Süper zeka makineler ve gelecek

   Triumvir 2'den Lady Christa, Kule 6'daki Sentient Robotics Merkezi'ni teftişinden memnun kaldı. Eski güzel "Master-Slave System", Slave robotunun aynı anda dört kolu kullanması ve Master bilgisayarın, Surgical Wikipedia'nın geniş arşivinden gerekli bilgileri çıkarırken mükemmel bir şekilde çalışıyordu. Christa, önceki yüzyıllarda sadece tek bir doktorun ellerinin iş başında olduğu ve bir milimetreden daha küçük dokularda ameliyat yapmanın imkansız olduğu ameliyat hikayelerini hatırlayarak gülümsedi. Evet, büyük ilerleme kaydedilmişti. Artık cerrahi operasyonlar gerçekten bilimsel kontrol altındaydı.

   Christa, eski bir psikoloji uzmanı olarak, Towers 6 ve 2 tarafından henüz ortaklaşa kurulan Robotik Psikoloji Enstitüsü'nü ziyaretinden de memnun kaldı. onun ender sakin anlarında. Duyarlı robotların ortaya çıkışının geniş psikoloji alanında bir dizi yeni sorunu gündeme getireceğini ilk fark eden o olmuştu. Örneğin: bilişsel robotlar birbirleriyle empati kurabilir mi? Ya da daha genel olarak, kendi aralarında sosyal ilişkiler kurabiliyorlar mı? Ve insanlarla duygusal etkileşime girebilirler mi? Yıllar önce, aklında bu sorularla, Kule 2'nin tüm katını kaplayan ve üç profesörlükle donatılmış Biliş Bölümü'nü kurmuştu.

    Ancak Kule 6'ya yaptığı ziyaretin bir detayı onu şaşkına çevirmişti. Görünüşe göre ciddi bir şey yok; çoğu insan bunu neredeyse hiç düşünmezdi. Ama öğrencilik yıllarından beri neredeyse efsanevi psikolojik kavrayışıyla tanınan Leydi Christa değil.

   Sentient Robotics Merkezi'nin Baş Direktörü için CDCSRT6 kod adlı profesör Wladimir Socholov ile ilgiliydi. Aynı zamanda önde gelen robot endüstrisi olan Creation Factory'nin arkasındaki en önemli isimdi. Christa ve o kişisel arkadaşlardı, aynı yaştaydılar ve benzer bir üniversite müfredatı izlemişlerdi. Ne zaman karşılaşsalar birbirlerine el sallar ve gülümserlerdi, ancak bu artık sık sık olmuyordu. Ama bu sefer... şey... Wladimir (özel olarak ona Wlado derdi) onun gözlerine bile bakmazdı. Yere, duvara, diğerlerine bakmıştı ama ona hiç bakmamıştı. Daha önce böyle bir şey olmamıştı. Böylece Christa'nın zihninde bir uyarı zili çalmıştı. Kule 6'dan çıkmak üzereydi ama aniden durdu ve hemen Wladimir'i aramaya karar verdi.

-Seninle konuşmam gerek, Wlado! - dedi. Bir emir gibi geldi.

Kule 6'nın ana girişine yakın, Kristal Oda olarak bilinen cam duvarlı küçük ofiste oturuyorlardı.

