İslam'da İşçi Hakları: Bangladeş Perspektifi

1. Giriş

    Kuşkusuz, her ikisine de aynı iyi hal için aynı ödül ve kötü davranış için aynı ceza vaat edildiği için, Allah'la ilişkileri açısından kadın ve erkek arasında İslam'da bir çelişki yoktur. Allah diyor:

    ‘Ve kadınlar için, erkeklere kadınlara kıyasla erkeklere benzer haklar vardır.’ ( 2: 228 )

    Kur'an-ı Kerim, inananlara hitap ederken, belirli görevleri, hakları, erdemleri ve erdemleri bakımından hem erkek hem de kadın eşitliğini vurgulamak için sıklıkla ‘erkek ve kadınlara inanmak’ ifadesini kullanır. İslam, kadınlara ilk kez bir haysiyet ve şeref yeri veren böyle bir dindir, çünkü İslam'ın gelişinden önce kadınlara karşı büyük ayrımcılık vardı. İslam insanlık dışılığı, eşitsizliği ve kadınlara yönelik ayrımcılığı ortadan kaldırdı ve hem erkek hem de kadın için eksiksiz bir davranış kuralları verdi.

    İslam'ın gelişinden önce pagan Araplar kız çocuklarını diri diri gömüyor, Kabe çevresinde kadınları çıplak dans ettiriyor, kadınlara köle ya da menkul gibi muamele ediyor, kadınları sadece cinsel tatminleri için kullanıyorlardı. hiçbir hakkı, haysiyeti, şerefi veya konumu olmayan. Kadınları doğuştan günah ve kötülük olarak gören ve erkeklerin doğasında var olan erdem ve asaletlere sahip olduğunu kabul eden diğer dinlerin aksine, İslam, erkek ve kadınları tek bir ruhtan yaratılan eşit öz olarak ele alır. Allah diyor:

    "Ey insanlık, seni tek bir ruhtan yaratan ve ondan eşini yaratan, ikisinden de yaratan ve birçok erkek ve kadını yayan Rabbine karşı görevine dikkat et." ( 4: 2 )

    İslam'da kadının haklarını, şerefini, haysiyetini ve statüsünü anlamak için, İslam'ın gelişinden önce kadınların konumunu yargılamak yeterlidir. O zamanlar köle gibiydiler ve çoğu zaman konumları hayvanlardan daha kötüydü. Peygamber ( onun üzerine barış ) kadınlara yönelik her türlü işkenceyi, zulmü veya insanlık dışı davranışları durdurmayı teklif etti. Onlara büyüklük gösterdi. Müslümanlara şunu öğütledi: "Kadın konusunda Allah'tan korkun." Ve: "En iyileriniz, karılarına en iyi davrananlarsınız." Ve: "Bir Müslüman karısından nefret etmemelidir ve karısının kötü bir özelliğinden hoşnut değilse, iyi birinden memnun olsun." Ve: "Bir Müslüman karısına ne kadar medeni ve kibar olursa, imanda o kadar mükemmeldir". 

    Peygamber ( onun üzerine barış ), Müslümanlara kadınlara nazik davranmaları için emir vermekte çok güçlüydü. Veda Haccesinde ( Hac-i Veda ) orada bulunanları ve onlar aracılığıyla daha sonra gelecek olan tüm Müslümanları kadınlara karşı nazik ve nazik olmaları için yönlendirdi. “Kadınlardan Allah'tan korkun. Şüphesiz siz onlarla Allah'ın emaneti ile evlendiniz ve vücutlarını Allah'ın sözü ile helal kıldınız. Onlar üzerinde ( haklarınız ) var ve sizin imkanlarınıza göre yiyecek ve giyecekleri konusunda sizin üzerinizde ( haklara ) sahipler ”. İslam'da manevi eşitlik hem erkekler hem de kadınlar için garanti altına alınmıştır. Allah, "Erkek veya kadın her ne iyilik yapar ve mümin ise cennete girer ve onlara zulmedilmez." ( 4: 125 )

    Ancak şu anda birçok Müslüman toplulukta kadınlar, İslam'da kendilerine verilen haklara göre değerlendirilmiyor. Pek çok toplumda Müslümanlar kendi kültürlerini ve geleneklerini uyguluyorlar ve kadınlar kültürel meselelere, toplumlarının ataerkil özelliklerine ve ayrıca siyasi baskıya maruz kalıyorlar . Bangladeş'te halkın çoğunluğu Müslüman olduğu için İslam, ülkede önemli bir rol oynamaktadır. Her ne kadar Kuran ve Peygamber geleneği ( barış ona ) cinsiyet eşitliği ve kadın haklarına, haysiyetine ve statüsüne vurgu yapsa da, birileri onu insanlıktan çıkarmak için metnin bazı ayetlerini hafiflettikten sonra kadınlara karşı sömürmek ve ayrımcılık yapmak için kullanıyor. 

