Akıllara durgunluk veren bazı Fütüristik Savaş Zamanı Teknolojisi

    Askeri teknoloji çarçabuk ilerliyor, o kadar hızlı ki başınızı döndürecek. Şu anda, birkaç on yıl önce bilim kurgu olarak kabul edilecek şeylerle uğraşıyoruz ve sadece bir asır önce kara büyüden başka bir şey değil. Ama şimdi bile, savaş robotlarının neredeyse gerçek askerler kadar sıradan olduğu bir zamanda, bu teknolojilerden bazıları o kadar uzak ki, gerçek olduklarına bile inanamazsınız.

Sıcaklık Dayanımı

    Tüm insanlar, soğuğu algılamaktan sorumlu TRPM8 olarak bilinen doğal bir nörolojik yola sahiptir. TRPM8, fiziksel soğukluk hissini bir elektrik sinyaline dönüştürdüğünde, soğuk bir ortamda hissettiğiniz yaygın semptomları başlatır: titreme, diş gıcırdatması, ekstremitelere kan akışının azalması. Bunlar, sizi tekrar ısıtmak için tasarlanmış kendi başlarına hayatta kalma mekanizmalarıdır, ancak yaşamı tehdit eden durumlardan daha azında bile ortaya çıkma eğilimindedirler. Ve titreyerek silahla ateş etmeyi denediyseniz, bunun savaştaki bir asker üzerinde nasıl bir etkisi olabileceğini görebilirsiniz.

    Ama yakında, bu artık bir sorun olmayabilir. David McKenny adlı bir nörobiyolog, TRPM8 reseptörünün yerini tespit etmekle kalmadı, aynı zamanda onu kapatmanın bir yolunu da buldu . Sonuç? Vücudunuz artık soğuğu hissetmiyor. Şimdiye kadar bu, yalnızca TRPM8'leri değiştirildikten sonra 5 °C (41 °F) kadar düşük sıcaklıklara aldırış etmeyen farelerde test edildi. Bu insanlar üzerinde test edildikten sonra, ordu bir sonraki mantıklı yer. Ve bu gerçekleştiğinde, kelimenin tam anlamıyla genetik olarak geliştirilmiş süper askerlerimiz olacak.

Luke'un Dürbünü

    Resmi olarak, bu teknoloji akılda kalıcı bir şekilde Bilişsel Teknoloji Tehdit Tespit Sistemi olarak adlandırılıyor, ancak DARPA (onu yapan adamlar) bile ona Luke'un Dürbünleri adını verdi . (Evet, bu “Luke Skywalker”daki gibi “Luke”.) Hala geliştirme aşamasında, yani şu anda sistem dürbün gibi görünmüyor. Aslında sadece bir tripoda monte edilmiş, UV ve normal ışığı 10 kilometreye (6,8 mil) kadar görebilen, görüşü engelleyen hiçbir şey olmaması koşuluyla, yüksek megapiksel bir kamera.

    Ama bir şeye iyi bir sebep olmadan Star Wars ismi vermezsiniz. Sistem doğrudan beyne bağlanırbir EEG kapağı aracılığıyla ve askerin beyin dalgalarındaki varyasyonlara dayalı tehditleri tespit eder. Buradaki fikir, zihinlerimizin, biz bilinçli olarak farkında olmadan önce kalıpları algılayabilmesidir, bu nedenle sistem, ham verileri doğrudan bir askerin kafasından çeker ve düşünce süreçlerini tamamen atlar. Beyin dalgası kalıpları bir bilgisayara beslenir ve sonra size “Evet, bu bir tehdit, vurun” der. Bütün bunlar, askerin gördüklerini kişisel olarak analiz edip saldırıp saldırmayacağına karar vermeden önce gerçekleşir. Fark milisaniye cinsinden ölçülür, ancak bu küçük değişiklik sahada büyük bir fark yaratabilir. Buradaki bariz zorluk, bilgisayarın aslında düşmanları ve dostları doğru bir şekilde ayırt etmesini sağlamaktır.