-Pekala, Wlado, sorun ne? 
Bu sefer Socholov onun delici bakışlarıyla karşılaştı ve yalan söylemenin bir anlamı olmadığını anladı. 
- Bir şeyler düzgün çalışmıyor, Christa. 
-Ciddi bir şey? 
-Korkarım ki öyle. - Duyarlı robotlardan oluşan yeni serinizle ilgili bir şey mi var? 
-Evet, onlarla ilgisi var. Ama bilirsin, duyarlılık genel bir terimdir Christa ve derecelerle gelir. 
-Yarı duyarlı o zaman? 
-Onlara öyle diyebilirsin. Ama şimdiye kadar üretilmiş diğerlerinden çok daha fazla zekaya sahipler. 
-İstihbarat nasıl ölçülür?
-Genellikle 9 haneli gizli kodlu bir kasayı ne kadar sürede açtıklarına göre. Kullandığımız bir diğer test ise bir robotun bin parçalık bir yapbozu otuz saniyede bir araya getirip getiremeyeceğini görmek. Bir diğeri, bir robotun çok karmaşık bir labirentten çıkış yolunu bulup bulamayacağını görmek. Rastgele seçilen bu robotlardan herhangi biri, bu testleri şimdiye kadar geliştirilen diğer robot modellerinden yüz kat daha hızlı yapabilir.
-Önce genel bir fikir edinmeme yardım et. Duyarlı robotlarla ilgili durum aslında nedir? Tabii ki, şu anda çevrede birçoğunun evde yaşlıların bakımına yardım eden yüzlerce sözde akıllı robot olduğunu biliyorum. Aslında bu yüzden Robotik Psikoloji Enstitüsü'nü kurdum. Ancak duyarlı robotlar kavramı hakkında dolaşan çok sayıda sahte haber var ve Triumvirate'de bile durumun net bir resmini elde etmeyi başaramadı. Bir de büyük skandal vardı - muhtemelen duymuşsunuzdur - GST2'nin kendisi o dedektif tarafından suçüstü yakalandı - adı neydi - Michael Mulligan? 
-Evet, her zamanki “çıkar çatışması”nı hatırlıyorum! Meslektaşım Dr Elizur Levi dedektife çok önemli bir yardımda bulundu.
-Her neyse, Wlado, gerçekten duyarlı robotlar var mı? Gerçek mi yoksa yapay zeka fanatiklerimizin bir fantezisi mi? 
-Pekala Christa, önce duyarlıymışlar gibi cevap vermeye programlanmış robotları dışlamalıyız. Ne demek istediğimi biliyor musun? 
-Evet. Bir robota sorarsınız: "Nane kokusu alabilir misin?" ve “evet” yanıtını verir, çünkü bunun gibi sorular ve cevaplar yazılımının bir parçasıdır. 
-Doğru. Ama biz farklı bir yaklaşım kullanıyoruz. İlk olarak, robota geleneksel olandan birkaç kat daha yüksek bir zeka kazandırmak için çok katmanlı özel bir sinir ağı geliştirdik... 
-Bu, yeni robotlarınızın kendi zekalarının farkındalığını kazandığı anlamına mı geliyor?
-Tam olarak değil. Onlara verdiğimiz sistemik tipte özel sinir ağları ile bir “varlık hissi” kazandıklarına inanıyorum. Var olduklarını biliyorlar. 
-Bu bir tür bilinç. 
- Bilincin ilk kapısıdır. 
-Evet, var olma duygusunun bilincin kapısı olduğu fikrini savunduğunuz Quibble Toplantısı'ndaki gününüzü hatırlıyorum. Bu, bu robotların her birinin bir bireysellik duygusuna sahip olduğu, her birinin diğerinden farklı hissettiği anlamına mı geliyor? 
-Bu soruya henüz net bir cevabımız yok. Ama bana göre yüksek ihtimal. 
-Tamam, Wlado. Öyleyse, konuya gelelim!

Socholov, kalın camlı gözlüklü, küçük, tamamen kel bir adamdı. Gergin olduğunda gözlüklerini çıkarır ve parlak patesini onlarla kaşırdı. Şimdi yaptığı buydu.

