Keltlerin Tarihi

    ‘Keltler’ hem eski hem de modern zamanlarda gelişen bir halkı ifade eder. Bugün, terim genellikle İskoçya, İrlanda, Britanya Adaları'nın diğer bölgeleri ve Fransa'daki Brittany'de bulunan kültürleri, dilleri ve insanları ifade eder.

    Rahmetli profesör Dáithí Ó hÓgáin, " Keltler: Bir Tarih " ( The Collins Press , 2002 ). Manx ve Cornish'in başlangıçta öldüğünü ancak şimdi yeniden canlandırıldığını belirtiyor.

    Günümüz Keltleri ve onların eski ataları arasındaki ilişki, bilim adamlarının farklı görüşlere sahip olduğu tartışmalı bir konudur. Diller zamanla değişir ve insanlar hareket eder ve günümüz Kelt halklarının, dilinin ve kültürlerinin eski Keltlerle ne kadar ilişkili olduğu açık bir sorudur.

    Bununla birlikte, hem eski hem de modern Keltler, insanlığa bazı fantastik sanat, kültür ve dövüş kahramanlık hikayeleri sağlamıştır.

Eski Keltler

   Keltlere ilk olarak yaklaşık 2.500 yıl önce metinlerde atıfta bulunuldu. Ancak eski kaynakların çoğu Yunanlılar, Romalılar ve Kelt olmayanlar tarafından yazılmıştır.

    Kanıtlar, Keltlerin kıta Avrupa'sının geniş bir alanına yayıldığını gösteriyor. Günümüz Türkiye'sine kadar doğuda yaşadılar ve hatta Mısır kraliçesi Kleopatra için paralı asker olarak hizmet ettiler . Siyasi olarak hiçbir zaman tek bir halk olarak birleşmediler, ancak Galyalılar ( Fransa dahil bölgelerden ) ve Keltiberliler ( İberya merkezli ) dahil olmak üzere farklı gruplardan oluşuyorlardı.

    Farklı diller konuşuyorlardı ve aslında, "Yunanlılar ve Romalılar tarafından Keltler olarak tanımlanan tüm insanların birbirleriyle aynı dilde iletişim kurabilmeleri, dil alanının büyüklüğü göz önüne alındığında pek olası değil" diye yazıyor Felix. Bern'deki Tarih Müzesi'nden Muller, " Keltlerin Sanatı: MÖ 700 - MS 700 " adlı kitabında ( Historisches Museum Berne, 2009 ).

    Belirli sanat eserlerini "Kelt" olarak tanımlamanın da zor olabileceğini belirtiyor. Fakat sanata Keltlerin geliştiği söylenen bölgelerden bakarsak, ürettikleri harikaların bazılarını görebiliriz. Örneğin, 2.500 yıldan daha uzun bir süre önce, Batı İsviçre'deki Ins'deki bir mezar höyüğünde, arkasında bir inçten daha küçük, "yaklaşık 3600 granülle süslenmiş" altın küre şeklinde bir nesne bıraktılar. Keltlerin üretebileceği inanılmaz derecede karmaşık altın işi.

    Eski yazarlar, Keltlerin sanatsal başarılarını değil, savaştaki vahşilik ünlerini tartışmaya meyilliydiler. Galyalılar, MÖ 390'da Roma'yı yağmalamayı başardı. O yüzyılın ilerleyen dönemlerinde, Büyük İskender sefer yaptığında, bir Kelt partisi aldı.

    Yunan yazar Strabo, "Kral onları nazikçe karşıladı ve içerken en çok korktukları şeyin ne olduğunu sordu, kendisinin söyleyeceğini düşünerek, ancak Cennetin üzerlerine düşmesi dışında kimseden korkmadıklarını söylediler," diye yazdı Yunan yazar Strabo. MÖ 64 - AD 24 ( Perseus Dijital Kitaplığı aracılığıyla çeviri ).

Tutkulu mücadele mi?

    Bazı Keltlerin savaşa girmeden önce tamamen çıplak soyunacağı söylendi; düşmanlarını psikolojik olarak etkilemeyi amaçlayan bir şey.

    Polybius, "Öndeki çıplak savaşçıların, hepsi hayatın ilk sıralarında, ince yapılı adamların ve tüm önde gelen şirketlerin altın torklar ve kolçaklarla zengin bir şekilde süslenmiş görünüşü ve jestleri de çok korkutucuydu" diye yazmıştı ( MÖ 200-118 ), Romalılara karşı savaştıkları bir savaşın hesabında. ( Chicago Penelope Üniversitesi web sitesi üzerinden çeviri )

    Belki de tesadüfi değil, eski kaynaklar da Keltlerin aşırı kilolu olmaktan nefret ettiklerini ve buna karşı cezaları olduğunu söylüyor. Ephorus adlı başka bir yazardan alıntı yapan Strabo, "şişman ya da göbekli büyümemeye çalıştıklarını ve standart kuşak ölçüsünü aşan her genç erkeğin cezalandırıldığını" yazdı.

