Aklımızı Kullanmamak Bizi Cehenneme Götürür

   Kuran'da, Allah'ın kendilerine bahşettiği hür irade ve seçim hürriyetini inkar edenlerin nefslerini inkar ettikleri; Allah'ın gücünü inkar edenler (gücü başka yerde arayanlar), Allah'ın varlığını inkar ediyorlar ( 67:6 ).

وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ

   Rablerine küfre [böylece] şartlanmış olan herkesi cehennem azabı beklemektedir: ve ne kötü bir yolun sonu! 

Aklı kullanma, derin düşünme ve yoğun yansıma

   Ölümden sonra cehennem azabı ahirette belli olacaktır. Fakat hür iradeye sahip olmayan (veya sahip olmayı düşünmeyen) milletlerin etrafını ne tür cehennemi bir aşağılama ve boyun eğdirmenin kuşattığını hepimiz biliyoruz. İç yasaları ve politikaları bile diğer uluslar tarafından esasen bu diğer ulusları Efendileri haline getiriyor. Bundan daha büyük cehennem ne olabilir?! Allah, Cehennemin bekçisi olan Malik'i Efendi olarak adlandırmıştır ( 43:77 ).

وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ ۖ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ

   Ve haykıracaklar: "Ey [cehenneme] hükmeden [melek]! Rabbin bize bir son versin!” - [bunun üzerine] cevap verecek: “Şüphesiz, [bu durumda]  üzerinde yaşamalısınız.

   Her ne kadar boyun eğdirilmiş uluslar kendilerine egemen güçler demeye devam etseler de, bu doğru değil. Ne korkunç bir cehennemde yaşıyorlar! Bu garip bir şey. Kuran, suçların cezalandırılmasıyla bağlantılı olarak defalarca جہنّم'den ( Jahannam ) söz etmiştir. Bazı yerlerde cehennem için جحیم ( Cehennem), bazı yerlerde النار ( el -Naar ) diyor.

   Burada جہنّم ( Jahannam ) yazıyor. Burada Kuran'da verilen جہنّم(Cehennem ) tanımı mecazi anlamdadır: Suçun ciddiyetini gösteren azami güvenlikli bir hapishanedir. İçine atıldıkları zaman, yüksek ıstırap sesleri, acı ve korku çığlığı işitileceklerini; Cehennemin , sanki gazap doluymuş gibi, şiddetle ateş püsküreceğini ( 67:8 ).Buradan Kuran'ın tarif ettiği cezanın ağırlığını ve suçun yoğunluğunu anlayabiliriz; yoksa sadece جہنّم ( Jahannam ) demek yeterli olacaktır.

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ مَزَنَتُهَا ََزَنَتُهَا ََزَنَتُهَا َْزَمَا أُلْقِيَ

   Neredeyse öfkeyle patlayan; [ve] ne zaman [böyle günahkarlardan] bir ordu oraya atılsa, bekçileri onlara, "Size bir uyarıcı gelmedi mi?" diye sorarlar. ( 67:8 )

Ve:

قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيُْ إَبَنْ مِن شَيْرٌ مَكَّبْنَا

   Cevap verecekler: "Evet, gerçekten bize bir uyarıcı geldi, ama biz onu yalanladık ve dedik ki: 'Allah [vahiyle] hiçbir şey indirmedi! Siz [kendi kendini beğenmiş uyarıcılar] ancak bir bataklıkta kaybolmuşsunuzdur. büyük aldanış!" ( 67:9 )

   Birinin seçme özgürlüğünü reddetmekten veya reddetmekten daha büyük bir suç yoktur. Bu, Allah'ın insanlara bahşettiği yegane lütuftur. Allah bu hediyeye Kendi ilahi enerjisi adını vermiştir. Bu, insanoğlunu tüm Evrendeki diğer tüm yaratılmışlara kıyasla benzersiz bir şekilde özel kılar. Allah'ın verdiği bu eşsiz hediyeyi inkar etmekle insan kendi insanlığını küçük düşürür. Aşağılanmayı kabul etmektir.

   Bu yüzden cezası çok ağırdır. Şimdi, bundan sonra Kuran diyor ki, kâhinler, müneccimler ve onlara tabi olanlar, dalga dalga cehenneme atılacakları zaman, cehennemin bekçisi onlara şöyle soracaktır: Biri sizi bu tür şeylerin sonuçları hakkında uyarmak için gelmedi mi? inançlar ve ideolojiler? Biri size bunun شرک ( şirk) ve کفر (küfür) olduğunu söylemedi mi?