-Bildiğiniz gibi Yaratılış Fabrikası'nda ülke geneline dağıtılmak üzere ayda yaklaşık on bin, yani yılda yüz yirmi binin üzerinde robot üretiyoruz. Tüm olası kullanımlar için yaklaşık kırk farklı robot türü vardır. Bunların çoğu yaşlılar içindir. Bildiğiniz gibi, bugün birçok insan yüz yirmi, hatta yüz elli yaşına ulaşıyor. Akılları genellikle iyidir, ancak bedenleri artık o kadar iyi tepki vermez; yardıma ihtiyaçları var, çoğu. Robotlarımız bunu sağlamada zaten harika. 
-Evet, hepsini biliyorum, Wlado. Leydi Christa sabırsızca araya girdi.
-Doğru. Yaratılış Fabrikasında bir adım daha ileri gitmeye ve yardım ettikleri insanlara bir tür empati gösterebilen duyarlı robotlar üretmeye karar verdik. Onları sizin deyiminizle bilinçle donatmak -bu terimi asla kullanmasam da- özellikle zordur. Robotların kendilerini bir araya getirmelerine yardımcı olabilecek çok özel bir bilgisayara ihtiyacımız vardı. Böylece, ilk iki robotu elle yaptık, ardından gerekli tüm bileşenlerle birlikte gerekli tüm talimatlarla bilgisayarı kendi kendine besledik. Buradaki fikir, bilgisayarın ilk ikisine sonraki iki robotu nasıl monte edeceklerini öğreteceği ve bu dördünün toplam sekiz, sonra on altı, sonra otuz iki, altmış dört vb. üreteceğiydi. Üretimin ilk aşaması 512'de duracak şekilde tasarlandı. Bütün bunlar AI süper akıllı bilgisayarın yönetimi altında.
-Bilgisayarın kendisi robotların bir tür kendi kendini kopyalamasını mı yönetecekti? 
-Eh, diyelim ki, her seferinde bilgisayar tarafından üretilecek olan sinir ağı dışında, dışarıdan sağlanan malzemelerden kendi kendine montaj. İnsan zihniyle karşılaştırıldığında çok sınırlı olsa da, bir dereceye kadar süper zeka ile donatılmış akıllı, özel bir bilgisayar kullanmaya karar verdik. Neredeyse iki yüzyıl önce süper zeka fikrini ortaya atan adamlardan birinin anısına ona Nick adını vermeye karar verdik.

Profesör Socholov şimdi uzun, derin bir iç çekti.

-Tamam, tamam, bana ne olduğunu anlat - diye çıkıştı Leydi Christa. 
-Pekala... Nick, yapay zeka süper zeki bilgisayar... devraldı. 
-Neyi devraldı? 
-Öncelikle işin kendisi. Bilgisayar, kendi kendini yeniden üretme programını yeniden hedefleyerek 512 birimlik sınırını hemen sildi. 
-Ama aynı hedefi tutturdu mu, yani sizin deyiminizle empatiyle donatılmış, yoksa yarı duyarlı robotlar mı? 
-Evet, Nick orijinal planı değiştirmedi. Ama sonra... 
-Bunu bırak, Wlado, başka ne var? 
-Nick, Yaratılış Fabrikasının merkezi bilgi işlem sistemini devraldı. Doğruyu söylemek gerekirse, tam olarak ne yaptığını bilmiyoruz ama fabrikanın bilgi işlem sistemine erişimimizi kaybettik.

Leydi Christa ayağa fırladı.

-Bütün fabrikanın yazılımının kontrolünü kaybettiğini mi söylüyorsun? 
-Ne yazık ki, evet - sonra ekledi - Nick'le kaybedilen bir yazılım savaşındayız. Nick süper zeki, bizden çok ileride. Bu biraz, zeka açısından kendilerini insanlara karşı ölçen farelere benziyor. Asla kazanamayız. 
-Bu affedilemez, Wlado! Süper akıllı bir bilgisayarı, neler yapabileceğini test etmeden asla serbest bırakmamalıydınız. Vereceği hasarı bilmeden bomba atmak gibi bir şey!

Christa nefes almak için durakladı.

