En yaygın 5 mevsimsel alerji

    Yabani ot poleninden küfe, bunlar mevsimsel alerjilerin arkasındaki en yaygın beş suçludur.

    Amerikan Alerji, Astım ve İmmünoloji Koleji'ne ( ACAAI )  göre alerjiler, kronik hastalıkların altıncı önde gelen nedenidir .

    Her yıl bu durumu yaşayan bazıları yaygın mevsimsel alerjilerden etkilenecektir. Aslında, yetişkinlerin yaklaşık %8'inde, genellikle saman nezlesi olarak adlandırılan bir durum olan alerjik rinit vardır. Saman nezlesi ilkbahar, yaz ve erken sonbaharda alevlenme eğilimindedir. 

    Mevsimsel alerjiler, bağışıklık sistemi zararsız bir çevresel maddeyi tehlikeli bir patojen olarak algıladığında ortaya çıkar. Yanıt olarak vücut, hapşırma, öksürme, burun akıntısı, sulu gözler, tıkanıklık ve yorgunluk gibi yaygın saman nezlesi semptomlarına neden olan histaminler, lökotrienler ve prostaglandinler gibi bileşikler salgılar. 

    Ancak saman nezlesi için en çok hangi maddeler suçlanır? Burada, mevsimsel alerjiler için en yaygın beş tetikleyiciyi tartışıyoruz.  

1. Ot poleni

    Polen, bitkiler tarafından ürerken üretilen ince toz halinde bir maddedir. Bitkilerin erkek üreme organları - çiçeklerin organları ve kozalaklı ağaçların erkek kozalakları dahil - bu mikroskobik tanecikleri çevreye salar. Polen rüzgar, böcekler veya diğer hayvanlar tarafından dişi yumurtaya taşınır. Yale Medicine'e göre, havadaki polen alerjisi olan kişilerin burun pasajlarında sıkışıp kaldığında, burun ve gözlerde iltihaplanma ve tahrişe neden olabilir .

    Yabani ot poleni, yaz sonu ve erken sonbahar alerjilerinin birincil suçlusudur. Amerika Astım ve Alerji Vakfı'na ( AAFA ) göre , alerjik semptomlara neden olan yaygın yabani otlar arasında yanan çalı, horozotu, kuzu dörtte biri, pelin, domuz otu, Rus devedikeni, adaçayı ve tumbleweed bulunur. Bununla birlikte, suçlular listesinin başında kanarya otu ( Ambrosia artemisiifolia ) bulunur. 

    Allergy & Asthma Network'e ( AAN ) göre yakupotu polen alerjisi, ABD'de mevsimsel alerjik rinitin önde gelen nedenlerinden biridir . Yakup otu bitkileri Amerika Birleşik Devletleri'nin hemen hemen her bölgesinde bulunur, ancak özellikle Doğu ve Orta Batı'da bol miktarda bulunurlar. Bu bitkiler ağustos başından kasım ayına kadar tozlaşır ve en yüksek aktivite eylül ortası ve ekimde olur. Bir kanaryaotu bitkisi, yüzlerce mil yol alabilen 1 milyara kadar polen tanesi üretebilir. Tipik saman nezlesi semptomlarına ek olarak, kanarya otu kabarcıklı bir kızarıklığa neden olabilir veya astım alevlenmesini tetikleyebilir.

2. Çim poleni

    Ot poleni gibi çimen poleni hafiftir ve havada kolayca hareket eder. Amerika Birleşik Devletleri'nin kuzeyinde çim poleni alerjisi mevsimi esas olarak Nisan'dan Haziran'a kadar sürer. AAN'a göre Güney'de bazı otlar yıl boyunca alerjiye neden olabilir .

    Yüzlerce çeşit ot vardır, ancak sadece birkaçı alerji semptomlarına neden olur. Bir çim türüne alerjiniz varsa, bu mutlaka başkalarına da alerjiniz olacağı anlamına gelmez. 

    Kuzey ABD'de saman nezlesini tetikleyebilen yaygın otlar arasında Timothy ( Phleum pratense ), Kentucky mavisi ( Poa pratensis ), çavdar ( Lolium perenne ) ve çayır otu ( Festuca arundinacea ) bulunur. AAN,  Güneyde saman nezlesini tetikleyen yaygın otların arasında bahia ( Paspalum notatum ), Bermuda ( Cynodon dactylon ), kırkayak ( Eremochloa ophiuroides ), Johnson ( Sorghum halepense ), St. Augustine ( Stenotaphrum secundatum ) ve çok sayıda Zoysia türünün bulunduğunu söyledi.

