Yardım Etmek Bizi Yıpratabilir

    Başkalarına yardım etmek en önemli yaşam hedeflerinden biridir.

    Ama her şey gibi, aşırı empati bizi yıpratabilir, çünkü su yavaşça kayaları aşındırır.

    Bir psikolog olarak benim işim başkalarına yardım etmek, bazen acı, travma, kaygı ve ıstıraptan kurtulmaktır.

    Ve ben de insanım… Bu hikayeler beni harekete geçiriyor ve bazen beni tüketiyorlar, dahili pillerimi boşaltıyorlar. ‘Yanlış anlaşılan’ empatinin içimde ürettiği, beni mesleğimde öğrendiklerimden uzaklaştıran ve beni üzüntü ve korku ile dolduran yıpranma ve yıpranmanın bir işareti.

    Bu süreç normaldir... Anahtar, bu "düşüşleri" önceden tespit etmek ve kendimize geri dönmek için kendimize bakmaktır . Benim için bu derin yorgunluk hissi, kendime daha fazla girmek, meditasyon yapmak ve kendime zaman ayırmak için bir uyanma çağrısıdır… Ve bazen kendimi unutuyorum.

    Merhamet yorgunluğu olarak da adlandırılan bu durum, hayatlarını başkalarına, özellikle de zor yaşam anlarından, travma veya ciddi hastalıklardan, hatta ölümden geçenlere bakmaya adayan profesyoneller arasında nispeten yaygın bir sendromdur.

    Bu duygusal tükenme, aslında başkalarını önemsemek ile kendine bakmak arasında bir dengesizlik olduğunda ortaya çıkar . Ve fedakarlık olumludur, ama bizi kendimizi unutmaya, hatta dünyada çok fazla ıstırap varken rahatlamak için zaman ayırdığımız için bencil olduğumuzu düşünmeye götürür.

    Bunların hepsi zihninizde çünkü dinlenmeye de ihtiyacınız var ve hayattan zevk almayı da hak ediyorsunuz.

    Ve başka bir insanın zor bir durumla başa çıkmasına yardım edebilmek, yaralarımızı ortaya çıkarır, genellikle sakladığımız, ancak başkalarının acısını gözlemlediğimizde ortaya çıkan yaralar. Yaralarınızdan utanmak yerine onlarla gurur duysanız iyi olur, sizi siz yapan onlar, dünyayı değiştirebilenler onlardır.

    Başkaları için olduğunuz muhteşem örneği, sadece kendiniz olduğunuzu, doğal olduğunuzu ve cübbenizin veya unvanlarınızın arkasına saklanmadığınızı asla unutmayın. Her yara size bilgelik getirmiştir, bu yüzden onları saklamayın çünkü bu sizi eşsiz kılar ve buradan başkalarına yardım edersiniz.

    Sağlık çalışanlarında empati tükenmişliği ile tükenmişlik sendromu arasında çok yakın bir temas vardır. Bu nedenle, kendinizi iş yerinde yakmaktan kaçınmanın iyi bir yolu, vakit geçirmek, kendinizi dinlemek ve her gün gördüğünüz şeylerden uzaklaşmaktır.

    Empati tükenmişliği, bir başkasının duygu ve düşüncelerini yakaladığınızda ortaya çıkar. Ve evet… Covid-19 gibi virüslerin yanı sıra duygular da yaşıyoruz. Günlük işinizde bu nispeten yaygın olabilir ve size uzaktan yardım etmek istediğim için, başkalarına yardım etmenin özünüzü aşındırmaması için izleyebileceğiniz bazı yönergeler vereceğim...

    Nefes alın… Bu harika bir tavsiye, büyük duygusal düzenleyici. Nefes almak tuhaftır... Bizi vücudumuza bağlar ve aynı zamanda zihnimizi temizlememize yardımcı olur. Sihir gibi görünüyor, ama aslında vücudumuzun hareket halindeki bilgeliğidir. Herhangi bir anda başka birinin deneyimlediğini anladığınızı hissederseniz, içinizden nefes alın, kendinizi burnunuza, göğsünüze ve karnınıza sabitleyin ve bu sakin dalgayla akın.

    Mola verin... Dahili pillerinizin bittiği, daha hassas ve yıprandığınız hissi, kendinize dikkat etmeniz, biraz yavaşlamanız, kendinize zaman ayırmanız için bir uyarıdır. Birkaç gün ara verin ve işten kopun, kendinize daha derine inin, rahatlayın ve tutkulu olduğunuz, yaşam enerjisiyle yeniden bağlantı kurmanıza izin veren şeyler yapın.

    Ne kadar stresli olursak, vücudumuzdan daha yüksek kortizol seviyeleri geçer ve bu bizi daha az empatik yapar. Öyleyse stres belirtilerine dikkat edin, belki tükenmişliğiniz bundan kaynaklanır.

    Duygularınıza ve kendi empatinize saygı gösterin... Bu yıpranma yaygındır, yaptığınız şeyi yapmayı bırakmanız gerektiği anlamına gelmez, sadece kendi içinde başka bir yerden çalışmanız, kendi yaralarınızın farkına varmanız ve onları iyileştirmeniz gerektiğini gösterir. Süreç… Çünkü siz bir öğretmen ve bir öğrencisiniz, bunu unutmayın. Empatinizi kabul edin, diğer insanlarla duygusal olarak bağlandığınızı kabul edin, bu harika bir şey, içinizdeki muazzam sevginin bir işaretidir.

    Aşınmanızın kendi başınıza değişemeyecek kadar derin olduğunu düşünüyorsanız, size yardımcı olması için bir psikoloğa gidin, bu da güzel duygusal dünyanızı anlamanıza izin verir.

    Dr. Melanie Greenberg