-Yapay zeka alanının hala büyük ölçüde keşfedilmemiş olduğunun tamamen farkındayım. Ama çok daha dikkatli olmalıydın. Son derece yüzeysel davrandın! Bunu senden gerçekten beklemiyordum. Seni Soruşturma Komisyonuna şikayet etmekten başka seçeneğim yok, bu da işini ve muhtemelen özgürlüğünü kaybedeceğin anlamına geliyor. 
-Biliyorum Christa. Son iki gecedir uyumuyorum. 
-Bu pek yardımcı olmadı, Wlado! Acil Durum Konseyi'ne ihtiyacımız var. Şimdi. Tüm Kulelerin Genel Müdürleriyle birlikte Triumvir'leri derhal bir toplantıya çağırmak zorundayım.

Birkaç dakika öfkeyle bir aşağı bir yukarı yürüdü, sonra sordu: 
-Nick'in internete erişimi var mı? 
-Hayır, yapmadı. 
Anında bağlantısını kesmeyi başardık... -Bana bir şey daha söyle: Robotların neler yaptığını video kameradan takip edebilir misin? 
-Evet Christa, yaptıkları her şeyi filme çekiyoruz. 
-Anlıyorum.

Kapının yarısındaydı, sonra durdu ve sordu: 
-Son bir nokta: Ne kadar özerklikleri var? Yani, enerji açısından mı? 
-Sınırsız. Neredeyse sınırsız bir enerji kaynağı olan Kule 5'teki Yedi Kule'nin ana güç şebekesine doğrudan bağlı oldukları anlamında.

Leydi Christa odaya geri döndü.

-Bir kez daha düşünüyorum, Triumvirlerle bir toplantıya çağırmadan önce, psikoloji profesörlerim ve bilim adamlarınızla bir ön görüşme yapalım. Çalıştığın laboratuvarda robotları çeken video kameraların önünde yaklaşık bir düzine insanı oturtacak kadar yer aç Wlado. Acele etmek! Bir saatten az süreniz var!

   Triumvir 2'nin bu kadar kısa sürede bir araya geldiği ilginç bir gruptu. Laboratuarın etrafında oturan üç yeni robot psikolojisi profesörü Profesör Socholov ve Lady Christa'nın sevmediği, ancak bu kritik anda siyasi zorunluluktan çağırdığı GST1 idi. Ayrıca beyin algoritmalarının gurusu Profesör Gregory Gimsky Korsakov ve bilinç konusunda önde gelen uzman Sir William Orchid de hazır bulundu. Socholov'un araştırma ekibinin üç üyesi de oradaydı, bunlardan biri Christa'nın çok sevdiği bir yapay zeka çocuk dahisi olan Elizur Levi'ydi.

   Toplantıyı kısa bir durum açıklamasıyla açtı. Socholov birkaç noktaya açıklık getirdi. Christa durakladı, sonra ekledi: 
-Bütün bunlarda bir tuhaflık var. Genellikle, literatüre göre, süper zekanın yapay bir insan zihninin yaratılmasının bir sonucu olarak ortaya çıktığı varsayılmaktadır. Ama burada insan zihninin ön aşaması olmayan bir süper zekadan bahsediyoruz. 
-Evet. Bu, literatürde gerçekten göz ardı edilen bir husus, bu yüzden bizi şaşırttı - dedi Socholov - gerçek şu ki, makine öğrenimi de özyinelemeli kişisel gelişime, adım adım artışa yol açabilir. yazılım zekası. 
-O halde akılsız bir süper zeka mı?
-Doğru. Yalnızca yazılımında orijinal olarak bulunan göreve adanmış bir süper zeka. Ancak araçlarını keskinleştirerek bu görevin kapsamını genişletebilir...

Sorunun ne kadar ciddi olduğu herkes için açıktı. Ancak Kule 1'in Genel Sekreteri özellikle gergin görünüyordu: 
- Bu aşırı zeki robotların, Yaratılış Fabrikasının tamamını, on binlercesinin kopyalarını yapmak için kullanabileceğini düşünmekte haklı mıyım - diye kekeledi? Sonuç olarak, fabrika tarafından yapılan tüm robotlar, birçok farklı amaç için farklı işlevlere sahip olmak yerine, onlarla aynı hale mi gelecek? 
-Korkarım bu bir olasılık, GST1.

