Japon folkloru ve mitolojisi

    Japon folkloru , Japonya'nın iki ana dini olan Şinto ve Budizm'den büyük ölçüde etkilenir . Japon mitolojisi , tarıma dayalı halk dininin yanı sıra Şinto ve Budist geleneklerini de kucaklayan karmaşık bir inanç sistemidir. Tek başına Şinto panteonu, sayılamayan sayıda kami'ye (tanrılar veya ruhlar) sahiptir. Japon mitolojisinin dikkate değer bir yönü, Japonya için bir yaratılış hikayesi sunması ve ilahi kökenleri Japon İmparatorluk ailesine atfetmesi ve onlara tanrılık atfetmesidir. Japonya İmparatoru için Japonca kelime, tennō (天皇), "göksel imparator" anlamına gelir.

Yoshitoshi tarafından bir baskıda, dev bir sazanla savaşan genç bir Kintarō

 

    Japon folkloru yabancı edebiyattan etkilenmiştir. Eski Hindistan'ın bazı hikayeleri Japon hikayelerini şekillendirmede etkiliydi, ancak Hint temaları büyük ölçüde değiştirilmiş ve Japonya'daki sıradan insanların duyarlılıklarına hitap edecek şekilde uyarlanmıştır. [1] [2] Japon folklorunun maymun hikayeleri, hem Sanskrit destanı Ramayana'nın hem de Çin klasiği The Journey to the West'in etkisini gösterir. [3] Budist Jataka hikayelerinde bahsedilen hikayeler, Japon popüler hikaye koleksiyonunda değiştirilmiş bir biçimde görünür. [4] [5]

Japon Folkloru

   Japon folkloru genellikle mizahi veya tuhaf karakterler ve durumlar içerir ve ayrıca bodhisattva, kami (tanrılar ve saygı duyulan ruhlar), yōkai (canavar-ruhlar) ( Batı iblislerine benzeyen oni , devler, ve troller), kappa (河童, "nehir çocuğu" veya gatarō,川太郎, "nehir çocuğu" veya kawako,川子, "nehir çocuğu", bir tür su perisi) ve tengu (天狗, "göksel köpekler"), yūrei (hayaletler), Japon ejderhaları ve kitsune (tilki), tanuki (rakun köpeği), mujina gibi doğaüstü güçleri olan hayvanlar(porsuk) ve bakeneko (dönüştürücü kedi).

   Japon folkloru genellikle birkaç kategoriye ayrılır: "mukashibanashi" (uzun zaman öncesinin hikayeleri); " namidabanashi, " (üzücü hikayeler); " obakebanashi, " (hayalet hikayeleri); " ongaeshibanashi, " (iyiliğin karşılığını verme hikayeleri); " tonchibanashi, " (esprili hikayeler); " waraibanashi, " (komik hikayeler); ve " youbaribanashi " (açgözlülük hikayeleri).

   Yirminci yüzyılın ortalarında, hikaye anlatıcıları genellikle bu hikayeleri kamishibai adı verilen özel kağıt çizimlerle anlatmak için kasabadan kasabaya seyahat ederdi.

Kintarō, insanüstü Altın Çocuk

   İnsanüstü güce sahip bir çocuk olan Kintaro, Ashigara Dağı'nda bir dağ devi tarafından büyütüldü. Dağın hayvanları ile dost oldu ve daha sonra Minamoto no Yorimitsu'nun sadık bir takipçisi ve savaşçısı olan Sakata no Kintoki oldu. Ailenin oğullarının eşit derecede cesur ve güçlü hale gelmesi umuduyla, Boy's Day'de bir Kintarō bebeği koymak bir Japon geleneğidir.

Issun-Bōshi, Bir inçlik Çocuk

   Yaşlı bir çift yalnız ve çocuksuz yaşıyordu. Yaşlı kadın, sadece bir santim boyunda olsa bile, yaşına rağmen bir çocuk sahibi olmayı diledi. Kısa süre sonra yaşlı kadının dileği kabul edildi. Minyatür çocuğa Issun-bōshi ("One-Inch Boy") adını verdiler. Çocuk, inanılmaz derecede küçük olmasına rağmen, ebeveynleri tarafından iyi muamele gördü. Bir gün, çocuk asla bir inçten daha uzun olamayacağını fark etti ve dünyadaki yerini aramak için bir yolculuğa çıktı. Kendini minyatür bir samuray zanneden Issun-bōshi'ye kılıç için bir dikiş iğnesi, bir pirinç kasesi teknesi ve kürekler için yemek çubukları verildi.

   Nehirden aşağıya, hükümetten bir iş için dilekçe verdiği ve kızı çekici bir prenses olan zengin bir daimyo'nun evine gittiği şehre gitti. Küçük boyutu nedeniyle küçük görüldü, ancak yine de prensese oyun arkadaşı olarak eşlik etme işi verildi. Birlikte seyahat ederken, aniden bir Oni (ya da bazı çevirilerde bir dev) tarafından saldırıya uğradılar. Oğlan bu iblisi iğnesini kullanarak yendi ve Oni büyülü Şans Mallet'ini düşürdü. Cesaretinin bir ödülü olarak prenses, tokmağın gücünü kullanarak onu tam boyuna büyütmüş. Issun-bōshi ve prenses yakın arkadaş olarak kaldılar ve sonunda evlendiler.