   Kuran, her suçumuzu ana hatlarıyla açıklayarak bu alçaltıcı cezaya neden maruz kaldığımıza işaret eder. En büyük ceza, Cehennem bekçisinin adının Üstad anlamına gelen مالک ' Maalik ' olmasıdır.İnsanın insana itaati en büyük cehennemdir. Uyarıcının gelip gelmediği konusunda konuşmalar devam ediyordu. مالک 'Maalik'in sorusuna cevaben onlar (cehennemlik olanlar): “Evet! Geldi." Sonra مالک ' Maalik' diye sordu: "Ne yaptın?" Cevap verdiler: “Azabı çekeceğimizi ona yalanladık; helak olacağımızı ona yalanladık; aşağılanmaya uğrayacağımıza inandık. Ona defalarca yalan söylediğini söyledik; Allah'tan herhangi bir vahiy almadığınızı. Uyarıcıya uyanları lanetledik. Onlara senin onun tarafından yanlış yönlendirildiğini söyledik. Tam tersine doğru yolda olduğumuzu iddia ettik .”

   Şimdi Kuran diyor ki, مالک 'Maalik'e , sadece uyarıcıyı dinleseydik ve aklımızı kullansaydık, o zaman bu uçurumda, bu cehennemde, bu ateş çukurunda olmazdık. Ne yazık ki! ( 67:10 ).

وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ

   Ve diyecekler ki: "Eğer [bu uyarıları] dinleseydik veya [en azından] kendi aklımızı kullansaydık, [şimdi] alevli ateşe mahkum olanlardan olmazdık!"

Akıl ve düşünceyi kullanmamak cehenneme götürür.

   Ayet ( 67:10 ) eşsiz bir noktayı ortaya koymaktadır: Falcıların geleceği tahmin etmek için kullandıkları şey neydi ve bu insanlar körü körüne onları takip ediyorlardı? Bu, gaybın bilgisine dayanan bir iddia idi. Ne insanlar, ne de onların yaklaştıkları bu kehanette ilim ve aklı kullanmamışlardır. Aslında bunda 'neden'e yer yok. Cehenneme sürülenler ne diyordu? Uyarıcıyı dinleseydik ve aklımızı kullansaydık cehennemde olmayacağımızı söylüyorlardı.

   İşte Kuran, cehenneme gidecek insanları böyle açık bir şekilde ortaya koymuştur! Bunu birçok yerde detaylandırdı ve açıkladı. Aklı kullanmaya, derin düşünmeye ve yoğun yansımaya büyük önem verir .

   İşte bu ayette ( 67:10 ) Kuran onların neden cehennemde olduklarını kendi sözleriyle özetler: Müneccimleri, falcıları, falcıları, el falcılarını dinlediğimizi ve kendi aklımızı kullanmadığımızı söylediler. güç; şu an cehennemde olmamızın nedeni budur.

Başka bir ayet ( 7:179 ) bunu daha da açıklar.

ولقد ذرأنا لجهنم كثيرا من الجن والإنس لهم قلوب لا يفقهون بها ولهم أعين لا يبصرون بها ولهم آذان لا يسمعون بها أولئك كالأنعام بل هم أضل أولئك هم الغافلون

   Andolsun ki Biz, hakikati kavrayamayacakları kalpleri, göremeyecekleri gözleri ve işitemeyecekleri kulakları olan görünmez varlıklardan ve insanlardan birçoğunu cehenneme koyduk. Onlar sığır gibidirler, hayır, onlar doğru yoldan daha az haberdardırlar: işte onlar, [gerçekten] gafil olanlar!

