Yahudi Mistisizmi, Kabala

   Kabala Terimi ortaçağda yaygınlaştı. Yahudi mistisizmi formunda spesifik ifade edilir. Bununla birlikte, son yıllarda Yahudi mistik düşüncesinin tamamı için esasen genel bir terim haline geldi. Kelimenin tam anlamıyla "alınan" anlamına gelen Kabala, İncil zamanlarına dayanan bir dizi ezoterik gelenek içerir ve bugün hala çok canlıdır. Dünyanın yaratılışı, Tanrı'nın doğası, vecd halindeki mistik deneyim, yaklaşan mesih dönemi ve öbür dünyanın doğası gibi konuları ele alır. Nihayetinde Kabala, tüm mistik geleneklerin amaçladığı şeyin Yahudi formunu temsil eder; aklın ötesinde bir düzeyde ilahi olanın doğrudan ve samimi bilgisidir.

   Esasen bir ezoterik bilgi geleneği olmasına rağmen, Kabala popülerdi ve modern çağın şafağına kadar yaygın olarak uygulandı, ancak yaş ve inisiyelerin göreceli dindarlığı üzerine kısıtlamalar getirildi. İncil'deki konuların eski Talmudik keşiflerini, Tanrı'nın tahtına vecd halinde iniş hikayelerini, dünyanın yaratılışına dair geniş mitleri, yoğun mesih tutkusunu ve bugün hala Yahudiliği etkileyen hareketleri doğuran pietist ritüel ve uygulama biçimlerini içeriyordu .

   Ardından Haskala veya Musevi Aydınlanma, Kabala daha saf zamanların en iyi utanç verici bir kalıntı oranına sahip Yahudiler tarafından kabul edilmelidir geldi ve yeni seküler Yahudiler arasında büyük itibardan düştü Avrupada . Bununla birlikte, son zamanlarda Kabala, yaygın seküler ve dini ilgiyle ve bazı okulların Yahudi olmayanlara benzeri görülmemiş bir şekilde ulaşmasıyla birlikte muazzam bir canlanma yaşadı.

İncil Kökenleri

KABALA, TÜM MİSTİK GELENEKLERİN AMAÇLADIĞI ŞEYİN YAHUDİ BİÇİMİNİ TEMSİL EDER; AKLIN ÖTESİNDE BİR DÜZEYDE İLAHİ OLANIN DOĞRUDAN VE SAMİMİ BİLGİSİ.

   Büyü ve kehanet biçimleri bol olsa da , İbranice İncil'de bahsedilen sistematik bir mistisizm biçimi yoktur . Örneğin, Musa asayı yılana çevirmek gibi sihirli işler yapar, Yakup gibi figürlerin ilahi vizyonları vardır ve Kral Davut Kudüs'e girerken kendinden geçmiş bir transta dans eder . Gerçekten de, ilahi kelâmın kanalize edilmesini gerektiren tüm kehanet geleneği, mistik bir alıştırma olarak görülebilir.

   İncil'deki en önemli mistik konu, Hezekiel'in Tanrı'nın taht arabası vizyonudur. Gerçeküstü, şifreli ve bazı açılardan tehlikeli biçimde antropomorfik tasvirleri, sonunda erken Yahudi mistik geleneğinin iki ana öznesinden birini doğuran tutkulu anlatım ve tefsirlere yol açtı; maaseh ha'merkabah veya "Chariot çalışması." Erken dönem mistik spekülasyonun diğer birincil konusu da İncil'de yer alır: dünyanın kendisinin yaratılması, gizemlerine maaseh beresh ya da "başlangıç ​​işi" denilmeye başlandı .

Talmudik ve Merkabah Mistisizmi

   Tanınabilir şekilde sistematik Yahudi mistisizminin ilk biçimi, muhtemelen İkinci Tapınak döneminde ortaya çıkmış ve tam biçimini Talmud döneminde almış gibi görünmektedir. Zaten yoğun mistik spekülasyonların konusu haline gelen Ezekiel'in vizyonuna dayanmaktadır. Talmud'un kendisi, bazı hahamların Tanrı'nın arabasının 'sırlarını' açıkladıklarından bahseder, ancak sırların kendisi açıklanmaz. Bu pasajlar ayrıca, bu tür sırların alenen ifşa edilmesi veya yazıya dökülmesine ilişkin güçlü yasaklara da işaret etmektedir. Görünen o ki, bunlar yalnızca Yahudi hukuku ve teolojisi konusunda zaten bilgili olan az sayıda öğrenciye sözlü olarak iletilebilir .

