Atlantis'in Kayıp Uygarlığı

    Dünyanın en ünlü kayıp kıtası hakkındaki bilgimiz tek bir adamın, Platon'un çalışmalarından geliyor. 

    Büyük Yunan filozofu, talihsiz ada ırkı hakkındaki tüm bilgilerin tek kaynağıydı ve uzmanlar Atlantis'in yaşı ve konumu hakkında uzun soluklu tezler yazarken, hiç kimse Platon'un Atlantis halkını sadece bir medeniyet kendini aştığında ne olacağına dair bir alegori olarak icat etmediğinden tam olarak emin değil. Buna rağmen, Atlantis avı her zamanki gibi şiddetli.

    M.Ö. 428 - 348 yılları arasında Yunanistan'da yaşayan Platon, 'Timaeus' ve 'Critias' adlı diyaloglarında Atlantis'in hikayesini ortaya koymuştur. Platon'un masallarının çoğu, bir noktayı açıklamak için kullanılan kurgusal yaratımlardı, ancak Atlantis'in tarihi defalarca gerçek olarak belirtildi.

    Diyaloglar, antik dünya hakkında daha fazla bilgi edinmek için MÖ 600 civarında Mısır'a seyahat eden bir Yunan bilim adamı olan Solon'un hikayesini anlatıyor. Mısırlıların yüzyıllar öncesine dayanan bilgi ve kayıtlara sahip oldukları biliniyordu ve Solon, ev sahiplerini Yunanistan'ın başarılarının hikayeleriyle etkilemeye çalışırken, bilge yaşlı Mısırlı rahipler ona haddini bildirdi.

    Bir kıta ve onun için tamamen bilinmeyen bir halk hakkında bir hikaye ortaya çıkardılar. MÖ 10.000 civarında, batıda, 'Herkül Sütunları'nın ötesinde, şimdi Cebelitarık Boğazı kıyıları boyunca kara kütleleri olduğuna inanılan bir adada güçlü bir ırk yaşıyordu.

    Ada, Deniz Tanrısı Poseidon'un krallığıydı. Tanrıya adanmış bir tapınağı olan devasa bir merkezi dağı ve yemyeşil dış bölgeleri vardı, başarılı çiftliklerini sulamak için ayrıntılı bir kanal sistemi ve hareketli bir merkezi şehir vardı.

    Ada sebzeler açısından zengindi ve farklı egzotik hayvan türlerine ev sahipliği yapıyordu. Atlantisliler başlangıçta güçlü ama adil bir ırktı. Müreffeh bir ticaret endüstrisine, güçlü ve asil bir orduya ve yüksek eğitimli, kültürlü bir topluma sahip gelişmiş bir halktılar.

    Etkileri çok uzaklara ulaştı ve Afrika, Asya ve Akdeniz'in geniş bölgelerini kontrol ettiler. Ada, sakinlerini boşuna isteksiz bıraksa da, güç ve imparatorluk zevkleri, kendilerini aşırı genişletmelerine neden oldu. Atina'yı fethetme girişimi başarısız oldu ve Atlantisliler feci bir felaketle yüzleşmek için evlerine çekildiler.

    Efsaneye göre, büyük tanrı Zeus, adanın halkını ele geçiren yozlaşmayı gördü ve üzerlerine muazzam bir deprem, ateş ve su yağmuru indirdi. 

    Atlantis dalgaların altında kayboldu. Platon'un hikayesi iyi bilinmesine rağmen, Atlantis'e olan modern ilginin yeniden canlanması, 1882'de eski bir ABD kongre üyesi olan Ignatius Donnelly'nin Atlantis: The Antediluvian World adlı kitabının yayınlanmasıyla başladı. Donnelly'nin kitabı varsayım, yanlış yorumlanmış gerçek ve gerçek tarihin bir karışımıydı.

    Ancak bazı ilginç fikirler vardı; Görünüşe göre asla karşılaşamayacak olan yerli ırkların bilim ve kültüründeki benzerliklere dikkat çekti. 

    Aynı şekilde, Atlantis'i yok ettiği söylenen büyük antik tufan, dünyanın dört bir yanındaki halkların eski yazılarında ve geleneklerinde kayıtlıdır. Atlantislilerin tam olarak kim olduğu bilinmemektedir.

    Bazıları uzaylı olduklarını söylüyor, bazıları Lemuryalıların torunları olduklarına inanıyor ve bazıları sonunda batıya doğru seyahat ettiklerini ve Kızılderili kabileleri olduklarını söylüyor. Benzer şekilde, Atlantis'in gerçek yerleşimi de tartışmaya açık bir konudur.

    Pek çok uzman, adanın aslında Akdeniz'de olduğunu ve bölgede sürekli bir arkeolojik araştırma akışının bunu kanıtlamaya çalıştığını öne sürüyor. 

    Akdeniz'deki Sardunya'nın ve Ege Denizi'ndeki Thera adasının Atlantis olabileceğine dair teoriler var. Her ikisi de son derece gelişmiş uygarlıklara sahipti: Sardunya'daki Nuraghi halkı ve Thera'daki Minos kültürü.

    Her ikisi de korkunç doğal afetlere maruz kaldı. Ancak bu adaların hiçbiri Cebelitarık Boğazı'nın batısında değildir, bu yüzden onları kabul etmek Platon'un coğrafyasından şüphe etmektir. Ayrıca, bu adalardaki gelişmiş ırklar Platon'dan yaklaşık 900 yıl önce ortadan kayboldu - Atlantis'in kendisinden 9.000 yıl önce neslinin tükendiğini belirtti.

    Diğer uzmanlar, Atlantis'in Atlantik'in ortasında olduğunu ve adadan geriye kalan tek şeyin, zirveleri dalgaların üzerinden görünen dağları olduğunu söylüyor. Bunların şimdi birçok kişi tarafından Azor adaları olduğuna inanılıyor.

    Binlerce yıl önce güneybatı Atlantik Okyanusu'na büyük bir kuyruklu yıldız veya asteroit çarptığını ve Porto Riko'ya yakın deniz tabanında 23.000 fit ( 7,01 km ) derinliğinde iki delik tespit edildiğini gösteren kanıtlar da var. 

    Uzmanlar, onlara neden olan düşen kayaların, Atlantik'in ortasındaki herhangi bir adayı yok etmeye yetecek kadar büyük doğal hareketler yaratacağına inanıyor.