Barbaros Hayrettin Paşanın Hayatı

  Hayreddin Barbarossa, Kuzey Afrika, Cezayir'deki üssünden 16. yüzyılın ilk yarısında Batı Akdeniz'i terörize etti. Korkusuzca gemileri kaçırdı ve limanları yağmaladı, korsan kadırgalarına muazzam hazineler ve köleliğe mahkum mahkumları yükledi. Yine de Barbarossa bir servet askerinden çok daha fazlasıydı. O, kendisini Osmanlı Türklerinin İslam imparatorluğu ile ittifak halinde müreffeh bir krallık kurmaya ve Hristiyan Avrupa'nın en güçlü hükümdarlarından biri olan İspanyol imparatoru Charles V'e aktif olarak meydan okumaya yönlendiren siyasi bir içgüdüye sahip yetenekli bir savaşçıydı .

Korsan kardeşler

   Ancak Barbarossa'nın mütevazı başlangıçları vardı. Osmanlı ordusuna katılan Hristiyan bir köylünün oğlu olarak Yunanistan'ın Midilli adasında doğdu. Barbarossa'nın ağabeyi Oruç, macera arayışında denize ilk çıkan oldu. Oruç'un güçlü Osmanlı donanmasına mı yoksa bir ticaret gemisine mi katıldığı belli değil, ancak 1503'te gemisi, günümüz Yunanistan'ında, o zamanlar Rodos adasında bulunan bir Hıristiyan askeri düzeni olan Knights Hospitaller tarafından saldırıya uğradı ve ele geçirildi. Oruç, şövalyelerin gemilerinden birinde kadırga kölesi olarak iki korkunç yıl geçirdi ama sonunda kaçmayı başardı. Kardeşiyle tekrar bir araya gelerek Tunus kıyılarındaki Cerbe adasına yerleştiler. Burası gerçek bir korsan sığınağıydı ve onların saflarına şevkle katıldılar.

   Kardeşler korsanlık konusunda yetenekli olduklarını keşfettiler. Hıristiyan gemilerine, özellikle İspanyol gemilerine saldırıları, onlara büyük miktarda ganimet getirdi ve güçlerini birleştirdikleri Cezayir emirinin dikkatini çekti. Kısa süre sonra, Kuzey Afrika'daki İspanyol kalelerine cüretkar saldırılar düzenlemek için kullandıkları yaklaşık bir düzine gemiden oluşan bir filoya komuta ettiler. Oruç bunlardan birine saldırırken, harquebus adı verilen erken bir tüfekle vurularak kolunu kaybetti. 

Bir korsan cenneti

   Oruç, bir korsandan daha fazlası olmayı hayal etmeye başlamıştı: Kendi Kuzey Afrika krallığını yönetmek istiyordu. Şansı 1516'da, Cezayir emiri İspanyol askerlerini küçük bir ada kalesi olan komşu Cezayir Peñón'dan kovmak için yardım istediğinde geldi. Fırsatı kaçıracak bir adam olmayan Oruç, günlük banyo yaparken boğulduğu anlaşılan emiri bertaraf ederek Cezayir şehrinde kendi egemenliğini kurdu. Oruç, ağabeyinin ve büyüyen bir taraftar ordusunun sevincine kendisini padişah ilan ettirdi.

   Oruç hızla Cezayir'in Ténès ve Tlemcen şehirlerini ele geçirmek için harekete geçti ve kendisi için İspanya'ya sadece kısa bir yelkenli uzaklıkta bulunan Kral Charles'ın otoritesini tehdit eden ve ona meydan okuyan güçlü bir Kuzey Afrika krallığı yarattı. İspanyol tepkisi gelmekte yavaş değildi. 1518'de İspanyol kontrolündeki Oran limanından bir filo yola çıktı ve askerler Tlemcen'e saldırdı. Oruç kaçtı, ancak bir İspanyol askerinin önce mızrakla vurduğu sonra da kafasını kestiği bir keçi ağılının içinde saklanırken bulundu.

KORSAN VE İMPARATOR

   Barbaros, Osmanlı donanmasının baş amirali olarak , imparatorluğu Avrupa'nın Akdeniz kıyılarının çoğunu kapsayan Charles V için sürekli bir tehditti. İspanyol bir tarihçi şunları yazdı: "Türkler, o zamana kadar yenilmez olarak gördükleri milletimize karşı duydukları korkuyu kaybettiler. Bütün bunların sebebi Barbaros'tur. Onlara bizi yenmeyi öğretti."

Barbarossa'nın Yükselişi

   Cezayir'de Barbarossa liderliği devraldı. Yenilenen İspanyol baskısı karşısında Barbarossa siyasi kurnazlığını gösterdi ve merkezi Konstantinopolis'te (bugünkü İstanbul, Türkiye) bulunan geniş Osmanlı İmparatorluğu'nun İslam padişahı Kanuni Sultan Süleyman'dan yardım istedi . Süleyman ona Osmanlı ordusunun seçkinleri olan 2.000 yeniçeri gönderdi. Karşılığında Cezayir yeni bir Osmanlı sancağı ya da bölgesi oldu ve bu da Barbarossa'nın ek kaleler fethederken korsanlığını sürdürmesine izin verdi. Bununla birlikte, ana tehdit hemen kapısının önünde kaldı: İspanyollar hala Cezayir Peñón'unu işgal etti. 1529'da komutanını öldüresiye dövmeden önce teslim olması için garnizonu bombaladı.