UV Görüş

    2012'de Dr. Miguel Nicolelis, dünya hakkında doğru olduğunu bildiğimiz her şeyin cam kutusuna bir çekiç indirdi ve ekstra bir duyu organına sahip bir cyborg sıçan yarattı - ona ultraviyole ışığı (UV) görme ve hissetme yeteneği verdi. Ekibi iki parçadan oluşan bir nöroprotez geliştirdi. Birincisi, farenin kafasına küçük bir şapka gibi takılan bir UV sensörü. İkincisi, doğrudan farenin beynine bağlanan bir fiş. Spesifik olarak, beynin dokunsal duyuları işlemekten sorumlu kısmı olan somatosensoriyel kortekse bağlanır.

    Bu iki parça birbirine bağlandığında, fare aniden UV ışığının varlığını "hissedebilir". Fareleri yeni duyumun ne olduğunu anlamaları için eğitmek yaklaşık bir ay sürdü, ancak 30 gün sonra , zamanın yüzde 90'ından fazlasında bir UV ışığı kaynağı tespit edebildiler . Daha da inanılmazı, fareler aslında yeni duyularını telafi etmek için davranışlarını değiştirmeye başladılar - kafesin bir tarafında duruyorlar ve UV'yi alana kadar başlarını ileri geri sallıyorlar ve sonra ona doğru hareket ediyorlardı.

    Sıçan davranışı bir şeydir, ancak insanlar tamamen farklı bir hayvandır. Kelimenin tam anlamıyla. Bununla birlikte, aynı zamanda kendi somatosensoriyel korteksine sahip bir hayvanız ve Nicolelis bu teknolojinin yakın gelecekte insan denekler üzerinde test edildiğini görüyor. Örneğin, potansiyel olarak askeri amputelerin protez uzuvlarını gerçek bir uzuv gibi “hissetmelerine” izin verebilir. Ancak daha da umut verici olan, UV sensörünün tamamen değiştirilebilir olması, yani sinirsel bağlantı orada olduğu sürece esasen herhangi bir duyusal cihazı dışarıya koyabileceğiniz anlamına geliyor. Ve bunun inanılmaz askeri uygulamaları var.

Nükleer Enerjili Böcek Dronları

    Canlı böcekleri, makineleri ve nükleer gücü bir araya getirdiğinizde ne elde edersiniz? Mini Mothras ordusu deseydin, çok uzak olmazdın . Böcek dronlarını önceki bir listede ele aldık, ancak özetlemek gerekirse, DARPA elektronik kontrolleri böcek larvalarına yerleştirmek için bir proje üzerinde çalışıyor. Böcek olgunlaştıkça, elektronik parçalar büyüyen vücuduna girer ve kanat kaslarını uyararak kablosuz olarak kontrol edilebilir.

    Ve işe yarıyor, yıllardır gerçek cyborg böcekleri var. Ama sorun teknoloji değil, ona güç vermenin bir yolunu bulmak. Gergedan böceği gibi bir böcek, ağırlığının yaklaşık yüzde 30'unu (2,5 gram, verir veya alır) taşıyarak uçabilir. Bu çok fazla bir şey değil ve elektronik aksam ile pil arasında kamera veya mikrofon gibi kullanışlı hiçbir şeye fazla yer kalmıyor. Yani araştırmacıların şu anda yaptığı şey, radyoaktif izotopları mikro-piezoelektrik jeneratör adı verilen bir şeye serpmek için pili tamamen çıkarmak .

    İzotop, nikel-63, insanları tehlikeye atacak kadar radyoaktif değil, ancak yine de bol miktarda beta parçacığı yayar. Bu parçacıklar piezoelektrik jeneratörü ileri geri iterek her vuruşta birkaç miliwatt güç üretiyor ve robot böcek üzerindeki direksiyon kontrollerine güç veriyor. Nikel-63'ün yarılanma ömrü 12 yıl olduğundan, “pil” böceğin tüm ömrü boyunca çalışır.

Nanobot Doktorları

    2010 yılında, bazı şaşırtıcı istatistikler içeren bir askeri rapor yayınlandı. 2001 ve 2009 yılları arasında , Orta Doğu'dan yapılan tahliyelerin yalnızca yüzde 19'u “savaşla ilgili yaralanmalardan” kaynaklandı. Yüzde 56'sı hastalık nedeniyle tahliye edildi. Ve bu çok sık haber yapan bir gerçek olmasa bile mantıklı. Tarihsel olarak konuşursak, savaş zamanı kayıplarının çoğuna düşman değil, her zaman hastalık neden olmuştur.

