Miken Uygarlığı

    Miken Uygarlığı, Geç Tunç Çağı'nda ( yaklaşık MÖ 1700 - 1100 ) gelişti ve MÖ 15. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar zirveye ulaştı. Mikenler etkilerini Yunanistan'daki Mora boyunca ve Ege boyunca Girit'ten Kiklad adalarına kadar genişletti.  Adlarını kuzeydoğu Peloponnese'nin Argolid'indeki ana şehirleri olan Miken'den alıyorlar.

    Mikenler, Girit'teki Knossos'taki kökenlerinden daha geniş Ege'yi kapsayacak şekilde yayılmış olan daha önceki Minos uygarlığından ( MÖ 2000 - 1450 ) etkilenmişlerdir. Mimari, sanat ve dini pratikler özümsendi ve belki de daha militarist ve sert Miken kültürünü daha iyi ifade edecek şekilde uyarlandı. Mikenler, Kıbrıs, Doğu Akdeniz ve Mısır gibi yerlerdeki diğer Tunç Çağı kültürleriyle ticari ilişkilerini genişleterek Yunanistan anakarasının çoğuna ve birkaç adaya hakim oldular. Kültür, Arkaik Çağ'da daha sonraki Yunanlılar üzerinde kalıcı bir etki bıraktı ve Klasik dönemler, en somut olarak Aşil ve Odysseus gibi Tunç Çağı kahramanlarının mitlerinde ve Truva Savaşı'ndaki kahramanlıklarında .

Başlıca Miken Merkezleri

    Mikenler, muhtemelen Minos Giriti ve diğer Akdeniz kültürleriyle olan temaslarından kendilerine ait daha sofistike bir sosyopolitik kültür geliştirmek için teşvik edilen yerli Yunanlardı. Başlıca Miken merkezleri Miken ( Agamemnon'un geleneksel evi ), Tiryns ( belki de en eski merkez ), Pylos ( Nestor'un geleneksel evi ), Thebes , Midea, Gla, Orchomenos, Argos, Sparta, Nichoria ve muhtemelen Atina'dır.. Zamanla Mikenler Girit'e ve özellikle Knossos'a bile yerleşerek MÖ 15. yüzyılın ikinci yarısında Güney Ege'de egemen kültür olarak Minosluların yerini alacaklardı.

    En büyük şehir ( herhangi bir anlamda bir başkent olmasa da ), etkileyici bir kale ve deniz seviyesinden 278 metre ( 912 ft. ) yükseklikteki tepe üzerine inşa edilmiş olan ve büyük ' saray ' binalarının kalıntılarının ve yüzlerce mezar ve şaftın bulunduğu Miken'di. Dokuz büyük taş mezar dahil olmak üzere mezarlar (  MÖ 1600 - 1300 ). Diğer etkileyici kalıntılar arasında sur duvarlarının bölümleri ve girişin üzerinde hanedan aslan çifti bulunan ünlü Aslanlı Kapı ( MÖ 1250 ) yer alır.

Sözde ölüm maskesi Agamemnon 

    MİKEN MEGARONU, YUNAN DÜNYASININ DAHA SONRAKİ ARKAİK VE KLASİK TAPINAKLARININ ÖNCÜSÜYDÜ .

    Ticari ilişkilerin ötesinde, Yunanistan'a yayılmış 100'den fazla Miken merkezi arasındaki kesin siyasi ilişki net değil. Tek bir saray ile çevresindeki nüfus arasındaki ilişkinin ne olduğu bile net değil, çünkü birincisi lüks malların imalatında, ikincisi ise bir kısmı daha sonra sarayda saklanan gıda maddelerinde uzmanlaşmış gibi görünüyor. Bir saray ile köyü arasındaki veya farklı saraylar arasındaki siyasi ilişki bilinmemektedir. Bu netlik eksikliğine rağmen, siteler arasında Miken kültürü terimini yararlı kılan birçok ortak kültürel özellik vardı. Bu tür ortak özellikler arasında mimari, freskler, çanak çömlek , mücevherat, silahlar ve tabii ki Yunan dili ve Linear B biçiminde yazı yer alır. ( Minoan Linear A'nın bir uyarlaması ).

