İskenderiye Deniz Feneri

    I. ve II. Ptolemy'nin saltanatları ( M.Ö. 300 - 280 ) sırasında Mısır'da İskenderiye'de limanın dışında Pharos adasında İskenderiye Feneri inşa edildi. 100 metrenin ( 330 ft ) üzerinde bir yüksekliğe sahip olan deniz feneri o kadar etkileyiciydi ki, Eski Dünyanın Yedi Harikası'nın yerleşik listesine girdi .

    Şimdi kaybolmuş olsa da, yapının 1600 yılı aşkın bir süre sonra kalıcı mirası, denizcilere rehberlik etmek için tasarlanan kulelerin Yunanca'da "Pharos" olarak adlandırılmasıdır. Belki daha sonra Arap minarelerinin mimarisini etkileyen ve kesinlikle Akdeniz limanlarında taklit edilen bir dizi yapı yaratan deniz feneri, daha sonra dünyanın insan yapımı en yüksek yapısı olan Giza piramitleri haline geldi.

İskenderiye

    Mısır'daki İskenderiye, Büyük İskender tarafından MÖ 331'de kuruldu ve Nil Deltası'ndaki iki doğal limanı sayesinde şehir , Ptolemaios hanedanlığı ( MÖ 305 - 30) döneminde ve antik çağ boyunca bir ticaret limanı olarak zenginleşti . Yunan dünyasının her yerinden vatandaşları olan kozmopolit bir şehir olan şehir, kendi meclisine ve madeni parasına sahipti ve ünlü bir öğrenme merkezi haline geldi.

    DENİZ FENERİ, DENİZCİLERİ YÖNLENDİRMEK VE KORUMAK İÇİN TASARLANMIŞTI VE BU AMAÇLA ZEUS SOTER'E ( TESLİMCİ ) ADANMIŞTI .

    MÖ 300 civarında I. Ptolemy Soter ( MÖ 323 - 282 ) gemileri İskenderiye'ye yönlendirmek ve gücünü ve büyüklüğünü kalıcı olarak hatırlatmak için devasa bir deniz feneri inşa ettirdi. Proje yaklaşık 20 yıl sonra oğlu ve halefi II. Ptolemy ( MÖ 285 - 246 ) tarafından tamamlandı. Yapı , İskender'in mezarı , Müze ( alimler için bir kurum ), Serapeum tapınağı ve muhteşem kütüphaneyi içeren büyük şehirde görülecek şeylerin etkileyici listesine eklendi .

Deniz Feneri

    Birkaç antik kaynağa göre, deniz feneri Knidoslu mimar Sostratus'un eseriydi, ancak projenin mali destekçisi olabilir. Yapı, İskenderiye limanlarına bakan kireçtaşı adacık Pharos'un en ucunda bulunuyordu. Bu iki doğal liman, Büyük Liman ve tuhaf bir şekilde Eunostos veya 'Şanslı Dönüş Limanı' olarak adlandırılan limandı. Anakara, yaklaşık 1,2 km ( 0,75 mil ) ölçülen bir geçit olan Heptastadion ile Pharos adasına bağlandı. Poseidippos adlı çağdaş bir yazar tarafından bize bildirildiğine göre, denizcilere rehberlik etmek ve denizcileri korumak için tasarlanmıştı ve bu amaçla iki tanrıya, Zeus Soter'e ( Teslimci ) adanmıştı - kulenin üzerindeki ithaf yazısı yarım metre yüksekliğinde harflerle yapılmıştı - ve muhtemelen Yunan deniz tanrısı Proteus ' olarak da bilinir -.

