Münafık, Abdullah bin Ebi bin Salul

    Abdullah ibn Ubeyy , annesine atıfta bulunularak ibn Salul olarak da anılır ( 631'de öldü ), Arap kabilesi Benii Hazrec'in reisi ve Medine'nin ( o zamanlar Yesrib olarak biliniyordu ) önde gelen adamlarından biriydi . Muhammed'in ( s.a.v. ) gelişi üzerine İbn Ubeyy , bu din değiştirmenin samimiyeti tartışmalı olsa da Müslüman oldu. Muhammed ( s.a.v. ) ile tekrarlanan çatışmalar nedeniyle, İslami gelenek onu bir Münafık ( ikiyüzlü ) ve "Münafıkların lideri" olarak etiketledi.

   Hayatı boyunca Resûlullah'ı küçük düşürmek, İslam'ın gelişmesini engellemek ve Müslümanları birbirine düşürmek için çok çalıştı. Kötü amacını gerçekleştirmek için birçok kişiye iftira atmıştır. Müslümanların dayanışmaya en çok ihtiyaç duydukları bir dönemde dayanışmayı bozmak için bazı işler yapmıştır. Ancak bütün teşebbüsleri, Cenab-ı Hakk'ın yardımı ve Resûlullah'ın tedbiri sayesinde başarısızlıkla sonuçlanmıştır.

    Onun öncülük ettiği fitne teşkilatının yaptıklarıyla birçok âyet ve hatta “Münafıkûn” adlı tam bir sûre nazil olmuştur. 

    Bu nedenle Resûl-i Ekrem onlara karşı ihtiyatlı davranmış, tavırlarını kontrol altına almış ve İslam ümmetinin ittifak ve beraberliğini bozmaya yönelik planlarına karşı tedbir almıştır.

Abdullah ibn Ubeyy'in Medine'deki pozisyonu

    İbn Ubeyy, o sırada şehrin diğer büyük Arap kabilesi olan Banu Aws ile çatışma halinde olan Hazrec'in reislerinden biriydi . "Küfürlü savaş" olarak adlandırılan fidjar sırasında İbn Ubeyy, savaşın ilk gününde Hazrec kabilesinin bazı kısımlarını yönetmiş, ancak ikinci gün uzak durmuştu. Yahudi rehinelerin infazı konusunda başka bir liderle tartışması nedeniyle Bu'ath Savaşı'na da katılmadı . Görünüşe göre bu çatışma sırasında bir noktada, hayatı Banu Qaynuqa kabilesinden Yahudi müttefikleri tarafından kurtarıldı , daha sonra şöyle haykıracaktı: "Zırhlı 300 asker ve teçhizatsız 400 asker -- beni tarlalarda savundular. her düşmandan Hadaick ve Boath'ın."

    İbn Ubeyy "kardeş çatışmasını sona erdirmek için her türlü çabayı sarf etti" İslam öncesi Medine toplumunda yüksek bir statüye sahipti ve taraftarları onun "kral" olmasını hedefliyordu. Ancak bu amaç, Muhammed'in ( s.a.v. ) 622'de gelişi nedeniyle gerçekleştirilemedi: Kabile çatışması hiçbir zaman tam olarak çözülmediğinden, bazı vatandaşlar başka bir hakeme baktılar ve vaazları onu memleketi Mekke'nin ötesinde ünlü yapan Muhammed'i ( s.a.v. ) çağırdılar .

Benii Kaynuka'nın Yahudi kabilesine karşı hareket

    624'te Müslümanlar, Banu Kaynuqa'nın Yahudi kabilesine karşı harekete geçtiler ve 15 günlük bir kuşatmanın ardından sonunda onları teslim olmaya zorladılar. Şimdi, İbn Ubeyy, Kaynuka ile müttefikti ve Müslüman tarihçilere göre, kendilerine hoşgörü gösterilmesi için Muhammed'e ( s.a.v. ) başvurdu. "Bırak beni," dedi Muhammed ( s.a.v. ). İbn Ubeyy cevap verdi:

    "Hayır [...] Arkadaşlarıma merhamet edene kadar gitmene izin vermeyeceğim; zırhlı 300 asker ve 400 silahsız - beni Hadaick ve Boath tarlalarında her düşmandan korudular. Ey Muhammed ( s.a.v. ), onları bir günde mi keseceksin? Bana gelince, ben gerçekten talihin iniş çıkışlarından korkan biriyim."