Genel Sekreter artık iyice perişan oldu, ama sakin kalmaya çalıştı ve dedi ki: 
-Sizin gibi uzmanlar tarafından programlanmış bir yazılımın sizin deyiminizle nasıl “devraldığını” bana açıklar mısınız sevgili dostum? Bilgisayar gibi bir makine düşünemez, bu nedenle sizin deyiminizle Nick'iniz hiçbir şeyi devralmaya karar veremez! Bana tamamen çılgınca geliyor!

Profesör Socholov, küçük bir çocuğa hitap eden birinin soğukkanlı sabrıyla cevap verdi: 
-Birincisi, zeka ya da yapay zekada denildiği gibi süper zeka, insan aklının zekasıyla aynı şey değildir. Makullük veya sağduyu, insanın ayrıcalığıdır. Bunlar henüz AI'da mevcut değil. Dört yaşında bir çocuk, hala en yüksek AI seviyesinin çok üzerinde bir zihne sahiptir. 
-Bu nasıl mümkün olabilir? - talep edilen GST1. 
-Tüm zamanların dünya satranç şampiyonu olan bilgisayar örneğini ele alalım. 
Genç Elizur Levi konuşuyordu:
-Dinle: bilgisayar her oynadığında oyununu geliştirir, daha iyi olur, değil mi? Şimdi, böyle bir bilgisayar günde milyonlarca kez kendisine karşı oynayabilir. Her seferinde biraz daha iyi oluyor. Bunun zeka açısından ne anlama geldiğini anlayabiliyor musunuz? 
-Burada zeka ile sadece satranç oynamak için zekayı mı kastediyorsunuz? 
- Kesinlikle ve başka bir şey değil. Ancak yazılım, programı iyileştirerek ve onu yerine getirmek için gereken araçları keskinleştirerek kendini geliştirebilir. 
-Bir dakika bekle!

   Robotik psikolojinin yeni atanan profesörlerinden biri olan OdinaTruang'dı. Birkaç kelimeden oluşan yaşlı bir kadındı, ama konuştuğunda herkes konuşmayı bıraktı ve dinledi. 
   Dört yaşındaki bir çocuğun beyni benzetmesinde temelden yanlış bir şeyler var. Çocuk dört yaşında olabilir ama beyni altı, hatta yedi milyon yaşındadır: o evrimin ürünüdür. Bu, yapay zeka bilim adamlarının bir tabula rasadan başlama, tamamen boş bir kabı alma ve insan zihnini üretmek için modern mekanik, yapay araçlarla doldurma girişimlerinin tamamen boş olduğu anlamına gelir.

   Yanında oturan diğer iki Robotik Psikoloji profesörü şiddetle başlarını salladı. Ancak laboratuvarın diğer tarafından, özellikle de Profesör Socholov'un etrafında oturan bilim adamlarından bir protesto uğultusu yükseldi. Gregory Gimsky Korsakov çok kızdı ve bağırarak ayağa kalktı:

-Bizim yaptığımız bu değil! Boş bir gemiden başlamayız! 
-Gerçekten o kadar saf değiliz! - hırladı Socholov.
-Dur, bekle! Teorik tartışmalarda kaybolmayalım! - ağladı bayan Christa - bu tamamen farklı bir su ısıtıcısı. Bir insan zihnini yeniden yaratmak, her zaman AI'nın tutkusu olmuştur ve hala öyledir, ancak burada söz konusu olan bu değildir. Unut gitsin! Mevcut durumumuzda insan zihninin karmaşıklığından çok uzağız. Burada sahip olduğumuz şey bir insan aklı değil. Bu, son derece odaklanmış, ancak dar bir şekilde odaklanmış, akılsız bir süper zekadır. 
-Ama bu süper zeka kötüleşebilir mi? - GST1 devreye girdi.
-Aslında değil, bu değil - diye yanıtladı Socholov - ama yapay bir insan zihninin neredeyse sınırsız hesaplama hızına ve İnternetimizin tam potansiyeline sahip olması durumunda neler olabileceğini hayal edin - Evrensel Vikipedi'deki tüm bilgileri içeren sınırsız bir bellek arşivi. Buna her türlü istatistiksel tahmin yürütme kapasitesini ekleyin ve elde ettiğiniz şey, biz insanları ilgisizliğe indirgeyecek ve bizi kölelere dönüştürecek, hayal edilemez derecede insanüstü bir zekadır.
-Geçmişin literatürü, insan zihnine sahip bir süper zekanın ve sınırsız bir hesaplama kapasitesinin dünyayı ele geçirdiği bu tür senaryolarla doludur - dikkat çekti Sir William Orchid - İki çok eski, kehanet kitabı hatırlıyorum, biri RK ve diğeri NB tarafından Yapay bir insan zihni oluşturmayı başardığımızda bu tehlikenin çok gerçek olacağını tahmin ettiler. Karıncanın file karşı olması gibi, bizim kendi zekamız da makinenin zekasıyla karşılaştırıldığında küçücük olacaktır. Bu dünya diktatörünü bir "bekar" olarak vaftiz ettiler.
- Bayanlar ve baylar, size hatırlatmaya devam etmem gerekiyor mu? - gürledi Leydi Christa - meselenin bu olmadığını. Singleton'ı ve insan zihniyle ilgili tüm bu şeyleri unutun. AI'nın ne zaman kopyalayabileceği hakkında hiçbir fikrimiz yok. Şimdi tüm Yaratılış Fabrikasının yazılımını ele geçiren bu ılımlı süper zekaya odaklanalım. Bundan sonra ne yapacağını kim bilebilir!

   Orada bulunanlar korku ve kafa karışıklığı içinde kendi aralarında fısıldaşmaya başladılar. Leydi Christa tekrar müdahale etmeyi uygun gördü : -Yine de Nick'in yapabileceği her şeyin kesinlikle inşa edildiği görevle sınırlı olduğunu unutmamalıyız. Nick'in insanlara veya Yedi Kule'ye zarar vermek istemesi için hiçbir sebep yok. İnsani sağduyumuzu ve mantıklılığımızı kullanarak bu süper zekayı yenmenin bir yolunu keşfetmek için burada toplandık.

Uzun, gergin bir sessizlik oluştu.

-Bana, Profesör Socholov - devam etti Christa - bu robotların da kısmen duyarlı olduklarını söylediniz: bireysel düzeyde bir “varlık hissine” sahipler. Öyle değil mi? Pekala, söyle bana: Makyajlarının bu yönünden yararlanmamızın bir yolu var mı? 
- Nick'e karşı ortak bir tavır almalarını sağlamak için yarı bilinçlerine başvurmayı mı düşünüyorsunuz? - dedi Socholov, şiddetle başını sallayarak - robotlar tamamen Nick'in kontrolü altında. Başka bir sinyale asla cevap vermezler. Dahası, şu anda onlarla nasıl iletişim kuracağımıza dair hiçbir fikrimiz yok. 
-Eğer durum buysa, o zaman tack'i tamamen değiştirelim. Size zaten enerjilerinin kaynağını sordum, ama gerçekte nasıl şarj oluyorlar?
-Geleneksel enerjiyi kullanarak otomatik olarak şarj edilirler. Ana güç şebekesine bağlı otomatik sensörleri vardır. Hepsi AI sensörleri tarafından otomatik olarak düzenlenir… 
-Wlado! - Leydi Christa tersledi - AI sensörleriniz umurumda değil! Enerjinin tam olarak nereden geldiğini bilmek istiyorum. Ana güç kaynağımız var mı? Ve üzerine bomba atarsam, enerji kaynağı kesilir mi?