    İskenderiye'deki deniz feneri kesinlikle eski denizcilere bu tür ilk yardım değildi, ancak muhtemelen ilk anıtsal olanıydı. Örneğin, Kuzey Ege adası olan Taşoz'un Arkaik dönemdebir kule - deniz fenerine sahip olduğu biliniyordu ve şehirler tarafından Akdeniz'deki denizcilere yardım etmek için deniz fenerleri ve simge yapılar yaygın olarak kullanılıyordu . Antik deniz fenerleri, İskenderiye limanının tehlikeli suları nedeniyle Pharos'un her iki işlevi de yerine getirmesine rağmen, tehlikeli sığlıkların veya batık kayaların bir uyarısı olmaktan ziyade, öncelikle bir limanın bulunduğu yer için seyir yardımcıları olarak inşa edildi.

    Yunan coğrafyacı ve gezgin Strabon ( MÖ 64 - MS 24 ), Pharos hakkında şu gözlemleri yapmıştır:

    Adanın bu ucu, üzerinde adayla aynı adı taşıyan bir kule bulunan, beyaz mermerden hayranlık uyandıran bir şekilde inşa edilmiş, birkaç katlı, her tarafı denizle yıkanan bir kayadır. Kralların bir arkadaşı olan Knidoslu Sostratus, yazıtın ithal ettiği gibi, denizcilerin güvenliği için dikmiştir. Çünkü her iki taraftaki kıyılar alçak ve limansız, resifler ve sığlıklarla dolu olduğundan, açık denizden gelen denizcilerin rotalarını tam olarak limanın girişine yönlendirmelerini sağlamak için yüksek ve göze çarpan bir işaret gerekiyordu. 

    Ne yazık ki, deniz fenerinin kesin tasarımı, açıklamaları genellikle belirsiz, kafa karıştırıcı ve çelişkili olan antik yazarlar tarafından netleştirilmemiştir. Çoğu kaynak, kulenin beyaz olduğu ( daha görünür hale geldiği ) ve üç katlı olduğu konusunda hemfikirdir - en alttaki dikdörtgen, ortadaki sekizgen ve üstteki yuvarlak. Ayrıca ( çoğunlukla ) üzerinde anlaşmaya varılan bir husus, tepede Zeus Soter heykelinin varlığıdır. Daha sonraki Arap yazarlar, kulenin alt kısmının dışında yükselen bir rampa ve üst seviyelere ulaşmak için bir iç merdiven tanımlamaktadır. Modern tarihçiler kulenin yüksekliğini tartışmışlardır ve tahminler 100 ila 140 metre ( 330 - 460 ft ) arasında değişmektedir, bu da her durumda Pharos'u Giza'daki piramitlerden sonra dünyanın en yüksek ikinci mimari yapısı haline getirecektir.

    Odun kıt olduğu için muhtemelen yağ yakan bir ateş, geceleri görünür kılmak için kulenin tepesinde tutuldu, ancak başlangıçtan itibaren bunun böyle olup olmadığı tarihçiler tarafından tartışılıyor, çünkü büyük ölçüde eserlerde Pharos'a yapılan en erken referanslar eski yazarların bir ışıktan hiç bahsetmezler. Daha sonraki kaynaklar, Pharos'u bir deniz feneri olarak tanımlar ve yalnızca gün ışığında yararlı olan bir dönüm noktası kulesi olarak tanımlar. Alev ve deniz feneriyle ilgili diğer birkaç nokta, MS 1. yüzyıldan kalma Romalı yazar Pliny the Elder tarafından yapılan aşağıdaki açıklamada belirtilmiştir :

    Kurulumunun maliyeti sekiz yüz yetenekti, derler; ve bu olayda Kral Ptolemæus'un gösterdiği yüce gönüllülüğü unutmamak için, mimar Knidoslu Sostratus'a, yapının üzerine adını yazması için izin verdi. Amacı, geceleri ateşlerinin ışığıyla gemileri, komşu sığlıkları uyarmak ve onlara limanın girişini göstermektir. 