    Bangladeş'te doğru din bilgisi, Kuran'ın yanlış yorumlanması ve Peygamber'in geleneği nedeniyle kadın haklarıyla ilgili birçok yanlış kanı var. Bangladeş'te dini kuralları açıklama gücü erkekler tarafından korunmaktadır, çünkü kadınlar dini bilgi konusunda çok nitelikli değildir ve bu nedenle ataerkil önem yansıtılır ve bazen Ulema'nın ( din alimleri ) çoğunlukla erkek olması nedeniyle siyasallaştırılır .

    İslami kurallara ilişkin yanlış anlamalar ve yanlış yorumlamalar kadınlar İslam'da kendilerine verilen haklarından, haysiyetlerinden, şereflerinden ve statülerinden mahrum bırakılmakta ve bazen baskıya maruz kalmaktadır. Kadın haklarına ilişkin yanlış anlamaları ortadan kaldırarak, Bangladeş'te erkek egemenliğini, kadınların boyun eğmesini önlemek ve kadınların haklarını sağlamak için kadın hakları konusundaki yanlış kanıları ortadan kaldırarak uygun dini bilgi ve kadın bilinci esastır.

2. İslam'ın Gelişinden Önce Kadınların Hakları ve Statüsü

    İslam öncesi Arabistan'ın pagan toplumunda kadınların statüsü, hakları ve haysiyetleri olmayan köleler gibiydi. Kadınlar miras olarak ne anne babadan ne de eşten pay alamazdı. Ancak İslam, anne babanın ve kocanın mülkiyetinde kadının payını güvence altına almaktadır. Şu anda anladığımız gibi, düzenli evlilik şekli tamamen yoktu. Zina, fuhuş, zina veya çok evlilik olarak değerlendirilebilecek bu tür evlilik türleri vardı. Erkekler istedikleri kadar evlenebilirler ve evlilikle ilgili belirli kurallar yoktu, iki gerçek kız kardeşle aynı anda ve aynı anda bile evlenebilirler. Ancak evlilik durumunda İslam, yakınlık ( evlilik ilişkisinden kaynaklanan yasaklama ) nedeniyle yasaklar koyar. Bu bakımdan Kur'an-ı Kerim şunu bildirir:

    “Size ( evlenmek ) yasak olan, kucağınızda olan ( sizden sorumlu olan ) karılarınızın anneleri ve üvey kızlarınız, yanlarına girdiğiniz eşleriniz aracılığıyla; ama eğer onlara girmediyseniz, o zaman size ( onlarla evlenmek için ) günah yoktur; ve senin doğurduğun oğullarının eşleri." ( 4: 23 ). Kocası o kadar sınırsız ve sınırsız olan boşanma gücüne sahipti ki, karısını dilediği zaman herhangi bir yasal dayanak olmaksızın boşayabilir ve istediği kadar boşanma ve boşanma davasını geri alabilirdi. 

    Karısını mantıksız bir şekilde sahtekârlıkla suçlayabilir, onu işten çıkarabilir ve diğer talipleri engelleyecek kadar kötü bir rezaletle onu terk edebilirdi; kendisi her türlü nafaka veya yasal cezadan muaf olacaktı. Eşlerden hiçbiri çeyiz alamadı ama İslam karısına saygı olarak çeyizini onayladı. Kadının çeyiz hakkından mahrum bırakılması için sık sık sahte suçlamalar yapıldı. Koruyucusu, onu istediği gibi herhangi bir kişiye teslim edebilirdi. Ancak kadınlara saygı göstermek İslam, evlilik yasalarını kapsamlı ve kapsamlı bir şekilde değiştirdi.

    Kadın maddi şeyler olarak görülüyordu ve kocası hayatı boyunca borcunu ödeyemediğinde alacaklı, ölümünden sonra karısına tazminat olarak sahip olacaktı. Kız çocuğu kötü bir alâmet olarak kabul edildi ve yeni doğan bebek kız olursa babalar dehşete kapıldı. Babalar sadece bir kız çocuğu doğduğunda mutsuz olmazlar, aynı zamanda utanırlar. İslam öncesi Arabistan'da, canlı canlı gömdükleri kız çocuklarına karşı gülünç bir ayrımcılık vardı. Resulullah ( sav ) bu kültüre sadece protesto etmekle kalmamış, aynı zamanda onu durdurma emrini de vermiştir. Onlara kız çocuklarını desteklemenin Cehennem ateşine karşı bir perde görevi göreceğini onlara gösteriyor.