   Bunu şok edici bir sessizlik izledi. Birden Elizur Levi tarafından kırıldı: -Muhtemel 
bir çıkış yolu var! Dinlemek! Robotların enerjisi Yaratılış Fabrikasının kendisinden değil, bağımsız bir kaynaktan, Kule 5'teki Yedi Kule'yi bir bütün olarak besleyen bir soğuk füzyon tesisinden geliyor. Bu, Nick'in henüz onu ele geçirmediği anlamına geliyor!

   Leydi Christa, Profesör Socholov'a dikkatle baktı: -Nick'ten 
önce bu güç kaynağını alabilir miyiz? - diye sordu Leydi Christa - Nick'in yeni bir kaynak yaratması ne kadar sürer? 
-Nick birkaç saniye içinde bir soğuk füzyon enerji kaynağı tasarlayabilir, ancak operatörler olmadan hiçbir şey yapamaz. Onu inşa etmek için birine veya bir şeye ihtiyacı var. 
-Gücü tamamen kesmenin bir yolu var mı? 
-Artık bilgisayarla değil. Tüm web bağlantıları engellendi. 
-O halde elle yapabiliriz! - diye haykırdı Elizur, ayağa fırlayarak - ana enerji akümülatörü fabrika katının girişinde. Tam olarak nerede olduğunu biliyorum. Ve yakınlarda, daha önce hiç kapatılmamış büyük bir metal kol olan ana şalter var. Bunu elde etmek için bir cam pencereyi çekiçle parçalamanız gerekir.
-Elizur... Bunu yapabilir misin?

Leydi Christa'nın sözleri havada asılı kaldı. Diğerleri konuşmadan birbirlerine baktılar.

-Elbette yapabilirim! - Elizur'u yanıtladı. 
-Ama tehlikeli olabilir! - ağladı Profesör Socholov. 
-Bu karmaşadan, yarattığın karmaşadan kurtulmanın başka bir yolunu görebiliyor musun, Wlado? - Christa bu sefer oldukça düşmanca geldi. 
-Hayır, Leydi Christa. Oldukça haklısın. Güç kaynaklarını kesmek muhtemelen onları durdurmanın tek yoludur. Enerjileri kritik sınırın altına düştüğünde otomatik olarak bekleme moduna geçerler. 
-Daha sonra robotları yeniden etkinleştirebilir misin?

Socholov'un meslektaşlarından biri cevap verdi: 
-Evet, sanırım yapabiliriz. Monna Lisa'nın çok yardımına ihtiyacımız olacak ama bunu yapabilmeliyiz. 
GST1'in de bir sorusu vardı: 
-Peki bu olurken Nick ne yapacak? 
Cevap veren Elizur oldu: 
-Bilgisayar satranç şampiyonu örneğimize geri dönelim. Herhangi bir olası oyunu kazanmak için mükemmel bir yazılıma sahip olduğunu varsayalım, ancak kimse oynamaya gelmedi. Ne yapardı? 
-Sanırım bekleyecekti.
-Aynen öyle. Bu sadece Nick'in yapacağı şey. Bekleyin ve bekleyin. Biz insanlar için zaman çok önemlidir, ancak bir makine için bir saat veya bir yıl aynı şeydir. Daha doğrusu bunların hiçbir anlamı yoktur. Nick, askerleri olan robotların tekrar uyanmasını sonsuza kadar bekleyecek. Pekala, bana izin verirseniz, şimdi gücü kapatacağım. Cam kabinin tam olarak nerede olduğunu biliyorum. Ama önce bir isteğim var. 
-Hangisi? - Profesör Socholov'a sordu. 
-Bildiğiniz gibi, Nick'e verdiğimiz yazılım programı, robotun empatisinin “biyolojik” evrimini izlemek için bir alt programa sahip. Nereye götürebileceğini görmek için bu programla bir simülasyon yapmak istiyorum. Robotun "biyolojik" evriminin, diyelim ki bin nesil sonra neler başarabileceğini görmek isterim.
-İyi - anlaştık Socholov - simülasyonu şimdi başlatabilirsin, gerisini etkilemeyecek. O zaman git… ve iyi şanslar! Oh, ve teşekkürler, Elizur!

