Aristokrasi Nedir? Tanım ve Örnekler

    Aristokrasi, halkın aristokrat adı verilen küçük, ayrıcalıklı bir sınıf tarafından yönetildiği bir hükümet biçimidir. Aristokrasi, iktidarı birkaç kişinin eline vermeleri bakımından oligarşiye benzese de, iki tür hükümet birkaç temel yönden farklılık gösterir. Bir zamanlar en yaygın yönetim biçimi olan seçkin aristokrasiler, tarihleri boyunca Birleşik Krallık, Rusya ve Fransa gibi büyük ülkeleri yönetti.

Anahtar Çıkarımlar: Aristokrasi

• Aristokrasi, siyasi gücün aristokratlar veya soylular olarak adlandırılan seçkin birkaç ayrıcalıklı kişi tarafından tutulduğu bir hükümet biçimidir.
• "En iyilerin yönetimi" anlamına gelen Yunanca bir kelimeden gelen aristokratlar, ahlaki ve entelektüel üstünlükleri nedeniyle yönetmeye en uygun kişiler olarak kabul edilir.
• Aristokratlar tipik olarak soyluluk, güç ve ayrıcalıklar unvanlarını miras alırlar, ancak aristokrasiye bir hükümdar tarafından da atanabilirler.
• Yüzyıllar boyunca en yaygın hükümet türü olan aristokrasi, bir siyasi iktidar sistemi olarak I. Dünya Savaşı'ndan sonra ortadan kayboldu.

Aristokrasi Tanımı

    Aristokrasi terimi, ahlaki ve entelektüel üstünlükleri nedeniyle toplumu yönetmek için en nitelikli olduğu düşünülen bireyler olan "en iyilerin yönetimi" anlamına gelen Yunanca aristokratia kelimesinden gelir. Aristokrasi terimi sadece bir hükümet yönetici sınıfı için değil, aynı zamanda belirli bir toplumdaki en yüksek sosyal sınıf için de geçerli olabilir. Dük, Düşes, Baron veya Barones gibi onursal unvanlara sahip olan aristokrat sınıfın üyeleri, hem siyasi güçlerin hem de sosyal ve ekonomik prestijin tadını çıkarırlar.

    Hem siyasi hem de sosyal aristokrasilerin en ayırt edici özellikleri, seçkinlerinin az sayıda üyesinin seçtiği yöntemlerdir.

    Çoğu zaman, aristokratlar konumlarını, genellikle yüzyıllarca süren aile soyu yoluyla miras alırlar. Bu yöntem, bazı ailelerin üyelerinin genetik olarak yönetmeye diğerlerinden daha uygun olduğuna dair eski ama temelsiz inancı yansıtmaktadır. Aristokratlar, özellikle hükümet aristokrasilerinde, üstün zekalarına ve kanıtlanmış liderlik yeteneklerine göre seçilebilirler. Aristokratlar ayrıca, hükümdarlar tarafından kendilerine en iyi şekilde hizmet eden kişilere yüksek rütbe verilmesi yoluyla da seçilebilir. Son olarak, aristokrasi içindeki pozisyonlar, yalnızca kazanılmış veya miras alınan kişisel servete dayanabilir. Servete dayalı aristokrasilerde, alt ekonomik sınıfların üyelerinin, zekaları veya liyakatleri ne kadar büyük olursa olsun, siyasi iktidara ulaşma şansları yoktur.

    Modern zamanlarda, aristokrat yönetici sınıfa üyelik, kalıtım, zenginlik, askeri veya dini durum, eğitim veya benzer niteliklerin bir kombinasyonuna dayanabilir. Bu durumların hiçbirinde, ortak sınıfların insanlarının, temsili bir demokraside veya parlamenter bir monarşide olduğu gibi, aristokratik bir hükümete katılmalarına izin verilmez.

Aristokrasi ve Oligarşi

    Aristokrasi ve oligarşi, toplumun küçük bir grup insan tarafından yönetildiği yönetim biçimleridir. Ancak, bazı önemli farklılıklar vardır. En önemlisi, aristokrasi "en iyiler tarafından yönetilirken", oligarşi "azınlık tarafından yönetilir".