Momotarō, oni öldüren Peach Boy

Momotarō şeftaliden çıkıyor

 

   Adı tam anlamıyla Şeftali Tarō anlamına gelir; Tarō yaygın bir Japon erkek ismi olduğundan, genellikle Peach Boy olarak çevrilir. Momotarō aynı zamanda bu kahramanın hikayesini anlatan çeşitli kitapların, filmlerin ve diğer eserlerin adıdır. Masalın (Edo Dönemi'ne tarihlenen) mevcut biçimine göre, Momotarō, orada çamaşır yıkayan yaşlı, çocuksuz bir kadın tarafından nehirde yüzerken bulunan dev bir şeftalinin içinde dünyaya geldi. Kadın ve kocası, şeftaliyi yemek için açmaya çalıştıklarında çocuğu keşfettiler. Çocuk, Cennet tarafından oğulları olarak gönderildiğini açıkladı. Çift ona momo (şeftali) ve tarō (ailenin en büyük oğlu) olan Momotarō adını verdi.

   Yıllar sonra, Momotarō orada yaşayan yağmacı oni'yi (şeytanlar veya devler) yok etmek için ailesini "Onigashima" adlı bir adaya bıraktı . Yolda Momotarō, görevinde kendisine yardım etmeyi kabul eden konuşan bir köpek, maymun ve sülünle tanıştı ve arkadaş oldu. Adada, Momotarō ve hayvan arkadaşları iblislerin kalesine girdiler ve iblislerin lideri Ura'yı ve ordusunu yenerek teslim oldular. Momotarō yeni arkadaşlarıyla eve döndü ve ailesi o andan itibaren rahat bir şekilde yaşadı.

Denizin dibini ziyaret eden Urashima Tarō

Urashima Taro

 

   Urashima Taro bir gün balık tutarken başı dertte gibi görünen bir kaplumbağa gördü. Urashima nazikçe kaplumbağayı kurtardı ve ben geri döndüm, kaplumbağa Urashima'yı derin su altında Dragon Sarayı'na götürdü. Orada, Urashima sevimli bir prensesle tanıştı ve denizin altında birkaç gün geçirdi (kaplumbağaların büyüsü ona solungaçlar vermişti). Ancak, Ejderha sarayındaki zamanın karadakinden çok daha yavaş geçtiğini ve su altında geçen o birkaç gün boyunca karada üç yüz yılın geçtiğini fark etmemişti. Urashima karaya dönmek istediğinde, prenses ona gerçek yaşını içeren bir kutu verdi ama içinde ne olduğunu söylemedi. Ona kutuyu asla açmamasını söyledi. Eve döndüğünde tüm ailesinin öldüğünü gördü. Kederli bir şekilde kutuyu açtı ve beyaz bir duman bulutu salarak Urashima'nın yaşlanmasına ve ölmesine neden oldu.

Bunbuku Chagama, şekil değiştiren çaydanlık

  " Bunbuku Chagama " kabaca "bir çaydanlık gibi köpüren mutluluk" anlamına gelir. Hikaye, tuzağa yakalanmış bir tanuki (rakun köpeği) bulan fakir bir adamı anlatıyor . Hayvana acıyarak onu serbest bıraktı. O gece tanuki , nezaketi için teşekkür etmek için fakir adamın evine geldi. Tanuki kendini bir chagamaya dönüştürdü ve adama onu para için satmasını söyledi. Adam, tanuki demliğini bir keşişe sattı, keşiş onu eve getirdi ve sertçe ovaladıktan sonra su kaynaması için ateşin üzerine koydu. Sıcağa dayanamayan tanuki demliği bacaklarını açtı ve yarı dönüşmüş halde kaçtı.

  Tanuki, zavallı adama başka bir fikirle döndü. Adam bir 'yol kenarı cazibesi' kurar (küçük bir sirk benzeri kurulum) ve insanların ipte yürüyen bir çaydanlığı görmeleri için giriş ücreti alırdı. Plan işe yaradı ve her biri diğerinden iyi bir şey kazandı; adam artık fakir değildi ve tanuki'nin yeni bir arkadaşı ve evi vardı.

Shita-kiri Suzume, "Dil Kesilmiş Serçe"

  Kibar bir yaşlı adamın, onun hırslı karısının ve yaralı bir serçenin hikayesi. Hikaye açgözlülük, dostluk ve kıskançlığın etkilerini araştırıyor.

Bambu Kesicinin Öyküsü

Prenses Kaguya Ay'a döner, 1888, Yoshitoshi tarafından basılmıştır.

 

  Hikaye, parlayan bir bambu bitkisinin sapı içinde bir bebek olarak keşfedilen Ay'dan bir prenses olan Kaguya-hime'nin hayatını detaylandırıyor. Büyüdükten sonra güzelliği, evlenmek isteyen beş talipliyi kendine çeker, her birine imkansız bir görevle meydan okuyarak geri çevirir; daha sonra Japonya İmparatoru'nun sevgisini çeker. Hikayenin sonunda, Kaguya-hime göksel kökenlerini ortaya çıkarır ve Ay'a geri döner.

Yılana dönüşen intikamcı Kiyohime'nin hikayesi

  Kiyohime (清姫), Anchin ve Kiyohime'nin hikayesindeki bir karakterdir. Bu hikayede, Anchin adında bir Budist rahibe aşık olur, ancak keşişe olan ilgisi reddedildikten sonra peşinden koşar ve öfkeyle bir yılana dönüşür, onu mağarada saklandığı bir çanda öldürmeden önce. Dojo-ji tapınağı.

Bancho Sarayashiki, Okiku ve Dokuz Tabak'ın hayalet hikayesi.

