrıca, Kur'an-ı Kerim'in tam bir bölümü olan 85 numaralı bölüme بُرُوجً ( Buruj ) adı verilmiştir. Bütün bunlar, بُرُوجً'nin ( Buruj ) Allah'ın ( cc ) en büyük yaratımlarından biri olduğunu gösterir. Bazı ayetlerde بُرُوجً ( Buruj ) ibaresini zikrederek insanoğluna bu büyük yaratılış hakkında detaylı bilgi edinmek için galaksi üzerinde araştırma yapma konusunda ilham verir.
Pulsar
Pulsar, kutuplarından elektromanyetik radyasyon ışınları yayan yüksek oranda manyetize olmuş dönen bir nötron yıldızıdır. Bazen olağanüstü büyük bir yıldız, süpernova patlamasıyla çöker ve bir nötron yıldızı doğurur. Bir nötron yıldızı son derece yoğundur ve tüm kütleleri muazzam bir basınç altında küçük bir bölgeye sıkıştırılmıştır.
Hızlı dönen nötron yıldızının güçlü elektromanyetik alanı, dünyaya ulaşan ve laboratuvarda zaten tespit edilmiş olan güçlü radyo frekansı dalgası yayar. Bir pulsar, evrendeki en yüksek yoğunluğa ve en büyük hıza sahip cisimdir. Kur'an-ı Kerim'de bir pulsar ile ilgili herhangi bir tanım aramak için, Allah'ın ( c. c. ) bir gök cismi üzerine yemin ettiği aşağıdaki ayetleri analiz etmek istiyoruz:
( Kur'an-ı Kerim 86:1 - 3 ) ( 3 ) وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ ( 1 ) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ( 2 ) النَّجْمُ الثَّاقِبُ
İlk iki ayette geçen الطَّارِقِ ( tawrik ) kelimesinin birçok anlamı vardır. Abdul Mannan Omar'ın "A Dictionary of the Quran ( Kur'an-ı Kerim Sözlüğü ) adlı kitabında, الطَّارِقِ ( tawrik ) kelimesinin 'geceleyin gelmek', 'dövmek', 'vurmak' ve 'vurmak' anlamlarına gelebileceği belirtilmektedir. Üçüncü ayette geçen الثَّاقِبُ ( takib ) kelimesi de aynı kitapta geçtiği gibi 'parlamak', 'delmek', 'delmek' ve 'nüfuz etmek' gibi anlamlara sahiptir. الطَّارِقِ ( tawrik ) ve الثَّاقِبُ ( thaqib ) kelimelerinin bu iki anlam kümesi birlikte bir yıldızı ( النَّجْمُ ) karakterize eder. Mantıklı ve mantıklı bir anlam veren bir araya gelen bir yıldız için bu iki anlam kümesinin kombinasyonlarına dayanan çeşitli açıklamalar yapılabilir.
Bununla birlikte, bir yıldıza atfedilebilecek en uygun tanım "Delip geçen / nüfuz eden döven / vuran bir yıldız" olabilir. Bu, çarpma veya vurma sesi çıkaran ve bir şeyi delip geçen bir yıldız olarak yorumlanabilir. Şimdi, yukarıdaki özelliklerle eşleşen bir gök cismi bulmak için astronomik mağazaya bakmalıyız. Güçlü radyo frekansı dalgası emisyonu ile çok hızlı dönen, sesler çıkaran ( vurumlar ) ve cennetten yeryüzüne giren bir nötron yıldızı olan pulsar ile iyi uyduğunu görebiliriz. Bu nedenle, Kuran 86:1 - 3'te anlatılan yıldızın, modern astronomiye uygun olarak bir pulsar olabileceği öne sürülebilir.
Kara delik
Astronomiden biliyoruz ki bir Kara delik, çok güçlü yerçekimi nedeniyle uzay - zamanda hiçbir şeyin kaçamayacağı bir bölgedir. Yerçekimi o kadar güçlüdür ki, ışık veya başka bir elektromanyetik dalga bile ondan kaçamaz. Kara delik görünür değildir ve gökbilimciler genellikle teleskop kullanarak gözlemleyemezler.
