Endülüs Emevi Devleti, İspanya

    Endülüs kelimesi Arap kaynaklarında farklı nüanslar kazanmasına rağmen, Endülüs kavramı Müslüman iktidar altındaki İber Yarımadası'nın 711 ile 1492 yılları arasında yayılan topraklarına atıfta bulunmaktadır. İber Yarımadası'nda genişleme: Başlangıçta, 8. yüzyılda, Yarımadanın büyük bir bölümünü işgal etti ve hatta Nasrid emirliğinin sonuna kadar, bazen yavaş, bazen hızlanan aşamalı bir düşüşe girmeden önce Pirenelerin ötesine geçti.

Emevi Emirliği ve Hilafet

    7. yüzyılın başında İslam medeniyeti ortaya çıktığında hem Doğu'ya hem de Batıya doğru yayıldı. 8. yüzyılın başında, 711'de, Doğu'dan gelen Arap gruplar ve aileler ile Endülüs topraklarına yavaş yavaş yerleşen Mağrip'ten Berberi gruplar da İber Yarımadası'na girdiler.

    8. yüzyılın ikinci yarısında, Bağdat'a yerleşen Abbasi'leri tahta çıkarmak için Şam'da Emevilerin hüküm sürmesi ile sona eren İslam imparatorluğunda bir hanedan kırılması yaşandı. Bir Emevi prensi Şam'dan kaçtı Abderrahman, Endülüs'e çıktı ve Bağdat'tan bağımsız hale gelen Emirlik Kordoba'da yeni bir devlet kurdu.

    III. Abderrahman bir Halifelik kurmaya karar verene kadar kültürel olarak parlak bir dönemde, - bazı istikrarsızlık dönemleriyle de olsa - 756 ile 929 arasında sekiz emir vardı . dünyevi güç, ona ümmet ( inananlar topluluğu ) üzerinde manevi güç verdi , böylece Doğu'dan tamamen bağımsız hale geldi.

    Bu halifenin ve halefi II. Hakam'ın yönetimi sırasında Endülüs, en büyük kültürel ihtişamlı anlardan bazılarını yaşadı: sarayında büyük bilim adamlarını, şairleri, filozofları ağırladı... Andalus, Madinat al-Zahra ( Córdoba ) veya Córdoba cami gibi palatine şehri gibi inşa edildi ve genişletildi. Buna karşılık, hem İslami alanda, Bizans'ta hem de diğer Avrupa güçlerinde o dönemin büyük yabancı mahkemeleriyle temaslarını sürdürdüler.

Taifa Krallıkları

    Yirmi yıldan fazla fitneden ( iç savaş ) sonra, Emevi halifeliği nihayet kaldırıldı. Endülüs'ün çeşitli vilayetleri ve yerel yöneticileri bağımsız hale geldi ve ihtişamıyla Córdoba'ya rakip olacak şekilde mahkemeler kurdu.

    Büyük Arap, Berberi ve Muladi ailelerinden bazıları ülkenin veya en azından şehirlerinin kontrolünü ele geçirmek istedi ve böylece Taifa krallıkları ( muluk al-tawa'if ) ortaya çıktı. Kendilerini ana kalelerin efendileri ve efendileri ilan ettiler. Toledo, Saragossa, Granada, Almeria veya Sevilla hükümdarları, diğerleri olmasına rağmen göze çarpıyordu. Sevilla sarayında, Marakeş yakınlarındaki Agmat şehrinde sürgünde ölen şair kralı el-Mutamid göze çarpıyordu.

    Hıristiyan ilerlemesi, 1085'te Toledo şehrini ele geçirdiğinde, VI. Alphonso'nun liderliğindeki gibi büyük zaferler de elde etti.

Almoravids ve Almohads

    Bu arada 11. yüzyılın sonunda , Almoravid hanedanını kuran güneydeki bir Berberi aşireti olan Lamtuna'nın batı Mağrip'te yeni bir siyasi ve dini hareket ortaya çıkmaya başladı.

    Endülüs'te, Hıristiyan hamlesi göz önüne alındığında, Taifa krallıkları yardım için Almoravids'e başvurdu. Bu hanedan, 1070 civarında Marakeş şehrini kurmuş ve İbn Taşufin önderliğinde Yarımada'ya girmiş, Sagrajas'taki VI. Alphonso birliklerine ciddi bir yenilgi vermiştir. Yakında Taifa krallarından kurtulmayı ve Endülüs'ü yönetmeyi başaracaklardı.

    Yine de, Hıristiyanlar, hükümdarlıkları sırasında, 1118'de I. Alphonso'nun Saragossa'yı fethi gibi önemli ilerlemeler elde ettiler. Aynı zamanda, Almoravidler, kendi üstünlüklerinin Mağrip'te ortaya çıkan yeni bir dini hareket olan Almohadlar tarafından tehdit edildiğini gördüler.

    Bu yeni hanedan, Atlas dağlarının kalbinden gelen bir Berberi kabilesinde doğdu ve İbn Tumart önderliğinde, öncüllerini devirmek için aceleyle örgütlendi. Ayrıca Marakeş'ten hükmettiler ve Endülüs'ün kontrolünü ele geçirerek ona biraz istikrar ve ekonomik ve kültürel refah sağladılar. Kendilerini büyük inşaatçılar olarak gösterdiler ve etraflarını dönemin en iyi yazarları ve bilim adamlarıyla çevrelediler. Endülüs'te başkentlerini Sevilla'da kurdular. Bu hanedan, 1212'de, Aragon ve Kastilya'nın Hıristiyan ordularına karşı Las Navas de Tolosa savaşında yenilgileriyle düşüşüne başladı.

Nasrid hanedanı

    Nasrid hanedanlığının yönetimindeki Granada krallığı, İber Yarımadası'nın son Müslüman topraklarıydı. Sınırları sürekli olarak değişse de, şu anki Granada, Malaga ve Almeria vilayetleri ile Sevilla, Cádiz ve Jaén'in bazı bölgelerine yayıldı. Siyasi kırılganlığına rağmen 250 yıl hayatta kaldı. En alakalı tanıklığı, Alhambra ve Generalife'ın anıtsal kompleksidir. 1492'de son Nasrid kralı Boabdil ( Abu 'Abd Allah ), Cebelitarık Boğazı'nı geçip Fas'a yerleşmeden önce Granada şehrini Katolik Krallara teslim ederek Hıristiyan birlikleri tarafından mağlup edildi.