Sıfırı kim icat etti?

    Herhangi bir sayısal sistemin bariz bir parçası gibi görünebilir, ancak sıfır, insanlık tarihinde şaşırtıcı derecede yeni bir gelişmedir. Aslında, bu her yerde bulunan ‘hiçlik’ sembolü, 12. yüzyılın sonlarına kadar Avrupa'ya bile ulaşmadı. 

Sıfırın Kökenleri

    Sıfır, matematik tarihinde üç kez icat edildi. Babilliler, Mayalar ve Hindular hiçbir şeyi temsil etmeyen bir sembol icat ettiler. Bununla birlikte, sıfırın neyi temsil ettiğinin önemini yalnızca Hindular anladı. Bugün, uzun bir yolculuktan geçen ve sonunda Batı'da kabul edilene kadar pek çok direnişle karşılaşan Hindu sıfırın soyundan gelen bir ifadeyi kullanıyoruz.

    Sıfıra dair elimizdeki ilk kanıt, yaklaşık 5000 yıl önce Mezopotamya'daki Sümer kültürüne aittir. Orada, bir yerde bir sayının bulunmadığını belirtmek için konumsal olarak yazılan sayılar için çivi yazısı sembollerinin arasına eğimli bir çift kama yerleştirildi ( 102 yazacağımız gibi, '0' onlar sütununda basamak olmadığını gösterir ).

    Sümer sistemi Akad İmparatorluğu'ndan Babil İmparatorluğu'na MÖ 300 dolaylarında geçti. Başlangıçta, Babilliler çivi yazısı sayı sistemlerinde boş bir alan bıraktılar, ancak bu kafa karıştırıcı hale geldiğinde, boş sütunu temsil etmek için bir sembol - çift açılı takozlar - eklediler. Ancak, bir sayı olarak sıfır fikrini asla geliştirmediler.

    Herhangi bir buluş yapılmadan ve toplumda kabul görmeden önce bir ihtiyaç olmalıdır. Sıfırın diğer sayılarla birlikte geliştirilmemesinin nedenlerinden biri, birçok erken sayı sisteminin hiçbir şeyi temsil etmek için bir sembole gerçekten ihtiyaç duymamasıdır. Bu kulağa garip gelebilir, ancak bugün bile sıfır terimini günlük konuşmada nadiren kullanıyoruz. "Elma yok" diyoruz, "Sıfır elma var" değil.

    Yunan dünyası, Büyük İskender'in ( MÖ 356 - 323 ) fetihlerinin ganimetlerinin bir parçası olarak Babil sıfırıyla karşılaştı . Bununla birlikte, sayı sistemleri bir basamak değeri sistemi olmadığı için çoğu Yunanlının buna ihtiyacı yoktu. Sıfır kavramı aynı zamanda bazı rahatsız edici felsefi soruları gündeme getirdi ve Aristoteles'in ( MÖ 384 - 322 ) öğretileriyle çelişti. Yine Babilliler gibi sadece Yunan gökbilimciler sıfırı kullandılar, çünkü onlara sağladığı faydalar, neden olduğu sorunlardan daha ağır basıyordu.

    Şaşırtıcı bir şekilde, Eski Yunanlılar arasında en iyi bilinen matematikçilerin ne sıfır için bir adı vardı ne de Babilliler gibi bir yer tutucu kullanmışlardı.

Amerika'da Sıfır

    Altı yüz yıl sonra ve Babil'den 12.000 mil uzakta, Mayalar MS 350 civarında bir yer tutucu olarak sıfırı geliştirdiler ve ayrıntılı takvim sistemlerinde bir yer tutucuyu belirtmek için kullandılar. Oldukça yetenekli matematikçiler olmalarına rağmen, Mayalar denklemlerde hiçbir zaman sıfır kullanmadılar. Mayaların sıfırı icadı "sıfırın tamamen sıfırdan tasarlanmasının en çarpıcı örneği" olarak tanımlanıyor.

Babilliler sıfırı iki açılı takozla ( ortada ) gösteriyordu.

Mayalar sıfırı belirtmek için göz benzeri bir karakter kullandılar.

Çinliler şimdi sıfır için kullandığımız açık daireyi yazmaya başladılar.

Hindular sıfırı nokta olarak tasvir ettiler.

Hindistan'da Matematik ve Sıfırın Tarihi

    Sayısal sıfırın doğum yeri tarih ve matematik çevrelerinde tartışılırken, Hindistan en muhtemel olanıdır. Sıfır kavramı Mezopotamya, Çin ve Maya kültüründe görünürken, sayısal değer ilk olarak eski Hint yazılarında verilmiştir. Sıfır rakamının ilk modern eşdeğeri, 628'de bir Hindu astronom ve matematikçi Brahmagupta'dan geliyor. MS 7. yüzyıla kadar uzanan Hintli tüccarlar için bir aritmetik kılavuzu olan Bakhshali El Yazması'nda bulunur. Arkeologlar, huş ağacı kabuğu üzerine yazılmış bu eski el yazmasının, sıfırın sayısal bir değer olarak bilinen ilk kullanımı olduğu belirlenen sayıların altında siyah noktalar içerdiğini keşfettiler.