    Bundan sonra Muhammed ( s.a.v. ) isteğini kabul etti ve Banu Kaynuka'ya şehri terk etmesi için üç gün süre verdi. Ancak İbn Ubeyy, Kaynuka'yı savunmamış, sadece merhamet dilemişti. Savunması, Muhammed'in ( s.a.v. ), daha sonra Beni Kureyza'da yaptığı gibi, Kaynuka'yı öldürmeyi amaçladığını , ancak İbn Ubeyy'nin şefaatinden sonra, onların yalnızca Medine'den kovulduklarını - malları Muhammed ( s.a.v. ) ve Muhacirin'e düştüğünü ima ediyor.

    Ancak bazı genç Müslümanlar, Mekkelilerle şehrin dışında savaşılması gerektiğini savundu. İkincisi tarafından ikna edilen Muhammed ( s.a.v. ), bir saldırı stratejisi benimsedi.

    El-Vakidi'ye göre , İbn Ubeyy ayrıca 300 adamı ve geri kalan Yahudi müttefikleriyle birlikte yürüdü, ancak Muhammed ( s.a.v. ) ona Yahudileri "putperest" olarak nitelendirerek kasabaya geri göndermesini emretti. Muhammed ( s.a.v. ) ilerlemesine devam ederken, İbn Ubeyy adamlarını kalelere çekilerek Medine'ye geri götürdü. İbn Ubeyy'nin kasabayı veya kendi eşyalarını korumak için geri döndüğü de varsayılmıştır. Watt'a göre Sure, İbn Ubeyy'nin geri çekilmesini "korkaklık ve Allah'a ve Peygambere inançsızlığın" bir göstergesi olarak yorumluyor.

    Muhammed'in ( s.a.v. ) 700 adamı, Uhud Savaşı'nda 3000 Kureyşli ile karşılaştı ve yenildiler. Ancak Kureyşliler, Muhammed'i ( s.a.v. ) öldürmeyi başaramadılar ve muhtemelen İbn Ubeyy tarafından korunduğunu bildikleri için Medine kasabasını işgal etmediler.

Benii NadirYahudi kabilesine karşı hareket

    İbn Ubay, Muhammed'in ( s.a.v. ) başka bir Yahudi kabilesi olan Banu Nadir ile çatışmasına da karıştı . İbn İshak, Muhammed ( s.a.v. ) kabileye on gün içinde şehri terk etmelerini emrettiğinde, "İnanmayan bazı Medineli kişiler Banu al-Nadir'e 'Dayan ve kendinizi savunun; teslim olmayacağız' diye bir mesaj gönderdiler. Eğer saldırıya uğrarsan seninle savaşırız ve gönderilirsen seninle gideriz.'" Ancak vaat edilen yardım gerçekleşmeyince Nadir teslim oldu ve Muhammed ( s.a.v. ) onları şehirden kovdu.

    Watt bunu, İbn Ubeyy'nin Muhammed'i ( s.a.v. ) sözlü olarak eleştirmenin ötesine geçerek, önümüzdeki iki yıl boyunca devam edeceğini düşündüğü bir uygulama olan ona karşı entrika çevirdiği ilk örnek olarak görüyor.

    Daha sonra yürüyüş sırasında Muhammed'in ( s.a.v. ) eşi Ayşe'nin zina yaptığı söylendi ve söylentiyi yayanlar arasında İbn Ubay da vardı.

Abdullah ibn Ubeyy'in son yılları

    Watt'a göre 627'den sonra İbn Ubeyy'nin "Muhammed'e ( s.a.v. ) aktif olarak karşı çıktığına veya ona karşı entrika çevirdiğine" dair hiçbir kayıt yok. 628'de İbn Ubeyy, Hudeybiye seferine katıldı .