   Banchō Sarayashiki ( 番町皿屋敷 , Banchō'daki The Dish Mansion ) bir Japon hayalet hikayesidir ( kaidan ) güvenin ve tutulmayan vaatlerin kasvetli bir kadere yol açması. Hikayeye göre, samuray Aoyama Tessan için çalışan Okiku adında güzel bir hizmetçi varmış . Okiku, ona aşık olduğunu ve onunla evlenmek istediğini söylediğinde sık sık onu reddetti, bu yüzden onu ailenin on değerli Delft plakasından birini dikkatsizce kaybettiğine inandırdı. Böyle bir suç normalde onun ölümüyle sonuçlanırdı. Bir çılgınlık içinde, dokuz tabağı defalarca saydı ve anlattı. Ancak, onuncuyu bulamadı ve suçlu gözyaşları içinde Aoyama'ya gitti. Samuray, sonunda sevgilisi olursa konuyu görmezden gelmeyi teklif etti, ama yine reddetti. Öfkelenen Aoyama, onu ölümüne bir kuyuya attı.

   Okiku'nun, dokuza kadar sayarak ve ardından kayıp onuncu plakayı temsil etmek için korkunç bir çığlık atarak katiline eziyet eden intikamcı bir ruha (Onryō) dönüştüğü söylenir - ya da belki kendine eziyet etmiş ve hala onuncu plakayı bulmaya çalışırken ağlamıştır. asla yapamadığı zaman acı içinde. Hikayenin bazı versiyonlarında, bu eziyet, bir şeytan çıkarıcı veya komşu, sayımının sonunda yüksek sesle "on" diye bağırana kadar devam etti. Sonunda birinin onun için tabağı bulduğu için rahatlayan hayaleti, artık samuraylara musallat olmadı.

kachi kachi yama

   Kachi-kachi, bir yangının çıkardığı çatırdayan sesin bir yansımasıdır ve yama, "dağ" anlamına gelir, kaba çeviri, bir tanuki'nin (rakun-köpek) kötü adam olduğu birkaç Japon halk masalından biri olan "Ateş-Çatlak Dağı"dır. ve kahraman bir tavşanla yüzleşir.

Hanasaka Jiisan

   Çiçekleri açan yaşlı adamın hikayesi. Yaşlı bir çocuksuz çift köpeklerini severdi. Bir gün bahçeyi kazmışlar ve orada bir kutu altın parçası bulmuşlar. Bir komşu, köpeğin hazineyi bulması gerektiğini düşündü ve köpeği ödünç almaya karar verdi. Bahçesini kazdığında, köpek sadece kemikleri ortaya çıkardı ve onu öldürdü. Çifte köpeğin az önce öldüğünü söyledi. Üzüldüler ve hazineyi buldukları incir ağacının altına gömdüler. Bir gece, köpeğin sahibi, köpeğin ona ağacı kesmesini ve ondan bir havan yapmasını ve harca pirinç dövmesini söylediğini rüyasında görmüş. Köpeğin istediği gibi yapmaları gerektiğini söyleyen karısına söyledi. Yaptıklarında, harca konan pirinç altına dönüştü. Komşu harcı ödünç aldı, ancak pirinci kötü kokulu meyvelere dönüştü ve o ve karısı harcı parçalayıp yaktı.

  O gece köpek rüyasında efendisine külleri alıp bazı kiraz ağaçlarına serpmesini söylemiş. Bunu yapınca kiraz ağaçları çiçek açmış ve oradan geçen Daimyo (feodal bey) buna hayret etmiş ve ona birçok hediye vermiş. Komşusu da aynısını yapmaya çalıştı ama külleri Daimyo'nun gözlerine savrularak onu hapse attı; serbest bırakıldığında, köyü artık onun orada yaşamasına izin vermeyecekti ve o kötü yollarıyla yeni bir ev bulamayacaktı.

Japon Mitolojisi

   Yaygın Japon mitleri, bugün genel olarak kabul edildiği gibi, Kojiki , Nihonshoki ve bazı tamamlayıcı kitaplara dayanmaktadır . Kojiki veya "Eski Şeylerin Kaydı", Japonya'nın bilinen en eski mitleri, efsaneleri ve tarihi kitabıdır. Shintoshu, (神道集), Shinto mitleriyle ilgili bir Japon mitolojik kitabı, Japon tanrılarının kökenlerini Budist bir bakış açısıyla açıklarken, Hotsuma Tsutae ( Houma Tsutaye veya Hotuma Tsutahe,秀真伝), Japon mitolojik tarihinin ayrıntılı bir destanıdır. Kojiki ve Nihon Shoki'de kaydedilen ana sürümden farklıveya Nihongi.

Özel İsimlerin Yazımı Hakkında Not

   Japon mitolojisindeki tanrıların birden fazla takma adı vardır ve bazı adları o kadar uzundur ki okuyucuların çoğu için can sıkıcı olabilir. Aşağıda en belirgin isimlerin bir listesi ve kısaltılmış biçimleri bulunmaktadır. Diğer kısaltılmış formlar da kullanılmaktadır. Örneğin, Ninigi veya Ame-Nigishikuni-Nigishiamatsuhiko-Hikono-no- Ninigi -no -Mikoto , Hikoho-no-Ninigi veya Hono-Ninigi olarak da kısaltılabilir.

   Özel isimler bazen tarihsel bir tarzda yazılır. Bu makalede altı çizili h , y ve w , genellikle modern yazımdan atlanan sessiz harfleri ifade eder. Bu vurgulama kuralı bu makaleye özgüdür. Diğer heceler aşağıdaki gibi modernize edilmiştir ( Japonca'ya da bakınız ). Bu sözleşmelerin bazı karışımlarının da sıklıkla kullanıldığını unutmayın.

• hu , fu olarak modernize edilmiştir .
• zi ve di , ji olarak modernize edilmiştir . (ayrım kayboldu)
• zu ve du , dzu olarak modernize edilmiştir . (ayrım kayboldu)
• oo , o veya oh olarak modernize edilmiştir .

   Örneğin, Oh onamudi'nin çeşitli yazımları arasında O h onamuji , Oonamuji , O h namuji ve diğerleri bulunur .

