Rusya İmparatorluğu

    Rus İmparatorluğu ( Россійская Имперія ) modern zamanların en büyük bitişik ülkesiydi ve Sovyetler Birliği'nin ve günümüz Rusya'sının öncülüydü . 19. yüzyılın ortalarında maksimum boyutuna ulaşan, doğu ve orta Avrupa'nın çoğunu ( Finlandiya ve Polonya dahil ), tüm Sibirya'yı , Orta Asya'nın çoğunu , kısaca Alaska'yı ve hatta Fort Ross'u günümüz Kaliforniya'sına kadar güneyde kapsıyordu. Çarlık yetkililerinin gerçek kontrolünün derecesi genellikle batıdan doğuya doğru oldukça belirgin bir şekilde azaldı. Çin'de de birkaç tavizi vardı.. Dünya tarihi boyunca, yalnızca Moğol İmparatorluğu ve Britanya İmparatorluğu, İmparatorluk Rusya'sından daha geniş bir kara alanına sahip olmuştur.

   İki dünya savaşı ve Sovyet ikonoklazmı, Rus emperyal mirasının bazı kısımlarını yok etse de, hala görülecek çok sayıda yer ve eser var.

İlk Rus Beyliklerinin Ortaya Çıkışı

    Rus İmparatorluğu 1721'de resmen ilan edilirken, öncesinde 9. yüzyıla kadar uzanan Rus krallıkları vardı.

Rurikids

    8. ve 9. yüzyılda Viking kaşifleri ve tüccarları, Akdeniz çevresindeki Arap Müslüman ve Bizans Yunan İmparatorluklarına ulaşmak için güçlü Rus nehirlerinde gezinmeye başladılar. Vikingler, Rusya üzerinden seyahat ederken yerel Slav kabileleriyle temasa geçti ve çatışmaya girdi. Efsaneye göre bunlar "...Varangianları ( Vikingleri ) denizin ötesine sürdüler, onlara haraç ödemeyi reddettiler ve kendilerini yönetmeye koyuldular", ancak kendilerini parçalanma ve çekişme içinde kötüleşirken buldular. 

    Ayrılıklarını çözmek için bir Viking reisi Rurik'i onları yönetmesi için davet ettiler. Rurik, 862'de ilk Rus hanedanını kurdu, Staraya Ladoga'da mahkeme kurdu, ancak daha sonra Novgorod'a taşındı . Onun halefi Novgorod'lu Oleg, krallığı güneye doğru genişletti ve fethettikten sonra başkenti Kiev'e taşıyarak krallığa Kievan Rus adını verdi. Rusya, Ukrayna ve Beyaz Rusya'nın modern ülkeleri, kökenlerinin Kiev Rus'ta olduğunu iddia ediyor ve bu, Ukraynalılar genellikle Rusları tarihlerine el koymakla suçlayarak, Rusya ile Ukrayna arasında önemli bir çekişme kemiği olmaya devam ediyor.

    İlk binyılın sonunda, Hıristiyanlaşma nedeniyle Avrupa paganizmi modası geçmişti. Krallığı için yeni, daha modern bir din bulmak için, Rurik'in büyük torunu Büyük Vladimir, aynı zamanda Kiev'li Aziz Vladimir olarak da bilinir, bilinen tüm büyük tek tanrılı dinlerin temsilcilerini davet etti: İslam, Yahudilik ve Hıristiyanlık davalarını savunmak ve onu kendi inançlarını benimsemeye ikna etmeye çalıştılar. 

    Vladimir başlangıçta İslam'a ilgi duydu. Ancak, "İçki içmek tüm Rusların neşesidir. Bu zevk olmadan var olamayız.." Daha sonra Yahudi inancını ele aldı. Ancak, yıkımı kabul ederek bunu reddetti.Yahudilerin tanrıları tarafından terk edilmiş olduğunun kanıtı olarak Kudüs ve sonraki diaspora. Konuya karar vermek için Vladimir, farklı dinleri araştırmak üzere kendi elçilerini gönderdi. 