   جن 'Cin'in cehenneme gideceğinden bahsedilir. Kuran, Arap dilini ve Hz. Peygamber (asm) dönemine ait anlatım biçimini sayfalarında muhafaza eden bu eşsiz ve farklı niteliğe sahiptir; ve kelimelerin ve deyimlerin gerçek anlamlarını anlamak için o dönemde nasıl kullanıldıklarını görmemiz gerekir. Örneğin, انس ' Ins' ve جن ' Jinn'kelimelerini alın . Arabistan çöllerindeki nüfus iki gruptan oluşuyordu: Şehirlerden uzak yerlerde dolaşan ve yaşayan göçebeler; ve eskiden şehirlerde yaşayanlar. Şimdi bile, Arabistan'da birkaç büyük kasaba var ve nüfusun çoğu göçebe bir hayat yaşıyor ve çoğunlukla kasaba halkı tarafından görülmez durumda. Gözden gizlenen her şeye جن ' Cin' denir.Arapça'da kasaba ve şehirlerde sosyal bir grup olarak yaşayan insanlara ' Ins' denir . Böylece göçebelere جن ' Cin' , şehir halkına ise انس ' Ins' deniliyordu .

Akıl ve düşünceden yoksun olanlar 

   Kuran ( 7:179 ) Allah'ın verdiği akıllarını O'nun mesajını anlamak için kullanmayanların, cehenneme gittikleri tavırlarından açıkça anlaşılmaktadır. Bu insanlar kim? Anlama yetenekleri var ama kullanmıyorlar. Kuran'ın cehennem ehlinden bahsettiğini görüyor musunuz? Seçimden bahsediyor. Düşünme yeteneğine sahip olmasalardı, bu bir tercih meselesi olmazdı. Bu durumda çaresiz kalacaklardı. Ama Kuran لَهُمْ قُلُوبٌ ile başlar, yani akılları vardır ama düşünmek için kullanmazlar. Bu ilk şey. Sonra Kuran şöyle devam eder: Onların 'gözleri' vardır ama onları 'görmek' için kullanmazlar. Sonra diyor ki: onların 'kulakları' var ama onu 'duymak' için kullanmıyorlar. Dilsiz, kör ve sağır kalırlar. Entelektüel ve zihinsel güçlerini düşünmek ve anlamak için kullanmazlar.

   Artık kendilerini cehenneme hazırlayan bu insanların kim olduğu ortadadır. Bunlar, Kuran'ın cehenneme gittiklerini söylediği insanlardır. Bunlar, “Akıl ve eleştirel düşünme gücünü kullanmamak cehenneme götürür” kanunumuza tabi olan kimselerdir. Bu insanlar kendilerine verilen akıl yetisini kullanmıyorlar. Kendilerini cehenneme hazırlıyorlar. Kuran der ki, böyle insanları bulduğunuzda bilin ki onlar cehennemliktir; ( 7/179 ) ayetinin örneklediği gibi, onların şimdi bu dünyada cehennemin arkadaşları olarak tanımlandıklarıdır .

   Öte yandan, şu anki insan yapımı شریعہ ( Şeriat ), دین Din (İslam) meselelerinde eleştirel düşünmeyi ve aklı kullanmayı yasaklıyor. Şimdi, Kuran'ın, akıllarını kullanmayanların tavırlarının bile, onların cehennemlik olduklarını söylediğini neden söylediği açık olmalıdır. Ama Kuran daha ileri gider. Bu insanların insan değil, hayvan olduğunu söyler. Numara! Aslında onlar hayvanlardan daha beterdirler ( 7:179 ).

  Ayet ( 7/179 ) onların hayvanlardan beter olduklarını söyler. Yani en azından uçma ve istediği yere oturma özgürlüğünü kullanan bir sinekten bile beterdirler. Ama bu insan hayvanlar akıllarını kullanmazlar. Güneşte oturan hayvan canı ne zaman isterse gölgeye gider. Ama kaderimin önceden belirlendiğini söyleyen bu insan hayvanıdır, öyleyse neden ona meydan okuyorum. Kuran diyor ki: Böyle kimseler gaflet içindedirler ve غَافِلُونَ “ Gafiloon ”dandırlar , yani onlar eleştirel düşünmek için gerekli her şeye sahiptirler, fakat gafil kalırlar. Onları kullanmazlar. Ama cehennemde, derler ki: Keşke elçinin uyarılarını dinleyebilseydik, bugün neden cehennemde olalım?!

Kur'an'ı manasız dinlemek ve anlamadan okumak 

   Cehennemden kurtulmanın tek yolu vardır. Bunun ölçütü Kuran'da belirlenmiştir: Allah Kuran'da ne söylüyorsa dikkatle dinlenmeli, akıl ve düşünceyle anlaşılmalı; ve sonra eyleme dönüştürülmesi gerekir. Ama Kuran'ı anlamadan dinlemek âdet haline geldi. Kuran kadar dinlenen başka bir kitap yoktur. Ama bu dinleme öyledir ki, içinde akıl ve düşünceye yer yoktur. Sözleri anlamlarını anlamadan dinlemeye alıştık: Ne okuyan anlamını bilir, ne de dinleyen bir şey anlar. Peki, bunu Kuran'ı dinlemek olarak ilan edebilir miyiz?