   Barbarossa'nın ünü tüm İslam dünyasına yayıldı. Yahudi Sinan ve Ali Caraman gibi deneyimli korsanlar, servet kazanma umuduyla Cezayir'e geldi. Ancak Barbaros, korsanlık kadar siyaset için de savaştı. Charles'ın büyük Cenevizli amirali Andrea Doria, Osmanlı Yunanistan'ındaki limanları ele geçirdiğinde, Süleyman Barbarossa'yı çağırdı, o da çağrıya çabucak cevap verdi. Padişahı etkilemek için gemilerine lüks hediyeler yükledi: kaplanlar, aslanlar, develer, ipek, kumaştan altın, gümüş ve altın kaplar ve İstanbul'daki harem için 200 köle kadın. Süleyman çok sevindi ve Barbaros'u Osmanlı donanmasının başına amiral yaptı.

   Barbaros artık yüzden fazla kadırga ve kadırgaya veya yarım kadırgaya komuta etti ve tüm Akdeniz çevresinde güçlü bir deniz seferi başlattı. Yunan limanlarını yeniden ele geçirdikten sonra, Barbarossa'nın filosu İtalya kıyılarında terör estirdi. Napoli yakınlarında, Barbarossa ve adamları, kıl payı kurtulan güzel Kontes Giulia Gonzaga'yı yakalamaya çalıştı. Barbarossa, ölmekte olan Papa VII. Clement'in papalık hazinesini yağmaladıktan sonra kaçan kardinalleri tarafından terk edildiği Roma'yı bile tehdit etti. Ancak bu baskınlar, Barbarossa'nın gerçek hedefi olan Tunus'tan uzaklaşmak için daha büyük bir stratejinin parçasıydı. İşe yaradı; 1534'te limanı gafil avladı.

Barbarossa'nın intikamı

   Ancak Barbarossa'nın başarısı kısa sürdü. Ertesi yıl Charles V, kanlı savaşlarla noktalanan bir haftalık kuşatmanın ardından Tunus'u yeniden ele geçirmeyi başaran güçlü bir askeri sefer gönderdi. Cezayir'de Barbarossa yılmadı ve intikam peşindeydi. Batı Akdeniz'e yelken açtı ve İspanya'nın Minorka adasına yaklaşırken gemileri, bir yıl önce İspanya'nın donanmasından ele geçirilen bayrakları kaldırdı. Hile, rahatsız edilmeden limana girmesine izin verdi. Yetersiz garnizon aldatmacayı fark edince savunmaya çalıştılar, ancak birkaç gün sonra can ve malın bağışlanacağı vaadiyle teslim oldular. Barbaros bu sözünü tutmadı ve yine de şehri yağmaladı, yüzlerce insanı köle olarak satmaya götürdü.

   Önümüzdeki birkaç yıl boyunca, şimdi 150 gemiye komuta eden Barbarossa, Akdeniz'in tüm Hıristiyan kıyı şeridi boyunca baskın düzenledi. 1538'de Yunanistan'ın Preveze kentindeki Osmanlı limanında köşeye sıkıştı, Andrea Doria komutasındaki daha güçlü bir filoyu yendi. 1541'de Charles V'in bizzat Cezayir'e karşı yürüttüğü büyük seferi de püskürttü.

Müslüman bir kahraman

   Barbaros, İtalya'dan Fransa'nın Marsilya ve Toulon limanlarına yöneldi. Fransa ve Osmanlı İmparatorluğu, Charles V ile rekabetleri ile birleşmiş bir ittifak kurduklarından, her türlü onurla karşılandı.

   1545'te Barbaros nihayet hayatının son yılını barışçıl bir şekilde anılarını yazdırarak geçirdiği İstanbul'a emekli oldu. 4 Temmuz 1546'da vefat etti ve İstanbul'da Barbaros'un türbesi olan Barbaros Türbesi'ne defnedildi. Türbe ünlü Mimar Sinan tarafından yaptırılmıştır. Halen İstanbul'un Avrupa yakasında, modern Beşiktaş semtinde duruyor. Uzun yıllar boyunca hiçbir Türk gemisi, ülkenin en korkulan denizcisinin mezarına onursal bir selam vermeden İstanbul'dan ayrılmadı: “Bu, Cezayir fatihi ve Tunus fatihi, Allah'ın ateşli İslam askeri, Tanrı'nın korumasının yattığı Capudan Khair-ed-Deen [Barbarossa]."

SULTAN'IN MÜTTEFİKİ, İMPARATOR'UN RAKİBİ

1466 Hayreddin Barbaros, Yunanistan'ın Midilli adasında doğdu. Gençliğinde Akdeniz'deki korsan baskınlarında kardeşine katıldı.

1518 Kardeşi ölünce, Cezayir korsanlarının başına Barbarossa geçti. Daha sonra “Barbarossa” lakabını benimsedi.

1535 Charles V, Tunus'u fethetmek ve korsanları kovmak için bir sefer düzenledi. Barbaros, Cezayir'e kaçtıktan sonra intikam almak için Minorka'yı görevden aldı.

1543 Osmanlı İmparatoruna hizmet eden Barbarossa, güney İtalya kıyıları boyunca yapılan baskınlarda 80'den fazla gemiden oluşan bir filoya liderlik etti.

1546 Barbarossa İstanbul'da huzur içinde öldü. Büyük bir Müslüman deniz kahramanı olarak kutlanan, Boğaziçi yakınlarındaki bir türbeye gömüldü.