    Aristokrasiler, soylulukları nedeniyle yönetmeye en uygun olduğu düşünülen bireylerden oluşur - genetik olarak aile soylarından geçtiği varsayılan bir ahlaki ve entelektüel üstünlük düzeyi. Öte yandan oligarşiler, nüfusun geri kalanından daha zengin ve güçlü insanlardan oluşur. Aristoteles'in sözleriyle, "... İster az ister çok olsun, insanlar servetleri nedeniyle nerede hüküm sürüyorlarsa, bu bir oligarşidir."

    Konumları tipik olarak miras yoluyla sigortalı olduğundan, aristokratlar toplumun çıkarları doğrultusunda hareket etme eğilimindedir. Buna karşılık, statüleri tipik olarak mevcut servet seviyelerini korumaya bağlı olan oligarklar, ekonomik çıkarları doğrultusunda hareket etme eğilimindedir. Bu şekilde, oligarşi genellikle yolsuzluk, baskı ve tiranlık ile ilişkilendirilir.

Tarih

    İlk olarak Antik Yunan'da filozof Aristoteles tarafından tasarlanan aristokrasi, Avrupa'da baskın hükümet gücü biçimi haline geldi. Bu ortaçağ aristokrasilerinde, aristokratlar sadece kendi topluluklarını yönetmek ve yönetmek için en uygun kişiler olarak kabul edildikleri için seçildiler. Orta Çağ'ın sonlarında ( MS 1300 - 1650 ) toplumlar büyüdükçe  ve ekonomik olarak daha çeşitli hale geldikçe, insanlar yönetici sınıflarından sadece liderlikten daha fazlasını talep etmeye başladılar. Yüz Yıl Savaşları, İtalyan Rönesansı ve Gül Savaşları gibi önemli olayların ardından, cesaret, asalet, ahlak ve nezaket gibi erdemler bireyin sosyal statüsü için daha önemli hale geldi. Sonunda, aristokrasiye tanınan güç ve ayrıcalık, birkaç saygın sosyal lidere ve askeri kahramana mahsus hale geldi.

    1789'daki Fransız Devrimi, aristokratların çoğu topraklarını ve güçlerini kaybettiği için dünyanın en güçlü aristokrasileri için sonun başlangıcı oldu. 18. yüzyılın başlarında, Avrupa'da Sanayi Devrimi'nin yarattığı refah, birçok zengin işadamının aristokrasiye girmesine izin verdi. Bununla birlikte, orta sınıf 1830'lardan sonra daha müreffeh olmaya başladıkça, daha fazla aristokrat servet üzerindeki hakimiyetlerini ve dolayısıyla siyasi güçlerini kaybetti.

    19. yüzyılın sonunda, aristokrasiler Büyük Britanya, Almanya, Avusturya ve Rusya'da hala istikrarsız siyasi kontrolü sürdürdüler. Ancak 1920'ye gelindiğinde, bu kontrol I. Dünya Savaşı'nın bir sonucu olarak büyük ölçüde buharlaştı.

Örnekler

    Sosyal aristokrasiler bugün çoğu ülkede hala var olsa da, çok az siyasi etkiye sahipler. Bunun yerine, aristokratik hükümet yönetiminin uzun süredir devam eden "altın çağı" en iyi Birleşik Krallık, Rusya ve Fransa aristokrasileriyle karakterize edilir.

Birleşik Krallık

    Orijinal monarşik siyasi gücünün çoğunu kaybetmiş olsa da, İngiliz aristokrasisi, İngiliz Kraliyet Ailesi'nin tarihine yansıdığı gibi bugün gelişmeye devam ediyor.