   Bu kısıtlamalar, bahçeye giren dördünün ünlü hikayesinde, ilahi bir vizyon gören dört hahamın hikayesinde dolaylı olarak açıklanmaktadır: biri öldü, biri delirdi, biri sapkın oldu ve biri 'barış içinde' ortaya çıktı. Bu, meleklerin ve Tanrı'nın ilahi mahkemesinin mistik vizyonlarının tehlikelerinin bir benzetmesi olarak yorumlandı.

   Bu masalların belirli bir tasavvufi geleneğe atıfta bulunup bulunmadığı açık olmasa da, modern bilginler tarafından "merkabah tasavvufu" olarak adlandırılan şeyin bu sıralarda ortaya çıkması muhtemel görünüyor. Bu mistisizm biçimi, ilahi sarayın yedi salonuna vecd meditasyonu yoluyla inmeyi içerir ve Tanrı'nın mahkemesi ve taht arabasının vizyonlarıyla sona erer. Tanınmış hahamlara bu mistisizm biçimini uyguladıkları söylenmiş ve bu yolculuklarla ilgili muazzam bir literatür toplanmıştır.

Sefer Yetzirah

   Biçimsel anlamda proto-Kabalistik olarak doğru bir şekilde tanımlanabilecek ilk edebiyat eseri Sefer Yetzirah veya "Yaratılış Kitabı" dır . Yazılış tarihi tartışmalıdır, ancak muhtemelen Talmud sonrası ve tartışmasız bir şekilde MS 10. yüzyılda var olmuştur. Seleflerinden farklı olarak Sefer Yetzirah , ilahi savaş arabasıyla değil, dünyanın yaratılışıyla ilgilenir. Son derece kısa ve sık sık yüksek şifreli metin İbranice harfleri Tanrı'nın sözler aracılığıyla gerçekleşiyor olarak oluşturulmasını açıklar alfabenin on işbirliği ile sefirot ( sephiroth belli belirsiz antropomorfik formu verilir) ya da "numaralar".

   Bu nedenle, Sefer Yetzirah , bugün bilindiği gibi Kabala'nın başlangıcını işaret ediyor. Sonunda yerini çok daha büyük karmaşıklık ve uzunluğa sahip ortaçağ eserleri almasına rağmen, Sefer Yetzirah kapsamlı mistik ve felsefi spekülasyonlara yol açtı ve Yahudi dünyasında ilk yaygın ve genel kabul görmüş sistematik mistisizm biçimini işaret ediyor gibi görünüyor .

   Sefer Yetzirah bilinen az ama yine de gerekli bıraktı Sefer HaBahir veya "Parlaklık Kitabı." Yine kısa ve selefinden daha gizemli olan Bahir, yine de sefirot kavramını, onları "alt" dünyalarda tezahür ettiği gibi Tanrılığın belirli yönlerini yansıtan ilahi enerjinin kapları olarak tasavvur ederek genişletti. İki kitabın birleşimi, kanonik Kabalistik metin olan Sefer HaZohar'ın yaratılmasına yol açacaktı .

Zohar

   Anıtsal Sefer HaZohar veya "Parlaklık Kitabı" Kabala'nın en önemli tek metnidir. Zohar'ın kökenleri başlangıçta belirsizdi ve o zamanlar önemli tartışmalara yol açtı. 1200'lerde ortaya çıktı ve eski haham Simeon Bar Yochai'ye atfedildi, ancak modern bilim adamları büyük ölçüde onun öncelikle bir İspanyol mistik olan Moshe de Leon ve / veya spekülasyonları sonunda ortaya çıkan benzer fikirli bir grup mistik tarafından yazıldığı konusunda hemfikirdi. de Leon tarafından toplanmış ve yayınlanmıştır.

   Basılı baskılarda 1000 sayfanın üzerinde devasa bir eser olan Zohar , sözde Aramice bir lehçeyle yazılmıştır ve sonraki yüzyıllarda Yahudi mistisizminin standardını belirleyen geniş kapsamlı, epik bir kozmoloji önermektedir. Anahtar kavramları arasında Hayat Ağacı vardır: Tanrı'nın çeşitli niteliklerini oluşturan küreler veya varlıklar olarak tasarlanan on sefirotun konfigürasyonu . Bu sefirot , ain sof veya kelimenin tam anlamıyla " sonsuz " olarak adlandırılan Tanrı'nın sonsuz bilinemez özünden ayrıdır . Bunlar gibi belirli ilahi özelliklerle tanımlanır bina ( "bilgelik" ya da "anlamak"), Heset ( "rahmet") ve gevurah("kuvvet"). Aynı zamanda eller ve ayaklar gibi ilahi bedenin parçalarını temsil ederler.