    Daha sonraki Arap kaynaklarına göre , alevi denize daha uzak bir mesafede yansıtmak için bir ayna ( muhtemelen cilalı bronzdan ) bile vardı . Ayna aynı zamanda güneşin bir yansıtıcısı olarak da işlev görmüş olabilir. Kule, ışık görünür olan, ( şehrin Roma imperial sikkelerindeki görünür Domitian'ın için Commodus'a açıkça muazzam bir heykel ile tepesinde büyük, dar - pencereli bir kule ve Triton üfleme iki küçük rakamlar gösteriyor ki, 81 - 192 ) bir deniz kabuğu. Bu sikkeler, daha sonraki Arap açıklamaları daha yüksekteyken, kulenin girişinin en altta olduğunu gösterir. Pharos ayrıca antik çağ boyunca mozaiklerde ve lahitlerde ortaya çıkarak geniş ününü doğruladı.

    DENİZ FENERİ TARİHSEL KAYITLARDAN KAYBOLUYOR VE MUHTEMELEN SONUNDA MS 1330'LARDA BİR DEPREMLE DEVRİLDİ .

Antik Dünyanın Yedi Harikası

   Antik dünyanın bazı anıtları, güzellikleri, sanatsal ve mimari hırsları ve saf ölçekleriyle uzaklardan gelen ziyaretçileri o kadar etkiledi ki, ünleri antik gezgin ve hacı için 'görülmesi gereken' ( temata ) yerler olarak arttı . Yedi tür anıtlar orijinal 'kova listesi' haline gibi antik yazarlar Herodot'un ait Callimachus Cyrene , Antipater ait Sidon bölgesinin ve Philo Bizans antik dünyanın en harika manzaralarının derlenmiş kısa listeleri. İskenderiye Feneri, çok uzun ve eşsiz bir yapı olduğu için diğerlerinden daha sonra da olsa, Yedi Harika'nın yerleşik listesine girdi. Kulenin tasarımı, antik dünyadaki limanları ve denizcileri korumak için kopyalandı ve bir deniz feneri olarak o kadar ünlendi ki, o zamandan beri gemi taşımacılığına yardımcı olması amaçlanan bu tür herhangi bir kuleye pharos terimi uygulandı ve birçok modern dilde hala bir deniz feneri için bir kelimedir..

    İskenderiye , Roma dünyasının ikinci en önemli şehri ve Doğu Akdeniz'in en önemli limanı olarak Roma imparatorluğunun bir parçası olarak gelişmeye devam etti . Özellikle MS 796, MS 950'deki depremler - altı yıl sonra kısmi bir çöküşle - MS 1303 ve MS 1323, yüzyıllar boyunca İskenderiye Feneri'ne ağır hasar verdi, ancak düzenli onarım ve genişletme kayıtları var. Örneğin üst kısma kubbeli bir cami eklenmiştir ( MS. 1000 ). Fatımiler altında 1161 de büyük bir yeniden yapılanma meydana geldi. Bazı tarihçiler, kulenin Arap minaresi mimarisi üzerinde bir etkisi olduğunu öne sürüyorlar ve minare ve deniz feneri için Arapça kelimenin aynı olduğunu belirtmek ilginçtir: el-Manarah .

    Deniz feneri, MS 14. yüzyıldan sonra tarihsel kayıtlardan kaybolur ve muhtemelen sonunda MS 1330'larda bir başka depremle devrilmiştir. Kulenin granit temelleri, MS 15. yüzyılda inşa edilen Qait Bey Kalesi'nde yeniden kullanıldı. Bölgedeki modern deniz arkeolojisi - deniz seviyesi antik çağlardan beri yükseldi - birkaç taş parçası ve bir zamanlar kuleye ve yakın çevresine ait olabilecek I. Ptolemy ve kraliçesi Berenice'nin iki anıtsal figürünü ortaya çıkardı.

    Son olarak, ilginç bir dipnot olarak, İskenderiye Feneri çok kopyalanmış gerçek bir harika olabilirdi, ancak deniz arkeologları İskenderiye antik limanı bölgesinde 40'tan fazla batık keşfettiklerinden denizcilere yardım etmede her zaman başarılı olmadı. Öte yandan, büyük deniz feneri gemileri güvenli bir şekilde limana yönlendirmeden daha kaç felaket olacağını kim söyleyebilir?