Bir kara deliğin varlığı, diğer maddelerle olan etkileşimleri ve görünür ışık gibi elektromanyetik radyasyonlar yoluyla anlaşılır. Büyük kütleli yıldızlar yaşam döngülerinin sonunda çöktüğünde bir kara delik oluşur. Bir kara delik oluştuğunda, çevresinden kütle emerek büyür. Gökbilimciler, çoğu galaksinin merkezinde süper kütleli kara deliklerin bulunduğu konusunda hemfikir. Süper kütleli bir kara deliğin yakınından geçen yıldızlar parçalara ayrılabilir ve sonunda yutulabilir.
Şimdi anlıyoruz ki bir kara delik, büyük yaratıcı Allah'ın ( cc ) çok güçlü bir başka yaratımıdır. Cenab-ı Hakk'ın Kuran'da kara deliklere dair bir işaret vermiş olabileceğini düşünmek yanlış olmayacaktır. Bunu bilmek için, Kuran'ın kara delik belirtileri taşıyor gibi görünen bazı ayetlerini incelememiz ve analiz etmemiz gerekir. Bunun için bir adım olarak öncelikle Kuran'daki 53:1 ayetini ele alalım.
( Kur'an-ı Kerim 53:1 ) وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى
53:1 ayetinde Allah, Arapça هَوَى ( Hava ) kelimesi üzerine yemin etmiştir. هَوَى ( Hawa ) kelimesinin önemli bir yıldız fenomeninin bir göstergesi olması gerektiğini kesin olarak varsayabiliriz. Bilgili çevirmenlerin çoğu, هَوَى ( Hawa ) kelimesinin anlamı olarak 'batmak' veya 'düşmek' kelimesini benimsemiştir. Böylece ayet "Yıldızın battığı veya düştüğü zaman andolsun" şeklinde tercüme edilir. Bilimsel bakış açısına göre, yıldızların batması veya düşmesi gerçekleşemez. Bu nedenle, ayetin edebi anlamı, fenomenin ( Hawa ) ne olduğunu anlamamızı sağlamaz. Aşağıdaki iki ayeti tekrar ele alalım:
( Kur'an-ı Kerim 56:75, 76 ) فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ [ 75 ] وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ [ 76 ]
Ayrıca Allah'ın ( c.c. ) 56:75 numaralı ayette yemin ettiğini ve مَوَاقِعِ النُّجُومِ ( Mevâki-in-nujum ) âyetinde yemin ettiğini ve bir sonraki âyette bunun üzerinde durduğunu ve eğer bilirseniz bunun büyük bir yemin olduğunu belirttiğini fark ederiz. 56:75 ayetinin vahyinin arka planına bakarsak, inkar eden kavimlerin Kuran'ı inkar ettiklerini ve bunun Şeytan ( Şeytan ) tarafından ilham edildiğini söylediklerini görürüz. Allah ( c.c. ), kâfirlerin itirazlarını çürütmek için, Kur'an'ın sadece Kendisinden olduğuna dair gerçeğin bir tanığı olarak, güçlü yaratışlarından veya hayret verici bir fenomeni üzerine yemin etmiştir.
Farklı çevirmenler مَوَاقِعِ النُّجُومِ ( Mawaki-in-nujum ) ifadesini 'yıldızların yerleri', 'yıldızların batışı', 'yıldızların konumları', 'yıldızların yerleri' vb. gibi farklı şekillerde tercüme etmişlerdir. Arapça واقع ( Wakia ) kelimesi bir şeyin olması anlamına gelir ve مواقع ( موقع'nin çoğulu ) kelimesi bir şeyin olduğu yeri veya yeri belirtir. Muhammed Mohar Ali'nin "Kur'an'ın kelimesi kelimesine anlamı" adlı kitabında, مواقع'nin anlamlarından biri - 'bir şeyin düştüğü yerler' olarak belirtilmiştir.
