Antakya'nın Tarihi

    Antakya, Suriye'deki Amanus Dağları yakınlarındaki Orontes Nehri üzerinde bulunan antik bir şehirdi. ‘Dört şehrin ülkesi’ - Seleucia, Apamea, Laodikya ve Antakya - MÖ 301 ve 299 yılları arasında I. Seleukos Nicator ( Victor ) tarafından kuruldu. Bazıları, kentin ilk kuruluşunu, MÖ 301'de Ipsus Savaşı'ndan sonra bölgeyi Seleukos'a kaybeden Tek Gözlü I. Antigonus'a atfeder.

    Bazı antik kaynaklara göre, Seleucus, Büyük İskender tarafından kurulan imparatorluğun daha yetenekli haleflerinden biri olarak kabul edildi. Seleucus, İskender'in yakın çevresindeki insanlardan biri değildi, İskender'in süvarileri ve piyadeleri arasında tampon görevi gören seçilmiş bir muhafız olan hipaspistlerin komutanlarından biri olarak görev yaptı. Ondan ve İskender'le olan ilişkisinden çok az bahsedilmesine rağmen, o ve torunları neredeyse 250 yıl boyunca Antakya'yı da içeren Seleukos İmparatorluğunu yönetecekti.

Halef Savaşları

    İskender'in MÖ 323'teki ölümünden sonra imparatorluğu ve geleceği mahvoldu. İskender bir halefi belirlemediği için, generallerinden biri olan Perdiccas, yeni bir liderin belirlenmesiyle ilgili herhangi bir kararı, İskender ve Roxanne'in çocuğunun doğumundan sonraya ertelemek istedi. Diğer bir general olan I. Ptolemy ise imparatorluğun bir an önce bölünmesini istiyordu ( gözü Mısır'daydı ) - Diadochi Savaşları başladı ve neredeyse otuz yıl boyunca devam edecekti. Batlamyus Makedonya yolunda İskender'in cesedini çalıp götürdü sonra Alexandria, Perdiccas ve ordusu Ptolemy ve Mısır'daki güçlerine saldırdı. Seleucus, başlangıçta Perdiccas'a sadık olmasına rağmen, döndü ve Ptolemy'nin yanında yer aldı. Perdiccas'ın yenilgisi ve ölümünden sonra, Seleucus, Suriye'nin doğusunda bir bölge olan Babil'i çevreleyen bölgeye olan sadakatinden dolayı ödüllendirildi.

    Seleucus, yeni edindiği toprakların kontrolünü elinde tutamadı ve düşmanı Tek Gözlü Antigonus tarafından işgal edildiğinde, Ptolemy'den yardım istedi. MÖ 312'de Selevkos nihayet Gazze Savaşı'nda Antigonus'u yendi ve krallığını geri aldı. Ipsus Savaşı'ndan sonra imparatorluğunu Suriye, Küçük Asya ve Hindistan'a genişleterek çok yetenekli bir komutan olduğunu kanıtladı. Oğlu I. Antiochus ( MÖ 281 - 261 ), babasının MÖ 281'de öldürülmesinin ardından bir dizi isyanla karşı karşıya kaldı ve barışı korumak için toprakları kabul etmek zorunda kaldı. Ne yazık ki, oğlu II. Antiochus ( MÖ 261 - 247 ) Mısır'ın Ptolemaios Hanedanı'na karşı bir savaşı, İkinci Suriye Savaşı'nı babasından miras aldı.

    Barışı sağlamak amacıyla II. Antiochus boşanmayı ve karısı Laodike'yi ve oğullarını II. Ptolemy'nin kızı Berenice Syra ile evlenmeleri için sürgün etmeyi kabul etti. Öldüğünde, karısı ( Berenice ) ve eski karısı ( Laodike ), oğlunun varis olarak adlandırılması konusunda kavga etti. Antakya halkının desteğini alan Berenice, kardeşi ve Mısır'ın yeni hükümdarı III. Ptolemy Antakya'ya vardığında kız kardeşi ve yeğeninin öldürüldüğünü gördü. Bir savaş, Üçüncü Suriye Savaşı veya Laodikya Savaşı patlak verdi. Barış, Antakya, Seleucia limanının kontrolünü Ptolemy'ye getirdi, ancak II. Seleucus ( Antiochus ve Laodike'nin oğlu ) tahtı devraldı ve Antakya'yı elinde tutmayı başardı ve imparatorluğunun yeni başkenti yaptı.

Roma Antakyası

    Şehir, Roma İmparatorluğu zamanına kadar başkent statüsünü koruyacaktı. Birkaç büyük ticaret yolu ( başta baharat ticareti ) üzerindeki konumu nedeniyle, şehir ve uluslararası nüfusu hem Seleukos İmparatorluğu hem de Roma için stratejik, ekonomik ve entelektüel bir merkez olarak hizmet etti. Şehrin Roma İmparatorluğu için önemi bazen Mısır'ın en büyük şehri İskenderiye'ninkiyle rekabet ediyordu.

    Birkaç zayıf hükümdarın saltanatı nedeniyle, MÖ 64'te Pompey bölgeyi bir Roma eyaleti yaptı. Diğer Roma şehirlerinde olduğu gibi, şehir de Roma yönetiminden faydalanacaktı. Antakya, su kemerleri, Roma hamamları ve hatta bir amfitiyatro içeren Romalı hale gelecekti. Görkemli sarayları ( Seleukid hükümdarları tarafından yaptırılmıştır ) birçok Roma imparatorunun tatil konutları olmuştur. Septimius Severus, Roma imparatoru yerine Suriye'nin Pescennius Niger'i desteklemeleri üzerine şehrin bağımsızlığını elinden aldı. Büyük bir fay üzerinde bulunduğu için, şehir hem büyük bir yangından hem de birkaç depremden zarar gördü ( depremler Tiberius, Caligula, Hadrian ve Diocletianus döneminde meydana geldi ).

    Antakya, Roma imparatoru Trajan tarafından yeniden inşa edildi ve Roma ordusunun kış karargahı olarak hizmet verdi. İmparatorluk, Diocletianus döneminde bölündükten sonra, şehir Doğu Roma İmparatorluğu'na düştü. Konstantin'in yönetimi altında, Hristiyanlığın yükselişinde önde gelen bir şehir olacak, hatta İncil çalışmaları için bir okul içerecekti. Son putperest imparator Mürtet Julianus ( MS 361 - 363 ) Perslerle savaşmaya giderken Suriye'den geçtiğinde, MS 362'de Antakya'da durdu. Şehir, ordusunu barındırmaya ve beslemeye zorlandı. Tahıl fiyatı üzerinde ortaya çıkan kriz sonunda hem kıtlığa hem de gıda isyanlarına yol açtı. Daha sonra, MS 5. yüzyılda Hunlar tarafından yağmalanacak ve sonunda MS 7. yüzyılda Araplar tarafından ele geçirilecekti.