İnsanlığın Zirvesi,Hz. Muhammed (S.A.V)

   Dünya ısıyla cızırdamaya başladığında; Güneş'in sıcaklığı tüm gökyüzünü kaynayan bir cehenneme çevirdiğinde; flora ve fauna tamamen zayıfladığında; çiçekler rengini kaybettiğinde; ağaç dalları özsudan yoksun kaldığında; ekinler kavrulmuş tarlalara dönüştüğünde; yaprak dökmeyen ağaçlar uzak ufukta siyah duman gibi göründüğünde; parlak nehirler talihsizliğin kurak toprakları haline geldiğinde; insanlar nefes nefese kalmaya başladığında; Cosmos, yoğun ısı nedeniyle boğuştuğunda ve hırıltılı soluduğunda;

   Kuşlar, kavurucu alevler nedeniyle ormanda hiçbir yerde barınak bulamayınca; panoramik görüntü derin bir inzivaya geçtiğinde; insanlar, beraberindeki tüm eğilimleriyle yaşamdan umudunu kestiğinde; Dünyadaki yaşamın herhangi bir bölümünde herhangi bir umut izi olmadığında ve Dünya'nın herhangi bir köşesinde herhangi bir yaşam faaliyeti izi olmadığında - o zaman bu aşırı umutsuzluk ve umutsuzluk durumunda, Tanrı'nın Lütfu. Cenab-ı Hak, insanların gözünde bir parıltı görevi görmektedir. 

   Ve sonra Dünya tekrar hayatla canlanır. Kozmos'un nabzı atmaya başlar ve damarları yeniden canlanır. Ortamın kesilen ve boğucu nefesi, coşku ve mutlulukla canlandırıcı bahar sallayarak yaşama dönüşüyor! 

وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنشُرُ رَحْمَتَهُ 

   42:28 - Ve ( insanların ) bütün ümitlerini kaybettikten sonra yağmuru indiren ve lütfunu açan O'dur .

وهو الذي يرسل الرياح بشرا بين يدي رحمته حتى إذا أقلت سحابا ثقالا سقناه لبلد ميت فأنزلنا به الماء فأخرجنا به من كل الثمرات كذلك نخرج الموتى لعلكم تذكرون 

   ( 07:57 ) - Ve O bir müjdesini olarak ileri rüzgarları gönderir kim O'nun Bunlar ağırca bulutları getirdi zaman, Ölü toprak ve neden oraya inerek için böylece su yolunda onları tahrik edebilir, o ödemesiz-so geliyor; ve bununla her türlü meyveyi bitiririz. Ölüleri de böyle çıkaracağız: [ve bunu] aklında tutmalısın. 

فانظر إلى آثار رحمت الله كيف يحيي الأرض بعد موتها إن ذلك لمحيي الموتى وهو على كل شيء قدير 

   ( 30:50 ) - İşte, [ey insan,] Allah'ın lütfunun bu işaretleri - cansız olduktan sonra yeryüzünü nasıl da diriltiyor! Şüphesiz bu [Tanrı], ölüleri diriltebilecek olandır: çünkü O, her şeyi dilemeye kadirdir!

   Bu Doğanın sistemidir. Bu, Allah'ın sonsuz ve değişmez kanunudur. Bu, Allah'ın yoludur ve O, yollarını değiştirmez ( 30:30 ; 33:62 ) çünkü uzayda ve zamanda değişiklikler meydana gelir ve O'nun varlığı uzay ve zamanın sınırlarının ve etkisinin ötesindedir. 

   Maddi dünyayla ilgili bu metaforlar ve benzetmeler, aynı ebedi yasaların insan dünyasına da nasıl uygulandığını görmemizi sağlar. Aslında bu maddi metaforlar ve benzetmeler, insanın derin soyut kavramları ve gerçekleri algısal örneklerle anlayabilmesi için verilmiştir. Bu örnekleri dış evrenden kendi iç insan-evrene yansıtarak, insanlar kendi insani "benliğinin" içsel işleyişine dair kanıtlar elde edebileceklerdir. 

