Gerçeğe Dönüşen Bazı Önseziler ve Tahminler

    Hiç korkunç bir şeyin gerçekleşmek üzere olduğuna dair sarsılmaz bir his yaşadınız mı? Parmağınızı tam olarak koyamadığınız bir şey, ama hayatınızı veya başkalarının hayatlarını sonsuza dek değiştireceğini biliyordunuz. Hiç hayal edilemez bir trajedi hayal ettiniz mi ya da ani bir terör vizyonuyla kör oldunuz mu?

Önseziniz gerçek oldu mu?

"Bu konuda da haklıydın."

    The Reluctant Psychic'in yazarı Suzan Saxman, kendi psişik yetenekleri hakkındaki inançlarını tartışıyor

    Suzan Saxman, isteksiz olsa da, Woodstock, New York'tan popüler bir medyumdur. Genç yaştan itibaren, ölüm ve trajedi hakkında korkunç vizyonları vardı ve bu sadece onu hediyesini görmezden gelmeye teşvik etti. Ancak, sonunda psişik olmayı benimsedi ve deneyimleri hakkında bir kitap yazdı.

    Okumak isteyen müşterilerle tanıştığında çeşitli vizyonları ve önsezileri vardı. İsteksiz Psişik adlı kitabında bunlardan bazılarından bahseder, boşanmanın ortasında, karısının gerçekten bununla başa çıkacağına inanmayan bir adamla rahatsız edici buluşma da dahil olmak üzere.

    Suzan ona gördüklerinin ne bir dava, ne ayrılık, ne kavga olduğunu ve yedi yıl içinde kızının tek velayetine sahip olacağını söyledi.

    Ertesi hafta, adamın karısı Suzan'ın ofisine geldi, gözle görülür bir şekilde üzgündü. Suzan'a, kocasının medyumun vizyonunu kendisine aktardığını ve hiçbir şeyin boşanmayı sonuçlandırmasını engelleyemeyeceğini söyleyerek kocasıyla alay ettiğini söyledi. Birkaç gün sonra, kocası ve arkadaşı küçük bir uçakla bir iş gezisine çıktı. Ne yazık ki, uçak düştü ve ikisi de öldü.

    Yedi yıl sonra, kadın tekrar Suzan'ı görmeye gitti. Bu sefer ona kızının lösemiden öldüğünü söylemek için. Gözyaşları içinde Suzan'a, "Bu konuda da haklıydın. Şimdi onun tek velayeti onda."

Bir Önsezi Duygusu

    Yedi yaşındaki Kathleen Middleton, annesi Annie'nin bir sabah kahvaltı yapmasını izliyordu. Birdenbire Annie'nin kızarttığı yumurtalardan biri kendini tavadan kaldırdı ve tavana doğru havaya kaldırdı. Kathleen bunun komik olduğunu düşündü, ama annesi kaşlarını çattı ve bunun kötü bir alamet olabileceğinden endişelendi. Annie, olayın yakın ölümü sembolize ettiğini söyleyen bir falcıya danıştı. Birkaç hafta içinde Annie'nin en iyi arkadaşlarından biri öldü.

    Bu, Kathleen'in el altından açıklanamayan bir şeyle ilk deneyimiydi. Kısa süre sonra, bir deprem vurmadan önce her zaman başının ağrıdığını fark etti ve isimler ve sayılarla ilgili vizyonlara sahip olmaya başladı.

    21 Ekim 1966'da, Kathleen 52 yaşındayken, sabahın erken saatlerinde boğularak ve nefes nefese kalarak uyandı. Korkunç bir önsezilenme hissi onu yendi ve yatak odasının duvarları ona yaklaşıyormuş gibi hissetti. Bir daha uyuyamadı ve sonunda kalktı, o sırada evinde yaşayan kiracıyı selamladı ve ona daha önce yaşadığı duyguyu anlattı. Sabah 8'de çay içiyorlardı ve Kathleen sürekli artan kıyamet duygusunu engellemeye çalışıyordu.

    Sadece bir saat sonra, şiddetli yağmurdan sonra yer değiştiren devasa bir kömür atığı yığını, aşağıdaki Aberfan vadisini kaplayan ve Pantglass Ortaokulu'nu yıkarak dik bir yamaçtan aşağı fırladı.

    144'sı çocuk olmak üzere toplam 116 kişi öldü ve Güney Galler'i yas içinde bıraktı.

Kafalarını Kaybetmek

    Fransız Devrimi - XVI. Louis'nin idam edilmesi

    1788'de Paris'teki bir salon yemeği partisi sırasında, Fransız yazar ve okültist Jacques Cazotte, Kral XVI. Louis'nın devrim sırasında sonunu karşılayacağını öngördü. Ayrıca, bazıları o akşam partiye katılan diğer birçok aristokratın kafasının kesileceğini, zehirlenmekten veya intihar ederek öleceğini haykırdı.