    Orijinal Hindu yasasına göre, kadınlara miras hakkı olmayan köle muamelesi görüyordu. Kadının kocası yaşamı boyunca ölürse, cesedi yakıldığında kendini diri diri yakmak zorunda kalır. Günlük hayatında dayanılmaz acılara katlanmak zorunda kalan dulun yeniden evlenmeye hakkı yoktu. Çin kültüründe, bir kız çocuğu doğurmak zorunda olan birçok acımasız gelenek vardı. Erkek bir çocuğa Tanrı'nın muazzam bir armağanı olarak muamele edildi, ancak kadın kabul edilebilir bir aşağılama idi. Yunan toplumunda kadınlara kötülüğün cisimleşmesi muamelesi yapıldı ve miras, eğitim, boşanma vb. Hakları yoktu.

    Duyguları ve özgür iradesi olmayan maddi mallar olarak görülüyorlardı. Antik Roma'da kadınlara yönelik zulüm dayanılmazdı. Kadınların hiçbir hakkı, haysiyeti ve şerefi yoktu ve kadının konumu köle gibiydi. Erkekler onu satma veya sürgüne gönderme yetkisine sahipti, hatta bir kocanın karısını içki içmek, zehirlemek ve sahte bir çocuğu ikame etmek gibi eylemler nedeniyle özet olarak ölüme mahkum etme gücü vardı. Yahudi toplumunda kadınlar haksız, haysiyetsiz ve şerefsiz yaşıyordu. Miras hakları yoktu ve erkek koruyucunun sahip olduğu bir nesne olarak görülüyorlardı.

3. İslam'da Kadının Hakları, Onuru, Onur ve Statüsü

    İslam, erkeklerin kadınlar üzerinde hakimiyetine izin vermez, daha çok insan hayatının her alanında cinsiyet eşitliğini ve kadın ve erkek haklarının eşitliğini sağlayarak kadının haklarını, haysiyetini, onurunu ve statüsünü korur. İslam'da tüzel kişiliğe sahip, sözleşme yapabilen veya kendi adına miras bırakabilen kadın, tamamen kendi kendini düzenleyen bir kadındır. Herhangi bir mesleği veya işi yapma hakkı vardır ve malını erkekler gibi elden çıkarma yetkisine sahiptir. Anne, eş, kız kardeş ve kız gibi farklı sıfatlarda miras alma hakkına sahiptir. Kocasını seçme konusunda tam özgürlüğü vardır ve ayrıca çeyizine ve bakımına izin verir.

    Erkeklere İslam'ın emri eşlerine şefkatle ve tam saygıyla davranmak olduğundan, kadınlar İslam'da saygın ve şereflidir. Bir anne olarak kadın, İslam'a diğer herkesten çok büyük saygı duyar. Kur'an-ı Kerim pek çok ayette Müslümanlara annelerine saygı göstermelerini ve İslam'ı terk etseler ve hala kâfir olarak kalsalar bile onlara iyi hizmet etmelerini emreder. Peygamber ( onun üzerine barış ) ısrarla annenin haklarının yüce olduğunu belirtir. İslam'da kadınlar en saygın ve şereflidir “eğer bir eşse, hayat arkadaşıdır, anne ise cennet annenin ayakları altındadır, kızsa Yüce Allah'ın lütfu”. İslam'da sağlanan farklı kadın hakları türleri şunlardır:

3.1. Miras

    Halefiyetle ilgili İslam öncesi gelenekler önyargılı, haklı ve mantıksızdı ve çoğu durumda adaleti ihlal ediyordu. Kadınlara mal muamelesi yapıldı ve anne ya da eş ya da kız ya da kız kardeş olarak miras alma hakları yoktu. Akraba ve soydaşlar için belirli bir sistem yoktu ve erkekler her zaman tercih alabiliyordu. En yakın erkek âşıkların ölenlerin tüm malikanesini başardığına ve dişilerin ve soydaşların dışlandığına dair yerleşik gelenekler vardı. 

    İslam, kadınların miras haklarını yüzyıllar önce batı ülkelerine göre sağlamıştır. İslam'da altı sınıf insan mirastan asla mahrum kalmaz. Bu altı kişi sınıfından üç sınıf erkek ( baba, koca ve oğul ) ve geri kalan üç kişi kadındır ( anne, karı ve kız ). İslam miras hukukunda, on iki paydaş ( Kuran'da payı belirtilen Kuran paylaşıcısı olarak adlandırılır ) arasında kadınların sayısı sekizdir ( “eş, anne, kızı, oğlunun kızı, gerçek büyükanne, abla, akraba kız kardeşi ve rahim kız kardeşi” ) ve erkeklerin sayısı dörttür (baba, koca, gerçek büyükbaba ve rahim ağabeyi). Dolayısıyla İslam, kadınların erkeklere daha fazla önem vermesini ihmal etmiyor.