Miken'deki Aslan Kapısı

Miken Mimarisi

Megaron

    Miken merkezlerinin çoğunda büyük bir saray kompleksi bulundu. Bu kompleksler, siteye özgü bazı gelişmeleri sergilemekle birlikte, ortak birkaç önemli mimari özellik sergiliyor. Kompleksler, büyük bir dikdörtgen merkezi salon veya Megaron etrafında inşa edildi. Miken Megaronu, Yunan dünyasının daha sonraki Arkaik ve Klasik tapınaklarının öncüsüydü ve bir giriş sundurması, bir giriş holü ve salonun kendisinden oluşuyordu. Bu, sarayın kalbiydi ve delikli bir tavanı veya ışık kuyusunu destekleyen dört ahşap sütunlu ( genellikle çapı 3 m'den fazla ) büyük bir dairesel ocak içeriyordu. Aynı zamanda hükümdarın veya wanax'ın taht odasıydı.. Genellikle ikinci, daha küçük bir salon ( genellikle 'Queen's Megaron' olarak adlandırılır ), birçok özel daire ve yönetim, depolama ve üretim için ayrılan ek alanlar vardır. Odalar , duvarlardaki fresk resimleri ve alçı boyalı zeminlerle zengin bir şekilde dekore edilmiştir. Malzeme olarak, saraydaki odalar moloz dolgu ve çapraz kirişli duvarlarla inşa edilmiş ve daha sonra içleri sıva, dışları kireçtaşı bloklarla kaplanmıştır. Sütunlar ve tavanlar genellikle boyalı ahşaptan, bazen bronz ilavelerle yapılmıştır.

    MİKEN, TİRYNS VE THEBES SURLARI, MİNOS GİRİT'İN KORUNMASIZ SARAYLARIYLA TABAN TABANA ZITTIR.

Tiryns

Devasa Duvarlar

    Tüm saray kompleksi, büyük işlenmemiş bloklardan oluşan bir sur duvarı ile çevriliydi ( sadece dev Tepegözlerin bu kadar büyük taşları hareket ettirebileceğine inanıldığı için Tepegöz olarak adlandırılıyordu ). Bu tür duvarların yüksekliği 13 metreye ( 42,6 fit ) ulaşabilir ve kalınlığı 8 metreye ( 26 fit ) kadar çıkabilir. En iyi Miken, Tiryns ve Thebes'te görülürler ve Minos Girit'in korumasız saraylarıyla taban tabana zıttırlar.

    Kornişli galeriler - kademeli olarak üst üste binen taş blokların oluşturduğu kemerli koridorlar, bindirmeli çatılı dairesel taş mezarlar ve kabartma üçgenleri olan masif taş lentolara sahip anıtsal kapılar da Miken bölgelerinin ortak özellikleridir. Diğer Miken mimari yapıları arasında tarım arazilerinin teraslanması, sel yönetimi için barajlar ( özellikle Tiryns'te belirgindir ) ve kabaca yontulmuş büyük taş bloklardan inşa edilmiş küçük köprüler yer alır, görünüşe göre Kiklopların işidir. Bu emek - yoğun yapıların aksine, Miken toplumunun elit olmayan kesimi , taş temelleri olan mütevazı kerpiç evlerde yaşıyordu.

Sanatçının Miken Savaşçıları İzlenimleri

Miken Ticareti

    Miken uygarlığının diğer Ege kültürleriyle ticari ilişkilerinin olması, Miken yerleşim yerlerinde altın, fildişi, bakır ve cam gibi yabancı malların varlığı ve Mısır, Mezopotamya gibi uzak yerlerde çanak çömlek gibi Miken mallarının keşfedilmesiyle kanıtlanmaktadır. Levant, Anadolu, Sicilya ve Kıbrıs. Zeytinyağı, parfümlü yağ ve şarap gibi çabuk bozulan mallar da şüphesiz Miken'in önemli ihraç ürünleriydi, ancak ne yazık ki günümüze ulaşan yazılı kayıtların kıtlığı - örneğin, Miken gibi büyük bir yerleşim yerinden yalnızca yaklaşık 70 Linear B kil tabletle sınırlıydı. şu anda bölgeler arası ticaretle ilgili daha fazla ayrıntının eksik olduğu anlamına gelir. Uluburun BatığıTürkiye kıyılarında keşfedilen MÖ 14. yüzyıldan kalma bir gemi olan, bakır ve kalay külçeler, fildişi ve cam diskler gibi ticari hammaddeler taşıyordu ve batmadan önce muhtemelen Miken Yunanistan'daki atölyelere gidiyordu.

Miken Savaşçıları

Miken Sanatı

    Sanatta, fresk, çanak çömlek ve mücevherde ifade edildiği şekliyle, Minos'un doğal formlara ve akıcı tasarıma olan sevgisi benzer şekilde Miken zanaatkarları tarafından benimsendi, ancak daha şematik ve daha az gerçekçi temsil eğilimiyle. Bu yeni tarz, tüm Akdeniz'de baskın olan tarz olacaktı. Spiraller ve rozetler gibi dekoratif motifler gibi geometrik tasarımlar da popülerdi. Çanak çömlek şekilleri, büyük kavanozlar için kesin bir tercih olan kadeh ve alabastron'un ( bodur kavanoz ) dikkate değer eklemeleri ile Minos'a çok benzer. Pişmiş toprak hayvan figürleri ve özellikle ayakta duran kadın figürleri, fildişinden küçük heykeller, oymalı taş kaplar ve karmaşık altın takılar gibi popülerdi. Freskler bitkileri, grifonları, aslanları, zıplayan boğaları, savaşı tasvir ediyordu.sahneler, savaşçılar, savaş arabaları, sekiz figürlü kalkanlar ve özellikle popüler bir Miken etkinliği olan yaban domuzu avları.