    Böylece DARPA bir çözüm üzerinde çalışmaya başladı: askerlerin içinde yaşayan ve hastalıkları teşhis edebilen nanobotlar . Ve bir kez bir hastalık tespit edildiğinde, nanobotlar onu gerçekten tedavi edebilecek ve askerin burnunu çekmeden önce onu iyileştirebilecekler. “In Vivo Nanoplatformlar” olarak bilinen çalışma, 2012 yılında teşhis tarafında başladı ve 2013 yılının başlarında tedavi aşamasına geçti; her aşama için farklı türde nanobotlara ihtiyaç var. Botlar, lipoprotein olarak bilinen doğal bir proteine ​​biner ve askeri moleküler düzeyde izleyerek, askere zarar verme şansları olmadan önce sadece hastalıkları değil, kimyasal saldırıları da önler.

Akıllı Üniformalar

    Hastalık bir faktör olmadığında, savaşın çok daha belirgin bir dezavantajı kalır: ateşli silah yaralanmaları. Irak savaşından kaynaklanan bir başka rapor da aynı derecede şaşırtıcıydı. Asker daha hızlı tıbbi bakım alsaydı, 2001 ile 2011 arasındaki savaş ölümlerinin dörtte biri önlenebilirdi . Başka bir deyişle, tüfek namlusu ile hastane arasında bir yerde 2.700 kişi öldü ve ordu bu sorun üzerinde çok çalışıyor. Daha fazla hastane inşa ederek değil, yarayı algılayan ve bilgiyi yakındaki bir doktora ileten üniformalar geliştirerek.

    Ve tam teşhisten bahsediyoruz. Giysi, bir merminin yerini, merminin ne kadar derine gittiğini ve varsa hayati organlara vurulduğunu tespit edecek gömülü sensörlere sahip kumaş ağdan yapılmıştır. Kan ve idrarı izleyen ek sensörler, kimyasal, nükleer veya biyolojik olmak üzere diğer her türlü hasarı tespit edebilir. Amaç, bu giysiye bir askere yapılan herhangi bir fiziksel saldırıyı anında tespit etme gücü vermektir. Bir saldırı meydana geldiğinde, bu bilgi üniformalı bir mini bilgisayarda saklanır ve bir sağlık görevlisi ne tür bir tedaviye ihtiyaç duyulduğuna hemen karar vermek için tarayabilir. Bilgiler ayrıca en yakın askeri karargaha da gönderilir, böylece komutanlar askerlerini gerçek zamanlı olarak takip edebilirler.

Silahlı Raylı Silahlar

Raylı tüfekler, insanların düşündüğü kadar “bilim kurgu” değildir. İlki İkinci Dünya Savaşı sırasında yapıldı ve o zamandan beri ara sıra radarda belirdiler. Heck, tek kullanımlık bir kamera ve Google'da birkaç dakika ile kendiniz bir tane oluşturabilirsiniz. Özetle, ray tabancaları iki paralel raydan akım göndererek çalışır. Rayların üzerine metal bir mermi yerleştirildiğinde devreyi tamamlayarak elektromanyetik bir alan oluşturur. Bu alan, mermiyi hızla raylardan aşağı iten Lorentz kuvveti denen bir şey üretir.

    Raylı tüfekler inanılmaz derecede güçlü olabilir, ancak her atış için çok fazla elektrik harcadıklarından, gerçek bir silah olarak gerçekten uygulanabilir olmadılar. Bu, Donanmanın , ses hızının yedi katından fazla atış yapabilen bir silah üretmesini engellemedi . 160 kilometreye (100 mil) kadar mesafedeki hedefleri vurabilir ve “ 32 kat kuvvet ”e eşdeğer bir kuvvetle vurabilir.100 mil hızla bir araba kazası." Donanma, demiryolu silahının tamamen silahlı olduğunu iddia etse de, hala güç sorunuyla mücadele ediyorlar. Şu anda genel plan, demiryolu tabancasını savaş gemilerinde kullanmak ve onu bir dizi şarj edilebilir pille çalıştırmak. Henüz gerçek mermilerle test edemediler, çünkü muhtemelen kilometrelerce uzaktaki bir kasabayı yerle bir edeceklerdi, bunun yerine bulabilecekleri en aerodinamik olmayan nesneleri ateşliyorlardı. Ve hala harika görünüyor.