    Allah size, çocuklarınız hakkında, erkeğe, kadının payının iki misli gibi ( miras vermenizi ) emreder. ( Çocuklar ) ikiden fazla kadın iseler, ( ölünün ) bıraktığının üçte ikisi onlarındır. ( Mirasçı ) tek bir ( kadın ) ise ( mirasın ) yarısı onundur. Ölenin çocuğu varsa, ana babasından her birinin mirastan altıda bir payı vardır. Çocuğu yok da ana babası ona mirasçı olmuş ise annesine üçte bir ( düşer ). Ölenin kardeşleri varsa, annesine altıda bir düşer. Bütün bu paylar, ölenin daha önce yapmış olduğu vasiyetten ve/veya borçtan sonradır. Babalarınız ve oğullarınız(dan) hangisinin size yarar bakımından daha yakın olduğunu bilemezsiniz. ( Bunlar ) Allah tarafından belirlenmiş paylar olarak ( böyledir ). Şüphesiz ki Allah bilendir, doğru hüküm verendir. ( 4:11 ). 

    Çocukları yoksa eşlerinizin ( hanımlarınızın ) bıraktıklarının yarısı sizindir. Yapacakları vasiyetten ve/veya borçtan sonra, onların ( eşlerinizin ) çocukları varsa bıraktıklarının dörtte biri sizindir. Çocuklarınız yoksa bıraktıklarınızın dörtte biri onların ( hanımlarınızın )dır. Çocuğunuz varsa, yapacağınız vasiyetten ve/veya borçtan sonra, bıraktığınızın sekizde biri onlarındır. Bir erkek veya hanım bir kelâle ( annesi, babası ve çocukları bulunmayan kişi )nin malı mirasçılara kalırsa ve ( başka bir anneden ) bir erkek kardeşi veya bir kız kardeşi varsa her birine altıda bir düşer. ( Kelâle durumundakinin kardeşleri ) bundan fazla iseler, yapılacak vasiyetten ve/veya borçtan sonra üçte bire ortaktırlar. ( Bu vasiyetler ve/veya borçlar ) kimse zarara uğratılmaksızın ve Allah’tan size bir vasiyet ( farz bir görev ) olarak ( yapılacak )tır. Allah bilendir, hoşgörülüdür. ( 4:12 ). Bunun yanı sıra, ebeveynler mülkiyeti bir oğul ve bir kız arasında eşit olarak dağıtabilir. İslam, kadınları miras haklarından mahrum etmeyen, daha çok kadının miras hakkını sağlayan tek dindir.

3.2. Evlilik

    Allah, erkekleri ve kadınları yüce Allah'ın emirleri ve Reslünün emirlerine göre, huzur ve sükunet içinde üremeleri ve yaşayabilmeleri için birbirine dost olarak yaratmıştır. Allah diyor:

    “Ve O'nun ayetlerindendir ki, onlarla sükunet içinde yaşasınız diye sizler için aranızdan eşler yarattı ve kalpleriniz arasına sevgi ve merhamet koydu. Şüphesiz bunda düşünenler için işaretler vardır." ( 30:21 )

    Evlilik, sosyal hayatın temeli ve aile hayatının başlangıcı olarak görülüyor. Çeyizini ( Mehir ) kolayca ödeyebilecek, karısının ve çocuklarının masraflarını karşılayabilecek imkânlara sahip olan ve aynı zamanda fiziksel olarak zinde olan bir adam için zorunludur ( Vacip ) ve evlenmediği takdirde cezalandırılabileceğinden şüphe duymaktadır. Zina yapmak ( Zina ) ve ayrıca kendini korumak için başka yasal bir yolu olmayan ve cinsel dürtüsünün onu zinaya sürükleyebileceğinden şüphe eden bir kadın için zorunludur. Toplumu korur ve insanı pislik ve iffetten korur. 

    İslam'da evlilik, Allah'ın rızası için bir eylemdir, çünkü O'nun emirlerine göre karı koca birbirini sever ve insan ırkını devam ettirmek ve çocuklarını Allah'ın gerçek kulu olmak için yetiştirmek ve büyütmek için çaba sarfetmek için birbirlerine yardım ederler. Aynı zamanda cinsel ilişkide bulunmanın biyolojik içgüdüsü olduğu için evlilik, sadece kadın ve erkeklerin cinsel arzusunu tatmin etmekle kalmaz, aynı zamanda gelecek nesli de korur. 

    Evlilik durumunda İslam, hem gelin damat hem de geline, herhangi bir tarafın karşı tarafa teklif edebileceği geçerli bir evlilik olması açısından eşit önem vermiştir ve bunun karşı taraf tarafından kabul edilmesi gerekir. Geçerli evlilik yoluyla karşılıklı miras hakkı tesis edilir ve kadın çeyiz ve nafaka hakkına sahip olur. Ancak evlilikler, kocaya kadının şahsı üzerinde kanunun sınırlarının ötesinde ve malları ve mülkleri üzerinde hak vermez.