   1400 yıl önce hüküm süren insan dünyasının durumu neydi? Pekala, tarih, o dönemde insan dünyasında hüküm süren kuraklığın, fiziksel dünyada yukarıda sunulan mecazi senaryodan daha kötü olduğunun açık bir tanığıdır. O zaman, insanlık hayat ağacının her dalından herhangi bir hayatın işareti kaybolmuştu; kültür ve medeniyet çiçekleri, insan yapımı korku ve barbarlık sıcak dalgalarından solup gitmişti; hayat veren iyilik pınarları kurumuştu; dünyanın hiçbir yerinde insanlığa dair hiçbir iz veya iz yoktu; dini ve ahlaki alanlarda sınırlar ve sınırlar olmasına rağmen, hasadı tamamen yağmalanmış ve harap olmuştu.

   Bu ürkütücü, korkunç ve umutsuz durumda, çaresiz insanoğlu çaresizce insanlıktan herhangi bir iz arıyordu, ama Tanrı'nın bu geniş coğrafyasında hiçbir yerde bulamadı. Bunun üzerine gözleri göğe çevrildi ve her çağrıyı dinleyen bir tek kişiye dua etmeye başladılar: مَتَىٰ نَصْرُ اللَّمهِ - Allah'ın yardımı ne zaman gelecek? ( 2:224 )

   Bu, yukarıda bahsedilen Doğanın sonsuz yasalarına göre - bu korkunç ve umutsuz durumların barışçıl ve umutlu durumlara dönüştüğü zamanlardır. Bu nedenle kucağında sınırsız diri umutlar ve ihtişam taşıyan Rahman'ın şefkatli ve semavi hayat veren bulutu, Faran (فاران) dağlarına neşeyle indi ve Emanet Şehri'nin mukaddes vadilerine sevinçle yağdı. Mekke) mübarek ayda Rebiülevvel(الاول ربیع) – harap olmuş insan topraklarını yemyeşil yaşam alanlarına dönüştürmek; insan ahlakının ve medeniyetinin bir deri bir kemik kalmış çiçeklerine bahar mevsimini getirmek; hayatın yıpranmış sosyal ve kültürel yönlerinde zarafet ve güzellik yaratmak; kuru iyilik pınarlarını yeni yaşamın hareketli ırmaklarına dönüştürmek; ve insan bencilliğinin ve ihlallerinin sıcak dalgalarını hayat veren adalet ve merhamet sabah esintisine dönüştürmek. 

   Ve dünya neşe ezgileriyle yankılanmaya başladı. İnsanlar yeni bir hayata kavuştu ve hayat yeni bir anlam ve amaç kazandı. Cennet, insanlığın nihai kaderine rehberlik edecek ve onun son elçisi olacak en kutsal ruhunun (PBUH) gelişi için eğildi ve Dünya'yı tebrik etti.

   Kaybedilen insanlık onurunu ve ihtişamını tam onurlu konumuna geri getirecek kişi o olacaktır. Akıl ile tutkunun, hikmet ile düşüncenin, ahiret ile âhiretin bir yay gibi birleştiği ilmin zirvesinde duracak olan O'dur. Hikmetin, aklın ve aklın nurunun zirvesinde duran da o olacaktır; Görünen ve gaybın vadileri, O'nun görüşünün tam alanına girsinler diye büzülür.  

   Böylece, (s.a.v) geldiğinde, cennet, bahtiyar ve kutsanmış Dünya'ya coşkulu tebriklerini sundu. Doğa, gelişi dünyanın Sezarları ve Kisraları için bir ölüm mesajı olan yüksek iltifatlar, büyük dürüstlük ve bol takdir sunan “Göklerden kovulmuş Âdem”in bilinç kilidinin açılmasını iki eliyle karşıladı. O'nun gelişiyle, zalimlerin ve insanlığa zulmedenlerin tahtları devrildi. İran'ın ateş tapınaklarının ateşi söndürüldü çünkü bundan böyle insan fikirleri dünyası, insan yapımı yüzeysel ateş ışığı yerine Yaratıcı'nın gerçek yol gösterici ışığıyla aydınlanacak. 

   Böylece İbrahim'in (a.s) yolunun tamamlanacağı gün geldiğine göre, onun gelişiyle dünya putperestlerinin bütün putları paramparça oldu. Şeytanlar, tüm diktatörleri ve tiranları devirme günü geldiğinden, dağların içine saklanmak için koştular. Muhammed'in (s.a.v.) gelişiyle batıl karanlıklarının yerini Hakkın nuru aldı:

 يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَّبِيرًا ; وَدَاعِيًا إِلَى اللَِّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِيرًا 

   ( 33:45-46 ) - [Sana gelince,] Ey Peygamber - işte, biz seni [hakikate] şahit, müjdeci ve uyarıcı olarak ve çağıran olarak gönderdik. bütün insanlar] Allah'a O'nun izniyle ve bir ışık kaynağı olarak.