    Ayrıca toplama ve çıkarma yoluyla sıfıra ulaşmak için standart kurallar ve rakamı içeren işlemlerin sonuçlarını yazdı .

    Hindistan, Gwalior'daki bir tapınak duvarına yazılmış bir daire, dokuzuncu yüzyıla kadar uzanıyor. Oxford Üniversitesi'ne göre bu, kaydedilen en eski sıfır örneğidir. 1881'de keşfedilen parşömenin Gwalior'daki tapınağın çağdaşı olduğu varsayıldı, ancak modern karbon tarihleme, kökeninin üçüncü veya dördüncü yüzyılda ortaya çıktığını ortaya koyuyor. Bu nedenle, birçok bilim adamı Hindistan'ın sıfırı keşfettiğini düşünüyor.

Sıfır Orta Doğu'ya Geri Döndü

    Sıfırın kullanımı yedinci yüzyılda Hindistan'dan Kamboçya'ya yayıldı ve kısa süre sonra Çin'e ulaştı. Sekizinci yüzyılda Hindu sıfırı Arap topraklarına ( MS 773'te Bağdat'a ) gitti ve tüm Hindu rakam seti ile birlikte kabul edildi. Dokuzuncu yüzyılda İranlı bir matematikçi olan Muhammed ibn-Musa el-Khowarizmi sıfıra eşit denklemler üzerinde çalıştı. Böylece Cebir icat edildi. Ayrıca sayıları çarpmak ve bölmek için algoritmalar olarak bilinen hızlı yöntemler geliştirdi. El-Harizmi, sıfırdan 'şifre' olarak söz etti ve şifre kelimemiz buradan türetildi. MS 879'a gelindiğinde, nokta dönüşmüş ve modern sıfır sayısına çok benzeyen oval bir şekil almıştı.

    Bugün kullandığımız bu sayılardır ve Hindistan kökenli olmalarına rağmen genellikle Arap sayıları olarak adlandırılırlar. Arapların Hindu sıfırını kabul etmesi, Arap bilimlerinde bir devrime neden oldu ve sadece sunduğu hesaplama kolaylığı nedeniyle değil. Araplar, Yunanca öğreniminin çoğunu özümsemişlerdi ve Yunanlıları sıfırı reddetmeye iten aynı felsefi sorunlarla uğraşmak zorunda kaldılar. Özellikle sıfır, Aristoteles'in boşluğu reddetmesiyle çelişiyordu, bu nedenle sıfırı kabul etmek, Yunan felsefesinin temel taşlarından birini reddetmek anlamına geliyordu.

Sıfır Yolculuğunun Son Aşaması

    On ikinci yüzyılın ortalarında İspanya'nın Mağribi fethi gerçekleştiğinde, Harezmi'nin eser çevirileri İngiltere'ye ulaştı. İtalyan matematikçi Fibonacci, sayıyı abaküs olmadan denklemler yapmak için kullanarak daha da geliştirdi. 1600'lerde sıfır, Avrupa çapında yaygın bir şekilde yayılmıştı.

    Sir Isaac Newton ve Gottfried Wilhelm Leibniz tarafından bağımsız olarak geliştirilen Rene Descartes'ın Kartezyen koordinat sisteminde ve matematikte temeldi. Daha sonra kalkülüs fizik, mühendislik, bilgisayarlar ve çoğu modern finans ve ekonomi teorilerinin yolunu açtı.

    Anlaşılmaz gerçek şu ki sıfır, doğal dünyada neredeyse hiçbir yerde bulunmaz - görünürdeki hiçlikte bile her zaman bir şeyler vardır. Boş bir gökyüzü gerçekten sadece boşlukla doludur. Bu paradoks soyut ve çelişkili olabilir, ancak sıfırın geç keşfine dair ilginç bir kavrayış sağlar. Bilimler ve matematikteki erken gelişmeler, doğal dünyanın incelenmesi ve anlaşılmasıyla sağlandı.

    Sıfırın keşfi gibi küçük bir eylem, daha sonra medeniyetlerin gelişme şeklini değiştirecekti. Modern finans ile ticareti ve işi kavramsallaştırmayı çok daha kolay buluyoruz. Sıfırın keşfi, bilgisayarların ve dolayısıyla onlara bağlı diğer tüm teknolojilerin de sorumlusudur.