    Temsilcileri, Müslüman Volga Bulgarlarının neşeden yoksun olduğunu ve Katolik Almanları çok fazla kasvetli bulduğunu savundu. Ancak Konstantinopolis'in Rum Ortodoks katedrali Ayasofya için "Artık gökte mi yoksa yerde mi olduğumuzu bilmiyorduk" dediler. Bu meseleyi kararlaştırdı ve 988'de Vladimir ve maiyeti, daha sonra "Rus Vaftizi" olarak bilinen bir olayda Ortodoks Hıristiyan oldular. Sonuç olarak Rusya, o zamandan beri ülkeyi büyük ölçüde etkileyen Hristiyan ve Bizans Yunan kültürel alanıyla tanıştı.

    Sonraki yüzyılda Rus, yeni bulduğu Bizans müttefiki ile ticaret yaparak zenginleşti. Bununla birlikte, 12. yüzyılda krallık, aşağı yukarı bağımsız bir düzine farklı beyliğe bölündü. Bu, 1220'lerin Moğol istilası sırasında Rusya'yı kolay bir hedef haline getirdi .

    Sonraki 250 yıl boyunca, Rus beylikleri "Tatar boyunduruğu" altında acı çektiler ve Hanların haraç ödeyen vasalları oldular. Bu prensliklerin en başarılısı , Moğolların elçileri ve haraç toplayıcıları rolünü üstlenen Moskova idi. Bu konumu kullanarak, etkisini diğer Rus beylikleri pahasına genişletmeyi başardı. 1480'lerde Moskova, Dmitry Donskoy liderliğinde Moğol derebeylerine meydan okuyacak ve onlardan kurtulacak kadar güçlendi .

    Moskova'nın bölgedeki ana nüfuz rekabeti, kuzeybatı Rusya'daki konumu nedeniyle bağımsız kalan ve Alman Hansa Birliği'ninkine benzer bir ticaret cumhuriyeti oluşturan Novgorod'du. 13. yüzyılda Novgorod hükümdarı Alexander Nevsky, Alman ve İsveçli işgalcilerle savaştı ve yüzyıllar boyunca Rus bağımsızlığının sembolü haline geldi. 1478'de Novgorod Cumhuriyeti, yüzyıllar boyunca Rus mutlakiyetçiliğine zemin hazırlayan Moskova tarafından fethedildi.

    1453'te Bizans İmparatorluğu'nun başkenti ve Ortodoks Hristiyanlığın merkezi olan Konstantinopolis, Müslüman Osmanlı İmparatorluğu'nun eline geçti . Bu, Rusya'yı dünyanın en güçlü Ortodoks ülkesi yaptı. Moskovalı prensler sonuç olarak kendilerini Bizans İmparatorlarının gerçek inancın koruyucuları rolünü miras aldıklarını düşündüler ve böylece Moskova'yı "üçüncü Roma" ve yöneticilerini "tüm Rusya'nın Çarları" olarak ilan ettiler. Moskova Büyük Dükü III. İvan "Büyük", iddiasını güçlendirmek için son Bizans İmparatorunun yeğeni Sophia Palaiologina ile bile evlendi.

    Rusya'nın mutlak hükümdarı olarak, ilk çar, "Korkunç " IV. Ivan  bir terör saltanatı başlattı. Bir öfke nöbeti içinde Ivan kendi oğlunu ve varisini bile öldürdü. Ivan'ın diğer çocuksuz oğlu Feodor'un 1598'de ölümü, Rurikid hanedanının 700 yıllık saltanatının sonunu işaret etti. Görünür bir varisi olmayan Rusya, daha sonra "Sorunlar Zamanı" olarak bilinen bir dönem olan iç savaş ve yabancı istilalarla kaosa sürüklendi. Dönem, Moskova Patriği'nin 1613'te kendi oğlu Mihail Romanov'u çar olarak taçlandırmasıyla sona erdi.

Romanovlar

    1700'e gelindiğinde Rusya, Avrupa siyasetinde hala bir çevre ülkeydi. Ülke teknolojik olarak geriydi ve ekonomik olarak az gelişmişti. Beyaz Deniz'deki Archangelsk'in tek limanı olduğu Rusya, halkı tarafından uygar olmaktan çok barbar olarak görülen Batı Avrupa'dan izole edilmişti. Bunu değiştirecek olan adam, daha çok Büyük Peter olarak bilinen olağanüstü çar I. Peter'di. İsveç İmparatorluğu 16. ve 17. yüzyıllarda doğuya doğru genişledi ve neredeyse Baltık Denizi'ni çevreledi. 