   Cehenneme gidecek olanlar, 'Eğer mesajı anlamak için aklımızı kullanmak niyetiyle dinleseydik, bu durumda olmazdık' dedikleri zaman. Bu açıkça, duyduğumuz kelimeler ne olursa olsun anlamlarını bulmaya çalışmamız gerektiği anlamına gelir. Eğer kelimelerin anlamını bilmiyorsak, o zaman bu kelimelerin anlamı üzerinde nasıl düşünebiliriz?

   Bu nedenle Kuran ayeti ( 7:179 ) bu insanların insan değil, hayvan olduklarını; aslında hayvanlardan bile daha kötü. Sanki hayvanlara veya insanlara okusun, fark etmez. Bu nedenle ( 67:11 ) ayetinde cehennemliklerin günahlarını kabul edecekleri bildirilmektedir. Bu aynı zamanda Kuran'ın benzersiz bir ilkesidir – günahkarların/suçluların günahlarını/suçlarını kabul etmeleri. Kuran, bu tür ilkelerden, bir devlet anayasası ve toplum için kanunlar kanunu oluşturabilecek şekilde bahseder.

Adalet yasası için iki temel ilke

   Şimdi sadece bu iki ayetten ( 67:10-11 ) ne tür bir hukuk kuralı formüle edilebileceğini ve hukukun üstünlüğünün temeli ne olması gerektiğini görebiliriz. Birincisi, bu ayetlere göre, cezaya çarptırılan veya cezalandırılacak veya suçlanacak olanın, önce kanunun size ulaşıp ulaşmadığının sorulması gerektiği açıkça sabittir. Bunun Kuran'ın gözünde ne kadar önemli olduğuna dikkat edin. İkincisi, o kişi yasayı anlayabiliyor olmalı, yoksa birisi bunu ona açıklamış olmalı. Cehennemin güvenlik görevlisine de dikkat edin, Malik bunun için mukadder olanlardan istedi. Onlara, yaptıklarının sonuçları hakkında onları uyarmak için elçilerin gelip gelmediğini sordu.

   Dolayısıyla bir devletin çıkarmak istediği yasaların öncelikle tüm vatandaşlara ulaşması için bir düzenleme yapması gerektiği açıktır; ve yasaların ne anlama geldiğini anlayabilmeleri gerektiğini. Ayrıca, suçlanan herkese, savunmasında söylemek istediğini açıklama ve söyleme şansı verilmelidir. Bu yüzden ayetler, o insanların henüz cehenneme girmediğini söylüyor. Hala cehennemin dışındaydılar. Ve güvenlik görevlisi Malik, onları uyarmak için bir elçinin gelip gelmediğini soruyordu. Onlara bir şans verildi. Eğer onlara bir elçi gelmezse, o zaman şöyle diyebilirlerdi: Hayır, cehennemin Malik'i! Bir haberci bizi uyarmak için gelmedi. Bu durumda işledikleri suçtan dolayı yargılanmayacaklardı. Cehenneme gönderilmeyeceklerdi. Bu nedenle, Kuran'a göre,

Kuran'dan türetilen yasa yapma metodolojisi

   Allah, Adem'e secde etmeyi reddettiğinde Şeytan İblis'e bile kendini açıklama şansı verdi ( 2:34 ; 7:11 ; 15:31 ; 17:61 ). Allah, İblis'insavunmasında söylemek istediğini söylemesine izin verdi. Ancak bundan sonra suçlu bulunursa cezalandırılabilirdi. Kuran'daki rehberliğin sadece kanun şeklinde bulunması gerekli değildir. Aslında Kuran'da verilen yol gösterici ilkeler, kanunları formüle etmek için kolaylıkla kullanılabilir.

