Hun İmparatorluğu

    Hunlar, MS 4. ve 5. yüzyıllarda Avrupa'nın çoğunu ve Roma İmparatorluğuna saldırılar düzenleyen göçebe savaşçılardı. Onlar, en çok şaşırtıcı askeri başarılarıyla tanınan etkileyici atlılardı. Hunlar, Avrupa kıtasında yollarını yağmaladıkça, acımasız ve yılmaz vahşiler olarak ün kazandılar.

Hun Menşei

    Hunların tam olarak nereden geldiğini kimse bilmiyor. Bazı bilim adamları, bunların MÖ 318'de tarihi kayıtlara giren ve Qin Hanedanlığı ve daha sonraki Han Hanedanlığı döneminde Çin'e saldırılar düzenleyen göçebe Xiongnu ( Türk ) halkından kaynaklandığına inanıyor . Çin Seddi kudretli Xiongnu karşı koruma yardımı için inşa edilmiştir.

    Diğer tarihçiler Hunların Kazakistan'dan veya Asya'nın başka bir yerinden geldiğine inanıyor.

    4. yüzyıldan önce Hunlar, reisler tarafından yönetilen küçük gruplar halinde seyahat ettiler ve bilinen hiçbir kral veya liderleri yoktu. Güneydoğu Avrupa'ya MS 370 civarında geldiler ve 70 yıldan fazla bir süredir birbiri ardına bölgeleri fethettiler.

Hayatta ve Savaşta Hunlar

    Hunlar, bildirildiğine göre atlara saygı duyan ve bazen at sırtında uyuyan binicilik ustalarıydı. Biniciliği üç yaş gibi erken bir zamanda öğrendiler ve efsaneye göre, yüzleri, acıya dayanmayı öğretmek için genç yaşta kılıçla kesildi.

    Hun askerlerinin çoğu basit ama kraliyetli bir şekilde atlarını altın, gümüş ve değerli taşlarla süslenmiş eyerler ve üzengilerle donattılar. Çiftlik hayvanları yetiştirdiler, ancak çiftçi değillerdi ve nadiren bir bölgeye yerleştiler. Karada avcı - toplayıcı olarak, vahşi av hayvanlarında yemek yiyor, kök ve ot toplayarak yaşıyorlardı.

    Hunlar savaş için benzersiz bir yaklaşım benimsedi. Savaş alanında hızlı ve hızlı hareket ettiler ve bir kargaşa gibi görünerek savaştılar, bu da düşmanlarının kafasını karıştırdı ve onları kaçak tuttu. Onlar tecrübeli huş ağacı, kemik ve yapıştırıcıdan yapılmış refleks yayları kullanan uzman okçulardı. Okları 80 yarda ( 73,15 metre ) ötedeki bir adama vurabilirdi ve nadiren hedefini kaçırırdı.

    Atları ve sığırları kementleme deneyimleri sayesinde Hunlar, düşmanlarını savaş alanında ustaca kement attı, onları acımasızca atlarından kopardı ve şiddetli bir ölüme sürüklediler. Ayrıca Roma savunma duvarlarını kırmak için koçları da kullandılar.

    Ancak Hunların ana silahı korkuydu. Hun ebeveynlerin çocuklarının kafalarına yavaş yavaş kafataslarını deforme eden ve onlara tehditkar bir görünüm veren bağlayıcılar yerleştirdiği bildirildi. Hunlar, erkekleri, kadınları ve çocukları aynı şekilde öldürdü ve yollarına çıkan neredeyse her şeyi ve herkesi yok ettiler. Yağmaladılar, yağmaladılar ve nadiren esir aldılar; ancak yaptıklarında onları köleleştirdiler.

Hunlar Roma İmparatorluğuna Ulaştı

    Hunlar, MS 4. yüzyılın sonlarında, MS 370'de Volga Nehri'ni geçip, savaşan atlıların bir başka göçebe uygarlığı olan Alans'ı fethettiklerinde, MS 4. yüzyılın sonlarında Avrupa'da tarihi sahneye çıktılar.

    İki yıl sonra, sık sık bölgelerine saldırarak Roma İmparatorluğunu taciz eden doğudaki bir Cermen Got kabilesi olan Ostrogotlara saldırdılar.

    376'da Hunlar, Vizigotlara ( Gotların batı kabilesi ) saldırdı ve onları Roma İmparatorluğu içinde sığınak aramaya zorladı. Alanlar, Gotlar ve Vizigotlardan bazıları Hun piyadelerine alındı.

    Hunlar, Goth ve Visigoth topraklarına hükmederken, kasabadaki yeni barbarlar olarak ün kazandılar ve durdurulamaz görünüyorlardı. MS 395'te Roma bölgelerini istila etmeye başladılar. Bazı Romalı Hıristiyanlar, cehennemden gelen şeytan olduklarına inanıyorlardı.

Hunlar Birleşiyor

    MS 430'da Hun kabileleri birleşti ve Kral Rugila ve kardeşi Octar tarafından yönetildi. Ancak 432'de Octar savaşta öldürüldü ve Rugila tek başına hüküm sürdü. Bir noktada Rugila, Roma İmparatoru Theodosius ile bir anlaşma yaparak Hunların Theodosius'tan Gotları yenmek için ordusunun yardımına karşılık bir haraç aldı.