    Rusya, İsveç'i çevrelemek için 1699'da Polonya ve Danimarka ile ittifak yapınca, Büyük Kuzey Savaşı başladı. İsveç kralı XII. Charles, Poltava'da yenilene kadar Rus bozkırlarına kadar bir sefer düzenledi.1709'da Rusya'nın Baltık Devletlerini ilhak etmesine izin verdi. Ancak hırsları askeri alanda durmadı. İlçesini modernize etme çabasıyla, daha sonra Petrine Reformları olarak bilinen bir program başlattı. Rus soylularının Batı Avrupa saç stilini benimsemeleri için uzun sakallarını kesmelerini bile talep ettiğinden, reformlar yönetimden finansa ve modaya kadar uzanıyordu. Ayrıca, reformlarına yönelik herhangi bir muhalefeti etkilemek için Rusya kilisesini aşağı yukarı kendi hükümetinin bir şubesine indirdi. Ancak en müthiş başarısı, Neva nehrinin yeni fethedilen ağzında Baltık Denizi'ne dökülen Saint Petersburg'da yeni bir başkentin inşasıydı.. Şehir, Batı Avrupa mimari fikirlerine göre inşa edildi ve Rusya'nın "Batıya Açılan Penceresi", Batı Avrupa fikirlerinin Rusya'ya ve Rusya'nın dünyaya girmesi için bir geçit olması amaçlandı. Rusya artık büyük bir güç olarak kurulmuştu ve yeni Batı Avrupa imajını vurgulamak için Peter, daha batı Avrupa adı olan "Rus İmparatorluğu", Российская империя için eski "Tüm Rusya'nın Çarlığı" unvanını reddetti .

    Rusya'nın liderleri batıya bakarken, ekonomik fırsatçılar ve maceracılar doğuya baktılar. Sibirya, doğal kaynaklarla, özellikle de değerli kürklerle dolu geniş bir ülkeydi. Bununla birlikte, yoğun av, oyun sayısını büyük ölçüde azalttı ve maceracıları doğuya, daha yeşil otlaklara gitmeye motive etti. Ve avcıların ve maceracıların gittiği yere kolonistler geldi. Böylece Rusya, 16. yüzyılın sonlarından başlayarak ve 1639'da Pasifik Okyanusu'na ulaşarak Sibirya'yı ve Rusya'nın Uzak Doğusunu adım adım fethetti ve sömürgeleştirdi ve bu süreçte yerli nüfuslarının çoğunu yok etti. Danimarka doğumlu Rus donanma komutanı Vitus Bering, Kamçatka'yı ele geçirdi .1728'de imparatorluk için ve 1741'de Alaska'ya ulaştı ama dönüş yolculuğunda öldü. Alaska, 1867'de Amerika Birleşik Devletleri'ne satılacaktı .

    Peter'ın halefleri, onun askeri genişleme ve kültürel modernleşme politikasını sürdürdüler. Rusya ayrıca Avusturya İmparatorluğu ve Fransa gibi diğer Avrupa imparatorluklarına rakip olarak sanatın, özellikle klasik müzik ve sanatın hamisi oldu ve olmaya devam ediyor. Özellikle Büyük Katerina, Batı Avrupa'da eğitim görmüş yeni bir aydınlar sınıfı olan Rus entelijansiyasını destekledi. Yine de, nüfusun çoğu fakir ve topraksız kaldı ve serflik 1861'e kadar devam etti. Büyük Katerina döneminde Rusya, Osmanlı İmparatorluğu'nu ve Polonya - Litvanya Topluluğu'nu yendi.Çeşitli savaşlarda, Rus İmparatorluğu'nun sınırlarının batıya, Kırım'a, Beyaz Rusya'ya, Orta Ukrayna'ya ve Litvanya'ya doğru genişlemesiyle sonuçlandı . Özellikle birincisine karşı kazanılan zafer, Rusya'nın Avrupa'nın büyük güçlerinden biri statüsünü pekiştirdi.