Tarihsel nedenlerle, k, s, t ve h bazen sırasıyla g, z, d ve b ile karıştırılır .

   Örneğin, Oh onamudi'nin çeşitli yazımları arasında O h onamuti ve O h onamuchi de bulunur .

Yaratılış efsanesi

   İlk tanrılar iki ilahi varlığı, erkek İzanagi ve dişi İzanami'yi var etti ve onları ilk diyarı yaratmakla görevlendirdi. Bunu yapmalarına yardımcı olmak için Izanagi ve Izanami'ye Amanonuhoko (Marsh'ın Göksel Teleri) adlı mücevherlerle süslenmiş bir teber verildi . İki tanrı daha sonra cennet ve dünya arasındaki köprüye, Amenoukihashi'ye (Cennetin Yüzen Köprüsü) gitti ve aşağıdaki denizi teberle çalkaladı. Teberden tuzlu su damlaları düştüğünde, Onogoro adasına (kendi kendini oluşturan) dönüştüler. İzanagi ve İzanamicennetin köprüsünden indiler ve adada evlerini yaptılar. Sonunda çiftleşmek istediler, bu yüzden Amenomihashira adlı bir sütun inşa ettiler ve bunun etrafına Yahirodono (alanı sekiz kol uzunluğunun karesi olan salon) adlı bir saray inşa ettiler . İzanagi ve İzanami sütunu zıt yönlerde daire içine aldılar ve diğer tarafta karşılaştıklarında kadın tanrı İzanami ilk selamlamada konuştu. İzanagi bunun uygun olduğunu düşünmedi ama yine de çiftleştiler. İki çocukları oldu, Hiruko (sulu çocuk, Ebisu, (恵比須, 恵比寿, 夷, 戎, Yebisu, ) veya Kotoshiro-nushi-no-kami,(事代主神), Japon balıkçılar, iyi şanslar ve işçiler tanrısı, ayrıca küçük çocukların sağlığının koruyucusu ve Yedi Şans Tanrısından (七福神, Shichifukujin ) Japonya'dan gelen tek kişi; ve Awashima (soluk ada) ama onlar kötü biçimliydiler ve tanrı olarak kabul edilmezler.

   Çocukları bir kayığa bindirip denize açtılar ve sonra diğer tanrılardan yaptıklarının yanlış olduğuna dair bir cevap istediler. Tören sırasında erkek tanrının selamlamada ilk önce konuşması gerektiği söylendi. Böylece İzanagi ve İzanami tekrar sütunun etrafından dolandılar ve bu sefer İzanagi ile tanıştıklarında ilk konuştular ve birliktelikleri başarılı oldu.

Birliklerinden Ōyashima veya Japonya'nın sekiz büyük adası doğdu :

• Avazi
• Iyo (daha sonra Şikoku)
• Ogi
• Tsukusi (daha sonra Kyushu)
• iki
• Tsushima
• Sado
• Yamato (daha sonra Honshu)

Hokkaidō, Chishima ve Okinawa'nın eski zamanlarda Japonya'nın bir parçası olmadığını unutmayın.

   Altı ada daha ve birçok tanrı taşıyorlardı. Ancak Izanami, Kagututi (ateşin enkarnasyonu) veya Ho-Masubi (ateşin nedeni) çocuğunu doğururken öldü . Daha sonra eski Izumo ve Hoki eyaletlerinin sınırında, günümüz Shimane Eyaleti Yasugi yakınlarındaki Hiba Dağı'na gömüldü. Öfkeyle, İzanagi Kagututi'yi öldürdü . Ölümü ayrıca düzinelerce tanrı yarattı.

   İzanagi ve İzanami'den doğan tanrılar , doğanın ve kültürün önemli yönlerinin simgesidir, ancak burada bahsedilemeyecek kadar çokturlar.

Yomi, Ölülerin Gölgeli Ülkesi

   İzanagi , İzanami'nin ölümüne ağıt yaktı ve Yomi'ye ya da "ölülerin gölgeli ülkesine" bir yolculuğa çıktı. İzanagi , Yomi ile yukarıdaki topraklar arasında sonsuz karanlık dışında çok az fark buldu . Ancak bu boğucu karanlık, ışık ve yukarıdaki yaşam için acı çekmesine yetmişti. Hızla İzanami'yi aradı ve onu buldu. İlk başta, İzanagi onu hiç göremedi, çünkü gölgeler görünüşünü iyi sakladı. Yine de, onunla birlikte dönmesini istedi. İzanami ona tükürdü ve İzanagi'yi bilgilendirdi.ki o çok geç kalmıştı. Yeraltı dünyasının yemeklerini çoktan yemişti ve şimdi ölüler diyarıyla birdi. Artık yaşayanlarla yüzeye geri dönemezdi.

   İzanagi bu habere şok oldu ama isteklerine boyun eğmeyi reddetti ve onu Yomi'nin karanlık kucağına bıraktı. İzanami yukarıdaki dünyaya geri dönmeyi kabul etti, ancak önce dinlenmek için biraz zaman istedi ve İzanagi'ye yatak odasına gelmemesini söyledi. Uzun bir bekleyişin ardından İzanami yatak odasından çıkmayınca İzanagi endişelendi. İzanami uyurken uzun saçlarını bağlayan tarağı aldı ve meşale gibi yaktı. Ani ışık patlaması altında, bir zamanlar güzel ve zarif olan Izanami'nin korkunç şeklini gördü . Artık perişan vücudunun üzerinde kurtçuklar ve iğrenç yaratıklar dolaşan çürüyen bir et formuydu.