    İslam'da evlilikte kadınlar hayat arkadaşlarını seçme özgürlüğüne sahiptir. Hiç kimse onu eşini seçmeye veya birinin babası, annesi, erkek kardeşi, kız kardeşi ya da herhangi bir baba veya anne velisi ile evlenmesine zorlayamaz. Büyük bir kadının rızası olmadan önceden evlenmiş olması oybirliğiyle geçersizdir ve büyük bir bakire kızın rızası olmadan evlenmesi hukuka aykırıdır. İslâm, kadına tam saygı göstermiş ve evlilik durumunda erkek ve kadının haklarını, haysiyetini, şerefini ve eşit statülerini sağlamıştır. Çünkü gelin damat ve gelinin de geçerli bir evlilik rızası olması zorunludur. Bu bakımdan kimse üstün değildir.

3.3. Çeyiz

    İslam öncesi dönemde çeyiz, hediyeleri ( sadaka ) belirtmek için kullanılan ve bu nedenle şimdiki zamanın satış fiyatı olarak kabul edilebilecek olan eşin babasına veya başka bir vasisine ödeniyordu. İslâm, düzenli evlenme durumunda kadına satış bedeli olarak değil, karına saygı olarak çeyiz ( mehir ) ödenmesini onayladı. Çeyiz, bir miktar para veya kadının yasal olarak kocadan bir saygı göstergesi olarak almaya hakkı olduğu diğer herhangi bir mülk olabilir. Evlilik sözleşmesine girmek için kadına verilen bir karşılık veya takas olarak değerlendirilemez.

    İslam, çeyiz ödenmesine önem vermiş ve aynı zamanda kadına çeyiz verme yükümlülüğü de kocaya yüklenmiştir. Kur'an-ı Kerim, “Kadınlara ( eşlerine ) çeyizlerini hiçbir ip takmadan verin. Eğer kendileri ( eşler ) bir kısmını size geri verirlerse ( feragat ederlerse ), o zaman onu ( çeyizlerini ) güzel tezahüratlarla tüketin." ( 4: 4 ). Peygamber ( s.a.v. ) “Demirden bir yüzük olsa bile karınıza çeyiz verin” demiştir. İslam'ın hükmüne göre, kocanın karısına nakit veya başka bir şekilde para ödemesi gerekir ve kocanın çeyiz ödemekten başka yükümlülüğünü inkar etme yolu yoktur. Hızlı veya ertelenmiş olabilir.

    Kocanın çeyiz ödemesi bir borç ya da görev, kadının da onu alma hakkı gibidir. Çeyiz durumunda İslam, kadına her an herhangi bir açıklama yapmadan çeyizini talep edebildiği ve çeyizinin tamamını veya herhangi bir bölümünü istediği gibi feragat edebildiği ve hiç kimse bu konuya müdahale edemeyeceği için karısına saygı göstermiş ve tam yetki vermiştir. İslâm, karıya haklar vermiş ve kocaya görev koymuştur, eğer evlilik sırasında veya daha sonra çeyiz miktarı ödenmemişse, evlilik, karının yapamayacağı şartıyla tamamlanmış olsa da, karının uygun çeyiz hakkı vardır. Herhangi bir çeyiz talep etmek.

    Uygun çeyiz miktarının belirlenmesinde, eşin ailesinin sosyal durumu, kocanın mali durumu, gelinin babasının ailesinin kadın üyelerine bağlı gelinin ve çeyizin kişisel nitelikleri dikkate alınacaktır. İslam hukukuna göre, evliliğin olduğu yerde, miktar ne olursa olsun bir çeyiz vardır ve bu gelin hediyesidir. Peygamberimizin buyruğuna göre ( onun için esenlik olsun ), kıyamet günü çeyizini ödemeyen kimse, zina muamelesi görecektir. İslam, bir kadının çeyiz hakkını güvence altına almış ve ona çeyizini dilediği gibi hukuka uygun şekilde elden çıkarma yetkisini sınırsız ve sınırsız bir şekilde vermiştir.

3.4. Bakım

    Nafaka, Müslüman şahıs hukukunda çok önemli bir konudur. Bakım masraflarının karşılanması sadece yasal olarak onaylanmakla kalmaz, aynı zamanda bir bağlılık eylemidir ( ibadat ). Müslüman hukukuna göre nafaka, evlilik kısıtlamasının bir karşılığı olarak kocanın karısına bağlıdır ve evlilik sözleşmesinin gerekli ve içsel koşullarından biridir. Kocanın sorumluluğu uygun bakımı sağlamaktır ve bu, herhangi bir kınama, incinme veya himaye olmaksızın neşeyle yerine getirilmesi gereken bir görevdir. Kutsal emir, “Kadına ( karısına ) yeterliliğine göre geçimini sağlasın” ( 65: 7 ). Müslüman ya da kâfir ya da fakir ya da zengin, yetişkin ya da genç olmasına rağmen kendisine teslim olursa uygun yiyecek, giyecek ve barınma sağlamak kocanın görevidir. 