    5. yüzyılda Hunlar, bir grup göçebe savaşçı kabileden Doğu Avrupa'daki Büyük Macar Ovası'nda yaşayan biraz yerleşik bir medeniyete dönüştü. Çeşitli geçmişlere sahip süvari ve piyade birliklerinden oluşan muazzam bir ordu toplamışlardı.

    Ancak Romalılar, Hunların Rugila yönetimi altında acımasız olduğunu düşünselerdi, henüz hiçbir şey görmemişlerdi.

Hun Attila

    Kral Rugila 434 yılında öldü ve yerine iki yeğeni geçti - Attila ve Bleda kardeşler . Attila, hem Latince hem de Goth'u bilen ve usta bir müzakereci olan, iri başlı ve ince sakallı kısa bir adam olarak tanımlandı.

    Saltanatına başladıktan kısa bir süre sonra, Doğu Roma İmparatorluğu ile Romalıların ona barış karşılığında altın ödediği bir barış anlaşması müzakere etti. Ancak sonunda Romalılar anlaşmadan geri döndüler ve 441'de Attila ve ordusu Balkanlar ve Tuna hududuna hücum etti.

    442'de başka bir barış antlaşması yapıldı, ancak Attila 443'te tekrar saldırdı, iyi tahkim edilmiş Konstantinopolis'e giden yolunu öldürdü, yağmaladı ve “Tanrı'nın belası” lakabını kazandı.

    Şehrin duvarlarını kıramayan Attila, başka bir barış anlaşması imzaladı: Konstantinopolis'i, şaşırtıcı bir meblağ olan yıllık 2.100 pound altın haraç karşılığında yalnız bırakacaktı.

    445'te Attila, sözde Bleda'nın onu öldürmesini engellemek için Bleda'yı öldürdü ve Hunların tek hükümdarı oldu. Daha sonra Doğu Roma İmparatorluğu'na karşı başka bir sefer başlattı ve Balkanlar'da gürledi.

Catalaunian Ovaları Savaşı

    Attila, 451'de günümüz Fransa'sını, kuzey İtalya'yı ve batı Almanya'yı içeren Galya'yı işgal etti. Ancak Romalılar, sonunda Hunları kendi izlerinde durdurmak için Vizigotlar ve diğer barbar kabilelerle aklını çelmiş ve ittifak kurmuşlardı.

    Efsaneye göre, savaştan önceki gece Attila kurban edilmiş kemiklere danıştı ve binlerce ordusunun savaşa düşeceğini gördü. Ertesi gün önsezi gerçekleşti.

    Düşmanlar, doğu Fransa'nın Katalunya Ovalarında savaş alanında karşılaştı. Hunlar etkileyici bir mücadele verdiler, ama sonunda eşleriyle tanışmışlardı. Romalılar ve Vizigotlar, Hunlarla önceki karşılaşmalardan çok şey öğrenmişler ve onlarla göğüs göğüse ve at sırtında savaşmışlardı.

    Gecenin karanlığına kadar süren şiddetli çatışmalardan sonra on binlerce asker öldü ve Roma ittifakı Hun ordusunu geri çekilmeye zorladı. Attila'nın ilk ve tek askeri yenilgisiydi.

    Attila ve ordusu İtalya'ya döndü ve şehirleri yağmalamaya devam etti. 452'de, Roma görünürde iken, Attila ile Roma arasında elçi olarak görev yapan Papa I. Leo ile tanıştı . Tartıştıklarına dair bir kayıt yok, ancak efsaneye göre Aziz Paul ve Aziz Petrus'un görüntüleri Attila'ya göründü ve Papa I. Leo ile pazarlık yapmazsa onu öldürmekle tehdit etti.

    Attila ister Papa'dan ve aziz müttefiklerinden korktuğu için, ister sadece askerleri sıtma yüzünden çok zayıfladığı için, Attila İtalya'dan çekilip Büyük Macar Ovası'na dönmeye karar verdi.

Attila'nın ölümü

    Hun Attila kötü şöhretli bir savaşçı olabilir ama bir savaşçının ölümü ile ölmedi. Doğu Roma İmparatorluğu'nun yeni imparatoru Marcian, 453'te Attila'ya önceden kararlaştırılan yıllık bir haraç ödemeyi reddettiğinde, Attila yeniden bir araya geldi ve Konstantinopolis'e saldırmayı planladı.

    Ancak saldırıyı yapamadan, en son geliniyle evlendikten sonra düğün gecesinde, sarhoş bir sersemlik halindeyken kendi kanıyla boğularak ölü bulundu.

    Attila, en büyük oğlu Ellac'ı halefi yapmıştı, ancak tüm oğulları, Hun İmparatorluğu aralarında bölünene kadar iktidar için bir iç savaşa girdi. Dümende Attila olmadan, zayıflamış Hunlar dağıldı ve artık büyük bir tehdit değillerdi.

    459'da Hun İmparatorluğu çöktü ve birçok Hun, bir zamanlar egemen oldukları medeniyetlere asimile oldu ve Avrupa'nın büyük bölümünde izlerini bıraktı.