    Fransız Devrimi Mayıs 1789'da başladı ve Cazotte'nin tahminleri gerçekleşti. Birbiri ardına soyluların kafası kesildi. Dört yıl sonra, Kral XVI. Louis de Paris'te büyük bir kalabalığın önünde başını kaybetti. Ancak Cazotte o kalabalığın içinde değildi, çünkü bir yıl önce kraliyetçi olarak suçlandıktan sonra giyotinle idam edilmişti.

Yıkıcı Bir Veba

    Güney Afrika tarihinin en kötü salgını! ( Covid-19 için dersler? )

    Nicolaas Pieter Johannes Janse van Rensburg, 1864 yılında Güney Afrika'nın Potchefstroom kentinde doğdu. Büyürken İncil'den başka hiçbir şey okumadığı ve hayatı boyunca 700'den fazla vizyona sahip olduğu söylenir. Boer Savaşı sırasında, van Rensburg'un Tanrı'nın bir peygamberi olduğuna inanan General Koos de la Rey'in güvenilir bir arkadaşı oldu.

    Van Rensburg savaş sırasında komuta edildi, ancak hiçbir zaman silahlandırılmadı ve asla ateş etmedi. Bazıları düşmandan kaçmak veya düşmanı yenmek için yardımcı olan vizyonlar ve kehanetler sağladı. Siener ( Görücü ) Van Rensburg olarak tanındı ve vizyonları savaş boyunca ve sonrasında da devam etti. Kızı, bazıları bugün hala deşifre edilmekte olan vizyonlarının bir kaydını tuttu.

   1918'in başında, Van Rensburg, Güney Afrika da dahil olmak üzere hiçbir ülkeyi zarar görmeden bırakmayacak yıkıcı bir "veba" hakkında bir vizyona sahipti. Aynı yılın Eylül ayında, İspanyol Gribi Güney Afrika kıyılarını vurdu ve yedi hafta içinde 140.000 kişi öldü. Dünya çapında, tahminen 40 milyon insan pandemiye yenik düştü.

"Yine de yaptım."

    Mike Fridley, Kasım 1999'da arkadaşı Graham Wood ile yapacağı yolculuğu düşündüğünde çok güçlü bir önsezi duygusuna sahipti. İlk kez bir şeyden geçmeme konusunda bu kadar güçlü hissediyordu, ama kafasında ona bağıran sese uymadı. Bunun yerine, onu engelledi ve yine de yolculuğa çıktı.

    Eski askeri subay ve arkadaşının, motor ele geçirildikten sonra Wood'un küçük uçağında Everglades'e dalması ile sona eren kötü bir karardı.

    Fridley, Wood'u uçaktan çıkardı ve etraflarında biriken benzinden korumak için kanatlara çekti. Ne yazık ki, Wood'un kırık bir sırtı vardı ve Fridley'nin kırık bir ayak bileği ve sternumu vardı. Yoğun acıya rağmen, Fridley, içme suyu bulduğu bir balıkçı kampına ulaşmadan önce yaklaşık 1 metre boyunca göğüs yüksekliğindeki sudan geçti. Ancak şiddetlenen acı yüzünden Wood'a geri dönememişti.

    Ertesi gün helikopterlerin tepeden uçtuğunu duydu ve bir pilotun dikkatini çekmeyi başardı. Fridley kurtarıldı, ancak enkaz alanına vardıklarında Wood ölmüştü.

    Fridley daha sonra orada ölmek istemediğini söyledi ve kemikleri kırılmış olmasına rağmen yardım bulmaya çalıştığı için kahraman olmadığı konusunda ısrar etti.

Numaranın Üzerinde

    1981'de bir durugörü, depo çalışanlarını ölümcül bir tren kazasının tekrarlayan bir vizyonuna sahip olduğu konusunda uyarmak için British Rail ile temasa geçti. Vizyonuna göre, petrol tankerlerini taşıyan mavi motorlarından biri yıkıcı sonuçlarla çarptı. Ayrıca tren numarasının 47216 olduğunu gördü.

    Yöneticiler uyarıyı ciddiye aldılar, çünkü durugörücünün birkaç kez polise yardım ettiğinin farkındaydılar. Belirli bir trenin numarasının 47299 olarak değiştirilmesi için başvurdular.

    Aralık 1983'te, 47299 treni, Wrawby Kavşağı'nda bir DMU ile çarpıştığında bir petrol treni çekiyordu. Bir kişi öldü ve ekipman arızası ve insan hatasının bir kombinasyonunun suçlandığı sonucuna varıldı.

    Daha sonra, kaza "inanılmaz bir tesadüf" olarak adlandırıldı.

Bir Korku Hissi

    17 Mart 1999 öğleden sonra, Carol Deemer garip bir duygunun onun üzerine yerleştiğini hissetti. Korkunç bir şey olduğu hissini sarsamadı ve daha sonra eve geldiğinde kocasına söyledi. 17 yaşındaki kızları Jennifer'ın henüz evde olmadığını ve ondan da her zamanki telefon görüşmesini almadığını da sözlerine ekledi.

    Carol'un kocası James, konuşurken karısına bakarken, Carol'un bir araba kazası hakkında kısa süreli bir düşüncesi vardı.

