Voleybol Oyunu

    Voleybol, vizyon sahibi William G. Morgan'ın 1895'te sporu icat ettiği Holyoke, Massachusetts, ABD'deki tozlu eski YMCA spor salonundan çok uzaklara geldi. Voleybol, iki yüzyılın başlangıcını ve yeni bir bin yılın şafağını gördü. Voleybol şu anda en büyük beş uluslararası spordan biri ve FIVB, 220 bağlı ulusal federasyonu ile dünyanın en büyük uluslararası spor federasyonu.

    Voleybol, son yirmi yılda benzeri görülmemiş bir büyümeye tanık oldu. FIVB Dünya Şampiyonaları, FIVB Dünya Ligi, FIVB Dünya Grand Prix, FIVB Dünya Kupası ve FIVB Büyük Şampiyonlar Kupası ve Olimpiyat Oyunları gibi dünya yarışmalarının büyük başarısı ile uluslararası düzeyde her düzeyde katılım düzeyi katlanarak büyümeye devam ediyor. 

    Plaj voleybolu fenomeni de şaşırtmaya devam ediyor. Atlanta 1996'daki Olimpiyat Oyunlarına girişinden bu yana plaj voleybolunun ezici seyirci ve televizyon başarısı ve FIVB Dünya Turu, Dünya Şampiyonaları ve Kıta Kupası'nın çarpıcı başarısı, voleybolu tamamen yeni bir pazara açtı.

VOLEYBOLUN KÖKENLERİ

    New York Eyaleti'nde doğan William G. Morgan ( 1870 - 1942 ), başlangıçta "Mintonette" adını verdiği voleybol oyununun mucidi olarak tarihe geçti. 

    Genç Morgan, lisans eğitimini 1891'de basketbolu icat eden James Naismith ile tanıştığı YMCA'nın ( Genç Erkekler Hristiyan Derneği ) Springfield Koleji'nde gerçekleştirdi. Mezun olduktan sonra, Morgan ilk yılını Auburn ( Maine ) YMCA'da geçirdi ve ardından 1895 yazında Holyoke'deki ( Massachusetts ) YMCA'ya taşındı ve burada beden eğitimi müdürü oldu. Bu rolde, erkek yetişkinler için geniş bir egzersiz programı ve spor dersleri oluşturma, geliştirme ve yönetme fırsatı buldu.

    Liderliği coşkuyla kabul edildi ve sınıfları sayıca arttı. Programını çeşitlendirmek için belirli bir tür rekabetçi eğlence oyununa ihtiyacı olduğunu fark etti. Gelişmeye başlayan bir spor olan basketbol, ​​gençlere uygun görünüyordu, ancak daha yaşlı üyeler için daha az şiddetli ve daha az yoğun bir alternatif bulmak gerekiyordu.

    O zamanlar Morgan, kendisine rehberlik edebilecek voleybola benzer bir oyun bilmiyordu; kendi spor eğitim yöntemlerinden ve YMCA spor salonundaki pratik deneyimlerinden geliştirdi. İlk deneylerini anlatırken, "Uygun bir oyun ararken aklıma tenis geldi ama bunun için raketler, toplar, ağ ve diğer ekipmanlar gerekiyordu, bu yüzden elendi, ancak ağ fikri iyi görünüyordu. Ortalama bir insanın kafasının hemen üstünde, yerden yaklaşık 1,98 metre yüksekliğe kaldırdı. Bir topa ihtiyacımız vardı ve denediklerimiz arasında bir basketbol mesanesi vardı, ama bu çok hafif ve çok hafifti Bu nedenle çok büyük ve çok ağır olan basketbol topunu denedik."

    Sonunda Morgan, AG Spalding & Bros. firmasından Massachusetts'teki Chicopee yakınlarındaki fabrikalarında yaptıkları bir top yapmasını istedi. Sonuç tatmin ediciydi: top deri kaplıydı, kauçuk bir iç boru vardı, çevresi 25 inçten az ve 27 inçten ( sırasıyla 63.5 cm ve 68.6 cm ) fazla değildi ve ağırlığı 9'dan az ve en fazla 68.6 cm değildi. 12 onstan fazla ( sırasıyla 252 gr ve 336 gr ). 

   Morgan, Holyoke'den iki arkadaşı Dr. Frank Wood ve John Lynch'den ( önerilerine dayanarak ) oyunun temel kavramlarını ilk 10 kuralla birlikte çizmelerini istedi.

    1896'nın başlarında, Springfield'daki YMCA Koleji'nde, tüm YMCA Beden Eğitimi Yöneticilerini bir araya getiren bir konferans düzenlendi. Profesyonel beden eğitimi eğitim okulu müdürü ( ve ayrıca YMCA'nın Uluslararası Komitesinin beden eğitimi bölümünün genel müdürü ) Dr. Luther Halsey Gulick, Morgan'ı yeni kolej stadyumunda oyununun bir gösterisini yapmaya davet etti. Morgan, her biri beş adamdan ( ve bazı sadık hayranlardan ) oluşan iki takımı, gösterinin doğu spor salonunda konferans delegelerinden önce yapıldığı Springfield'a götürdü. Takımlardan birinin kaptanı JJ Curran ve diğerinin sırasıyla belediye başkanı ve Holyoke itfaiye teşkilatı şefi olan John Lynch'ti.

