Okçuluğa başlamak için ne kadar geç kalınmıştır?

    Ella Gibson nihayet gerçeği kabul ettiğinde 16 yaşındaydı. Gençliği yanından geçmişti. Ne yazık ki orta yaşına gelmişti.

    Büyük Britanya'da yerel bir kulüp koçunun Gibson'ın yinelemeli disiplinde şansını denemeye çalıştığı zaman verdiği tahmin buydu. Koç, okçuların tekrar tekrar başarı elde etmek istiyorlarsa genç - gerçekten genç - başlamaları gerektiğini söyledi.

Okçuluğa başlamak için yaş ne olmalıdır?

    Gibson, etkili bir şekilde olimpik şut çekmek için omuzlarındaki hizalamayı geliştirmek için pencereyi kaçırmıştı. Gibson gibi bir geriatri en iyilerle rekabet etmek istiyorsa, geriye kalan tek seçenek bileşikti.

    Gibson, koçunun analizini düşündüğünü hatırlıyor: “Belki biraz kaba. “Daha 16 yaşındaydım. Nasıl orta yaşlı olabilirim?”

    Ancak şu anda 21 yaşında olan ve dünyadaki 14. sıradaki bileşik kadın olan Gibson'ın karara itiraz etmek için hiçbir gerekçesi yoktu. Büyük Britanya'dan Sarah Bettles de dahil olmak üzere birçok olimpik okçu, spora 20'li yaşlarında başlamalarına rağmen Olimpiyatlara ulaşabiliyorlar .

    Okçuluk, yaşlanma sürecine çoğu spordan daha nazik olabilir, ancak spora daha sonra gelenler için nüfuz etmesi hala zor olabilir.

    “O zamandan beri, GB'deki olimpik koçumuz. Bunun saçmalık olduğunu söyledi ve bir tür özyinelemeye başlamamı istediği ve bir gün beni çalacağı bir şakaydı” dedi Gibson, bileşik disipline olan sevgisini teyit etmeye devam etti.

    "Yarışmaya başladıktan üç ay sonra ulusal rekorlar kırmamın bir zararı olmadı," diye ekledi. "Yani bu bir nevi, tamam, evet, sana inanıyorum."

    Ancak geç kalan birçok kişi için daha dolambaçlı bir rota, okçulukta büyük bir başarı sağlayabilir.

    Gibson'ın yaşındayken Sergio Pagni için bir dünya sıralaması ve bir çift Hyundai Okçuluk Dünya Kupası Finali şampiyonluğu hayal etmek zor olurdu . İtalya'dan gelen bileşik adam, üniversiteye gidene kadar ciddiyetle selam vermedi ve 2008'de uluslararası ilk çıkışını yaptığında yaklaşık 30 yaşındaydı.

    Sırasıyla 20 ve 22 yaşlarında Tokyo'da bireysel altın madalya kazanan An San ve Mete Gazoz gibi harika  çocukların ve son bileşik dünya şampiyonları Nico Wiener ( 24 ) ve Sara Lopez'in ( 26 ) aksine, Pagni sporu onsuz yaptı.

    Bir mühendis olarak ilgi alanları nedeniyle bileşik yay stiline yönelen Pagni, “Liseye kadar basketbol oynadığım için üniversitenin ilk yılından sonra babamla biraz pratik yapmaya başladım” dedi.

    "Bir aile dostu yapıyordu ve dediler ki, hadi, sadece birkaç akşamı ailenle geçirmeyi dene, ben de tamam dedim. Bu yüzden başladım ve bu yüzden çok yaşlı başladım.”

    Ancak şimdi 43 yaşında olan Pagni, spora girişini ertelemenin kendi lehine çalıştığını iddia ediyor. Kolejde bir hobi olarak değil de çocukken spora başlamanın gelişimini hızlandırmayacağını söyledi.

    Önce hayatının diğer alanlarında gelişmeye odaklanarak, tesadüfen gelecekteki okçuluk başarısının temellerini atıyordu.

    Pagni, "Bazen, daha yaşlı başlamanın daha iyi başlamak anlamına geldiğini hissediyorum" dedi. "Birçok genç adam rekabet etmenin ne demek olduğunu bilmiyor. Kazanıyor olabilirler, ancak başarılı bir şekilde alışkanlıklar oluşturmanın ne anlama geldiğine odaklanmıyorlar.”

    “Sonra büyüyorlar ve bunu hissetmeye başlıyorlar ama artık çok geçti. Ülkede bu büyük değişime uyum sağlayamadığı için artık ateş etmeyen 1000'lerce okçu var."

    Pagni sonuçları çabucak gördü ve yeni edindiği rekabetçi başarısının arkasından bir hayat kurdu.

    Hyundai Okçuluk Dünya Kupası'nın en az 50 etabını görmüş bir avuç okçudan biri olan Pagni, aynı zamanda 2009 ve 2010'da arka arkaya devre finallerini kazanan ilk okçuydu.

    “Neden bu kadar kolay gelişebildiğimi sık sık merak ediyorum” dedi. "Fiziksel olarak zor olması gerektiğini biliyorum, ancak çok erken her zaman sağlamdım ve her okun ardından teknik değişiklikler yapabildim ve şut atabildim."