    Şimdi "akran sistemi" olarak bilinen İngiliz aristokrasisi, 1066'da Fatih William'ın - Kral I. William'ın - araziyi Norman soylu baronları tarafından denetlenen malikanelere böldüğü ve genellikle kralın en yakın danışmanları olarak görev yaptığı Norman Fethi'nin sonuna kadar uzanır. 13. yüzyılın ortalarında, Kral III. Henry, bugün Lordlar Kamarası veya Akranlar Kamarası olarak bilinen şeyin temelini oluşturmak için baronları bir araya getirdi. 14. yüzyıla gelindiğinde, Avam Kamarası, kasaba ve shire'lardan seçilmiş temsilcileriyle, İngiliz Parlamentosu'nu oluşturmak için Lordlar Kamarası'ndaki kalıtsal soylulara katıldı.

    İngiliz aristokrasisine üyelik, 1950'lerin sonlarına kadar kalıtsal bir sistem tarafından belirlenmeye devam etti ve yerini mevcut "yaşam akranları" sisteminin yaratılmasıyla değiştirdi. Kraliyet tarafından atanan yaşam akranları, pozisyonları miras alınamayan aristokrasinin üyeleridir.

Rusya

    Rus aristokrasisi 14. yüzyılda ortaya çıktı ve 1917 Rus Devrimi'ne kadar monarşik Rus hükümeti içinde iktidar makamlarında bulundu.

    17. yüzyıla gelindiğinde, Rus aristokrasisinin prensleri, lordları ve diğer soyluları toprak sahiplerinin çoğunluğunu oluşturuyordu. Bu güçle, Kara ordularını Rus İmparatorluğu'nun birincil askeri gücü haline getirdiler. 1722'de Çar Büyük Petro, aristokrasi üyeliğine terfi sistemini, ataların mirasına dayalı bir sistemden, monarşiye sağlanan fiili hizmetin değerine dayalı bir sisteme değiştirdi. 1800'lere gelindiğinde, Rus aristokratlarının serveti ve dolayısıyla etkisi, abartılı yaşam tarzları ve siyasi güçlerini sınırlayan bir dizi yasa ile birlikte kötü emlak yönetimi nedeniyle azalmıştı.

    1917 Devrimi'nden sonra Rus soylularının ve aristokrasisinin tüm sınıfları kaldırıldı. Eski Rus aristokratlarının torunlarının çoğu, tüccar, sıradan vatandaş ve hatta köylü olarak yaşayarak Rusya'da kalırken, Vladimir Lenin'in babası gibi serflerin soyundan gelen bazı insanlar resmi soyluluk kazandı. Devrimden sonra Rusya'dan kaçan aristokrasinin birçok üyesi, kültürel miraslarını korumaya adanmış dernekler kurdukları Avrupa ve Kuzey Amerika'ya yerleşti.

Fransa

    Orta Çağ'da ortaya çıkan Fransız aristokrasisinin soyluları, 1789'daki kanlı Fransız Devrimi'ne kadar iktidarda kaldı. Fransız aristokrasisine üyelik esas olarak miras alınırken, bazı aristokratlar monarşi tarafından atandı, unvanlarını satın aldı veya evlilik yoluyla üyelik elde etti.

    Fransız aristokrasisinin üyeleri, avlanma, kılıç takma ve toprak sahibi olma hakkı da dahil olmak üzere münhasır hak ve ayrıcalıklara sahipti. Aristokratlar da emlak vergisi ödemekten muaftı. Ayrıca, bazı dini, sivil ve askeri pozisyonlar aristokratlar için ayrılmıştı. Buna karşılık, aristokratların kralı onurlandırmaları, hizmet etmeleri ve tavsiyelerde bulunmaları ve orduda hizmet etmeleri bekleniyordu.

    1789 Devrimi sırasında neredeyse yok edildikten sonra, Fransız aristokrasisi 1805'te elit unvanlı bir sınıf olarak restore edildi, ancak çok sınırlı ayrıcalıklara sahipti. Ancak, 1848 Devrimi'nden sonra, tüm aristokratik ayrıcalıklar kalıcı olarak kaldırıldı. Hiçbir ayrıcalık eklenmeden kalıtsal unvanlar 1870 yılına kadar verilmeye devam etti. Bugün, tarihi Fransız aristokratlarının torunları, atalarının unvanlarını yalnızca sosyal bir gelenek olarak koruyorlar.