3. Ağaç poleni

    Ağaç poleni, Amerika Birleşik Devletleri'nde her yıl ortaya çıkan ilk polendir. AAFA'ya göre, bazı Güney eyaletlerinde ağaçlar Ocak ayı kadar erken polen üretebilirken, Kuzeyde polen üretimi genellikle Nisan ayında başlar . Birçok ağaç, çim polen mevsimi ile örtüşen Mayıs ayına kadar polen üretir. 

    AAN'ye göre , yaygın ağaç poleni alerjenleri arasında meşe, akçaağaç, huş ağacı, sedir, ardıç, dağ sediri ( Juniperus ashei ) ve Okaliptüs bulunur . Dağ sediri genellikle Aralık ayında Teksas, Oklahoma ve diğer Güney eyaletlerinde alerjiye neden olur. Fenomen, "Güneybatı sedir humması" veya "Teksas sedir humması" olarak adlandırılır. Dağ sedirinin havada duman gibi görünecek kadar çok polen saldığı bilinmektedir.  

4. Küf ve mantar sporları

    Küf, havaya küçük sporlar göndererek çoğalan bir mantar türüdür. Küf, sıcak, karanlık ve nemli ortamlarda gelişir. Küf, yıl boyunca iç mekanlarda bulunabilir. Bununla birlikte, AAFA'ya göre, mantar sporlarından kaynaklanan alerji semptomları en çok Temmuz'dan erken sonbahara kadar yaygındır . 

    Birçok küf türü, çürüyen kütüklerde ve düşen yapraklarda, kompost yığınlarında ve çimenlerde ve tahıllarda gelişir. Küf soğuk havalarda ölmez. Bunun yerine kışın aktif olmaz ve ilkbaharda yeniden yüzeye çıkar. İç mekanlarda mantarlar, banyolar, mutfaklar ve bodrumlar gibi nemli alanlarda büyüme eğilimindedir. Alerji semptomlarına neden olan yaygın küf türleri arasında Alternaria , Aspergillus , Cladosporium , Penicillium ve küf bulunur. Mantarlar veya maya içeren gıdalar gibi gıda mantarları tipik olarak burunda, gözlerde ve akciğerlerde alerji semptomlarına neden olmaz. AAFA, gıda mantarlarına verilen reaksiyonların genellikle gıdanın kan damarları üzerindeki doğrudan etkisinden kaynaklandığını söyledi. 

5. Toz akarları

    Toz akarları , örümcekler, chiggers ve keneler ile aynı geniş taksonomik grup olan Arachnida sınıfına ait sekiz ayaklı küçük yaratıklardır . Bir gram tozda yüzlercesi yaşayabilir. Halılarda, döşemeli mobilyalarda, yatak takımlarında, giysilerde, yumuşak oyuncaklarda ve evcil hayvan kürklerinde saklanma eğilimindedirler. Toz akarları, 68 ila 77 Fahrenheit ( 20 ila 25 Santigrat derece ) sıcaklıklarda iyi yaşar ve kolayca çoğalır. Ayrıca %70 ila %80 nem seviyelerini severler. 

    AAFA'ya göre, toz akarı alerjileri genellikle insanların iç mekanlarda akarların tercih ettiği sıcaklık aralığında daha fazla zaman geçirdikleri yılın daha soğuk aylarında ortaya çıkar .

    Toz akarları, esas olarak insanların her gün döktüğü küçük insan derisi pullarıyla beslenir. Ortalama bir yetişkin, günde 1,5 grama kadar deri dökebilir, bu da bu canlılardan 1 milyonunu beslemek için yeterlidir. AAFA, toz akarlarının hem vücut parçalarının hem de atık ürünlerinin hafif nefes almada zorluk, göğüste sıkışma ve egzama alevlenmeleri gibi alerji semptomlarına neden olabileceğini söyledi.  

    Harvard Health'e göre, bir toz akarı alerjisini ele almanın ilk adımı, yüzeyleri silmek ve yastıklar, şilteler ve kutu yaylar için fermuarlı, alerjene dayanıklı kaplamalar kullanmak gibi çevreyi yönetmektir . Steroid burun spreyleri ve antihistaminikler gibi reçetesiz satılan alerji ilaçları da yardımcı olabilir. Toz akarı alerjisi için en yeni tedavi seçeneği, bir tür oral ilaç olan dil altı immünoterapiyi ( SLIT ) içerir.