Osman Hamdi Bey

    Osman Hamdi Bey, idareci, entelektüel, arkeolog, müze küratörü, başarılı ressam ve oluşum üzerinde önemli etkisi olan bir bilge, ( 1842 – 1910 ) modern Türkiye'nin resamlarından. İşte resimlerinden birkaçı.

    Osmanlı sadrazamının, imparatorluğun muadili olan ve 1877 - 78'de görevde bulunan oğlu, önce İstanbul'da hukuk okuduktan sonra 1860'ta okumak için Paris'e gitti. Orada hukuk okumaya devam etme niyetinde olmasına rağmen, resme geçti ve yaklaşık sekiz yıl boyunca Jean-Léon Gérôme ve Gustave Boulanger'ın stüdyolarında öğrenciydi. 

Zamanı sırtında taşıyan ressam: Osman Hamdi Bey

    1867'de Paris'teki Exposition Universelle'de üç resim sergiledi, ancak Paris'teki yıllarına ait bu ve diğer eserleri, şu anda Musée d'Orsay'da bulunan bir resim dışında, çoğunlukla kaybolmuş gibi görünüyor. 

    Hamdi Bey, 1869'da İstanbul'a döndü ve burada ilk karısı olan Fransız bir kadınla evlendi ve o zamanlar Osmanlı İmparatorluğu'nun bir vilayeti olan yönetimin bir parçası olarak Bağdat'a gönderildi. 

    1871'de İstanbul'daki idarede çalışmaya geri döndü ve burada Kökenoğlu Rıza Efendi'nin ( 1871 ) de dahil olduğu birçok portre yaptı. 

    Daha önceki çalışmalarının çoğu, muhteşem The Scholar'da ( 1878 ) olduğu gibi Gérôme ve Boulanger'de öğrendiği son derece ayrıntılı salon stilini sürdürüyor. 

    Resimlerinde ayrıca halılar, duvarlar ve Kuran'ı Okuyan Kız'ın ( 1880 ) seyrek mobilyaları da dahil olmak üzere ince işlenmiş dekorlar bulunur. 

    Hamdi Bey, Osmanlı İmparatorluğu'nda o dönem için oldukça sıra dışı olan kadınları gösteren birçok sahne çizmiş görünüyor. İki Müzisyen Kız ( 1880 ), figürlerini iki geleneksel Türk müzik aletiyle göstermesi açısından özellikle ilgi çekicidir. Büyük telli enstrüman bir olan Tambur, koparıp ut ailesinin bir üyesi ve büyük tef bir olduğunu Daf. 

    Hamdi Bey, 1881'de arkeolog olarak kariyerine başlayan İmparatorluk Müzesi'nin müdürü olarak atandı ve halen Osmanlı İmparatorluğu'nda bulunan zengin antik eserleri koruma kampanyası başlattı. Ertesi yıl imparatorluğun ilk güzel sanatlar okulu olan Güzel Sanatlar Akademisi'ni kurdu. 

    Sokaktaki bir İranlı Halı Satıcısını ( 1888 ) panoramik görüntüsündeki harika karakter çeşitliliği, Avrupa ile Küçük Asya arasındaki geçitte oturan İstanbul'un kozmopolit nüfusunu yansıtıyor. 

    Resimlerinin çoğu, An Arab Reading'de ( 1906 ) gösterildiği gibi, güzel Arap ve Fars kaligrafi sanatına da sahiptir. 

    Muhteşem Kaplumbağa Eğitmeni ( 1906 ), açık arayla en çok bilinen tablosudur ve 2004 yılında 3,5 milyon dolara satılan bir Türk resmi için ödenen en yüksek fiyat rekorunu kırmıştır. 

    Dahiyane alegorisi en az iki şekilde okunabilir. Sanatçı, titizlikle yavaş çalışmasıyla ilgili olarak kendini eleştirmiş olabilir; Kaplumbağalar doğası gereği yavaş olmakla kalmaz, aynı zamanda 18. yüzyılın başlarında İstanbul'da akşam gezileri için yanan mumları taşımak için kullanılmıştır. Kaplumbağa eğitmeni on dokuzuncu yüzyılın ortalarından önce geleneksel Osmanlı dini kostümü giydiği ve kaplumbağaları geleneksel Türk ney flütüyle eğittiği için bu resmin daha büyük bir siyasi anlamı da vardı.

    Bu anlamda, Hamdi Bey'in çok kişisel deneyime sahip olduğu, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında Osmanlı İmparatorluğu'nda yapılan yavaş, bocalayan ve çoğu zaman etkisiz reformlara dair bir hicivdir. Bu, imparatorluktaki yönetimin temelini değiştiren 1908 Jön Türk Devrimi'nden önce, ardından Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra imparatorluğun dağılmasıyla artan bir sosyal ve politik karışıklık dönemiyle sonuçlandı. 

    Daha önce de belirttiğim gibi Hamdi Bey'in “L. 1869 Kaplumbağa Büyücüsünün "Crépon" adlı kitabını, hâlâ Paris'teyken görmüş olabilir. 

    Daha sonraki resimleri, hiçbir zaman özellikle ressamlığa dönüşmemiş olsalar da daha fazla jest işaretleri kullanma eğilimindeydi. Bu, Çiçekleri Beyaz Vazoda ( 1910 ) ' un otlarında iyi gösterilmiştir. 

    Naile Hanım'ın portresi ( 1910 ) Hamdi Bey'in yine Fransız olan ikinci eşi Marie'yi gösterir. Kendisiyle Viyana'yı ziyaret ederken tanışmış ve daha sonra Naile Hanım ismini almıştır. Burada fırça çalışması, özellikle giyiminde ve arka planında daha açık bir şekilde ressam ve jestsel.

    Günün bir başka tanıdık sokak sahnesi Public Scribe ( 1910 ), özellikle kadınlar arasında eğitim ve okuryazarlığı geliştirme kampanyasının bir parçası olabilir. 

    Kur'an-ı Kerim okumak ( 1910 ), Hamdi Bey'in bir tablonun içindeki hat resimlerinin bir başka güzel örneğidir ve daha önceki çalışmalarına göre gözle görülür derecede gevşektir. 

    Osman Hamdi Bey 1910'da öldüğünde, genç sanatçıların yeteneklerini daha iyi yetiştirmek, geliştirmek ve kariyerlerine yardımcı olmak için Türkiye'den ayrıldı. Ülkenin kültürel ve sanatsal mirasının çok daha iyi korunmasını ve büyük müzelerde erişilebilir olmasını sağlamıştı. Empresyonist Nazmi Ziya Güran ( 1881 - 1937 ) gibi genç sanatçılar Paris'ten döndüklerinde Osman Hamdi Bey'in mirasından ve öngörüsünden yararlandılar.