    Kısa bir süre sonra Carol ve James, Jennifer'ın okuldan eve dönerken arabasındaki yolculardan biri pencereden bir pizza kutusu fırlattığında öğrendi. Kutu ön cama yapıştı ve Jennifer'ın yaklaşan trafik yoluna sapmasına neden oldu. Aracı başka bir otomobille kafa kafaya çarpıştı. Jennifer çarpma sonucu öldü ve dört yolcusu yaralandı. Diğer otomobildeki iki kişi de yaralandı.

Trajik Bir Kaderden Kurtuldu

    Ağustos 2013'ün sonlarında, 11 yaşındaki Marie Elias, uykuya dalarsa kötü bir şey olacağını düşünmeden edemedi. Cumartesi gecesiydi ve Marie uyanık kalmaya kararlıydı, böylece gelmekte olan her şeyle yüzleşebiliyordu.

    Sabah saat 1:30'da, Marie'nin evinde ailesi ve diğer 17 aile üyesiyle paylaştığı bir yangın çıktı. Marie, yatağında uzanıp uykuyla savaşırken, kendisine en yakın duvardan gelen yanan bir koku fark etti. Hemen ailesini uyardı ve evin içindeki herkes zarar görmeden kaçtı.

    Evde duman dedektörleri yoktu ve Marie yaptığı önseziye sahip olmasaydı, işler muhtemelen çok hızlı bir şekilde trajik hale gelirdi.

"Bu, açıklayamayacağınız bir deneyim."

    1984 yılında Viv Donovan, ailesinin arka bahçesindeki küçük bir dairede kalırken rahatsız edici bir rüya gördü. Rüyasında, kollarını önünde uzatarak yatakta oturuyordu. Sol tarafında kimse yoktu, ama önünde tüm ailesi vardı. Ailesine rüyasını anlattı ve babası, onu çevreleyen aileyle yatakta oturan Viv'e bakmayı hayal ettiğini söylediğinde şaşırdı.

    Bu, Viv ve ailesini korkuttu, ama kısa sürede unuttular. Bununla birlikte, bir ay sonra, Viv yumurtalıklarında apandisit yol açan bir patlama kisti yaşadı. Doktorlar, 20 dakika sonra bile hastaneye gelseydi ölmüş olacağı için kısa sürede hayatını kurtardılar.

    Gördüğü rüyadan tam bir ay sonra, Viv hastane yatağına oturdu ve ziyaretçilerini karşıladı. Kollarını önünde uzattı ve tüm ailesi yatağın etrafında toplandı, ama sol tarafta değil. Bundan önce, Viv tedavi için hiç hastaneye bile gitmemişti.

    Ancak bu, Viv'in ön tanımayı ilk kez deneyimlemesi değildi. Dokuz yaşındayken, gece uyandı ve babasının başının belada olduğunu biliyordu. Arka kapıdan dışarı baktı ve babasının şiddetli bir astım krizi geçirdiğini gördü. Hemen kalktı ve bir ambulans çağırdı ve babasının hayatını etkili bir şekilde kurtardı.

On Üç Gözyaşı

    On yedi yaşındaki Rachel Scott kendini dini inancına adamıştı ve Hıristiyan hayatını okulda yaşamaktan asla çekinmedi. Ne yazık ki, bu onu alay ve şiddetli zorbalığa açtı. Ama inancından asla vazgeçmedi ve bazı mücadelelerini ve bunların üstesinden gelmesine yardımcı olması için Tanrı'ya nasıl baktığını ayrıntılarıyla anlattığı bir günlük tuttu.

    Rachel, Columbine Lisesi'nde öğrenciydi ve 1999'da Eric Harris ve Dylan Klebold tarafından vurularak öldürülen ilk kurbandı. Saldırının ardından, Scott'ın inancı nedeniyle öldürüldüğü ve Klebold'un hala hayatta olduğunu gördükten sonra dönüp "Hala Tanrı'nıza inanıyor musunuz?" diye sorduğu söylentileri bolca yayıldı. "Bildiğimi biliyorsun," diye fısıldadığında, onu kafasından vurdu ve uzaklaştı. Bu olaylar dizisi birkaç kişi tarafından hem onaylandı hem de tartışıldı.

    Ancak gerçekleşen bir şey, Rachel'ın çekimden kısa bir süre önce günlüğüne bir resim çizmiş olmasıydı. Eskiz, 13 gözyaşının kan damlalarına dönüştüğü bir güle damladığı bir çift gözü tasvir ediyor. Trajik bir şekilde, o gün Harris ve Klebold'un ellerinde 13 kişi öldü.

    Frank Amedia adında bir yabancının, öldükten bir ay sonra Rachel'ın babasıyla temasa geçtiği ve Rachel'ın gözlerini ve onlardan akan gözyaşlarını hayal ettiğini söylediği de iddia ediliyor. Su, rüyasında anlayamadığı bir şeyi suya akıttı. Rachel'ın babası, yetkililerin işi bittikten sonra Rachel'ın sırt çantası verilene kadar bunun ne anlama gelebileceği hakkında hiçbir fikre sahip değildi. İçinde iki günlük vardı, en son günlükteki son giriş gözlerin çizimi ve 13 gözyaşıydı.