   Ey Elçi! Size gelince, Biz sizi, bütün milletlerin icrasını da gözetecek olan İlâhî Sistemi kurmak için gönderdik. Bu Sisteme uyanları müjdeleyen siz olacaksınız; ve onlara itaat etmemenin yıkıcı sonuçları hakkında onları uyar. Elçi, Yüce Allah'ın koduna göre insanı İlahi Sisteme davet ederek, insan hayatının karanlık köşelerinde parlayan bir güneş gibi parlak bir nur sağlar. Amaç, insanı her türlü baskı ve zulümden kurtarmaktır:

 وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ 

( 7:157 ) -Ve onların yüklerini ve daha önce üzerlerinde bulunan zincirleri kaldıracaktır.

   Peygamber (s.a.v.)'in insanlığı zalim yöneticilerin, kurnaz ruhanî düzenbazların ve bencil din adamlarının üzerine yerleştirdiği prangalardan kurtardığına tarih şahittir ve delildir. Bu prangalar neydi? Bunlar: atalara tapınmanın dini prangaları; kralların ve diktatörlerin baskıcı prangaları; batıl inançların zekayı öldüren prangaları; ve ırksal, coğrafi, etnik, milliyetçi ve doğal olmayan statü temelli insan bölünmelerinin insanlığı öldüren prangaları. Bütün bu prangalar, dünyanın gördüğü en büyük insanın (s.a.v) gelişiyle birer birer kırıldı. 

    O'nun (s.a.v) gelişi, insanların bir kez daha başları dik, özgürlük ve haysiyetle Dünya üzerinde yürümelerini sağladı. Böylece insan kervanı gerçek hedefe ulaşmak için doğru yolu buldu. Akıl doğru tutkuyu buldu ve duygu aklın bilgeliğini kazandı. Dindarlık, Egemenliğin ihtişamını ve Krallık, Ömer'in (R) Yüceliğini buldu. İşte o zaman, gelişi tüm insanlık için bir nimet olan şahsiyet (s.a.v) idi:

فانظر إلى آثار رحمت الله كيف يحيي الأرض بعد موتها إن ذلك لمحيي الموتى وهو على كل شيء قدير 

   ( 30:50 ) - İşte, [ey insan,] Allah'ın lütfunun bu işaretleri - cansız olduktan sonra yeryüzünü nasıl da diriltiyor! Şüphesiz bu [Tanrı], ölüleri diriltebilecek olandır: çünkü O, her şeyi dilemeye kadirdir!

   Yaşam yolculuğunda insan aklı, yaşamın daha yüksek amacını gözlerden saklayarak, maddi yaşamın kendisinin yaşamın amacı olduğunu öğretir. Fakat ebedi rehberlik, maddi hayatın rahatlığıyla birlikte, insanın önüne, insanlığın ve insan onurunun daha yüksek amacını açar. 

   Bu rehberliğin özü birdi; onun gerçekliği birdi. Ancak insan bilinci ve insan yaşamı, kolektif sosyal ve kültürel çizgilerin karmaşıklıkları boyunca ilerledikçe, o evrensel öz ve gerçekliğin öğretilmesi ve bilgisi hakkındaki ayrıntılarda uygun gerekli değişiklikler yapıldı - öyle ki, maddi dünyadaki ilerleme ve evrim ile birlikte. , orantılı ilerleme ve evrim olabilir: insan onurunun dünyasında; insanın iç benliği alanında; ve insan karakter nitelikleri alanında. 

   Ve Hicaz çölünün kum tanelerinin parlama zamanı gelmişti. Nuh'un (a.s.m.) incir dağında işaret ettiği son Peygamber (a.s.m.) geldiğine göre, bahtlı emanet şehri uyanmıştır; İsa'nın (a.s.) zeytin dağında yandaşlarını teselli ettiği; Sina Dağı vadisinde İsraillilerin geleceği hakkında önceden haber verilen; Allah'ın Evi'nin inşası sırasında İbrahim (PBUH) ve İsmail (PBUH)'un gelişi için dua ettikleri; ve gelişleri için zaman milyonlarca, milyonlarca kez yön değiştirmişti.