    Morgan, yeni oyunun jimnastik salonu veya egzersiz salonları için tasarlandığını ancak açık havada da oynanabileceğini açıkladı. Sınırsız sayıda oyuncu katılabilir, oyunun amacı, topu yüksek bir ağ üzerinde bir taraftan diğer tarafa hareket halinde tutmaktır.

    Gösteriyi gördükten ve Morgan'ın açıklamasını duyduktan sonra, Profesör Alfred T. Halstead, topun uçuşunun hareketine veya hareket aşamasına dikkat çekti ve "Mintonette" adının "Volley Ball" ile değiştirilmesini önerdi. Bu isim Morgan ve konferans tarafından kabul edildi. ( Aynı adın küçük bir değişiklikle yıllar içinde hayatta kaldığını belirtmek ilginçtir: 1952'de USVBA İdari Komitesi, adı tek bir kelimeyle "Voleybol" ile hecelemek için oy kullandı, ancak USVBA'yı belirtmek için kullanmaya devam etti. Amerika Birleşik Devletleri Voleybol Birliği ).

    Morgan kuralları açıkladı ve üzerinde çalıştı, ardından oyunun kullanımı ve geliştirilmesi için bir rehber olarak YMCA beden eğitimi yöneticilerinin konferansına elle yazılmış bir kopyasını verdi. Kuralları incelemek ve oyunun tanıtımı ve öğretimi için önerilerde bulunmak üzere bir komite atandı. 

    Yeni oyun ve kuralları hakkında kısa bir rapor "Beden Eğitimi" Temmuz 1896 baskısında yayınlandı ve kurallar, Kuzey Amerika YMCA Atletizm Ligi'nin ilk resmi el kitabının 1897 baskısında yer aldı.

VOLEYBOLUN DÜNYA ÇAPINDA BÜYÜMESİ

    Özellikle iki profesyonel beden eğitimi okulu, Massachusetts'teki Springfield koleji ve Chicago'daki George Williams College ( şimdi Downers Grove, Illinois'de ) tarafından teşvik edilen YMCA'nın beden eğitimi yöneticileri, Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'daki tüm toplumlarında voleybolu benimsediler ( 1900'de Kanada, oyunu benimseyen ilk yabancı ülke oldu ) ve diğer birçok ülkede: Filipinler'de Elwood S. Brown ( 1910 ), Çin'de J. Howard Crocker, Japonya'da Franklin H. Brown ( 1908 ), Dr. JH Gray Burma'da, Çin'de ve Hindistan'da ve diğerleri Meksika ve Güney Amerika, Avrupa ve Afrika ülkelerinde.

    1913 yılına gelindiğinde, voleybolun Asya kıtasındaki gelişimi güvence altına alındı, çünkü o yıl oyun Manila'da düzenlenen ilk Uzak Doğu Oyunları programına dahil edildi. Unutulmamalıdır ki, uzun bir süre Asya'da Voleybol, diğer şeylerin yanı sıra ( maçlara daha fazla katılım sağlamak için ) 16 oyuncu kullanan "Kahverengi" kurallarına göre oynandı.

    Amerika Birleşik Devletleri'nde voleybolun büyümesinin bir göstergesi, 1916'da Spalding Voleybol Rehberi'nde yayınlanan ve Robert C. Cubbon tarafından yazılan bir makalede verilmektedir. Bu makalede Cubbon, oyuncu sayısının şu şekilde alt bölümlere ayrılan toplam 200.000 kişiye ulaştığını tahmin ediyordu: YMCA'da ( erkekler, genç erkekler ve yaşlı erkekler ) 70.000, YWCA'da ( kızlar ve kadınlar ) 50.000, okullarda ( erkekler ve kızlar ) 25.000 ve kolejlerde ( genç erkekler ) 10.000. 

    1916'da YMCA, güçlü National Collegiate Athletic Association'ı ( NCAA ) kurallarını ve bir dizi makaleyi yayınlamaya ikna etmeyi başardı ve genç üniversite öğrencileri arasında voleybolun hızlı büyümesine katkıda bulundu. 1918'de takım başına oyuncu sayısı altı ile sınırlıydı ve 1922'de topla izin verilen maksimum temas sayısı üç olarak sabitlendi.

    1930'ların başlarına kadar voleybol çoğunlukla boş zaman ve eğlence oyunuydu ve sadece birkaç uluslararası etkinlik ve yarışma vardı. Dünyanın çeşitli yerlerinde oyunun farklı kuralları vardı; bununla birlikte, birçok ülkede ulusal şampiyonalar oynandı ( örneğin, oyun seviyesinin dikkate değer bir standarda ulaştığı Doğu Avrupa'da ). 

    Voleybol böylece fiziksel ve teknik performansı yüksek, rekabete dayalı bir spor haline geldi.