Boşluğu Doldurmak
Bu anlamda مَوَاقِعِ النُّجُومِ ( Mawaki-in-nujum ) "yıldızların düştüğü veya battığı yerler" olarak tercüme edilebilir. Bilimin bilgisinden biliyoruz ki, dünyanın dönüşü nedeniyle güneşe göre konumumuz değişir ve bazen yıldız gibi bir gök cismi görüşümüzün dışına çıkabilir ve yıldızın battığını söyleriz.
Ama aslında yıldız batmadı. Daha önce de belirtildiği gibi, Allah ( c.c. ), eğer özel bir öneme sahipse, yarattıklarından veya fenomenlerinden bazıları hakkında yemin eder. Yeminiyle bir şeye işaret eder ve O'nun kudretli yaratma gücünün bir işareti olan o nesne veya olgu üzerinde düşünmemiz için bize ilham verir. Allah'ın ( c.c. ) 53:1 ve 56:75 ayetlerinde verdiği işaretleri birleştirdiğimizde, gökte yıldızların kaybolduğu veya yok olduğu yerler olduğu sonucuna varabiliriz. Gökyüzünde yıldızların kaybolduğu bir yer bulmak için astronomik veri deposunda arama yaparsak, o yerin 'kara delik' olduğunu anlarız.
Yüce Allah'ın bu iki ayetle kara deliğe ve onun fenomenine işaret etmiş olabileceğini varsayabiliriz. Bu ayetlerde Allah ( c.c. ) bizlere muazzam kütle ve büyüklükteki yıldızların yakalanıp yok olduğu muazzam bir yaratılışı hatırlatmıştır.
Kur'an-ı Kerim'de gök cisimlerinin tanımlanması ve bunlara karşılık gelen astronomik terminolojinin bilinmesi için benzersiz bir yöntem yoktur.
Yukarıdaki açıklamalardan, Kuran'da adı geçen gök cisimleri için astronomik terminolojiyi belirlemek için çeşitli çevirilerin, yorumların ve sözlük anlamlarının karşılaştırılması ve analizinin yapıldığı açıktır. Kur'an terminolojisi بُرُوجً ( Buruj ) söz konusu olduğunda, ayetteki gök cisimlerinin sıralı sırası, astronomik adını belirlemek için kullanılmıştır.
Kur'an-ı Kerim'de sadece işaretleri verilen, ancak isim tayin edilmeyen gök cisimlerini tespit etmek çok daha zordur. Tüm durumlarda, yalnızca belirli bir nesneye özgü belirli karakteristik özellikler bulunmaya çalışılmıştır. Bu şekilde tanımlanan nesne, eşleşmesini bulmak ve son olarak onun için tam astronomik terminolojiyi belirlemek için astronomik verilerle karşılaştırıldı.
Kur'ân-ı Kerîm'de bahsi geçen gök cisimlerinin nitelendirilmesi ve onlara astronomik terminolojiler atfedilmesinde bir sonuca varmak için insan vicdanı ve bilimsel ( astronomik ) verilerden yararlanılmıştır. Bu çabanın başarıya ulaşıp ulaşmadığını en iyi Allah ( c.c. ) bilir.
Bu çabanın tek amacı, Kur'an meallerinde gök cisimleri için kullanılan anormal terminolojilerden kurtulmak ve ilahi mesajın anlaşılmasındaki belirsizliğin giderilmesine bir nebze de olsa katkıda bulunmaktır. Umulur ki, Yüce Allah, bu çabada kasıtsız olarak yapılan herhangi bir hatayı affeder.
Göklerin ve yerin yaratıcısı Yüce Allah'tan gelen ilahi kitapta yer alan gök cisimleri için astronomik terminolojilerin benimsenmesinde fikir birliği sağlamak için Müslüman alimlerin bu konuda daha fazla araştırma yapmaları gerektiği düşünülmektedir. Cenâb-ı Hak hepimizi affeylesin, bizlere bereket ve rahmet eylesin.