   Yüksek sesle ağlayan İzanagi artık korkusunu kontrol edememiş ve yaşama dönmek ve ölüme mahkum karısını terk etmek niyetiyle koşmaya başlamıştır. İzanami çığlıklar atarak ve öfkeyle uyandı ve peşinden koştu. Vahşi shikome veya faul kadınlar, Izanami'nin onu geri getirmesi talimatını verdiği korkmuş İzanagi'yi de avladı .

    Izanagi hızla düşünerek siyah üzüm salkımına dönüşen başlığını fırlattı. Şikome bunların üzerine düştü ama takibe devam etti. Sonra İzanagi , bambu filizleri yığınına dönüşen tarağını attı. Şimdi kovalamaya başlayanlar Yomi'nin yaratıklarıydı, ancak İzanagi bir ağaca işedi ve liderliğini artıran büyük bir nehir yarattı. Ne yazık ki, yine de İzanagi'yi takip ettiler ve onu şeftalileri üzerlerine fırlatmaya zorladılar. Bunun onları uzun süre geciktirmeyeceğini biliyordu, ama neredeyse özgürdü, çünkü Yomi'nin sınırı artık çok yakındı.

   İzanagi girişten fırladı ve Yomi'nin girişi olan mağaranın ağzına hızla bir kaya itti . İzanami bu aşılmaz barikatın arkasından çığlık attı ve İzanagi'ye eğer onu terk ederse her gün 1000 canlı insanı yok edeceğini söyledi. Öfkeyle 1.500'e hayat vereceğini söyledi.

    Ve böylece, İzanagi'nin terk edilmiş karısı olan gururlu İzanami'nin ellerinin neden olduğu Ölüm'ün varlığı başladı .

Güneş, Ay ve Deniz

   Tahmin edilebileceği gibi, İzanagi Yomi'ye inişinden sonra toparlandıktan sonra kendini arındırmaya devam etti . Soyunup vücudundaki süsleri çıkarırken yere attığı her eşya bir tanrı oluşturuyordu. Kendini yıkamak için suya gittiğinde daha da fazla tanrı ortaya çıktı. En önemlileri yüzünü yıkadıktan sonra yaratıldı:

• Sol gözünden Amaterasu (güneşin enkarnasyonu),
• Sağ gözünden Tsukuyomi (ayın enkarnasyonu) ve
• Susanoo (fırtınaların enkarnasyonu ve denizin hükümdarı) burnundan.

   Amaterasu gökleri, Tsukuyomi geceyi ve ayı kontrol ederken, fırtına tanrısı Susanoo da denizleri ele geçirdi. Efsanenin bazı versiyonlarında, Susanoo sadece denizleri değil, aynı zamanda kar ve dolu da dahil olmak üzere bir fırtınanın tüm unsurlarını yönetir.

Amaterasu ve Susanoo

   Japonya'nın güçlü güneş tanrıçası Amaterasu , Japon mitolojisinin en bilinen tanrısıdır. Kontrol edilemeyen kardeşi Susanoo ile olan çekişmesi de aynı derecede rezildir ve birçok hikayede yer alır. Bir hikaye Susanoo'nun Izanagi'ye karşı kötü davranışını anlatır. Susanoo'nun tekrarlanan şikayetlerinden bıkan Izanagi, onu Yomi'ye sürgün etti. Susanoo isteksizce razı oldu, ama önce bitmemiş bir işi halletmeliydi. Kız kardeşi Amaterasu'ya veda etmek için Takamagahara'ya (cennet, 高天原, Kami'nin yaşadığı yer , Ama-no uki-hashi köprüsü, " Cennetin Yüzen Köprüsü" ile bağlı olduğuna inanılan.Amaterasu , öngörülemeyen kardeşinin iyi niyetli olmadığını biliyordu ve savaşa hazırlandı. "Buraya ne amaçla geldin?" Amaterasu'ya sordu . "Veda etmek için," diye yanıtladı Susanoo.

   Ama ona inanmadı ve iyi niyetinin kanıtı olarak bir yarışma talep etti. Kimin daha asil ve ilahi çocukları doğurabileceği konusunda bir meydan okuma belirlendi. Amaterasu, Susanoo'nun kılıcından üç kadın yaptı, Susanoo ise Amaterasu'nun süs zincirinden beş adam yaptı. Amaterasu , eşyalarından yapılan beş erkeğe unvanı talep etti ve bu nedenle, üç kadın Susanoo'ya atfedildi.

Torii, Ama-no-Iwato Mabedi, Takachiho, Miyazaki Eyaleti'nde

 

   Her iki tanrı da kendilerini muzaffer ilan etti. Amaterasu'nun zaferi için ısrar etmesi, Susanoo'yu Amaterasu için kutsal bir hayvan olan yarı yüzülmüş bir midilliyi Amatarasu'nun dokuma salonuna fırlatıp hizmetçilerinden birinin ölümüne neden olan şiddetli kampanyalara sürükledi . Amaterasu kaçtı ve Iwayado adlı mağaraya saklandı . Güneş tanrıçası mağarada kaybolurken, dünyayı karanlık kapladı.

   Tüm tanrılar ve tanrıçalar sırayla Amaterasu'yu mağaradan çıkarmaya çalıştı ama o hepsini görmezden geldi. Sonunda, neşenin “ kami ” si Ama-no-Uzume bir plan yaptı. Amaterasu'nun mağarasına bakan bir ağaca büyük bir bronz ayna yerleştirdi . Sonra Uzume çiçeklere ve yapraklara büründü, bir küveti devirdi ve ayaklarıyla küvette davul çalarak üzerinde dans etmeye başladı. Sonunda Uzume yaprakları ve çiçekleri döktü ve çıplak dans etti. Bütün erkek tanrılar kahkahalarla kükredi ve Amaterasumeraklı oldu. Karanlıkta uzun süre kaldığı yerden dışarı baktığında, "şafak" adı verilen bir ışık huzmesi kaçtı ve Amaterasu aynadaki kendi yansımasıyla gözlerini kamaştırdı. Tanrı Ameno-Tajikarawo onu mağaradan çıkardı ve mağara kutsal bir shirukume ipiyle mühürlendi. Neşeyle çevrili Amaterasu'nun depresyonu ortadan kalktı ve ışığını dünyaya geri vermeyi kabul etti. Uzume o zamandan beri şafağın kamisi ve neşe kaynağı olarak biliniyordu .