    Müslüman koca, karısına karşı dürüst olduğu ve onun yasal emirlerine uyduğu sürece yasal olarak nafaka sağlamakla yükümlüdür ve onun fakir ya da zengin olması dikkate alınmayacaktır. Nafaka, karının önemli yasal haklarından biridir ve mali durumu ne olursa olsun bu sorumluluktan muaf olmayacak olan kocanın yasal bir görevidir. Bir kadın, kocasının evinde hastalığı süresince nafaka talep edebilir ve bir erkek karısından boşansa bile, iddat döneminde ( evliliğin sona ermesinden sonra üç ay bekâr kalması ) ekmeği ve ikametgahı kendisine atfedilir. Tersine çevrilebilir veya geri döndürülemez türdendir. 

    Kadın, geçerli evlilikten hemen sonra nafaka hakkı kazanır ve koca nafaka sağlama yükümlülüğünü reddedemez. Geçerli bir evlilik yaşandığında, eşin nafaka hakkına sahip olması gerekir. İslâm, kadına ailenin masraflarını karşılama yükümlülüğü yüklememek ya da her koşulda kocasının masraflarını karşılamaktan çok, kocasından nafaka alma hakkını güvence altına almıştır.

    Bangladeş'te şu anda eşin geçimine ilişkin hükümler içeren iki yasa var. 1985 tarihli Aile Mahkemeleri Kararnamesi'nin 5. Bölümü ( 1985 tarihli XVIII sayılı Kararname ), her aile mahkemesinin bir kadının çeyiz ve nafaka ile ilgili her türlü davayı eğlendirme, yargılama ve tasfiye etme yetkisine sahip olduğunu belirtmektedir. 1961 tarihli Müslüman Aile Hukuku Yönetmeliğinin 9. Maddesi ( 1961 tarihli VIII sayılı Kararname ) şu şekildedir: “Herhangi bir koca karısını yeterince koruyamazsa veya birden fazla eş varsa, onları eşit olarak koruyamazsa, karısı veya tümü veya Eşlerden herhangi biri, başka bir yasal çözüm arayışına ek olarak, konuyu belirlemek için bir tahkim konseyi oluşturacak olan başkana başvurabilir, ve hakem heyeti, koca tarafından nafaka olarak ödenecek miktarı ve belediye tarafından tespit edilen meblağın arsa gelirinin gecikmesi olarak geri alınabileceğini belirten bir sertifika verebilir. Elbette mağdur olan taraf, kararı nihai olan ve hiçbir mahkemede temyizde bulunulmayacak olan yargıç yardımcısı mahkemesine itiraz edilmesini tercih edebilir."

3.5. Boşanma

    Karanlık Çağda, Araplarda İslam ortaya çıkmadığında, sadece kocanın boşanma gücü vardı ve bu o kadar sınırsız ve sınırsızdı ki, en insanlık dışı yollarla uyguluyordu. Koca, herhangi bir yasal veya makul neden olmaksızın istediği zaman karısını boşayabilir. Ayrıca boşanma ve boşanmasını istediği kadar defalarca iptal etme yetkisine de sahipti. Dahası, eğer isterse, karısıyla yaşamasına rağmen, karısıyla hiçbir cinsel ilişki kurmadığına yemin edebilirdi. Koca, karısı üzerinde sınırsız haklara sahipti. Bir adam, herhangi bir makul sebepten dolayı veya sadece kaprisini tatmin etmek için karısına kızarsa, derhal onu boşayabilirdi, ancak talihsiz eş ne ​​herhangi bir yasal prosedüre başvurabilir, ondan herhangi bir nafaka alabilir veya başka bir talepte bulunamazdı. ondan bir tür haklı.

    Peygamber ( sav ) bu kötü boşanma adetlerine büyük bir memnuniyetsizlikle baktı ve uygulamalarının toplumun temeline zarar verdiğini düşündü. Bu şeytani geleneği tamamen ortadan kaldırmak oldukça imkansızdı. Peygamber ( onun üzerine barış ) kültürsüz ve yarı barbar bir topluluğun zihnini daha yüksek bir gelişime biçimlendirmek zorundaydı. Aşırı acil durumlarda, bütün bir araya getirme çabaları başarısız olursa, İslam boşanmaya izin verdi. İslam, evlilik hayatına devam etmenin imkansız hale geldiği zaman, hem karı hem de koca için mutsuz bir şekilde birbirine bağlanmak yerine uyumlu bir şekilde ayrılmanın daha iyi olduğunu ve bu da evi bir cehenneme çevirdiğini kabul etti.

