Çocukların Perili Olma Olasılığı Daha Mı Yüksek?

    Çocukların ruh dünyasını görme olasılıkları daha mı yüksek? Mantıklı olurdu ve yeteneğe inanan çoğu insan size evet diyecektir.

    Bebekler genellikle beşiklerinde yatarken olduğu gibi başlarının hemen üzerinde belirli bir bölgeye bakarlar ve bazıları meleklerle konuştuklarını söyler. Çocukların hayali oyun arkadaşları vardır, bu yüzden bu 'hayali oyun arkadaşlarının' bazılarının hiç de hayali olmadığına, ancak onlara göz kulak olmak ve onlarla arkadaş olmak için gönderilen ruhlar olduğuna inanmak bu kadar zor mu?

    Birçoğu, küçük çocukların ve bebeklerin diğer tarafa yakın olduğuna, yeni doğduklarına veya yakın zamanda doğduklarına ve bu nedenle hala bir şekilde diğer tarafa bağlı olduklarına inanır. Yaşlandıkça, maddi dünyanın dikkat dağıtıcı unsurları bunun yerini almaya başlar ve görünmeyen varlıkları görme ve onlarla konuşma yeteneklerini kaybederler. Doğmadan önce ruh formundalarsa, belki de fiziksel dünyaya gelmeden önce aynı ailenin vefat eden sevdikleriyle iletişim kurmuşlardır.

    Çoğu zaman ruhlar ve çocuklar bir arkadaşlığa sahip gibi görünür, stresli olaylar sırasında çocukları rahatlatan hayaletler ve ruhlar hakkında raporlar vardır. Ancak Hollywood bize ruhları görmenin kötü, yanlış veya korkutucu olması gerektiğini öğretti.

    Ve nadiren de olsa, bazen olabilir. 

    Poltergeistler, çarpma, gümbürtü, kapı veya kepenk gibi eşyaların hareketi ve hatta mutfak alanı çekmecelerinin yakınında kimse olmadan açılıp kapanması şeklinde tezahürlerdir. Kötü kokular ve lambaların kendi kendine kapanıp açılması gibi açıklanamayan elektriksel faaliyetler hakkında raporlar var.

    Bu tipik olarak evde 25 yaşın altındaki bir kadınla ilişkilidir ve bu gibi açıklanamayan olayları inceleyen bilimsel araştırmacılar, açıklama olarak bilinçaltı psikokeneziye yönelirler. Çoğu zaman genç kız, olaylar arasındaki ilişkiden tamamen habersizdir ve bu kasıtsızdır, örneğin Stephen King'in "Carrie" adlı Hollywood tasviri gibi bir şey değildir, burada kargaşanın nedeninin kendisi olduğunun çok farkındadır.

    Psikiyatristler ve araştırmacılar, poltergeist aktivitenin, gelişim aşaması için öfkeyi normal olarak ifade edememe veya kaygı gibi duygusal sorunlardan kaynaklandığına dair bir kavram vardır. Bazı durumlarda, genç bir kızla ilişkili poltergeist aktivitenin şizofreni tarafından getirildiği düşünülmektedir. Neredeyse her zaman kız olgunlaştıkça aktivite durur. Bu tür bir faaliyetin modern ( 1800'ler ) ve iyi belgelenmiş bir açıklaması, Tennessee'deki ünlü "Bell Witch" davasıydı.

    Poltergeist aktivitesi ile gerçek bir "musallat" arasındaki fark, poltergeist oluşumlarının yaşayan bir kişinin travması tarafından tetiklenmesi, musallatın ise ölen kişinin ruhlarıyla ilgili olmasıdır. Korku ve öfkenin her ikisi de muazzam bir enerjiden oluşur. Poltergeist aktivitesi ile "başa çıkmak" için ne kadar çok enerji harcarsanız, olaylar o kadar sık hale gelecektir.

    Çocukların 'açıklığı' nedeniyle, gerçek musallatların onların etrafında dönmesi alışılmadık bir durum değildir. Çoğu çocuk ve hayalet vakası, vefat etmiş ve aileye bakmak için kalmış bir akrabayla ilgili olsa da, bazen kendini bir çocuğa bağlayan hayaletin daha karanlık niyetleri vardır. Çocukların görünmeyen bir şey tarafından saldırıya uğradığı, ancak ailenin bir zamanlar evde şiddet uygulayan bir bireyin yaşadığını keşfetmesi için vakalar olmuştur. İşkence gören ruhlarından çocukların kendileri sorumlu olmuştur.

    Genellikle çocuklar paranormal olaylardan yararlanmayı eğlenceli olarak görürler. Seans yapmak ve Ouija tahtalarını kullanmak genellikle bir pijama partisi sırasında dikkat dağıtıcı olarak görülür. Bununla birlikte, genellikle karanlık ruhlar ve hatta şeytani güçler bu aktivite aracılığıyla çağrılır. Poz verme durumlarının bir Ouija tahtasının kullanımı ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Konutu ve çocuğu bu ruhlardan ve iblislerden kurtarmak, tipik olarak şeytan çıkarma ve sürekli tetikte olmayı içeren uzun ve yorucu bir süreç haline gelir.

    Paranormal aktivite yaşayan çocuklar yaygındır. Bununla birlikte, aktif hayal güçleri nedeniyle, gerçekten bir hayalet görüp görmediklerini veya sadece oyun oynayıp oynamadıklarını söylemek zordur. Bir çocuğun musallat olup olmadığını belirlemenin bazı yolları:

    – Çocuğunuz sizin göremediğiniz biriyle tam anlamıyla konuşuyor mu? 
    – Çocuk, bir çocuğun kendi yaşında bilemeyeceği şeyleri biliyor mu? 
    – Çocuğa hayalete geçmişi hakkında soru sormasını isteyin. Yaşlarında bilemeyecekleri veya anlamayacakları cevaplarla mı geri dönüyorlar? Çocuğunuzun gerçekten bir hayalet tarafından ziyaret edildiğini belirlediyseniz, o zaman ne yaparsınız?

    Bir musallat siz ve çocuk için korkutucu olabilir. Çocuğun güvenebileceği sağlam bir etki olmanız sizin için önemlidir. Çocuğa neler olduğunu açıklayın. Çoğu zaman, musallat olmak herhangi bir fiziksel zarara yol açmaz ve hayaletler tipik olarak çocuğa itaat eder. Çocuğa, eğer hayalet onları korkutuyorsa, sert bir şekilde gitmesini söyleyebileceğini bildirin. Hayaletler genellikle iletişim kurabilecekleri canlı bir bireyle ilişkilerini zorlamaya çalışmazlar, bu nedenle çocuk tarafından verilen komutlara bağlı kalırlar. Çocuğunuza musallat olduğunda sahip olmanız gereken en önemli erdem sabırdır. Zamanla çocuğun 'görme' yeteneği kaybolacaktır.

    Tipik olarak, çocuk günlük yaşama ( okul, iş, ilişkiler vb. ) daha fazla maruz kaldıkça, hayaletleri görme yetenekleri azalır. Çoğu zaman hayalet çocukla iletişim kurar çünkü hayaletin bir şeye ihtiyacı vardır. İletilen bir mesaja ihtiyacı var ya da hayatta yapamadığı bir şeyin başarılmasına ihtiyacı var. Bu görev tamamlandığında, genellikle hayalet diğer tarafa geçecektir.