   Tüm gözler en büyük ekrana yapıştırılmıştı. Bu kuşbakışı bir görüntüydü ve robotların atölyede elektrikli rayları üzerinde hızla hareket ettiğini görebiliyorlardı. Her biri kendisinin bir kopyasını oluşturuyordu.

-Şimdi altmış dört tane var - dedi Socholov - bu da dördüncü basamağa ulaştıklarını gösterir. Yakında yüz yirmi sekiz tane olacak. 
-Bak! Elizur atölyeye giriyor.

   Elizur'un atletik figürü küçük robotların üzerinde yükseliyordu. Sakince hareket ediyor, etraflarında dikkatli bir şekilde adım atıyordu. Ağır bir çekiç taşıyordu.

-Onu fark etmemiş gibiler," dedi Leydi Christa, gözle görülür bir şekilde rahatlayarak. 
-Camı kırmayı ve kolu çekmeyi başarırsa fabrikada her şey kararır - dedi Socholov gergin bir şekilde - umarım yolunu bulabilir.

   Video kamera şimdi küçük camdan bir kulübenin önünde duran Elizur'u yakınlaştırıyordu. Etrafına bakındı, çekici kaldırdı ve cam duvara şiddetle çarptı ve onu paramparça etti. Robotlar gürültüye aldırmadan etrafta koşturmaya devam ettiler. Elizur kulübenin içine girdi ve duvarda bir manivela çektiğini gördüler. Neredeyse hemen atölye karardı.

-Robotların enerji kaybını fark etmeleri birkaç saat sürecek. Elizur'un bize dönmek için çok zamanı var, dedi Socholov rahat bir nefes alarak.

Elizur odaya geri döndüğünde uzun bir alkışla karşılandı. Oturdu, derin bir nefes aldı.

-Bu gece hepsi beklemede olacaklar - onayladı - ama şimdi simülasyona bir göz atalım. Bakalım elli bin yıl içinde genetik programları nasıl evrimleşmiş olacak. Elbette bunun robotların evrimi ya da davranışlarının kendisi olmadığını çok iyi biliyoruz. Bu sadece yazılımlarının evrimi. Başka bir şey yok.

Ayağa kalktı ve bilgisayarını açtı. Önce kafa karıştıran görüntüler ortaya çıktı. Sonra ekran temizlendi.

-Robotlar küçük gruplar halinde bir araya toplanmış gibi görünüyor, diye haykırdı Lady Christa. 
-Doğru - diye cevap verdi Elizur - sanki birbirleriyle iletişim kurmak istiyorlarmış gibi. 
-Bir tür kolektif dürtü mü? Bugün gördüğümüz izole bireysellikten çok uzak! 
-Birbirleriyle çalışmayı öğrenmişler gibi görünüyor! 
- Sence Wlado, bu bir tür kolektif bilinç anlamına gelebilir mi? Ya da en azından bir çeşit işbirliği ruhu? 
Elizur onun yerine cevap verdi: 
-Bu onların genetik evriminin zeka üzerinde empati ve karşılıklı anlayışın zaferine yol açabileceğini gösteriyor.

   Christa ve Wlado şimdi eski günlerdeki gibi birbirlerine gülümsediler, diğerleri ise tek kelime etmeden baktılar. Sonunda Leydi Christa şöyle dedi: 
-Eh, eğer durum buysa, sonuçta insanlık için bir umut var!

İSKELE LUİGİ LUİSİ