HELLADS

    Yüksek Enerjili Sıvı Lazer Alan Savunma Sistemi veya HELLADS, harika bir amaç için bir düzine farklı teknolojinin birleşimidir: savaş uçaklarına monte edilmiş lazer silahları. DARPA tarafından yönetilen HELLADS programı, B-1 Lancer gibi nispeten küçük bir uçağa sığacak kadar hafif 150 kilowatt'lık bir lazer üretmeyi amaçlıyor; bu, benzer güçteki mevcut lazerlerden yaklaşık 10 kat daha hafif olması gerektiği anlamına geliyor. Geçmişte, bir Boeing 747'ye megawatt (1.000 kW) bir lazer monte edildi, ancak bu sefer biraz daha manevra kabiliyetine sahip bir şey arıyorlar.

    Bunu yapmak için DARPA, tek, daha güçlü bir ışın oluşturmak için birleştirilebilen bir dizi daha küçük katı hal lazeri geliştirmek için çalışıyor - zaten ulaştıkları bir hedef . Proje şu anda kontrollü testleri içeren Aşama 3'te ve 2014'ün başlarında bir karadan havaya füze üzerinde test etmeyi planlıyorlar.

Geckskin Takım Elbise

    Bir kertenkele duvara tırmandığında, duvar yüzeyinde van der Waals kuvveti uygulayan küçük kıllar tarafından yerinde tutulur - gekonun ayakları aslında moleküler düzeyde duvara çekilir. Milyonlarca mikroskobik tüy, bir gekonun ayaklarının alt kısmında sıralanır ve bu tüylerin uçlarında, tırmandıkları duvar ne olursa olsun moleküllere elektriksel bir çekim yaratan spatula adı verilen daha da küçük saç benzeri parçalar bulunur. Kuvvet o kadar güçlüdür ki, bir geko bir parmakla bir cam bölmeye baş aşağı yapışabilir.

    Ve şimdi biz de yapabiliriz. Massachusettes Üniversitesi'ndeki bir araştırma ekibi, yıllarca kertenkeleleri inceledikten sonra, bir yüzeye yapışmak için aynı van der Waals kuvvetini kullanan yapışkan bir kumaş olan Geckskin'i geliştirdi . Geckskin, yaklaşık bir dizin kartı büyüklüğünde bir şerit üzerinde 317 kilogram (700 lbs) taşıyacak kadar güçlüdür.

    Bunun savaşla ne ilgisi var? Görünüşe göre, araştırmayı ilk etapta, askerlerin Örümcek Adam gibi duvarlara tırmanmasına izin veren giysiler yaratmayı amaçlayan belirsiz bir şekilde adlandırılan Z-Man programı aracılığıyla görevlendiren DARPA'dan başkası değildi .

Savaş Tahmini

    Bir dizi silah ve teknolojiyle savaşa tepki verebilmek bir şeydir, ancak tek bir atış yapılmadan önce savaşların ne zaman olacağını tahmin edebilseydiniz ne olurdu? Lockheed Martin tam olarak bunu yapan bir sistem geliştirdi ve bu sistem, hava durumunu tahmin eden bir meteoroloji uzmanı gibi (umarım daha doğru olsa da)  ABD hükümeti tarafından savaşları tahmin etmek için kullanılıyor .

    2001 yılından bu yana, Dünya Çapında Entegre Kriz Erken Uyarı Sistemi (W-ICEWS) dünya çapındaki haber raporlarından 30 milyondan fazla veri toplamaktadır. Bu verileri kullanarak, daha önce meydana gelen siyasi huzursuzlukla ilgili ön bilgilerle birleştiğinde, dünya medyasında uyarı işaretleri arayan iTRACE adlı bir algoritma oluşturdular. koydukları gibiiTRACE, "haber raporlarını, kilit liderler, kuruluşlar ve ülkeler arasındaki etkileşimlerin niteliğini ve yoğunluğunu yansıtan yapılandırılmış endekslere dönüştürür - dünya çapında kim, kime, ne zaman, nerede ve nasıl yapıyor." Başka bir deyişle, sistem dünya haberlerindeki kalıpları bulur ve bu kalıpların savaşa işaret edip etmediğine karar verir. Umalım ki, iTRACE'i doğrudan nükleer cephaneliğimize bağlamak gibi parlak bir fikre kimse kapılmamıştır. Bilirsin, zamandan tasarruf etmek için.