   Bu tümdengelim yöntemi, İslami bir toplum için yasaları formüle etmek için kullanılabilir. İblis kadar suçlu bir suçluya bile , Yüce Allah tarafından kendini açıklama şansı verilmişse, o zaman bir kişiye açıklama ve savunma fırsatı vermeden bir kişiye ceza verebilen kim var ? Üstün güç ve mutlak güce sahip olan ve her şeyi bilen Allah; Bu açıklama ve nefsi müdafaa hakkını O bile veriyor, o zaman başka hiç kimsenin bunu hemen almaya yetkisi yok.

   Bunlar, devletin anayasasını ve yönetimine ilişkin kanunları formüle edebilmemiz için bize rehberlik etmesi için Kuran'da belirtilmiştir. Bütün anlatı, suç işleyen kişilerin suçlarını isteyerek kabul edebilecekleri şekilde sunulmuştur ( 67:11 ); tanıkların yalan söylemeyeceğini çok iyi bildiklerini; ve yargıç hiçbir şeyden haksız yere etkilenmeyecektir. O zaman Kuran'ın nazarında ancak buna عدل (adalet) denirdi.

Adalet için ön koşul: Hukukun kendisi adalete dayanmalıdır

   Kuran buna عدل (adalet) adını vermiştir. Buna hukuk devleti temelli adalet denilebilir. Kararlar zamanın geçerli yasalarına dayandığından, bu şimdi adalet olarak adlandırılan şeydir. Bu, tüm dünyada normdur. Ancak öğretisi benzersiz olan Kuran, eğer yasanın kendisi adaletsizliğe dayanıyorsa, o zaman bu yasaya dayalı hükümlere nasıl adalet denilebilir? Bu nedenle, hukukun kendisinin adalete dayanması mutlaka gereklidir. Bu yüzden Kuran onu şöyle adlandırır:

يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ

(Başkalarını) hak ile yönlendiren ve onunla adaleti dağıtanlar ( 7:181 )

   Doğru hükümet, adaleti bu gerçeğe göre, yani Kuran'da verilen ilkelere ve hidayete göre gerçekleştiren hükümettir. O zaman sadece gerçek adalet olarak adlandırılacaktır. Tanıkların %100 doğru ifade vereceği ve yargıcın tamamen dürüst olacağı ve herhangi bir etki veya önyargıya tabi olmayacağı tam bir güvenle bilindiğinde; hiçbir şeyin adalet sistemini etkilemeyeceğini; suçlunun herhangi bir tazminat vererek kurtulamayacağını; başka hiç kimsenin suçlunun yerini tutamayacağı veya ona herhangi bir maddi destek sağlayamayacağı - o zaman Kuran'ın bahsettiği adalet sistemi budur.

   Ayrıca kişinin savunması için sisteme inancı tam olmalı, ceza suçla orantılı ve adil olmalıdır. Suçlu taraf, gerçek adaletin yerine getirildiğini tam olarak anlamalı ve bunu özgürce söylemelidir. Bundan sonra Kuran, bunların, kendileri için çok fazla sefalet ve umutsuzluk olan alevli ateşin ( أَصْحَابِ السَّعِيرِ) ashabı olduğunu söyler. Hayatın sefaletleri ne olursa olsun, bunlar artık onların kaderidir. Hayatın güzel yanlarından çok uzaktalar. Cezaları, hayatın zevklerinden ve bolluğundan mahrum bırakılmaktır. Gerçek ceza bu.

   Onların aksine , Kuran'ın, Allah'ın kanunlarını çiğnemenin veya O'nun rehberliğini (Kur'an'ı) çiğnemenin görünmeyen gelecekteki olumsuz sonuçlarından her zaman korktuklarını söylediği başka bir grup ( Müminler ) vardır. Eğer Allah'ın Kanunlarını çiğnedilerse, sonucunun şiddetli bir ceza olacağını bilirler.

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ اتَّبَعَ الذِّكْرَ

   Sen ancak zikri kalpten kabul eden ve insan kavrayışının ötesinde olduğu halde Rahmân'dan korkup sakınan kimseyi [gerçekten] uyarabilirsin; öyleyse onları [Allah'ın] müjdesini ver. mağfiret ve çok güzel bir mükafat! ( 36:11 ) 

وَلَا تَهِنُوا۟ وَلَا تَحْزَنُوا۟ وَأَنتُمُ ٱلْأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

   O halde, yılmayın ve üzülmeyin; çünkü [gerçekten] müminler iseniz, mutlaka yükseleceksiniz. ( 3:139 )