    Hz.Muhammed'in düzeltmesi, Doğu yasalarının tarihinde yeni bir dönüşü işaret etti. Kocanın sınırsız boşanma yetkisini saklı tuttu, ancak aynı zamanda karısına rasyonel gerekçelerle bölme hakkı da verdi. İslam'da boşanmaya bazı şartlarla izin verilse de, Peygamber'in dediği gibi ( barış ona ) evlilik bağının feshini caydırır: "İslam'ın izin verdiği her şey arasında, Allah'ın en çok nefret ettiği şey boşanmadır." ( Ebu Da'ud ). İslam, kadınlara evliliğin feshi hakkını şu şekilde vermiştir:

    1) Yetkilendirilmiş boşanma ( Talaque-e-tafweez ): Koca öncelikle boşanma yetkisine sahip olsa da, kocanın evliliğin feshi yetkisini karısına devretmesi durumunda da bu evliliği feshetme hakkını kullanabilir. Bu yetki devri evlilik sırasında veya evlilikten sonra herhangi bir zamanda olabilir. Kadına bu şekilde devredilen yetki geri alınamaz ve kocanın evlilik haklarının iadesi için kendisine karşı dava açmasından sonra bile kullanılabilir.

    2) Kefaret ( Khul'a ): Karı koca arasında, her ikisinin de eşinin malından kocasına ödediği tazminat yerine evliliklerini kesmeyi kabul ettiği karşılıklı anlaşma anlamına gelir. Bir karı koca arasındaki ilişki iyi değilse, kadının çeyiz talebinden vazgeçerek boşanma ( khul'a ) hakkı vardır. Peygamberimiz ( sav )'e göre, "Bir kadın evlilikten önyargılıysa kırılsın."

    3) Karşılıklı salıverilme ( Mübarat ): Evliliğin her iki tarafı da isteksizlik hissettiğinde, birbirlerine karşı herhangi bir hak iddia etmeden birbirlerini serbest bırakma özgürlüğüne sahip olurlar. Bu boşanma şeklinde evliliğin her iki tarafının da evlenme teklif etme hakkı vardır ve karşı tarafın kabul etme hakkı vardır ve kabul edildiğinde evlilik feshedilir ve geri dönülmez bir boşanma olur. 

3.6. Meslek Seçme Hakkı

    İslam'da erkekler gibi kadınların da, toplumun iki önemli ayağından biri olarak görüldüğü için aileye ve topluma karşı çeşitli sorumlulukları vardır. İslam tembellikten, kibirden ve işsiz insanlardan hoşlanmaz. İslam'da çalışma açısından kadın ve erkek arasında bir fark yoktur ve çalışmak her ikisinin de görevidir. İslam'da kadınlar mesleğini seçme özgürlüğüne sahiptir, ancak mesleğini seçerken fiziksel yapıları nedeniyle bazı sınırlamaları olduğunu unutmamalıdırlar. Enfes, hassas güzel varlıklar oldukları için, herhangi bir mesleğe dahil olmadan önce daha bilinçli olmaları gerekir.

3.7. Mülkiyet Hakkı

    Mülk sahipliği konusunda İslam, kadınlara erkekler gibi eşit saygı göstermiştir. Kanuni yollarla mülk edinebilir ve malik olabilir ve ayrıca bu mülkü dilediği gibi herhangi bir yasal yolla elden çıkarma hakkına da sahiptir. Babası, kocası veya annesi, hatta çocukları bile hiç kimsenin mülküne müdahale etme hakkı yoktur. Ailenin çocuklarının geçimini veya geçimini bile üstlenmesi onun sorumluluğunda değildir. Kocanın kişisel mülkiyetinde hiçbir hakkı yoktur. Kocasının borcunu ödemekle yükümlü değildir. Ancak ihtiyaç halinde ondan kredi alabilir ve bu durumda alacaklının tüm haklarına sahip olur.

3.8. Bilgi Arama Hakkı

    İslam'da bilgi edinmek hem erkekler hem de kadınlar için zorunludur. Bu bağlamda, evli olmayan bir kadın bilgi edinme konusunda tam özgürlüğe sahiptir ve hiç kimse onun bilgi edinmesini engelleyemez. Evli bir kadın da bilgi edinme hakkına sahiptir, ancak kocasının ve çocuklarının haklarına uymak zorundadır.

3.9. Siyasete Dahil Olma Hakkı

    İslam, erkeklerin ve kadınların siyasi bağımsızlığını sağladı. Kadınların siyasete dahil olma fırsatı vardır. Siyasi ibadete, sokak gösterilerine, cemaatlere ve Cuma namazlarına katılabilir. Kendini savunma hakkına sahip ve malını savunuyor ve hatta kendi ülkesinin egemenliğini savunmak için savaşa katılabilir. Ancak tüm bunlara rağmen İslam'ın talimatlarını takip etmesi gerekiyor.

3.10. İkamet Seçme Hakkı

    Bir kadının kendisi için mesken seçme özgürlüğü vardır. İslam'da, karısına uygun bakımı sağlamak kocanın yükümlülüğü olduğundan, evli bir kadın kocasının ikamet ettiği yerde kalmalıdır. Evli bir kadın, kocasının kabiliyet ve menfaatlerini göz önünde bulundurarak, ailenin haysiyetinin gerektiği gibi korunacağı bir yerde ikametgahını seçebilir. İslam'ın emrine göre, kocası için zor olacak böyle bir yerde ikamet talebinde bulunamaz.

