Nicolaus Kopernik kimdir?

    Gökbilimci Nicolaus Copernicus, dünyadan ziyade güneşin güneş sisteminin merkezi olduğu güneş merkezli bir güneş sistemi kavramının oluşturulmasında etkili oldu.

    1508 civarında, Nicolaus Copernicus, güneş merkezli bir gezegen sisteminin kendi göksel modelini geliştirdi. 1514 civarında, bulgularını Commentariolus'ta paylaştı. Konuyla ilgili ikinci kitabı De revolutionibus orbium coelestium, 24 Mayıs 1543'te Frombork'taki ölümünden on yıllar sonra Roma Katolik Kilisesi tarafından yasaklandı.

Erken Yaşam ve Eğitim

    Ünlü astronom Nicolaus Copernicus ( Mikolaj Kopernik, Polonya ) 19 Şubat 1473'te dünyaya geldi. Batı Prusya'nın Torun kentinde varlıklı bir bakır tüccarı olan Nicolaus Copernicus Sr. ve Barbara Watzenrode'un dördüncü ve en küçük çocuğu olan Kopernik, teknik olarak Alman mirasına sahipti. Doğduğu zaman, Torun Polonya'ya gitti ve onu Polonya tacı altında bir vatandaş yaptı. Almanca, Kopernik'in ilk diliydi, ancak bazı akademisyenler onun da biraz Lehçe konuştuğuna inanıyor.

    1480'lerin ortalarında Kopernik'in babası vefat etti. Amcası Varmia Piskoposu Lucas Watzenrode, Kopernik'in mümkün olan en iyi eğitimi almasını sağlamak için cömertçe babalık rolünü üstlendi. 1491'de Kopernik, resim ve matematik okuduğu Krakov Üniversitesi'ne girdi. Ayrıca kozmosa artan bir ilgi geliştirdi ve konuyla ilgili kitaplar toplamaya başladı.

Canon olarak kuruldu

    On yılın ortalarında, Kopernik hayatının geri kalanında işe devam eden bir Frombork kanon katedrali randevusu aldı. Şanslı bir vuruştu: Kanonun pozisyonu ona çalışmalarının devamını istediği sürece finanse etme fırsatı verdi. Yine de, iş programının çoğunu gerektiriyordu; akademik ilgi alanlarını ancak boş zamanlarında aralıklı olarak sürdürebiliyordu.

    1496'da Kopernik izin aldı ve Bologna Üniversitesi'nde dini hukuk programına kaydolduğu İtalya'ya gitti. Orada, gökbilimci Domenico Maria Novara ile tanıştı - ikisi astronomik fikir ve gözlem alışverişinde bulunmaya başladıklarında kader bir karşılaşma oldu, sonunda ev arkadaşı oldular. Tarihçi Edward Rosen, ilişkiyi şöyle tanımladı: "Kopernik, Novara ile yakın temas kurarken, belki de hayatında ilk kez, seçtiği çalışma alanlarındaki en seçkin antik yazarın [ astrolog Claudius Ptolemy ] otoritesine meydan okumaya cesaret eden bir zihinle tanıştı."

    1501'de Kopernik, Padua Üniversitesi'nde pratik tıp okumaya devam etti. Bununla birlikte, bir derece kazanmak için yeterince uzun süre kalmadı, çünkü kanon pozisyonundan iki yıllık izin süresi dolmak üzereydi. 1503'te Kopernik, Ferrara Üniversitesi'ne katıldı ve burada kanon hukukunda doktorasını kazanmak için gerekli sınavlara girdi. Aceleyle Polonya'ya döndü ve burada kanon olarak görevine devam etti ve bir Piskoposluk sarayında amcasına yeniden katıldı. Kopernik, sonraki birkaç yıl boyunca Lidzbark - Warminski'nin konutunda kaldı, yaşlı, hasta amcası ve astronomi keşfetmek için çalıştı ve baktı.

    1510'da Kopernik, Frombork katedrali bölümündeki bir konuta taşındı. Hayatı boyunca orada bir kanon olarak yaşayacaktı.