Kelt dini

    Keltler nihayetinde Roma İmparatorluğunun çoğuyla birlikte Hıristiyanlaştırılırken ( zamanla Romalılar topraklarının çoğunu fethedeceklerdi ) eski kaynaklar Keltlerin dini inançlarına dair ipuçları veriyor.

    Lucan'ın bir şiiri ( MS 39-65 ), Keltler için kutsal olan bir koruyu anlatır. Diğer kaynaklarla birlikte, insan kurban etmenin uygulandığını öne sürüyor.   

    “Orada, en erken zamandan beri hiçbir insanın elini ihlal etmeye cesaret edemediği bir koru vardı; güneşten gizlenmiş ... "

    “Sylvan perileri yok Burada bir yuva bulduk, ne Pan, ama vahşi ayinler Ve barbarca ibadet, sunaklar korkunç Masif taşlar üzerinde yükseldi; İnsanların her ağacı kanla kutsaldı ... "

    Keltler Druidizm ile ilgileniyorlardı. Varşova Üniversitesi'nden Robert Wisniewski, Palemedes dergisinde yayınlanan bir makalede, MS 43'te Pomponius Mela'nın Galyalılar hakkında şöyle yazdığını not ediyor:

    "Ve yine de, hem kendi güzel sözlerine hem de kendi bilgelik öğretmenleri olan Druidlere sahipler. Bu adamlar dünyanın ve evrenin büyüklüğünü ve şeklini, gökyüzünün ve yıldızların hareketlerini ve tanrıların niyetlerini bildiklerini iddia ediyorlar ... ”diye yazdı. "Öğrettikleri ilkelerden biri - tabii ki onları savaş için daha iyi hale getirmek için - ortak bir bilgi [ haline geldi ], yani ruhlarının ebedi olduğu ve ölüler için ikinci bir hayat olduğu. ( EF Romer çevirisi )

Eski Britanya'da Kelt yok !?

    Sheffield Üniversitesi'nde arkeoloji profesörü olan John Collis, " Keltler: Kökenler, Efsaneler ve Buluşlar " ( Tempus, 2004 ) adlı kitabında eski yazarların kıta Avrupası'nda yaşayan Kelt halkına atıfta bulunduğuna ancak Britanya Adaları'nda değil. Strabo'nun aslında "İngilizleri Keltlerden ayırdığını" belirtiyor.

    O, Kelt ve Galya gibi terimlerin "Basklar gibi Hint-Avrupalı ​​olmayanlar da dahil olmak üzere Batı Avrupa'nın tüm sakinleri için en genel yol dışında Britanya Adaları sakinleri için asla kullanılmadığını" yazıyor.

   Analizi, Leicester Üniversitesi profesörü Simon James tarafından destekleniyor ve “birçok insan, Roma öncesi dönemde Britanya'da yaşadığını 'bilmelerine' rağmen, çoğu İngiliz Demir Çağı uzmanının on yıllar önce bu fikri terk ettiğini keşfetmekten korkuyor. ”Collis'in British Archaeology dergisinde yayınlanan kitabının 2004 tarihli bir incelemesinde yazıyor.

    "Soru, neden bu kadar çok İngiliz ( ve İrlandalı ) arkeologun eski ada Keltleri fikrini terk ettiği değil, ama nasıl ve neden ilk etapta böyle bir şey olduğunu düşünmeye başladık? Fikir modern bir fikirdir; eski adalılar kendilerini hiçbir zaman Keltler olarak tanımlamadılar, bazı kıta komşuları için ayrılmış bir isim. "

Türkiye'de Keltler?

    Yine de bilim adamları eski Britanya'da Kelt fikrini reddederken, Türkiye'de Keltlerin yeşerdiğine dair kanıtlar buluyorlar.

    MÖ 278'de, Bitinya Kralı I. Nicomedes, iki yıl önce Makedonya'yı başarıyla işgal etmiş gazileri olan 20.000 Avrupalı ​​Kelt'i müttefik olarak karşıladı. Kendilerine Galatai adını veren bu savaşçılar, 2.000 bagaj vagonu ve 10.000 savaşmayan ile kuzeybatı Anadolu'ya yürüdüler: tedarikçiler ve tüccarların yanı sıra eşler ve çocuklar, ”diye yazıyor araştırmacılar Jeremiah Dandoy, Page Selinsky ve Mary Voigt, 2002 Archaeology dergisi makalesinde.

    Türkiye'deki Gordion'daki kazılarda, Kelt olarak yorumladıkları kültürel uygulamaların kanıtlarını buldular. İnsan ve hayvan kemiklerinin “boğulma, başının kesilmesi ve tuhaf düzenlemelerine dair tüyler ürpertici kanıtlar buldular. Bu tür uygulamalar Avrupa'daki Kelt yerleşim yerlerinden iyi biliniyor ve artık Anadolu Keltleri için de belgeleniyor. "