   En dikkat çekici, Zohar en kozmoloji ile, bir açık erotik öğesi içeren sefirot ait Yesod'a ( "vakıf") ve Malkut'a Allah'ı yaratıcı oto- bir biçimde yürütmektedir olmanın bir interseks yapma, vajina sırasıyla ( "kraliyet") penis ve temsil erotizm, Kabala'nın sonraki formları için temel teşkil eden bir kavramdır. Yahudi mistisizminin sonraki biçimleri için eşit derecede önemli olan şey, maddi dünyada meydana gelenlerin ilahi dünyayı doğrudan etkilediği ve bunun tersi olduğu fikriydi: "Aşağıdan gelen dürtü, yukarıdan gelen dürtüyü doğurur " ( Zohar I, 164a). Bu, insanlığa ilahi olanın işinde son derece aktif bir rol verir ve sefirot dünyasını etkiler. Çalışma, dini ritüel, dua ve mistik uygulamalar yoluyla.

   Daha sonraki Kabala'da olduğu kadar vurgulanmasa da, Zohar , insan günahının ve shekhina'nın ve İsrail halkının devam eden sürgününün bir sonucu olarak ilahi mimaride bir kusur olduğu fikriyle, doğmakta olan mesih unsurları da içerir . mesih tikkun ("tamir") ile tamir edilebilir. Bu tikkun , Yahudi emirlerini yerine getirmek, iyi işlerde bulunmak ve Tevrat'ı çalışmakla desteklenebilir . Bu tür mesihsel kavramlar, de Leon'un halefleri tarafından, sonraki birkaç yüzyıl boyunca Yahudi mistisizminin merkezi haline gelecekleri noktaya kadar benimsenecekti.

Ari

   Zohar hızla Yahudi dünyasına yayıldı ve Kabala düşünce ve pratiğinde devrim yarattı. Genellikle belirsiz öğretilerinden tutarlı, sistematik bir mistik gelenek oluşturmak için birkaç girişimde bulunuldu, ancak açık ara en başarılısı, Ari ("aslan") olarak da adlandırılan 16. yüzyılda CE hahamı Isaac Luria'nınkiydi.

   Karışık Aşkenazi ve Sefarad mirasına sahip Luria, böylece Yahudiliğin en önemli iki okulunu ve onların mistik geleneklerini birleştirdi, doğu Celile'deki Safed kasabasında yerleşik bir Kabalistler çemberinde damgasını vurdu. Luria onun mistik sistemini esas Zoharama o bölgede gömülü uzun ölü mistiklerin ruhlarıyla manevi söylem üzerinden doğrudan aldığı iddia özgün öğretilerini dahil. Kendine ait neredeyse hiç yazı bırakmadı, ancak öğretileri, en etkili versiyonlarını yayınlayan Haim Vital başta olmak üzere birçok öğrencisi tarafından yazıldı.

LURİA, MİSTİK SİSTEMİNİ ZOHAR'A DAYANDIRDI, ANCAK UZUN ZAMAN ÖNCE ÖLMÜŞ MİSTİKLERİN RUHLARIYLA DOĞRUDAN RUHSAL KONUŞMA YOLUYLA ALDIĞINI İDDİA ETTİĞİ ORİJİNAL ÖĞRETİLERİ İÇERİYORDU.

   Büyük ölçüde basitleştirilmiş, Luria'nın Kabala'sı, yaratılış anında, ain sof'un sonsuz Tanrısı'nın , dünyanın yaratılacağı alanı yaratmak için kendini kastığını öne sürdü . Buna tzimtzum ("daralma" veya "indirgeme") adı verildi. Bu alana sefirot kapları ve bir ilahi ışık demeti akardı . Bu ilahi enerjiyi içeremeyen gemiler paramparça oldu, bozuk maddi dünyamızı oluşturan klippot veya "parçaları" yarattı . Bununla birlikte, bu maddi alemde kalanlar, orijinal ilahi ışığın "kıvılcımları" idi. Dünyanın yaratılışına ilişkin bu karanlık vizyon daha sonra galut kavramıyla ilişkilendirildi.("sürgün"). Luria, Yahudi halkının yalnızca sürgünde yaşadığını değil, aynı zamanda Tanrı'nın shekhina'da ikamet ettiğini ve bir dereceye kadar Tanrı'nın kendisinin ve tüm yarattıklarının olduğunu öne sürdü .