Kopernik Teorisi: Heliosentrik Güneş Sistemi

    Lidzbark - Warminski'de geçirdiği süre boyunca Kopernik astronomi okumaya devam etti. Başvurduğu kaynaklar arasında, Batlamyus'un evren modeline bir alternatif sunan ve Kopernik'in araştırmasını önemli ölçüde etkileyen Regiomontanus'un 15. yüzyıl eseri Almagest'in Özeti vardı.

    Bilim adamları, 1508 civarında Kopernik'in kendi göksel modelini, güneş merkezli bir gezegen sistemini geliştirmeye başladığına inanıyorlar. MS ikinci yüzyılda, Batlamyus, eksantrik dairesel hareketler ve episikluslarla geometrik bir gezegen modeli icat etmişti ve Aristoteles'in gök cisimlerinin dünya etrafında sabit bir dairesel hareketle hareket ettiği fikrinden önemli ölçüde sapmıştı. Bu tür tutarsızlıkları uzlaştırmak amacıyla, Kopernik'in heliosentrik güneş sistemi, güneş sisteminin merkezi olarak dünyadan ziyade güneşi adlandırdı. Daha sonra Kopernik, her gezegenin yörüngesinin büyüklüğünün ve hızının güneşten uzaklığına bağlı olduğuna inanıyordu.

    Teorisi devrimci olarak görülmesine ve tartışmalarla karşılanmasına rağmen, Kopernik güneş merkezli bir sistem öneren ilk astronom değildi. Yüzyıllar önce, M.Ö. üçüncü yüzyılda, antik Yunan astronom Samoslu Aristarchus, güneşi dönen bir dünyanın yörüngesinde dönen merkezi bir birim olarak tanımlamıştı. Ancak Kopernik döneminde güneş merkezli bir teori reddedildi, çünkü Batlamyus'un fikirleri, dünya tabanlı güneş sistemi teorisini ısrarla destekleyen etkili Roma Katolik Kilisesi tarafından çok daha fazla kabul edildi. Yine de, Kopernik'in heliosentrik sisteminin, gezegen konumlarını hesaplamak için daha verimli bir formül de dahil olmak üzere, Aristarchus'unkinden daha ayrıntılı ve doğru olduğu kanıtlandı.

    1513'te Kopernik'in adanmışlığı onu kendi mütevazı gözlemevini kurmaya teşvik etti. Bununla birlikte, gözlemleri zaman zaman, gezegen yörüngelerinin mükemmel dairelerde gerçekleştiği varsayımı da dahil olmak üzere yanlış sonuçlar çıkarmasına yol açtı. Alman gökbilimci Johannes Kepler'in daha sonra kanıtlayacağı gibi, gezegen yörüngeleri aslında eliptik şekillidir.

Bilime Katkısı

    1514 civarında, Kopernik, heliosentrik gezegen sistemini özetleyen ve kanıt olarak hizmet etmesi amaçlanan gelecekteki matematiksel formüllere atıfta bulunan 40 sayfalık bir el yazması olan Commentariolus ( Latince "Küçük Yorum" ) adlı yazılı bir çalışmayı tamamladı.

    Taslak, her biri heliosentrik güneş sisteminin bir yönünü tanımlayan yedi aksiyom ortaya koydu:
    1) Gezegenler sabit bir nokta etrafında dönmezler;
    2) Dünya evrenin merkezinde değildir;
    3) Güneş evrenin merkezindedir ve tüm gök cisimleri onun etrafında döner;
    4) Dünya ile Güneş arasındaki mesafe, yıldızların Dünya ve Güneş'ten uzaklığının sadece küçük bir kısmıdır;
    5) Yıldızlar hareket etmezler ve eğer hareket ediyorlarsa, bunun nedeni sadece Dünya'nın kendisinin hareket etmesidir;
    6) Dünya, Güneş'in etrafındaki bir kürede hareket eder ve Güneş'in algılanan yıllık hareketine neden olur; ve
    7) Dünya'nın kendi hareketi, diğer gezegenlerin ters yönde hareket ediyor gibi görünmesine neden olur.

    Commentariolus ayrıca Kopernik'in sadece 34 dairenin gezegensel hareketi yeterince gösterebileceği iddiasını ayrıntılı olarak açıklamaya devam etti. Kopernik, yayınlanmamış el yazmasını birkaç akademik arkadaşına ve çağdaşına gönderdi ve el yazması meslektaşları arasında çok az yanıt alırken veya hiç yanıt almamasına rağmen, Kopernik ve alışılmadık teorileri etrafında bir vızıltı oluşmaya başladı.