3.11. Kadınların Ekonomik Hakları

    Müslüman bir kadının bazı kurallara göre ekonomik faaliyetlere dahil olmasına izin verilir. Oldukça yetenekli ve daha yüksek derecelere ulaşma olanağına sahip kadınlar, özellikle öğretmenlik mesleğinde toplumun daha iyiye gitmesi için hizmet verebilmektedir. Ancak burada da, sınıfta katı bir İslami davranış kuralına uyulmalıdır. Tıp mesleğine gelince, jinekoloji ve obstetrik alanında kadın doktorlara şiddetle ihtiyaç duyulmaktadır. 

    Genellikle kadınlar doğum öncesi ve doğum sonrası tedavilerinde mümkün olduğunca erkek doktora danışmaktan utangaç ve hatta İslam tarafından yasaklanmış hissederler, ancak bu bir ölüm kalım meselesiyse özel durumlarda buna izin verilmektedir. İslam'da kadınlar tıp mesleğinde teşvik edilmektedir. Kadınlar toplumun refah kurumlarına dahil olabilir. Allah'ın verdiği sevgi ve şefkat dokunuşu ile çocuk suçluları, okuldan ayrılan hayal kırıklığına uğramış gençleri idare edebilir. Kadın tarafından işletiliyorsa bir fabrikada çalışma hakkı bile var.

    Kadının zorunluluk nedeniyle evinden çıkması yasak değil. Peygamber Efendimiz ( sav ) zamanında kadınlar pazara ya da çiftliklerine gittiler. Peygamber ( sav ), iddetindeki bir kadını zorunluluk halinde evinden dışarı çıkmaktan alıkoymadı. Cabir ibn Abdullah, halamın kocasının kendisinden boşandığını ve iddatını evde geçirirken hurma avuçlarının bir kısmını toplayıp sattırmak için evin dışına çıkmak istediğini söylüyor. İddat sırasında evden dışarı çıkmanıza izin verilmediğini söyleyen biri onu durdurdu. Evin dışına çıkıp çıkamayacağına dair Peygamber Efendimizin yanına gitti ve Peygamber ( sav ) şöyle dedi: başka iyi işler de yapabilir." ( Ebu Da'ud ).

Sonuç olarak

    İslami öğretiler, Müslüman ülkelerdeki çalışma ve istihdam kanunlarında belirgin bir şekilde yer almış olabilir. Buna rağmen Müslüman ülkelerin çalışma ve istihdam yasaları, çalışma ilişkilerinin İslami hükümlerini tam olarak yansıtmamaktadır. Bir Müslümanın tam bir yaşam kuralı olarak İslam, Müslüman ülkelerdeki iş kanunlarının değiştirilmesinde ve kabul edilmesinde, yalnızca uluslararası çalışma standardına uymakla kalmayıp aynı zamanda genel emekçilerin yaşam standartlarını iyileştirmek için uygun hükümler koymada dikkate değer bir etkiye sahip olabilir.

    Müslümanlar, iş kanununun dini temelinin, özellikle İslam hukukçuları ve düşünürleri başta olmak üzere Müslüman nüfusla daha iyi yankı uyandırarak ve işçilere, işverenlere ve vatandaşlara iş hukuku sistemine sahiplik ve katılım duygusu vererek, onu daha özgün hale getirebileceğine inanırlar. İşçi hakları ve görevleriyle ilgili İslami emirler, en azından Müslümanlar, ahlaki ikna biçimleridir. Uluslararası Çalışma Örgütü ( ILO ) çalışma standartlarına benzetilebilirler. İslam, devletleri işgücü piyasasını düzenlemede bir rol oynamaya teşvik eder ve ikinci olarak, bu dini ve ahlaki iknalar, ahirete dair temel Müslüman inancı ( al-ahirah ) ile ilgili olarak güçlü yasal tedbirler olarak hareket eder. 

    Bir Müslümanın ahiret hayatı, ancak ahirette başarılı olursa İslami görüşte başarılıdır ve bu başarı, İslam'ın teşvik ettiği İslami ve ahlaki standartları yaşamı boyunca gözetip gözetmemesine bağlıdır. İslam, inananlarının öbür dünyadaki her bir dünyevi eylemin sonuçlarının farkında olmasını gerektirir. İslami içgüdü, Müslüman'ın bütün çabalarının ve eylemlerinin ahirette ödüllendirilmesini veya cezalandırılmasını sağlar. Diğer dünya için olan bu endişe, iknaları sadece yasal tedbirlerden daha güçlü kılar. Ancak İslam'ın yasal hükümlerin önemine eşit derecede vurgu yaptığı da unutulmamalıdır. İslam'ın açık duruşu, yasal hükümlerin etkili olabilmesi için ahlaki ve ahlaki desteğe sahip olması gerektiğidir.