    "Bazen bir koç olarak bazı okçulardan bilirsiniz, dirseğinizi belli bir yöne çevirmelerini istersiniz" diye devam etti, "ve bu değişikliği yapmaları üç hafta sürer, ama ben sonraki okla ayarlamayı yapabildim. ve çok hızlı bir şekilde değişikliği yapın.”

    Yaşla birlikte gelen bakış açısı, Pagni'nin kaybedilen zamanı telafi etmesine de izin verdiğini söyledi.

    Fark, özellikle yarışmalar sırasında fark edilir. Baskı yüksek olduğunda, diğer genç sporcular ortaya çıktığında yaşlı okçu sakin kalabilir.

    “Zaten büyüdüğünüzde ve sonra başladığınızda, benim yaptığım gibi, zihinsel düşünceleriniz zaten sağlamdır ve bu tür şeyler için endişelenmenize gerek yoktur” dedi. “Bu tür bir zihniyetle başlamak tamamen farklı.”

    Bileşik adam Pierre-Julien Deloche , atletizme yetişkinliğe kadar katılmanın da yaşlanma sürecini geciktirdiğini söyledi.

    Fransız, başlangıçta dokuz yaşında atış yapmaya başladı, üç yıl sonra eğitimine ve nihayetinde donanma kariyerine odaklanmak için yayını bıraktı. Deloche'nin nihayet spora dönmesi on yıldan fazla sürdü ve uluslararası ilk çıkışını 2007'de 25 yaşında yaptı.

    Pagni gibi, Deloche de çok yönlü bir insan olarak görevlerini ustaca yerine getirdi ve sporun zirvesine hızla yükselirken yükümlülüklerini yerine getirdi. Bununla birlikte, altın madalyalardan ve dünya sıralamasından daha ödüllendirici olan şey, uluslararası devre katılarak kazanılan dostluk olmuştur.

    39 yaşındaki Deloche, spora olan sevgisini yeniden alevlendirirken, hala donanmada görev yapıyordu. "Sporda eğlenmeyi tercih ediyorum ve işin karmaşık tarafında çok sayıda iyi insan ve en komik insanlar olduğunu hissettim" dedi.

    "İşten sonra her zaman okçuluk yapmaya gittim çünkü eğlenceliydi - çünkü uzun bir günün ardından bir esinti gibi" diye devam etti. “Aklımda hiçbir sonuç olmadan antrenman yapmak ve şut çekmek beni mutlu etti. Sadece ok atmak. Her zaman hedefi vurmuyordum.”

    Ancak bu sefer zamanlama doğruydu. PJ spora bağlı kaldı, potansiyelini belirleyen ve onu üst düzey yarışmalara katılmaya davet eden rekabetçi bir kulüp ekibiyle antrenman yapmaya devam etti. Üçüncü yılında Fransız milli takımındaydı ve o zamandan beri takımın bir üyesi.

    Deloche, "İlerleme inanılmazdı," dedi. "Baskı hissettim ama baskı o kadar yüksek değildi çünkü arkadaşlarla seyahat etmek gibiydi."

    "Bugün bile, bir ekipman sorunum olsa bile, her ülkeden bileşik ekipteki herkesin bana yardım etmenin bir yolunu bulacağını biliyorum. Bundan eminim," dedi. "Herhangi bir sorun olursa, elimden gelenin en iyisini yapabilmem için bana yardım etmenin bir yolunu bulacaklar."

    Hem Deloche hem de Pagni, büyüme için erken fırsatları kaçırarak herhangi bir şey kaybettikleri fikrini reddetti. Okçuluk kariyerlerinin hayatlarında doğru zamanda geldiği konusunda hemfikirdiler.

    Bilakis, spora "geç" gelmek canlandırıcıdır, yetişkin yaşamının can sıkıntısına panzehir görevi görür ve yeni ilgi alanları ortaya çıkarmanın yalnızca gençlik arayışı olduğu fikrine karşı bir çürütme görevi görür.

    Okçulukla ortaokulda tanışan Gibson, “Bir kararın tüm hayatınızı büyük ölçüde değiştirebileceğini düşünmek garip” dedi.

    “Okuldan sonra o kulübe gitmemeye karar verirsem, ne kadar farklı bir hayatım olurdu ve tanımadığım onca insan olurdu. Her gün sahada ok atmak yerine muhtemelen üniversitede psikoloji okuyor olurdum. Bu biraz vahşi.”

    Hayatı üzerine düşünen Pagni, kariyerinin aldığı dolambaçlı yol için minnettardı.

    Eşi, okçu arkadaşı Pia Lionetti ile atış çizgisinde tanıştığını söylemekten hoşlanan Pagni, "Okçuluk hayatımı değiştirdi" dedi .

    “Kızım şu anda bu dünyada, çünkü ben bir tetikçiydim. Okçuluğa ilk başladığımda hissettiklerimi ve şimdi benim için ne anlama geldiğini düşünürseniz, cevap tamamen farklı.”