Geç Tunç Çağı'nda Akdeniz Ticareti MÖ 1400 - 1200

Miken Dini

    Miken dini uygulamaları hakkında, hayvan kurbanına, toplu ziyafetlere, içki dökmeye ve yiyecek sunularına verilen önemin ötesinde kesin olarak çok az şey biliniyor. Sanat ve mimaride çifte balta oymalarının ve kutsama boynuzlarının varlığı, bu semboller politik yankılanmaları nedeniyle benimsenmiş olsa da, Minos diniyle güçlü bağlara işaret eder. Batık kurnalar ve sunakların fresk tasvirleri gibi mimari özellikler, Megaron'un dini bir işlevi olabileceğini düşündürmektedir. Birçok merkezde ibadet için genellikle saray kompleksine yakın özel kutsal alanlar da vardı. Anıtsal tholos'un varlığından da anlaşılacağı üzere cenazenin önemli bir ritüel olduğu açıktır.mezarlar, önemli mezarlıklar ve ölülerle birlikte gömülen değerli nesnelerin miktarı - altın maskeler, taçlar, mücevherler ve törensel kılıçlar ve hançerler.

Miken Uygarlığının Çöküşü

    Aşamalarda meydana gelen Miken uygarlığının ölümünün nedenleri MÖ 1230 - MÖ 1100, çok tartışılıyor. MÖ 1250 ile 1200 yılları arasında, merkezi saray kontrol sisteminin gerilediği sözde Saray Sonrası dönemi başlatan birkaç sitenin yıkıldığını biliyoruz. Siteler arasında farklı derecelerde yıkım olduğuna dair kanıtlar var ve bazı yerler kaostan tamamen kurtuldu. Bazı siteler daha sonra yeniden yerleşime açıldı, ancak bazen görünüşte daha küçük ölçekte ve öncekinden daha az zenginliğe sahipken, diğer siteler aslında her zamankinden daha büyük ve daha müreffeh hale geldi. Bununla birlikte, MÖ 1100 civarında Miken yerleşimlerinin çoğu yalnızca köylere indirgenmişti.

Miken Altın Kılıç Kabzası

    Akademisyenlerin Miken kültürünün ( ve Akdeniz'deki diğer çağdaş kültürlerin ) genel çöküşünü açıklamaya yönelik önerileri arasında doğal afet ( depremler, volkanik patlamalar ve tsunami ), aşırı nüfus, iç sosyal ve siyasi huzursuzluk, Deniz gibi yabancı kabilelerin istilası yer alıyor. Halklar, bölgesel iklim değişikliği veya bu faktörlerin bir kısmının veya tamamının bir kombinasyonu. Miken uygarlığının gizemli sonu ve antik Ege'de ve daha geniş Akdeniz'de sözde Tunç Çağı Çöküşü ile 'Karanlık Çağlar' geldi ( belki de o kadar karanlık olmayan bir dönem için başka bir aşırı etiket ) ve bazı siteler MÖ 10. yüzyıldan itibaren canlanmaya başlasa da, Yunan kültürünün ortaya çıkması birkaç yüzyıl daha alacaktı. Sonunda Geç Tunç Çağı'nın zirvelerine kavuşacaktı.

    Miken uygarlığı, MÖ 8. yüzyıldan itibaren daha sonraki Arkaik ve Klasik Yunanlılara o kadar ilham verecekti ki, insanların tanrılara saygı duyduğu, savaşçıların daha cesur olduğu ve hayatın genellikle daha az karmaşık ve daha nezih olduğu Tunç Çağı dönemi altın bir dönem olarak görülmeye başlandı. Agamemnon, Menelaus, Aşil ve Odysseus gibi efsanevi isimler - hepsi Miken Yunanlıları - heykelde, boyalı çanak çömleklerde ve büyük olasılıkla bir efsaneye dayalı büyük Truva Savaşı'nın hikayesini anlatan Homeros'un İlyada'sı gibi destansı edebiyatta ölümsüz yaşam verilecekti. Mikenliler ve Hititler arasındaki gerçek bir çatışma veya çatışmalar dizisi üzerine .