Susanoo ve Orochi

  Cennetten sürgün edilen Susanoo, Izumo Eyaletine (şimdi Shimane Eyaletinin bir parçası) geldi. Çok geçmeden, kızlarının yanında ağlayan yaşlı bir adam ve karısıyla karşılaştı. Yaşlı çift, başlangıçta sekiz kızları olduğunu ve her yıl birer birer Yamata-no-orochi ("sekiz çatallı yılan", Kosi'den - şimdi Hokuriku bölgesinden geldiği söylenen) adlı ejderha tarafından yutulduğunu açıkladı. Korkunç ejderhanın sekiz başı ve sekiz kuyruğu vardı, sekiz tepenin üzerine yayılmıştı ve iyi şarap kadar kırmızı gözleri olduğu söyleniyordu. Kusinada veya Kushinada-Hime (çeltik prensesi) sekiz kızın sonuncusuydu.

   Yaşlı çiftin güneş tanrıçası Amaterasu ile olan ilişkisini hemen bilen Susanoo, güzel kızlarının evlilik eli karşılığında yardım teklifinde bulundu. Ebeveynler kabul etti ve Susanoo , Kushinada'yı bir tarağa dönüştürdü ve onu saçlarına güvenle sakladı. Ayrıca evin etrafına çit gibi büyük bir bariyer inşa edilmesini, çitin içine sekiz kapı açılmasını, her kapıya sekiz masa yerleştirilmesini, her masaya sekiz fıçı yerleştirilmesini ve fıçıların sekiz kez demlenmiş pirinç şarabı ile doldurulmasını emretti.

   Orochi geldi ve yolunun tıkalı olduğunu gördü; cesaretiyle övündükten sonra bariyeri geçemeyeceğini anladı. Keskin koku alma duyusu aşkına aldı - Orochi'ninsevilen - ve sekiz kafa bir ikilem yaşadı. Kendilerini çağıran lezzetli sakeyi içmek istediler, ancak çit önlerinde durdu ve ona ulaşmalarını engelledi. İlk önce bir kafa, bariyeri basitçe yıkmalarını önerdi... ama bu, hatırı devirip boşa harcaacaktı. Bir diğeri, ateşli nefeslerini birleştirmeyi ve çiti küle yakmayı önerdi, ancak daha sonra iyiliği buharlaşacaktı. Kafalar bir açıklık aramaya başladı ve kapakları buldu. Uğruna hevesle kafalarını çıkarıp içmeye hevesliydiler. En bilge olan sekizinci kafa, kardeşlerini böyle bir aptallık konusunda uyardı ve her şeyin yolunda olduğundan emin olmak için ilk önce gözden geçirmeye gönüllü oldu. Susanoo şansını bekledi, kafanın güvenlik içinde biraz sake içmesine izin verdi ve diğerlerine tehlike olmadığını bildirdi.

  Kafalar içmeyi bitirdiğinde, Susanoo Orochi'ye saldırısını başlattı . Bu kadar çok sake tüketmekten sarhoş olan büyük yılan, sırayla her bir kafayı kesen ve Orochi'yi katleden zeki Susanoo'nun dengi değildi . Yakındaki bir nehrin, yenilmiş yılanın kanıyla kırmızıya döndüğü söylendi. Susanoo ejderhayı parçalara ayırırken , kılıcının kesemediği ejderhanın kuyruğundan mükemmel bir kılıç buldu. Kılıç daha sonra Amaterasu'ya sunuldu ve Ame no Murakumo no Tsurugi (daha sonra Kusanagi olarak adlandırıldı ) olarak adlandırıldı. Bu kılıç, diğer birçok masalda belirgin bir şekilde yer alacaktı.

Prens Ōnamuji

  Ōnamuji (大国主, Ōkuninushi olarak da bilinen "Büyük Toprak Efendisi" ) Susanoo'nun soyundan geliyordu . Aslen Izumo Eyaletinin hükümdarıydı, yerine Ninigi gelene kadar. Tazminat olarak, görünmeyen dünyanın hükümdarı yapıldı. ruhlar ve sihir.Ulus kurma, çiftçilik, ticaret ve tıp tanrısı olduğuna inanılır.O, birçok erkek kardeşiyle birlikte Inaba Prensesi Yakami'nin eli için yarıştı.İzumo'dan Inaba'ya ona kur yapmak için seyahat ederken, kardeşler kumsalda yatan derisi yüzülmüş bir tavşana rastladılar.Bunu görünce tavşana denizde yıkanmasını ve yüksek bir dağda rüzgarda kurumasını söylediler.Tavşan onlara inandı ve bu yüzden ıstırap çekti.Ōnamuji,kardeşlerinin gerisinde kalan tavşan geldi ve acı içinde tavşanı gördü ve tavşana tatlı suda yıkanmasını ve " gama " (kuyruk) çiçeğinin tozuyla kaplanmasını söyledi. Gerçekte bir tanrı olan iyileştirilmiş tavşan, Ōnamuji'ye Prenses Yakami ile evleneceğini bildirdi.

