Bir Beyin Parmak İzi

Çalışma, Kör Doğan İnsanlarda Benzersiz Beyin Plastisitesini Ortaya Çıkardı

    Georgetown Üniversitesi sinirbilimcileri tarafından yürütülen bir araştırma, beynin gören insanlarda görsel bilgileri alan ve işleyen kısmının, kör doğan insanlarda benzersiz bir bağlantı modeli geliştirdiğini ortaya koyuyor. Birincil görsel korteksteki bu desenin her kişiye özgü olduğunu söylüyorlar – parmak izine benzer.

    30 Temmuz 2024'te PNA S'de açıklananbulgular, beyin gelişimini anlamak için derin etkilere sahiptir ve kişiselleştirilmiş rehabilitasyon ve görme restorasyonu stratejilerinin başlatılmasına yardımcı olabilir. 

    Onlarca yıldır bilim adamları, kör doğan insanlardaki görsel korteksin dokunma, koku alma, ses lokalizasyonu, hafıza hatırlama ve dile tepki verme gibi sayısız uyarana yanıt verdiğini biliyorlar. Bununla birlikte, görsel korteksteki birincil alanları aktive eden görevleri birbirine bağlayan ortak bir ipliğin olmaması araştırmacıları şaşırttı. Doktora sonrası araştırmacı Dr. Lenia Amaral liderliğindeki yeni çalışma; ve Georgetown Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde Sinirbilim Yardımcı Doçenti olan Edwin H. Richard ve Elisabeth Richard von Matsch olan Ella Striem-Amit, ikna edici bir açıklama sunuyor: her bireyin beyninin kendini nasıl organize ettiğine dair farklılıklar.

    Georgetown'daki Duyusal ve Motor Plastisite Laboratuvarı'na liderlik eden Striem-Amit, "Görebilen bireyler arasında görsel korteks bağlantısında bu düzeyde bir varyasyon görmüyoruz - görsel korteksin bağlantısı genellikle oldukça tutarlıdır" dedi. "Kör doğan insanlardaki bağlantı modeli, bireysel bir parmak izi gibi insanlar arasında daha farklıdır ve zaman içinde sabittir - öyle ki, bireysel kişi bağlantı modelinden tanımlanabilir."

    Çalışma, iki yıl boyunca tekrarlanan fonksiyonel MRI taramaları yapılan kör doğan küçük bir insan örneğini içeriyordu. Araştırmacılar, beyindeki nöral bağlantıyı analiz etmek için bir nörogörüntüleme tekniği kullandılar.

    Amaral, "Kör doğan insanlardaki görsel korteks, zaman içinde bağlantı modellerinde dikkate değer bir istikrar gösterdi" dedi. "Çalışmamız, bu kalıpların eldeki göreve bağlı olarak önemli ölçüde değişmediğini buldu - katılımcıların sesleri yerelleştirmesi, şekilleri tanımlaması veya sadece dinlenmesi. Bunun yerine, bağlantı modelleri her bireye özgüydü ve iki yıllık çalışma süresi boyunca sabit kaldı."

    Striem-Amit, bu bulguların bize beynin nasıl geliştiğini anlattığını söyledi. "Bulgularımız, doğumdan sonraki deneyimlerin, özellikle görme yetisi olmadan büyürsek, beynimizin gelişebileceği çeşitli yolları şekillendirdiğini gösteriyor. Bu durumlarda beyin plastisitesi, muhtemelen kör doğan farklı insanlar arasında görsel korteks için farklı olası kullanımlar için bile beynin gelişmesini sağlar, "dedi Striem-Amit.

    Araştırmacılar, her bireyin bireysel bağlantısını anlamanın, her biri kendi bireysel beyin bağlantı modeline dayanan körlüğü olan bireylere rehabilitasyon ve görme restorasyonu çözümlerini daha iyi uyarlamak için önemli olabileceğini öne sürüyorlar.