    19. yüzyılın ilk yıllarında Rusya, Rus tarih yazımında "Birinci Büyük Vatanseverlik Savaşı" olarak bilinen ( ardından 130 yıl sonra ikinci ) Napolyon Savaşlarına dahil oldu. 1812'de Napolyon Rusya'yı işgal etti ve eski Rus metropolü Moskova'yı ele geçirip yakmayı başardı. Bununla birlikte, Fransız birlikleri Rus kışı için yetersiz hazırlanmıştı ve soğuk, Rus gerilla baskınlarıyla birleştiğinde Napolyon'un Grande Armée'sini tamamen yok etti. Napolyon'a karşı muzaffer müttefiklerden biri olan Rusya, Avrupa'nın büyük gücü olarak rolünü pekiştirdi ve sonraki Viyana barış antlaşmasında Rusya'ya İsveç'ten Finlandiya verildi, Polonya ise Rusya, Prusya ve Avusturya - Macaristan arasında bölündü.

    1789 Fransız devrimi, Napolyon savaşları ve 1825'teki başarısız liberal Decembrist isyanı, Rus yöneticilere Batı Avrupa'nın liberal fikirlerinin monarşileri için de çok tehlikeli olabileceğini hatırlattı. Rus yöneticiler böylece daha gerici bir yöne yöneldiler ve bu nedenle aydınlanma idealleri ve entelijansiyanın çoğuyla çatışmaya girdiler. Aynı zamanda entelijansiyanın kendisi de Zapadniki ( "batılılaştırıcılar" olarak anılan ) ve Slav yanlıları arasında bölündü.. Zapadniki, Rusya'nın Batı Avrupa'ya kıyasla hala medeniyetsiz ve ortaçağ olduğunu düşündü ve daha fazla modernleşmeyi savundu. Öte yandan Slavofiller, Batı Avrupa'nın aydınlanma ideallerini yüzeysel ve materyalist olarak değerlendirdiler ve daha çok Rusya'nın "eşsiz" Ortodoks ve ruhani mirasını beslemek istediler. Sıkı hükümet sansürü nedeniyle, bu kültürel tartışmanın çoğu edebiyatta ifade edildi ve Rus edebiyatı için altın bir çağa katkıda bulundu .

    İkinci Afyon Savaşı'nın ardından Rusya, Qing Çin'i 1858'de Aigun Antlaşması'nı imzalamaya zorlamayı başardı ve bu, Amur Nehri'nin kuzeyindeki tüm Çin topraklarının Rusya'ya bırakılmasıyla sonuçlandı. 1860'da Pekin Konvansiyonu'nda Çin'e karşı Fransız ve İngiliz zaferinden sonra Çinliler, Ussury Nehri'nin doğusundaki tüm toprakları Rusya'ya bırakmak zorunda kaldılar, bu da Çin'in Pasifik Okyanusu'na doğrudan erişiminin kuzeydoğuda kesilmesine neden oldu. Daha sonra Rusya, Çinlileri, Rus vatandaşlarının sınır ötesi haklara sahip olduğu ve Çin yasalarının geçerli olmadığı bazı "tavizler" vermeye başarıyla zorladı. Bunlardan ilki 1896'da Hankou ve Harbin'de , 1898'de Dalian'da ve1900'de Tianjin . Bugüne kadar, Harbin ve Dalian şehirleri, Rus mimarisinin yoğun bir şekilde yoğunlaştığı biliniyor ve Harbin, Çinliler arasında Rus yemekleri ile de biliniyor.

    1861'de Çar II. Aleksandr, Rusya'da serfliği kaldırdı. Bununla birlikte, toprağın çoğu hala soylulara ait olduğundan ve serfler, kendilerine tahsis edilen küçük topraklar için önceki sahiplerine tefecilik vergileri ödemek zorunda kaldıklarından, reformlar çoğu serfi ücretli veya borç kölesi olarak bırakarak onları gerçekte olduğundan daha çok isimde daha fazla özgürleştirdi.. Reformdan hayal kırıklığına uğrayan ve hayal kırıklığına uğrayan birçok Zapadniki, siyasi şiddet için rasyonel tartışmayı terk ederek radikal Nihilistler haline geldi. Buna karşılık, rejim giderek daha baskıcı hale geldi ve birçok Slav yanlısı daha emperyalist Pan - Slavizm ideolojisine döndü.