   Luria'nın Kabala'sı bu noktada son derece mesihsel bir nitelik kazanır. Luria , Zohar'ın tikkun kavramlarını ve mistik bir gelenek, dini çalışma ve ritüel yoluyla ilahi "kıvılcımların" yükseltilmesini kullanarak, mesih ruhunun birçok döngü boyunca seyahatlerinin gerçekleşmesine ulaşacağı bir mesih çağının ortaya çıkmasını önerdi, gilgul ("döngü") olarak adlandırılan reenkarne varoluş . Enkarne mesih daha sonra son kıvılcımları yükseltecek, böylece paramparça olan maddi dünyanın onarımını tamamlayacak, bu da ruhsal dünyada çözülecek, sadece yaratılışı değil, aynı zamanda Tanrı'nın kendisini de onaracaktı. Luria'nın Kabala'sı Zohar'ınkinden bile daha başarılı oldu, Yahudi dünyasında kurtuluş için derin özlemi yakalayan. Bununla birlikte, yoğun mesihçiliği, mesihçi duyguları teşvik etmek yerine uzun süredir baskı altına almaya çalışan geleneksel Yahudiliği derinden rahatsız etti.

Sabetay Sevi

   Zohar ve Lurianik Kabala'nın popülaritesinin uyandırdığı mesihsel coşku, sonunda Sabetay Sevi (Shabtai Tzvi) adlı bir Türk mistik figürü etrafında birleşti. Çılgınca karizmatik ve muhtemelen akıl hastası olan Sevi, antik çağlardan beri en başarılı sahte mesih oldu. MS 1626'da İzmir'de doğan Sevi, yerel Yahudi çevrelerinde karizması ve Kabalistik bilgisinin yanı sıra dengesiz ve bazen açıkça saldırgan davranışlarıyla da tanınır hale geldi. Görünüşe göre Sevi, belirli noktalarda kendisini mesih ilan ederek, kendinden geçmiş duyguların doruklarına kapıldı. Bu saldırılardan sonra, daha önceki kamusal eylemlerinden derin bir pişmanlık duyacağı karanlık ve içe dönük ruh hallerine düşecekti. Sonunda davranışlarından dolayı yerel Yahudi cemaatinden kovuldu.

   MS 1663'te Sevi, Gazzeli Nathan adında genç ve yetenekli bir düşünürün kendisini vaat edilen mesih ilan ettiği İsrail topraklarına gitti. Lurianik mistisizm tarafından böyle bir figür için zaten hazırlanmış olan Yahudi dünyasının çoğu, umutlarının yeni nesnesini coşkuyla kucakladı ve yeni mesih'e bağlılık yemini etti. Sonunda Sevi, Osmanlı makamları tarafından tutuklandı ve hapsedildi ve Türk Sultanı ona bir ültimatom verdi: ölüm ya da İslam'a dönme . Sevi ikincisini seçti ve takipçilerinin ona olan inancını sarstı. Yahudi dünyasının çoğu, sözde mesih'in irtidatına şok ve ezici bir hayal kırıklığı ile tepki gösterse de, küçük taraftar grupları onu takip etmeye devam etti.

   Gazze Nathan sadık kalmış ve mesih ruh olan bir teoloji geliştirmişti - yani Sabetay Sevi'nin - Lurianic en düşük seviyesine inerek zorunda klippot nihai ilahi kıvılcım yükseltmek amacıyla ve meydana getirmek Tikun Zevi en döneklik açıklayan böylece. Bu doktrin ha'mitzvah sh'baah b'averah (lafzen, " ihlalinde gelen emir") veya önde gelen Kabala bilgini Gershom Scholem'in "günah yoluyla kurtuluş" olarak adlandırdığı şey olmuştur. Bazı Sabetaycılar, öğretilerini gizlice uygularken İslam'a girerek Sevi'yi takip ettiler. Böyle bir mezhep olan Dönmeler bugün hala varlığını sürdürmektedir.

Hasidizm

   Sabetay Sevi'nin sapkınlığının ardından, Lurianik Kabala'nın kendisi popülerliğini korusa da, mesih fikri bir kez daha bastırıldı. Kitle hareketi olarak nihai vücut bulmuş hali ve öncekilerden, Hasidizm veya Hasidik Yahudilikten çok daha başarılı olduğunu kanıtlayan bir hareket, görünüşte, Baal Şem Tov ("sahibi" olarak anılmaya başlayan MS 18. yüzyılda gezgin bir mistik ve inanç şifacısı tarafından kuruldu. iyi isim"). Biraz Zen rahibi tarzında, Doğu Avrupa'nın büyük Yahudi topluluklarını dolaşarak , gelenekçi kurumun kuru yasalcılığı olarak gördüğü şeyin aksine, Tanrı'nın doğrudan duygusal deneyimini vurgulayan pietist ve popülist bir doktrin vaaz etti . Kutlamanın coşkulu sevincini ve devekut idealini vurguladı.("bağlanmak"), yani dua ve ritüelin bilinçli duygusal olarak Tanrı ile doğrudan mistik bir bağlantıya yönlendirilmesi. Hasidizm, ciddiyetten ziyade neşe ve duygunun yanı sıra her Yahudi'nin en yüksek manevi aydınlanma ve vecde ulaşma yeteneğini vurgulayarak, haham veya mistik bir elit fikrini reddeder.