    630 yılında , kuraklık ve kıtlık döneminde Muhammed'in ( s.a.v. ) Bizans İmparatorluğu'na karşı bir sefer başlatması Medine'de ciddi bir hoşnutsuzluk yarattığında, İbn Ubeyy, seferi zamansız olarak eleştirenlere sempati duyduğunu ifade etti. Ordu toplanırken, İbn Ubeyy'nin birlikleri ayrı bir kamp kurdu ve Muhammed'in ( s.a.v. ) güçleri yola çıkınca Medine'ye geri döndüler. Muhammed'in ( s.a.v. ) dönüşünden sonra, kampanyayı eleştiren ve geride kalanlar Kuran'daki surede azarlandı.

    İslam ümmetinin birliğini bozmak için her imkanı kullanan Abdullah İbn Ubeyy, Muhammed'in ( s.a.v. ) dönüşünden iki ay sonra, 631'de Hicretin 9. yılında Zilkade ayında öldü.[1]

Peygamber Efendimiz Abdullah ibn Ubeyy'in cenaze namazını kıldırıyor

    Abdullah b. Ubey, münafıkların reisi iken oğlu Abdullah çok samimi ve dindar bir Müslümandı. “Ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkaran” Cenab-ı Hakk’ın kudret ve hikmetinin bir tecellisidir. Baba münafıkların reisi idi, fakat oğul Abdullah mücahiddi...

    Abdullah, babası vefat edince Resûlullah'ın huzuruna çıktı ve “Yâ Resûlallah! Bana gömleğini verir misin? Babamı kefenlemek istiyorum.” Sonra, “Ey Allah'ın Resulü! Onun namazını kıldırıp, mağfiretini diler misin?” [2]

    Resûl-i Ekrem'in gömleğini çıkararak ömrü boyunca İslâm aleyhine plânlar kuran ve bu plânları gerçekleştirmek için çalışan babasını kefenlemesi için Abdullah'a vermesi ve “Cenaze çıkınca bana haber ver” demesi çok şaşırtıcıdır. hazır; Ben onun namazını kıldırırım.” [3]

Hazreti Ömer'in uyarısı

    Ölü beden hazırdı. Peygamber Efendimiz cenaze namazını kılmak için ayağa kalktığı zaman Hz. Allah seni münafıkların cenaze namazlarını kılmaktan men etmedi mi?” [4]

    Peygamber gülümsedi. “Onlardan af dilemekte veya istememekte serbest bırakıldım. Ve seçimimi yaptım. Allah Kuran'da şöyle buyurmaktadır: 'Onlardan istiğfar etsen de dilemesen de ( günahları affedilmez ): Onlar için yetmiş defa af dilesen de Allah onları affetmez.' ( Tevbe, 80 )” [5]

Sonra Resûlullah ( s.a.v. ), Abdullah b. Ubay'ın mezarına gitti. [6]

İndirilen ayet

    Çok geçmeden münafıkların ölü bedenleri hakkında Cenab-ı Hak tarafından Peygamberimize şu emir verildi:

    "Onlardan ölenlerin hiçbiri için dua etme ve kabri başında da durma: çünkü onlar, Allah'ı ve Resûlünü inkâr ettiler ve sapık bir azgınlık içinde öldüler." [7]

    Bundan sonra Peygamber Efendimiz hiçbir münafıkın cenaze namazını kıldırmadı ve kabirlerine gitmedi. [8]

Bu olaydaki bilgelik ve Müslümanların kazancı

    Hayatı boyunca İslam ümmetini bölmek için çok çalışan bir adamın cenaze namazını Peygamber Efendimiz'in kıldırmasının birçok sebebi vardı.

    En önemli sebebi, etrafında toplanan insanlara iman etmesiydi. Nitekim Resûl-i Ekrem'e gömleğini niçin verdiği ve niçin Abdullah b. Übey b. Salih şu cevabı verdi:  

    “Gömleğim ve kıldığım cenaze namazı onu Rabbimin azabından kurtaramaz. Ancak onların sayesinde onun kabilesinden bin kişinin samimi Müslüman olmasını temenni ediyorum.” [9]

    Nitekim Allah Resulü'nün Abdullah b. Ubay çok nazik davranışı bir çok munafığın Müslüman olmasını sağladı. [10]

    Hz. Ömer yaptığına pişman oldu ve “Allah ve Resulü elbette daha iyi bilir” dedi. [11]

    Abdullah ibn Ubeyy, arkasında hepsi dindar Müslüman olan birkaç kız çocuğu ve Abdullah adında bir erkek çocuk bıraktı.

----------------------------------------------