Ağrı Dağı ve Tarihi Geçmişi

   Ağrı Dağı, ünlü bir yanlış anlaşılmaya yol açmayan bir isim kullanmak gerekirse, bir stratovolkandır, yani esasen lav, kül ve piroklastik akıntıların püskürmesiyle oluşan izole bir koni olduğu anlamına gelir. Sonuç olarak, ovadan 3½ km'den fazla yükselen ve toplam 5123 m yüksekliğe ulaşan zirveye yaklaşıldığında çok dikleşir. Ağrı Dağı'nın oluşumundaki şiddet, neden diğer stratovolkanlara ( Etna ve Vezüv gibi) bu kadar benzediğini açıklıyor .

   "İzole" olsa da biraz uzakta Küçük Ağrı Dağı ve diğer birkaç yanardağ görülebilir. Yukarıdaki fotoğraf uzaktaki Ağrı Dağı'nı ve ön planda Tendürek adlı başka bir yanardağdan gelen on dokuzuncu yüzyıldan kalma volkanik, erimiş taş akışını gösteriyor.

   Yine de, karla kaplı Ağrı, Türkiye'nin doğusundaki tüm zirvelerin en büyüğü ve en etkileyicisidir ve esasen Aras nehri vadisi (dağın kuzeyi) ve dağın kuzeyi olan eski Urartu ve Ermenistan krallıklarının merkeziydi. Van Gölü'nü çevreleyen alan (dağın güneyi). Ermeniler dağa Masis adını verdiler ve ona büyük saygı duydular. Örneğin, Urartu kenti Teishabani'nin (bugünkü Yerevan'da Karmir Blur) güney kapısı karla kaplı zirveye yönlendirildi.

   Etkileyici olsa da Ağrı Dağı'nın Orta Çağ'da İncil'de Nuh'un Büyük Tufan'dan sonra karaya çıktığı yer olan Ağrı Dağı ile özdeşleştirilmesi mantıklıydı . Bu tanımlama, Ermenistan Tarihi tarafından Chorene ait Musa ve Ermeni Yahudiler veya Hıristiyanlar arasında başlamış olabilir, yanlıştır. İncil'de Ağrı denilen bir zirveden değil, "Ararat dağlarından" bahsedilir ve bu özel isim Urartu krallığına atıfta bulunur. 

   Eski Yahudi yazarlar ve İncil'in ilk tercümanları, Ararat adında bir dağ olmadığını çok iyi biliyorlardı. M.Ö. ikinci yüzyılda Jubilees Kitabı Ark'da "Ağrı diyarında", içinde "Dağı Lubar'a" indiğini belirtiyor ve Yahudi tarihçi Flavius Josephus bu "Ararat" diyordu. Ayrıca Nuh'un iniş yerini Dicle'nin kuzeyindeki Gordyene adlı bir ülkede Barış Dağı ile tanımlayan bir geleneği de kaydeder . Josephus yaşadığı günlerde, hala Ark yeri yakınlarında bulunamayacağını ifade eder.

   Babil kaynaklarıda aynı fikirdedir. Onun içinde Berossus'un da Ark indi yerin yakınında bitüm varlığına işaret eder. Gılgamış Destanı  da  Türkiye de Tufanın gerçekleştiğini ifade eder ve Kuran Tufanı anlatır. Özetle: Jubilees'in yazarı Flavius ​​Josephus, Babilli yazarlar ve Kuran, Ark'ın iniş yerini Van Gölü ile Dicle arasına koyan daha eski bir geleneği korudu.

   Bu, eskilerin, kahramanın karaya inip kurban ettiği Tufan hikayesinin son perdesinin yeri olduğuna inandıkları yer olmalı. Belki de modern Cizre'nin kuzeydoğusundaki Cudi Dağı olarak adlandırılan, Museviler, Müslümanlar ve Doğu Hıristiyanlarının -Ararat'ın Ağrı Dağı ile özdeşleştiğinden habersiz- hala Nuh/Nuh'un mezarını tanımladıkları bir zirve ile özdeşleştirilebilir. Ermeniler, Masis/Ağrı Dağı'na bugüne kadar büyük değer vermişler ve Ararat olarak adlandırmaya devam etmişlerdir.