HASİDİZM, HAHAM VEYA MİSTİK SEÇKİNLER FİKRİNİ REDDEDEREK, NEŞE VE DUYGU İLE HER YAHUDİ'NİN RUHSAL AYDINLANMA VE VECDE ULAŞMA YETENEĞİNİ VURGULADI.

   Baal Shem Tov, kendilerini belirli Yahudi topluluklarına dayanan okullar veya haham mahkemeleri halinde örgütleyen çok sayıda takipçi kazanmaya başladı. Bunların en önde gelenleri tzaddikim ("doğru olanlar") olarak anılmaya başlandı . İken zaddiki o toplumun bir öğretmen ve liderdi anlamında haham geleneksel role benzer, o da onun takipçilerine ilahi doğrudan kanal olarak yeni bir görünüme büründü. Tzaddikimlerin hiçbiri kendilerinin mesih olduğunu iddia etmese de, Zohar ve Lurianik Kabala'nın mesih yönleri güçlü kaldı. Özellikle, Hasidism fikirlerini benimsemiş klippot , tikkun ve ilahi "kıvılcımlar" onun teolojisi için esastır. Hasidim , esrime deneyimi, yasaya bağlılık ve bireysel duanın devekutu aracılığıyla, kırılan kapların onarılmasının ve İsrail'in ve dünyanın kurtuluşunun sağlanabileceğine inanıyordu.

   Hasidizm, mitnagdim ("muhalifler") olarak adlandırılan daha geleneksel görüşlüler arasında derin bir düşmanlık uyandırmasına rağmen, son derece popüler bir hareket olduğunu kanıtladı . Holokost'ta sayıları azalırken, Hasidizm dikkate değer yenileyici güçlere sahip olduğunu kanıtladı ve Amerika Birleşik Devletleri ve İsrail'deki merkezleri son on yılda muazzam bir büyüme gösterdi.

Modern Kabala

   Modern çağda, Kabala birbirini izleyen popülerlik ve yaygın reddedilme döngülerinden geçmiştir. Ne zaman Haskala veya Musevi Aydınlanma 18. ve 19. yüzyıllarda, Kabala saçma olarak alay ve biraz Musevi toplumunda ortaya çıkan laik ve rasyonalist hareketler tarafından utanç verici oldu. 20. yüzyıla gelindiğinde ise Kabala Yahudi tarihinde önemli bir dini, teolojik ve sosyolojik fenomen olarak görülmeye başlandı ve onun akademik çalışmasını Gershom Scholem, Moshe Idel ve diğerleri yaptılar.

   Popüler düzeyde, Kabala'nın bazı yönleri bugün geleneksel düşünceye sahip Yahudiler tarafından yaygın olarak uygulanmaya devam etmektedir. Bu bazen büyülü muskaların kullanımını ve en ünlüsü mistik ilahi "Lecha Dodi" olan Kabalistik ayinlerin söylenmesini içerir. Pek çok Yahudi, bu tür uygulamaları gözlemlerken, bunların ardındaki mistik fikirlerden büyük ölçüde habersiz kalır. Mesih fikri canlı kalırken, Yahudi cemaatinde çok daha az yaygın.

   Belki de en dikkat çekici olanı, ilk kez Yahudi olmayanlara bir Kabala biçimi öğreten bir hareketin ortaya çıkmasıdır. Kabala Merkezi, Madonna gibi üyeler sayesinde ünlü olmuştur ve geleneksel Kabala ile Yeni Çağ düşüncesinin senkretik bir birleşimini vaaz etmektedir ki bu, Yahudilikle başka hiçbir bağlantısı olmayanlar arasında şaşırtıcı derecede popüler olduğunu kanıtlamıştır. Bugünün mistik düşüncenin çeşitli biçimlerine, gizli bilgiye ve Kabala'nın dikkate değer tarihsel şekillendirilebilirliğine olan hayranlığı göz önüne alındığında, Yahudi düşüncesi, uygulaması ve maneviyatında öngörülebilir gelecekte muazzam bir rol oynamaya devam etmesi muhtemel görünüyor.