  Ōnamuji'nin davaları çoktu ve kıskanç kardeşlerinin elinde iki kez öldü. Her seferinde annesi Kusanda-hime tarafından kurtarıldı. Düşmanları tarafından takip edilerek Susanoo'nun krallığına gitti ve burada kinci tanrının kızı Suseri-hime ile tanıştı. Kurnaz Susanoo , Ōnamuji'yi birkaç kez test etti ama sonunda Susanoo genç çocuğu onayladı ve kardeşlerine karşı kazanacağı zaferi önceden bildirdi.

   Yamato geleneği, Japon adalarının yaratılmasını Izanagi ve Izanami'ye atfetse de, Izumo geleneği, Ōnamuji'nin Sukunabiko adlı bir cüce tanrı ile birlikte Japonya adalarının yaratılmasına katkıda bulunduğunu veya en azından bitirdiğini iddia ediyor.

Kurulum

   Amaterasu , Ame no Oshihomimi no Mikoto'nun oğlu ve İmparator Jimmu'nun büyük büyükbabası olan torunu Ninigi'ye ( Ninigi no Mikoto,瓊瓊杵尊), toprağa hükmetmesini ve pirinç dikmesini emretti ve ona Üç Kutsal Hazineyi verdi :

• Magatama#Yasakani no Magatama|Yasakani no magatama'nın magatama kolyesi ( şimdi Kokyo|imparatorluk sarayında bulunmaktadır);
• Yata no kagami'nin bronz aynası (şimdi Ise'nin Büyük Mabedi'nde); ve
• kılıç Kusanagi (olası bir kopyası şu anda Nagoya, Atsuta Mabedi'ndedir).

   İlk ikisi Amaterasu'yu Amano-Iwato'dan çekmek için yapıldı . Sonuncusu sekiz başlı bir ejderha olan Orochi'nin kuyruğunda bulundu. Bu üçünden ayna, Amaterasu'nun simgesidir. Üçü birlikte Japonya'nın İmparatorluk Regalia'sını oluşturur .

Ninigi ve beraberindekiler yeryüzüne indiler ve Himuka'ya geldiler , orada sarayını kurdu.

Refah ve Sonsuzluk

   Ninigi , Yamatumi'nin (dağların efendisi) kızı Prenses Konohana-sakuya (çiçeklerin sembolü) ile tanıştı ve birbirlerine aşık oldular. Ninigi , Yamatumi'den kızının elini istedi . Baba çok sevindi ve iki kızını, Iwanaga'yı (kayaların sembolü) ve Sakuya'yı (çiçeklerin sembolü) teklif etti. Ama Ninigi sadece Sakuya ile evlendi ve Iwanaga'yı reddetti .

   Yamatumi pişmanlıkla, " Iwanaga sonsuzlukla, Sakuya ise refahla kutsanmıştır; çünkü Iwanaga'yı reddettiğin için, hayatın bundan sonra kısa olacak." dedi. Bu nedenle, Ninigi ve onun soyundan gelenler ölümlü oldular.

   Sakuya bir gece hamile kaldı ve Ninigi ondan şüphelendi. Çocuklarının meşruiyetini kanıtlamak için Sakuya şansına yemin etti ve bir şans aldı; üç bebeğini doğururken odasını ateşe verdi. Bununla Ninigi onun iffetini biliyordu. Çocukların isimleri Hoderi , Hosuseri ve How ori idi .

Ebb ve Akış

   Hoderi denizde balık avlayarak , kardeşi Howori ise dağlarda avlanarak yaşıyordu. Bir gün, Ho o ori kardeşinden bir günlüğüne yer değiştirmesini istedi. Ho o ori balık tutmaya çalıştı, ama balık tutamadı ve daha da kötüsü kardeşinden ödünç aldığı oltayı kaybetti. Hoderi acımasızca kardeşini suçladı ve kardeşinin özrünü kabul etmedi.

   Ho o ori bir kumsalda otururken, kafası fena halde karışmış haldeyken, Shi h otuti ona Manasikatuma adlı bir gemiye binmesini ve akıntı nereye giderse oraya gitmesini söyledi. Bu tavsiyeye uyarak Ho o ori , Watatumi'nin kızı Toyotama ile evlendiği Watatumi'nin (Denizlerin Efendisi) evine ulaştı . Üç yıllık evlilikten sonra kardeşini ve oltasını hatırladı ve Watatumi'ye anlattı .

   Watatumi çok geçmeden oltayı bir çipuranın boğazında buldu ve Ho o ori'ye verdi. Watatumi ayrıca ona iki sihirli top verdi , bir sele neden olabilecek Si h omitutama ve bir gerilemeye neden olabilecek Si h ohirutama ve onu geliniyle birlikte karaya gönderdi.

   Toyotama doğum yaparken Ho o ori'den doğumuna bakmamasını istedi . Ancak, merakla dolu olan Ho o ori içeri baktı ve oğlu Ugaya doğduğu anda onun bir köpekbalığına dönüştüğünü gördü . Bunun farkında olan Toyotama denizde kayboldu ve geri dönmedi, ancak Ho o ori'ye olan özlemini kız kardeşi Tamayori'ye emanet etti .

   Ugaya halası Tamayori ile evlendi ve Ituse ve Yamatobiko da dahil olmak üzere beş çocuğu oldu.

İlk İmparator

   Japonya'nın ilk efsanevi imparatoru, MÖ 660 yılında tahta geçen ve ölümünden sonra “İmparator Jimmu” olarak tanınan Iwarebiko'dur .

• Iwarebiko , Ugaya ve Tamayori'nin oğludur.
• Ugaya , Ho w ori ve Toyotama'nın oğludur.
• How ori , Ninigi ve Sakuya'nın oğludur .
• Ninigi , Osihomimi ve Akidusi'nin oğludur.
• Osihomimi , Amaterasu'nun bir süsünden doğar .
• Amaterasu , İzanagi'nin sol gözünden doğar .
• İzanagi kendi isteğiyle doğar.