Katolik Kilisesi ile Tartışmaya Kur Yapmak

    Kopernik, ölümünden hemen önce yayınlanan ikinci eseriyle Commentariolus ve De revolutionibus orbium coelestium ( "Göksel Kürelerin Devrimleri Üzerine" ) ile tartışmaların adil bir payını gündeme getirdi. Eleştirmenleri, paralaksın gizemini çözemediğini iddia etti - değişen görüş hatları boyunca bakıldığında gök cismi pozisyonunda görünen yer değiştirme - ve çalışmalarının Dünya'nın neden Güneş'in etrafında döndüğüne dair yeterli bir açıklamadan yoksun olduğunu iddia etti.

    Kopernik'in teorileri Roma Katolik Kilisesi'ni de kızdırdı ve sapkın olarak kabul edildi. De revolutionibus orbium coelestium 1543'te yayınlandığında, dini lider Martin Luther, güneş merkezli güneş sistemi modeline muhalefetini dile getirdi. Onun astı Lutherci bakan Andreas Osiander, Kopernik için "Bu aptal tüm astronomi sanatını altüst etmek istiyor" diyerek hemen aynı yolu izledi.

    Osiander, heliosentrik sistemin gerçek olarak görülmesi gerekmeyen soyut bir hipotez olduğunu belirten bir feragatname yazacak kadar ileri gitti. Metnini kitabın önsözüne ekledi ve okuyucuların Kopernik'in kendisinin yazdığını varsaymasına yol açtı. Bu zamana kadar, Kopernik hasta ve çalışmalarını savunma görevi için uygun değildi.

    İronik olarak, Kopernik De revolutionibus orbium coelestium'u Papa III. Paul'e ithaf etmişti. Dini lidere olan hürmeti, Katolik Kilisesi'nin daha yumuşak bir şekilde karşılanmasını engelleme girişimiyse, boşunaydı. Kilise nihayetinde 1616'da De revolutionibus'u yasakladı, ancak kitap sonunda yasak okuma materyalleri listesinden çıkarıldı.

Ölümü

    Mayıs 1543'te matematikçi ve akademisyen Georg Joachim Rheticus, Kopernik'e yeni yayınlanan De revolutionibus orbium coelestium'un bir kopyasını sundu. Yakın zamanda geçirdiği bir felcin ardından acı çeken Kopernik'in, 24 Mayıs 1543'te Polonya'nın Frombork kentinde yatağında öldüğünde kitabı tuttuğu söyleniyordu.

Kopernik'ten Sonra

    Kepler daha sonra halka De revolutionibus orbium coelestium'un önsözünün aslında Kopernik tarafından değil, Osiander tarafından yazıldığını açıkladı. Kepler, Kopernik'in güneş merkezli teorisinin hatalarını genişletmeye ve düzeltmeye çalışırken, Kopernik, teorilerini zamanının ortak inançlarına karşı savunan, tek başına duran cesur bilim adamının bir sembolü haline geldi.

    17. yüzyılın başlarına kadar Galileo ve Johannes Kepler, Galileo için sapkınlık için bir yargılama ve mahkumiyetle sonuçlanan Kopernik teorisini geliştirdi ve popülerleştirdi. Isaac Newton'un 17. yüzyılın sonlarında gök mekaniği alanındaki çalışmalarını takiben, Kopernik teorisinin kabulü Katolik olmayan ülkelerde hızla yayıldı ve 18. yüzyılın sonlarına doğru Kopernik'in güneş sistemi görüşü neredeyse evrensel olarak kabul edildi.

    Frombork'taki katedralin tabanının altındaki işaretsiz bir mezara gömülmesinden yüzyıllar sonra, Kopernik'in kalıntılarına nihayet 2010 yılında bir kahramanın mezarı verildi. Vücudu, Kopernik'in sahip olduğu kitapların sayfalarına sıkışmış kıllarda bulunan DNA'yla eşleşen kafatasının DNA analizi kullanılarak tanımlandı.

    Siyah granit mezar taşı şimdi altı gezegen tarafından çevrelenmiş altın bir güneşe sahip güneş sisteminin heliosentrik bir modeli ile işaretlenmiştir.