    Rusya'nın Atlantik, Akdeniz veya Hint Okyanuslarında buzsuz bir liman edinme hırsı vardı. Büyük Oyun'da İngiliz İmparatorluğu ile rekabet etti ve iki imparatorluk arasında bir tampon bölge olarak bağımsız kalan Afganistan dışında Orta Asya'nın çoğunu ilhak etti. Rusya'nın genişlemesi rakipleri için bir endişe kaynağı haline geldi ve 1850'lerdeki Kırım Savaşı'nda Osmanlı İmparatorluğu, Fransa ve Birleşik Krallık'ın ittifakı Rusya'nın Karadeniz'e hakim olmasını engelledi. Bir başka aksilik de 1904 - 1905'teki Rus - Japon Savaşıydı; Kolomb'un Seferleri'nden bu yana Batılı olmayan büyük bir güce karşı Batılı olmayan ilk kesin zaferdi. Güney yarısının kaybına neden oldu. Sakhalin adası ve Liaodong Yarımadası'ndaki Rus sömürge mülkiyeti Japonya'ya.

Rus Devrimleri ve Birinci Dünya Savaşı

    Japonya'nın elindeki yenilgi, imparatorun gücünün çoğunu yeni kurulan bir parlamento olan Devlet Dumasına devreden 1905 Rus Devrimi'ne katkıda bulundu.

    1914'te Slav ayrılıkçılar Avusturya Arşidükü Franz Ferdinand'ı Saraybosna'da öldürerek Avusturya -Macaristan'ın Sırbistan'a karşı bir ültimatom vermesine yol açtı . Rusya Sırp "kardeşlerini" desteklerken ( o zamanlar Pan-Slav fikirleri yaygındı ), Almanya Avusturya ile olan ittifakını onurlandırdı ve bugün Birinci Dünya Savaşı olarak bilinen yıkıcı bir çatışmaya yol açtı.. Alman birlikleri Rus topraklarının çok içlerine doğru ilerlemiş ve Rus halkı kıtlığa sürüklenmiş olsa da, Çar savaşı durduramayacak kadar inatçıydı. Yükselen muhalefet, 1917'de anayasal monarşinin yerini kısa ömürlü bir Geçici Hükümetin aldığı Şubat Devrimi'ne yol açtı.

     Ancak Birinci Dünya Savaşı'nda savaşmaya devam etti ve aynı yıl Vladimir Lenin liderliğindeki Bolşevik hükümeti iktidara getiren ve Sovyetler Birliği'nin temellerini atan Ekim Devrimi'nde devrildi. Çar ve ailesi hapsedilecek ve sonunda Şubat 1918'de Bolşevikler tarafından idam edilecek. Daha sonra, sırasıyla yalnızca 1979 ve 2007'de yeniden keşfedilen işaretsiz mezarlara gömüldüler. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği ( SSCB ) olarak da adlandırılan Sovyetler Birliği, birkaç on yıl içinde küresel bir süper güç haline geldi ve 1991'de dağılıncaya kadar öyle kaldı.

    Tarihi şehirlerin çoğu Orta ve Kuzeybatı Rusya'nın yanı sıra Ukrayna'da yer alırken, Rusya, Keşifler Çağı boyunca doğuya doğru genişledi ve Sibirya'daki ( Rusya'nın Uzak Doğusu dahil ) yerleşim yerlerinin çoğu, Avrupa Rusya'sına kıyasla oldukça gençti.

    Birçok eski Rus şehrinde , bazıları diğerlerinden daha iyi korunmuş, küçük ya da büyük, esasen bir kale ya da hisar olan bir Kremlin ( кремль ) vardır. En büyüğü ve açık ara en ünlüsü, modern Rus hükümetinin merkezi olan ve uluslararası alanda Kremlin olarak bilinen ve aynı zamanda Rus (  ve eski Sovyet ) hükümeti için bir mecaz olan Moskova'dakidir .

    Şu anda imparatorluğun eski topraklarını işgal eden ülkeler : Rusya , Kafkaslar , Orta Asya , Beyaz Rusya , Ukrayna , Finlandiya , Polonya ve Baltık ülkeleri .