Doğu'nun Fethi

Yamato Takeru, Kumaso Takeru'ya boyun eğdirir.

 

    Prens Yamatotakeru , aslen Prens Ousu , Yamato hanedanının efsanevi bir prensi, efsanevi onikinci Tenno veya Japonya İmparatoru Yamato'lu Keikō'nin oğluydu. Bu etkileyici figürün trajik hikayesi, Japon kronikleri Kojiki ve Nihon Shoki'de anlatılmaktadır . Oğullarından biri daha sonra Japonya'nın on dördüncü imparatoru olan İmparator Chuai oldu . Onun tarihsel varlığı belirsizdir. Ayrıntılar iki kitap arasında farklıdır ve Kojiki'deki versiyonun bu efsanenin eski biçimine sadık olduğu varsayılmaktadır. Prens Ousu, ağabeyi Ōusu'yu ve babası imparator Keikō'yi öldürdü.onun vahşi mizacından korkuyordu. Baba, oğlunu Izumo Eyaletine (bugün Shimane Eyaletinin doğu kısmı) ve bugün Kumamoto Eyaleti olan Kumaso ülkesine göndererek savaşta ölmesini planladı. Ancak Ousu , ikinci durumda bir içki partisinde hizmetçi hizmetçi gibi giyinerek düşmanlarını yenmeyi başardı (sağdaki resme bakın). Yendiği düşmanlardan biri onu övdü ve ona Yamato'nun Cesareti anlamına gelen Yamatotakeru unvanını verdi.

    İmparator Keiko'nun fikri değişmedi ve Yamato Takeru'yu , halkı imparatorluk mahkemesine itaat etmeyen doğu topraklarına gönderdi. Yamatotakeru, Ise Eyaletindeki Amaterasu'nun en yüksek rahibesi olan teyzesi Prenses Yamato ile tanıştı . Babası onu kendi elleriyle öldürmeye çalıştı ama Prenses Yamato ona merhamet gösterdi ve Amaterasu'nun kardeş tanrısı Susanoo'nun büyük yılan Yamata no Orochi'nin bedeninde bulduğu Kusanagi no tsurugi adlı kutsal bir kılıcı ödünç verdi. Yamato Takeru doğu topraklarına gitti. Karısı Ototachibanahime'yi kaybetti bir fırtına sırasında, deniz tanrısının öfkesini yatıştırmak için kendini feda ettiğinde. Doğu topraklarında birçok düşmanı yendi ve efsaneye göre, o ve yerel bir yaşlı adam, Kai Eyaletinde, Tsukuba Dağı (şimdi Ibaraki Eyaletinde) konulu ilk renga'yı oluşturdu. Döndüğünde, Ōmi Eyaleti ve Mino Eyaleti sınırındaki Ibuki Dağı'nın yerel bir tanrısına küfretti. Tanrı onu hastalıkla lanetledi ve hastalandı. Yamatotakeru, Ise Eyaletinde bir yerde öldü. Efsaneye göre Mie Eyaletinin adı onun son sözlerinden türetilmiştir. Ölümden sonra ruhu büyük beyaz bir kuşa dönüştü ve uçup gitti. Ise'deki mezarı Beyaz Plover'ın Mozolesi olarak bilinir.

Notlar

1. ↑ Kyōkai, Japon Budist Geleneğinden Mucizevi Hikayeler: Keşiş Kyōkai'nin Nihon Ryōiki'si (Londra: Routledge, 1997, ISBN 0700704493 ).
2. ↑ John L Brockington, Sanskrit Destanları (Leiden: Brill Academic Publishers, 1998, ISBN 9004026428 ), 514.
3. ↑ Gönül Pultar (ed.), On the Road to Bağdat Or Traveling Biculturalism: Theoryizing a Bicultural Approach to… (Washington, DC: New Academia Publishing, LLC, 2005, ISBN 0976704218 ), 193.
4. ↑ Sushil Mittal, Hindu Dünyası (Londra: Routledge, 2004, ISBN 0415215277 ), 93.
5. ↑ Tsuneko S. Sadao ve Stephanie Wada, Discovering the Arts of Japan: A Historical Overview (Tokyo, Japonya: Kodansha International, 2003, ISBN 477002939X ), 41.

Referanslar

ISBN bağlantıları, NWE'yi yönlendirme ücretleri aracılığıyla destekler

• Brockington, John L. Sanskrit Destanları. Leiden: Brill Academic Publishers, 1998. ISBN 9004026428
• Kyokai. Japon Budist Geleneğinden Mucizevi Hikayeler: Keşiş Kyōkai'nin Nihon Ryōiki'si. Londra: Routledge, 1997. ISBN 0700704493
• Mittal, Suşil. Hindu Dünyası. Londra: Routledge, 2004. ISBN 0415215277
• Nakamura, Kyoko. Japon Budist Geleneğinden Mucizevi Hikayeler: Keşiş Kyōkai'nin Nihon Ryōiki'si. Surrey [İngiltere]: Curzon, 1997. ISBN 0700704493 ISBN 9780700704491
• Pultar, Gönül (ed.). Bağdat Yolunda Veya İki Kültürlülüğü Gezmek: İki Kültürlü Bir Yaklaşımı Kuramlaştırmak... , 193. Washington, DC: New Academia Publishing, LLC., 2005. ISBN 0976704218
• Sadao, Tsuneko S. ve Stephanie Wada. Japonya Sanatlarını Keşfetmek: Tarihsel Bir Bakış. Japonya: Kodansha Uluslararası, 2003. ISBN 477002939X