   Evet, o en yüksek şahsiyet (PBUH) geldi; öyle bir ihtişamla geldi ki, gökler ve yer onun gelişini en büyük alkış ve ihtişamla duyurdu; ve melekler övgü ve hayranlık ilahileriyle haraçlarını ödediler. Sidratü'l-Muntahā (المنتہ سدرتہ) ağacının sonsuz uzun dalları onun gelişini memnuniyetle karşılayarak mutlulukla sallandı; yedinci göğün Melekleri onun gelişini kutlamak için Mumları yaktı; ve Evrenin her parlayan atomu sevinçle zıplamaya başladı. Tüm çevre barış ve sükunet dualarıyla yankılanmaya başladı. 

Ve son elçi (s.a.v) tüm insanlığa geldi:

 وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا 

   ( 34:28 ) - ŞİMDİ [Sana gelince , ey Muhammed,] Biz seni ancak bütün insanlara bir müjdeci ve bir uyarıcı olarak gönderdik; ama çoğu insan [bunu] anlamıyor.

  وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ 

   ( 21:107 ) - Ve [böylece ey Peygamber,] seni bütün alemlere [bir lütufumuzun bir delili] olarak gönderdik. [Esad]

   Bu yabancı bir mesaj değildi ve öğretisi yeni değildi. Nerede bir hak varsa o, dünyanın Peygamber Efendimiz (sav) aracılığıyla aldığı Kitaptan bir sayfaydı; nerede bir ışık varsa, o gökten onun kalbine inen nurdandır; Nerede ilahi mesaj farkındalığı varsa, bu, Kabe'nin nişine elleriyle yerleştirdiği mesaj buketindendi. Muhammed'in (sav) mesajı nedir? Zamanın tahribatının etrafa saçtığı aynı ilahi Kitabın sayfalarını birbirine bağlamaktadır. Ve Muhammed'in (s.a.v) pozisyonu nedir? – Kendisinden önce gelen, ancak müritlerinin mesajlarının hakikatini kat kat yersiz hürmet ve bağlılık katmanları altında örttüğü ışıltılı şahsiyetlerin kümülatif etkisinin doruk noktasıdır. 

   Daha önce elçiler zinciri -hepsine selâm olsun- mahalli meseleleri kendi bireysel eğilimleriyle ele alırdı ama bu son elçi (s.a.v), öncekilerin hepsinin sentezini sundu. Önceleri ayrı kıvılcımlardı, ama şimdi hepsi gerçeküstü güç ve güzelliğin bütünsel bir biçiminde birleştirildi. Önceleri saçılmış kelimelerdi ama şimdi birlikte güçlü, benzersiz ve emsalsiz parlayan bir mesaja dönüştüler - bu, binlerce yıldır Evrenin ruhunun içinden çıkmak için geri tepiyordu. Tek tek incilerdi ama şimdi güzel bir taç oluşturdular; eskiden taçyapraklardı ve şimdi güzel çiçekler oluşturuyorlardı; önceden parçacıklardı ama şimdi katı kaya oldular; önce tek tek damlalardı, şimdi okyanus oldular; önce yıldızlardı, şimdi galaksiyi oluşturdular; önce bireydiler ama şimdi bir topluluk oldular; önceden noktalardı ve şimdi düz bir çizgi oluşturdular; daha önce başlangıçtı ve şimdibu sondu.

   Yüce Allah kullarına ne söylemek zorundaysa onu son ve son kez söyledi. İnsan haysiyetinin ve karakterinin gelişmesi için gerekli olan kanunlar, son şekliyle son Resul (sav) tarafından verilmiştir. Bundan sonra, insan gemisini nihai varış noktasına yönlendirmek için başka bir rehbere veya başka bir akıl hocasına ihtiyaç yoktu. Artık insanoğlunun dengeli ve dosdoğru hayat yoluna ulaşmanın tek yolu, Peygamberimiz (sav)'in ayak izlerinin hâlâ parıldadığı ve her zaman parlayacağı, ışıltılı ve yoğun bir yoldur. 

إِنَّ اللَهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلَوا صَلُّا

   Muhakkak ki Allah ve semavî güçleri Peygambere salât eylesinler; öyleyse, ey ​​iman edenler, ona mübarek olun ve tam bir teslimiyetle O'nun hidâyetine teslim olun! ( 33:56 )